หนุ่มเศรษฐีลึกลับ - ตอนที่ 45 ออกไปให้พ้น

บทที่ 45 ออกไปให้พ้น

ไม่นานหลังจากนั้น ในช่วงแรกเย่หยุนเทาก็ออกจากตระกูลเย่กรุ๊ป หยิบเอกสารต่างๆของชิงสุยกรุ๊ป และไปที่ธนาคารเพื่อยื่นขอจดจำนอง

เงินสด 5 ร้อยล้านถึงในมือทันที เขาก็ไปที่ไห่เทียนกรุ๊ป โบกมือและซื้อหุ้น 10%ของไห่เทียนกรุ๊ป

หลังจากที่ผ่านขั้นตอนการซื้อหุ้นของไห่เทียนกรุ๊ปเรียบร้อยแล้ว เย่หยุนเทาจึงกลับไปหาคนในครอบครัวอย่างมีความสุข และขอความช่วยเหลือจากคุณยาย

อย่างไรก็ตาม เย่หยุนเทากลับไม่รู้เลยว่า ตอนที่เขาได้ออกจากไห่เทียนกรุ๊ป ประธานหยางไข่ของไห่เทียนกรุ๊ปก็ได้โทรศัพท์หาจางยูนเหา

โทรศัพท์ได้ดังขึ้นครึ่งนาทีกว่าจางยูนเหาจะรับสาย

หยางไข่รีบพูดด้วยความเคารพ “คุณชาย ผมได้ทำตามคำสั่งของคุณแล้ว นำหุ้น10%ของบริษัท ขายให้กับตระกูลเย่แล้ว”

จางยูนเหาพยักหน้า และยิ้มอย่างเคร่งขรึม “โอเค เรื่องนี้ทำได้ดี ฮึ ขอแค่ตระกูลเย่ซื้อหุ้นของไห่เทียนกรุ๊ป 10% อย่างนั้นผมก็สามารถผูกกับตระกูลเย่ได้อย่างมั่นคง ถึงเวลา ผมคงจะวางแผนต่อไป เย่สวนผู้หญิงคนนี้ จะถูกตระกูลเย่ส่งมายังเตียงของผมอย่างเชื่อฟัง”

เมื่อฟังคำพูดของจางยูนเหา หยางไข่ก็เหงื่อไหล่ออกมาทั้งตัว เพราะรู้สึกกลัวกับแผนการของคุณชายของพวกเขา

……

ถึงเวลาเลิกงานตอนเย็น ลู่เสี้ยงหยางออกจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ป ในช่วงแรก เขาไม่ได้กลับบ้าน แต่ไปที่คลับดีโอรา

คืนนี้เขาได้นัดกับหลิวผิงผู้เป็นลูกคนรวยของพื้นที่สีเทา

เขาได้ถูกคนใส่ร้ายว่าเป็นคนที่ทำให้ถังหลิงหลิงเป็นมลทินมาก่อน เรื่องนี้เขาจำเป็นจะต้องรีบสอบสวนให้ชัดเจนที่สุด หากภายในหนึ่งสัปดาห์ยังไม่มีหลักฐาน ที่จะสามารถมายืนยันความบริสุทธิ์

ของเขา ไม่อย่างนั้นเย่สวนจะหย่ากับเขา

แต่แน่นอนว่าเรื่องเล็กน้อยนี้ไม่จำเป็นต้องให้เขาออกมาด้วยตนเอง ปล่อยให้คนอย่างหลิวผิงทำ ก็เหมาะสมที่สุด

เข้าไปในคลับดีโอรา ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้อยู่ที่ชั้นหนึ่ง แต่เดินตรงไปยังชั้นสอง

ชั้นสองนี้เป็นห้องส่วนตัว มีเพียงลูกคนรวยมีเงินเท่านั้นถึงจะสามารถจ่ายได้

ลู่เสี้ยงหยางทั้งตัวเต็มไปด้วยสินค้าจากข้างถนน แต่งกายอย่างธรรมดา เดินขึ้นไปยังชั้นสองอย่างตื่นตาตื่นใจ

เมื่อบริกรเดินมาเห็นเขา ใบหน้าก็แสดงความดูถูก และรังเกียจออกมา

แม่งเห็นได้ชัดว่าคนนี้เป็นจนๆ และยังแสร้งทำเป็นว่าใช้เงินเหมือนคนกระเป๋าหนักบนชั้นสอง กลัวว่าจะเดินไปได้ไม่เท่าไหร่ในทางเดินบนชั้นสอง ก็สะบักสะบอมออกมา

ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้สนใจกับบริกรเหล่านั้น และเดินตรงไปตามทางเดิน เมื่อเดินผ่านทางแยกตรงทางเดิน เขาก็ได้เห็นคนที่คุ้นเคยสองคน

จ้าวหรูเย็น

ซูจื้อเฉิง

ลู่เสี้ยงหยางประหลาดใจเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับความประหลาดใจของเขา จ้าวหรูเย็นและซูจื้อเฉิงนั้นก็ยากที่จะเชื่อ

พวกเขารู้ดีว่าการใช้จ่ายที่ชั้นสองสูงมากแค่ไหน พวกเขาทั้งสองจะปรึกษาร่วมมือกับเย่หยุนเทาในคืนนี้ กัดฟันและยินดีเพื่อที่จะเปิดห้องส่วนตัว แต่คิดไม่ถึงว่า คนอย่างลู่เสี้ยงหยาง จะกล้ามาถึงที่นี่

ไม่นานหลังจากที่ประหลาดใจ ซูจื้อเฉิงก็ยิ้มเยาะขึ้นมา “ผู้ชายธรรมดาก็คือผู้ชายธรรมดา โลกของคนธรรมดา พวกเราไม่เข้าใจคนพวกนี้ มาเล่นสนุกถึงที่นี่ เกรงว่าคงจะต้องใช้เงินที่เก็บมาถึงครึ่งปีสินะ”

“เจ้าโง่เอ๊ย” ลู่เสี้ยงหยางด่าในใจ และไม่ได้หันไปมองที่ซูจื้อเฉิง แต่ถามไปยังจ้าวหรูเย็นว่า “คุณมาถึงที่นี่มีเรื่องอะไรเหรอ”

แม้ว่าเขาและจ้าวหรูเย็นจะมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกัน แต่เขารู้ดีว่า จ้าวหรูเย็นเป็นคนที่สุภาพเรียบร้อยไร้เดียงสา และไม่ใช่ผู้หญิงที่ชอบเลี้ยงสังสรรค์อย่างแน่นอน มาถึงที่นี่ น่าจะต้องมีเรื่องอะไรบางอย่าง

“อื้ม ฉันได้เจอกับผู้ร่วมมือคนหนึ่ง อยากจะคุยอะไรกับเขาสักหน่อย…..” จ้าวหรูเย็นพูดจบ แต่ก่อนที่เธอยังพูดไม่ทันจบ ก็ได้ถูกซูจื้อเฉิงดึงตัวออกไป

“หรูเย็น คุณจะมาไร้สาระอยู่กับผู้ชายธรรมดาไปทำไมเหรอ อย่าลดสถานะของพวกเราเพราะเขาดีกว่า”

“…….” จ้าวหรูเย็นพูดไม่ออกชั่วขณะ จากนั้นเหลือบกลับไปมองที่ลู่เสี้ยงหยางอย่างขอโทษ

ลู่เสี้ยงหยางยักไหล่ และยังคงเดินไปข้างหน้าต่อ

ไม่นานหลังจากนั้น ลู่เสี้ยงหยางก็มาถึงห้องส่วนตัวเลขที่ 666 ซึ่งเป็นสถานที่ที่เขาและหลิวผิงนัดเจอกัน

ทันทีที่เข้าไปในห้องส่วนตัว ก็เห็นลูกคนรวยสองท่านนั่งอยู่บนโซฟา ข้างๆพวกเขาล้อมรอบไปด้วยกลุ่มสาวสวยเซ็กซี่ในชุดแทบจะเปิดเผยเรือนร่าง และรูปร่างที่ร้อนแรง

ทำให้ลู่เสี้ยงหยางมีบางอย่างคาดไม่ถึง หลิวผิงไม่ได้อยู่ข้างใน และดูเหมือนว่าจะยังไม่มา

“เฮ้ ยัยโง่เอ๊ยมาจากไหน นี่คุณเขามาที่นี่ได้งั้นเหรอ รีบออกไปให้พ้น” ทันใดนั้นเสียงหัวเราะที่ไม่จริงจังของชายคนหนึ่งก็ดังขึ้น