หนุ่มเศรษฐีลึกลับ - ตอนที่ 72 ปัดความรับผิดชอบ
บทที่ 72 ปัดความรับผิดชอบ
ลู่เสี้ยงหยางกระตุกวูบ เขารับรู้ความสามารถของซุนเซียงเซียงเป็นอย่างดี ปกติเรื่องเล็กๆน้อยๆเธอจะไม่โทรหาเขา เรื่องใหญ่ที่เธอว่านั้น ต้องเป็นเรื่องที่เธอไม่สามารถแก้ไขได้
“เกิดอะไรขึ้น?” ลู่เสี้ยงหยางเอ่ยถาม
ซุนเซียงเซียงสูดหายใจเข้าลึก ก่อนเอ่ยขึ้น “สามวันก่อน มีคนร้องเรียนผลิตภัณฑ์บำรุงผิดตัวใหม่ที่เราเพิ่งเปิดตัว บอกว่าคุณภาพของผลิตภัณฑ์เราต่ำมาก พวกเธอเพิ่งใช้ผลิตภัณฑ์ของเรา ก็เกิดอาการแพ้ ตอนนี้สำนักงานที่เกี่ยวข้องกำลังทำการตรวจสอบ”
“อะไรนะ?” ลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้วเป็นปม ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวของเขามีปัญหา?
“มันเรื่องอะไรกันแน่ เธอตรวจสอบแล้วหรือยัง?” ลู่เสี้ยงหยางเอ่ยถาม
ซุนเซียงเซียงตอบกลับ : “ประธาน เรากำลังทำการตรวจสอบ ผลจะออกในเร็วๆนี้”
“โอเค ผมจะกลับบริษัทเดี๋ยวนี้” ลู่เสี้ยงหยางวางสายโทรศัพท์ ก่อนล่ำลาจ้าวหรูเย็น จ้าวต้าไห่แล้วจึงออกจากคลินิกไป
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ลู่เสี้ยงหยางมาถึงหยูเม่ยหยินกรุ๊ป
เขานั่งรอที่ห้องประธานไม่นาน ซุนเซียงเซียงเดินเข้ามาอย่างร้อนรน
“เป็นไง? ผลออกมาหรือยัง?” ลู่เสี้ยงหยางเอ่ยถาม
ซุนเซียงเซียงหยักหน้าเอ่ย “ออกมาแล้ว”
เธอเดินไปหยุดที่ข้างลู่เสี้ยงหยาง ก่อนยื่นแฟ้มเอกสารให้กับเขา
เป็นเอกสารข้อมูลของการตรวจสอบทั้งหมด
“อย่างนี้นี่เอง” หลังอ่านเอกสารจนจบ ลู่เสี้ยงหยางยังคงความนิ่ง
“ถ้างั้นประธาน จะเอายังไงต่อไปดี?” ซุนเซียงเซียงเอ่ยถาม ใบหน้าเธอฉาบไปด้วยความกังวล ผลิตภัณฑ์ของบริษัทเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทำให้บริษัทเสียหายอย่างหนัก เงินทองนั้นชดเชยกันได้ แต่ชื่อเสียงนั้นยากนักที่จะกู้กลับคืนมา
ลู่เสี้ยงหยางไตร่ตรองก่อนเอ่ย : “เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง คุณไปทำงานต่อเถอะ”
“ค่ะ ประธาน” ซุนเซียงเซียงตอบรับก่อนออกจากห้องไป
ไม่นานนัก เสียงโทรศัพท์ของลู่เสี้ยงหยางดังขึ้นอีกครั้ง เขาควักโทรศัพท์ขึ้นมาดูเป็นสายจากเย่สวน
“ฮัลโหล สวนเอ๋อ มีอะไร?” ลู่เสี้ยงหยางรับสาย พร้อมเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
เย่สวนเอ่ยขึ้นด้วยความกังวล “คุณรีบมาประชุมที่ตระกูลเย่กรุ๊ปด่วนเลย”
“โอเค ผมจะไปเดี๋ยวนี้” จบประโยค ลู่เสี้ยงหยางออกจากห้องทำงาน มุ่งตรงไปยังตระกูลเย่กรุ๊ป
เมื่อลู่เสี้ยงหยางมาถึงตระกูลเย่กรุ๊ป ตระกูลเย่ทุกคนได้รออยู่ก่อนแล้วที่ห้องประชุม
สิ่งที่ทำให้ลู่เสี้ยงหยางประหลาดใจ คือตอนนี้เย่สวนผู้ที่มีหน้าที่รักษาการแทนหวังหยุนดูแลตระกูลเย่กรุ๊ปที่มีหุ้นส่วน51เปอร์เซ็นต์ด้วยกัน นั่นเท่ากับว่าเย่สวนเป็นประธานตระกูลเย่กรุ๊ป แต่ผู้ที่นั่งอยู่บนตำแหน่งประธานยังคงเป็นคุณหญิงท่านดั่งเคย
“น่าสนใจ ดูท่าแก่นี่ไม่ยอมวางมือจากตระกูลเย่กรุ๊ป”
ลู่เสี่ยงหยางเอ่ยเสียงแผ่ว เขานึกในใจ แน่นอนนั่นหมายความว่า เย่สวนเป็นคนดีเกินไป หากเธอยืนยันอย่างแข็งกร้าว ด้วยหุ้นส่วน51เปอร์เซ็นต์ คุณหญิงท่านไม่มีทางกล้านั่งบนเก้าอี้นั่นแน่นอน
เมื่อเห็นว่าทุกคนมากันครบแล้ว คุณหญิงท่านจึงเอ่ยขึ้น : “วันนี้ฉันเรียกทุกคนมาที่นี่ในวันนี้ เพื่อเปิดการประชุมอันเร่งด่วน ผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัทหยูเม่ยหยินกรุ๊ปมีปัญหา ครึ่งชั่วโมงก่อน หัวหน้าซุน กับฉันได้คุยกันแล้ว เธอบอกว่าเป็นเพราะส่วนประกอบสมุนไพรของเรา จึงส่งผลให้ผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาผลิตเกิดปัญหาไปด้วย ทุกคนมีความเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้?”
จบคำ เย่หยุนเทาลุกขึ้นเอ่ย : “คุณย่า หัวหน้าซุนโม้ไปเลื่อย สมุนไพรของเราจะมีปัญหาได้อย่างไร? อีกอย่าง ต่อให้สมุนไพรเรามีปัญหา หยูเม่ยหยินกรุ๊ปต้องผ่านการตรวจสอบก่อนไม่ใช่หรือ? ต้องผ่านการยืนยันว่าส่วนประกอบไม่มีปัญหา ถึงได้ทำการต่อไปได้
“ใช่แล้ว คุณย่า หยุนเทาพูดถูก ผลิตภัณฑ์ของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปมีปัญหา ตั้งใจปัดความรับผิดชอบให้กับตระกูลเย่กรุ๊ป” เย่ซวงเอ่ยขึ้น
“ใช่แล้ว แม่ เรื่องนี้เราต้องมุ่งมั่นยืนหยัดให้ถึงที่สุด ไม่อย่างนั้น หยูเม่ยหยินกรุ๊ปคิดว่าเราจะยอมให้รังแกได้ง่ายๆ ไม่ยอมปล่อยเราไปแน่”
“ใช่แล้วคุณย่า นี่เป็นเรื่องของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป เราไม่จำเป็นต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยว”
ชั่วขณะ คนของตระกูลเย่กรุ๊ปส่งเสียงดังขึ้นทีละคน
ได้ยินประโยค เย่สวนเผยความลำบากใจบนใบหน้า ยังไงซะพวกเขากับหยูเม่ยหยินกรุ๊ปมีความร่วมมือกัน หยูเม่ยหยินกรุ๊ปเกิดปัญหาเช่นนี้ขึ้น คนของตระกูลเย่กรุ๊ปไม่สืบหาความเป็นมา กลับปัดความรับผิดชอบเช่นนี้
ลู่เสี้ยงหยางหัวเราะแห้ง นี่เป็นอีกด้านที่น่ารังเกียจของตระกูลเย่กร๊ป จากเอกสารของซุนเซียงเซียงเขารู้ได้ทันที
หยูเม่ยหยินกรุ๊ปเห็นแก่เย่สวน ถึงได้เชื่อมั่นในตระกูลเย่กรุ๊ป จึงไม่ได้ทำการตรวจสอบอย่างเคร่งครัด ส่วนประกอบบางอย่างถูกส่งเข้าห้องวิจัยทันที แต่พวกตระกูลเย่ช่างกล้านัก กลับใช้สมุนไพรที่คล้ายกันสับเปลี่ยน นี่ไง ถึงได้ส่งผลให้ผลิตภัณฑ์ของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปเกิดปัญหาขึ้น
ไม่คิดเลย ตระกูลเย่กลับตอบแทนความเชื่อใจของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปด้วยวิธีนี้
“ดูท่าวันนี้ไม่ให้บทเรียนกับตระกูลเย่สักหน่อย คงไม่ยอมอยู่นิ่งๆสินะ” ลู่เสี้ยงหยางคิดในใจ พร้อมควักโทรศัพท์ขึ้นกดส่งข้อความออกไป
สิบนาทีผ่านไปซุนเซียงเซียงปรากฏตัวขึ้นที่ห้องประชุม
แม้ตระกูลเย่ไม่ชอบใจคนของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป แต่เมื่อเห็นซุนเซียงเซียงปรากฏตัวขึ้น แม้คุณหญิงท่านยังต้องลุกขึ้นต้อนรับด้วยตัวเอง
ซุนเซียงเซียงใบหน้านิ่งเฉย พร้อมเอ่ยถามคุณหญิงท่าน : “เรื่องนี้ ตระกูลเย่กรุ๊ปคิดจะแก้ไขปัญหาอย่างไร?”
“นี่…..” คุณหญิงท่านลังเล เหลือบสายตาไปทางเย่หยุนเทา
เย่หยุนเทารู้งาน คุณหญิงท่านให้โอกาสเขาในการแสดงตน ให้เขาลุกขึ้นอธิบาย เขาลุกขึ้นอย่างไม่ลังเล : “หัวหน้าซุนบริษัทเกิดปัญหาเช่นนี้ขึ้น ตระกูลเย่กรุ๊ปรู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่ง แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับตระกูลเย่กรุ๊ป”
ไม่เกี่ยวกับตระกูลเย่กรุ๊ป?
ซุนเซียงเซียงหัวเราะด้วยความโกรธ เขาเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา “ผลิตภัณฑ์ของเรา ส่วนประกอบมาจากชิงสุยกรุ๊ปที่อยู่ภายใต้ความดูแลของตระกูลเย่กรุ๊ป สมุนไพรของพวกคุณมีปัญหา ยังกล้าพูดอีกหรือว่าผลิตภัณฑ์ของเราไม่เกี่ยวกับตระกูลเย่กรุ๊ป?”
เย่หยุนเทาหัวเราะ ก่อนเอ่ยเสริม : “หัวหน้าซุน คำพูดของคุณไร้ความรับผิดชอบสิ้นดี ผลิตภัณฑ์ของคุณผ่านขั้นตอนมากมาย ผลิตภัณฑ์ของคุณมีปัญหา ทำไมคุณถึงได้ด่วนตัดสินนักว่าสมุนไพรของเรามีปัญหา ขั้นตอนการผลิตมากมายทั้งหมดไม่มีปัญหาเลยหรือ?”
ซุนเซียงเซียงหัวเราะอย่างมั่นใจ : “ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดของเรา การวิจัย ขั้นตอนการผลิตทุกที่มีกล้องวงจรปิด ผลิตภัณฑ์ของเรามีปัญหา เราต้องทำการตรวจสอบทุกอย่างก่อนอยู่แล้ว เพื่อยืนยันว่าบริษัทของเราไม่มีปัญหาใดๆ ฉะนั้นเราจึงต้องการคำอธิบายจากตระกูลเย่กรุ๊ป”
“อืม” เย่หยุนเทาพยักหน้า จับจ้องไปทางซุนเซียงเซียงอย่างมั่นใจพร้อมเอ่ย : “หากหัวหน้าซุนต้องการคำอธิบายจากตระกูลเย่กรุ๊ป ผมจะให้คำตอบที่ชัดเจนแก่หัวหน้าซุน สมุนไพรของตระกูลเย่กรุ๊ปไม่มีปัญหาใดๆทั้งนั้น อีกอย่างหากมีปัญหา ก่อนที่พวกคุณทำการวิจัย ด่านนั้นพวกเราก็ไม่สามารถผ่านไปได้แล้ว”
ได้ยินประโยค ซุนเซียงเซียงสีหน้าเย็นชา กวาดสายตามองคนของตระกูลเย่ที่ปัดความรับผิดชอบ