หนุ่มเศรษฐีลึกลับ - ตอนที่ 24 ทำไมหน้าด้านขนาดนี้

บทที่ 24 ทำไมหน้าด้านขนาดนี้

ประหลาดใจได้ไม่นาน ทุกคนในตระกูลเย่มีปฏิกิริยา

เย่สวนได้รับเชิญจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ปเป็นการส่วนตัว จะเป็นไปได้อย่างไร

“ฮา ฮา ฮา” เย่หยุนเทาหัวเราะก่อนอย่างดัง มองเย่สวนแล้วพูดพล่อยๆว่า “คุณคิดว่าคุณเป็นใคร หน้าของคุณใหญ่กว่าก้นของคุณย่าอีกหรือ ทำไมหยูเม่ยหยินกรุ๊ปต้องเชิญคุณเป็นการส่วนตัว ฝันกลางวันหรือเปล่า ขอร้อง รีบกลับไปนอนซะ อย่าออกมาขายขี้หน้าเลย”

“คุณเอาความมั่นใจมาจากไหน คิดว่าประสบความสำเร็จอย่างมากใช่ไหมที่ได้แต่งงานกับคนขี้ขลาดตาขาวและไม่มีความสามารถ ดูเหมือนว่าคุณจะไม่รู้สึกละอายใจเลยกลับมีความภาคภูมิใจ คุณทำให้ตระกูลเย่ของพวกเราต้องอับอายมาก” เย่ซวงเย้ยหยัน

ท่านย่าสีหน้าหนักขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เคยสังเกตว่า เย่สวนจะไม่มีสมองขนาดนี้

แต่นี่อยู่ต่อหน้าสาธารณะ เธอในฐานะหัวหน้าครอบครัวไม่อยากจะแสดงท่าทีโมโห เกรงว่าจะเสียภาพพจน์

“เย่สวน คุณทำให้ฉันผิดหวังมาก เรื่องวันนี้ ฉันยังไม่คิดบัญชีกับคุณ รอ การประชุมเชิงปฏิบัติการธุรกิจของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปเสร็จสิ้นก่อน ฉันจะจัดการคุณแน่” ท่านย่าพูดอย่างเย็นชา

เย่สวนอยู่ในความสงบ เธอได้รับเชิญจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ป นี่เป็นเรื่องจริง ในเมื่อคนเหล่านี้ไม่ยอมเชื่อ เธอก็ไม่จำเป็นต้องอธิบาย

“เหอะๆ” เย่หยุนเทากับเย่ซวงมองหน้ากัน สายตาเหมือนขบคิด

วันดีๆของ เย่สวนสิ้นสุดลงแล้ว

ครู่ต่อมา มีพนักงานคนหนึ่งของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปเดินออกจากอาคารมา ทักทายตัวแทนทุกท่านที่มาเข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการธุรกิจ

ตัวแทนจะต้องแสดงบัตรเชิญก่อนเข้าหยูเม่ยหยินกรุ๊ปทุกคน

ท่านย่ากับเย่หยุนเทาพวกเขา เพิ่งต่อว่าเย่สวนที่อยู่หลังแถวสุดมา ดังนั้นถึงมีโอกาสได้รับการต้อนรับหลังสุด

ท่านย่าใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ยิ้มให้พนักงานต้อนรับแล้วกล่าวว่า “นี่เป็นบัตรเชิญของพวกเราตระกูลเย่ มีทั้งหมดสี่ท่าน มีฉันเย่เจิ้งกั๋ว เย่หยุนเทาและเย่ซวง”

ขณะพูดยังยื่นมือชี้ไปที่ตัวพวกเขาเย่เจิ้งกั๋ว เพื่อไม่ใช้พนักงานต้อนรับเข้าผิดนับเย่สวนเข้าไปด้วย

สิ่งที่ทำให้ท่านย่าพวกเขาต้องตะลึงคือ พนักงานต้อนรับคนนี้ของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปไม่แม้แต่ชายตามองพวกเขา ก็ขยำบัตรเชิญของพวกเขาแล้วโยนใส่ถังขยะที่อยู่ข้างๆ

“โอ้ คุณผู้หญิง คุณทำอะไร” ท่านย่าตกใจมาก เอื้อมมือจะไปเก็บบัตรเชิญในถังขยะ

“ท่านย่า ต้องขออภัยจริงๆ ประธานของพวกเราเพิ่งจะยกเลิกบัตรเชิญของพวกท่านสี่คน ดังนั้น การประชุมเชิงปฏิบัติการธุรกิจในวันนี้ ตระกูลเย่ของพวกคุณเกรงว่าจะไม่มีโอกาสได้เข้าร่วมแล้ว” พนักงานต้อนรับพูดอย่างเย็นชา

อะไรนะ

เมื่อเธอพูดออกมาเช่นนั้น ท่านย่า เย่เจิ้งกั๋ว เย่หยุนเทา เย่ซวงอึ้งไปพร้อมๆกัน ยืนตัวแข็ง เหมือนโดนฟ้าผ่า

โควตาของพวกเขาถูกยกเลิก

ชั่วขณะ รู้สึกไม่พอใจ พูดไม่ออกอารมณ์ที่ซับซ้อนทุกประเภทไม่เต็มใจไม่น่าเชื่อสยองขวัญ ฯลฯ อยู่ในใจของพวกเขา

“นี่” แม้แต่เย่สวนที่อยู่ข้างๆก็รู้สึกประหลาดใจอย่างมาก รายชื่อสี่คนของตระกูลเย่ถูกยกเลิก ส่วนที่เธอกลับได้รับโควตาสี่คน หรือว่าถูกโอนมาที่เธอแล้ว

แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไร นอกเสียจากเธอจะเป็นที่โปรดปรานของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป ถึงได้รับโอกาสเช่นนี้

แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ เธอเป็นแค่ประธานเล็ก ๆ ของบริษัทเล็กๆ จะได้รับการโปรดปรานจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ปเป็นไปไม่ได้

เมื่อทุกคนมีความคิดไปต่างๆนานา พนักงานต้อนรับยิ้มแล้วกล่าวกับเย่สวน “คุณผู้หญิงท่านนี้ ดิฉันขออนุญาตดูบัตรเชิญของคุณด้วย"

“อ้อ” เย่สวนพยักหน้า หยิบจดหมายเชิญออกจากกระเป๋าอย่างมีกลไก แล้วยื่นให้

ครืน

เมื่อเห็นจดหมายเชิญในมือของเย่สวน ท่านย่าและเย่หยุนเทาพวกเขามีฟ้าร้องในหัวของพวกเขา สีหน้าดูตกใจมาก

เย่สวนมีบัตรเชิญของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปจริงๆด้วย

เป็นไปได้อย่างไร นี่เป็นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลโดยสิ้นเชิง

“เอ๊ะ ในบัตรเชิญมีโควตาสี่ท่าน ทำไมคุณผู้หญิงท่านนี้ถึงมาคนเดียว” ในขณะที่ท่านย่าพวกเขาสี่คนกำลังตะลึงอยู่ พนักงานต้อนรับก็ได้ตรวจดูบัตรเชิญของเย่สวนแล้ว ถามอย่างแปลกใจเล็กน้อย

เย่สวนกล่าวด้วยความอึดอัดใจ “ฉันมาคนเดียวก็พอแล้ว”

“ตกลง เช่นนั้นคุณเย่รีบเข้าไปในบริษัทของเราเถอะ การประชุมเชิงปฏิบัติการธุรกิจใกล้จะเริ่มแล้ว” พนักงานต้อนรับก็ไม่ถามอะไรมาก ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

เย่สวนพยักหน้า แล้วเดินเข้าไปในอาคารหยูเม่ยหยินกรุ๊ป

ภาพนี้ถูกท่านย่าและเย่หยุนเทาพวกเขาจดจำไว้ ทุกคนโกรธมาก

เย่สวนเพิ่งพูดว่า เธอได้รับบัตรเชิญเป็นการส่วนตัว พวกเขายังดูถูก นึกไม่ถึงว่านี่จะเป็นเรื่องจริง

“โธ่” ท่านย่าถอนหายใจยาวและโกรธแค้นมาก ถ้ารู้ว่าเย่สวนก็จะได้รับบัตรเชิญ เธอก็จะไม่พูดคำรุนแรงเหล่านั้น

“แม่ง ทำไมเป็นแบบนี้ ไม่มีเหตุผลโดยสิ้นเชิง” เย่หยุนเทา เย่ซวงและเย่เจิ้งกั๋วโกรธจนดวงตาจะทะลุออกมา กำหมัดอย่างแน่น

คิดไม่ถึงว่าคนที่มีสิทธิ์เข้าไปในหยูเม่ยหยินกรุ๊ป เพื่อเข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการธุรกิจจะกลายเป็นเย่สวน ส่วนพวกเขากลับถูกไล่ออกมา

ช่วงเวลาต่อไป

“เย่สวน เดี๋ยวก่อน” ทันใดนั้น ท่านย่าส่งเสียงเรียก สีหน้าดูตื่นเต้นมาก

เย่สวนหยุดเดิน หันกลับมามองท่านย่า แล้วถามว่า “คุณย่า มีอะไรอีกเหรอ”

ท่านย่าหน้าด้านๆพูดว่า “ในบัตรเชิญของคุณยังมีโควตาอีกสามคนไม่ใช่เหรอ คนในตระกูลเย่ของพวกเรา คุณจะต้องพาเข้าไปสามคน”

“นี่” เย่สวนไม่ค่อยเต็มใจ แต่ท่านย่าเอ่ยปากแล้ว เธอก็ไม่กล้าขัด

“ได้สิ คุณย่า แต่พวกคุณมีกันสี่คน ไม่รู้ว่าจะมีสามคนไหนเข้าไปกับฉันบ้าง” เย่สวนถาม

พอพูดเช่นนี้เย่หยุนเทา เย่ซวงและเย่เจิ้งกั๋วต่างจ้องไปที่ท่านย่า

ท่านย่าจะต้องเข้าไปแน่นอน ดังนั้น ก็เหลือแค่สองที่ และจะต้องมีคนไม่ได้เข้าไปหนึ่งคน

ท่านย่าครุ่นคิดชั่วครู่สองสามวินาทีแล้วตัดสินใจ พูดกับเย่เจิ้งกั๋วว่า “เจิ้งกั๋ว ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาคุณอยู่ในเมืองปินเหอก็ได้เห็นเวทีใหญ่มามากแล้ว หยุนเทาเป็นทายาทตระกูลเย่ของพวกเรา จำเป็นต้องเข้าไปหาความรู้เพิ่มเติม เปิดโลกทัศน์ นอกจากนี้ในอนาคตซวงเอ๋อก็จะแต่งเข้าตระกูลลู่ ก็ควรหาความรู้เพิ่มเติมด้วย ดังนั้นการประชุมครั้งนี้ คุณก็ยังไม่ต้องเข้าร่วมก่อน”

เย่เจิ้งกั๋วแม้ว่าจะทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ โชคดีที่หยุนเทาของบ้านเขาได้เข้าไปด้วย

“ตกลง แม่ ฉันจะเชื่อฟังที่แม่พูด” เย่เจิ้งกั๋วพยักหน้า หันหลังแล้วออกจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ปไป

ต่อมา ท่านย่าตกลงกันได้แล้ว พวกเขากับเย่สวนก็เข้าไปหยูเม่ยหยินกรุ๊ปพร้อมกัน

ระหว่างทาง

เย่หยุนเทากับเย่ซวงถอยหลังสองสามก้าว มาข้างๆเย่สวน เดินไปพร้อมเธอ

เย่หยุนเทาเหล่มองเย่สวน พูดเบาๆว่า “คนคร่ำครึ คุณคิดว่าการมีบัตรเชิญนั้นยอดเยี่ยมมากใช่ไหม ตอนนี้พวกเราก็ได้เข้ามาร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการธุรกิจอยู่ดีเย่สวน คุณสังเกตเห็นไหม คุณก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งในมือของคุณย่า คุณย่าจะจัดการอย่างไร สุดท้ายคุณก็ต้องเชื่อฟังอยู่ดี”

“ใช่ หยุนเทาพูดมีเหตุผล เย่สวนนะเย่สวน ตอนนี้คุณยังพอจะมีค่าบ้าง คุณย่าให้คุณอยู่แต่ในครอบครัว รอวันไหนเธอหมดค่าแล้ว คอยดูว่าคุณย่าจะเตะคุณออกไปอย่างไร” เย่ซวงก็พูดเบาๆ เสริมไปอีก “ส่วนฉันไม่เหมือนกันนะ คุณย่าปฏิบัติกับฉันเหมือนของมีค่า ในอนาคตถ้าฉันได้เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลลู่ เมื่อถึงตอนนั้นฉันก็จะกลายเป็นหงส์ที่อยู่บนฟ้า ส่วนคุณเป็นเพียงไก่ฟ้าบนพื้นดิน ถ้าตั้งแต่นี้คุณยอมเป็นขี้ข้าของฉัน แล้วฉันได้แต่งเข้าตระกูลลู่ ถ้าอารมณ์ดีอาจจะเลี้ยงคุณไว้ข้างกายก็เป็นได้”

ฟังคำพูดถากถางของคนทั้งสอง เย่สวนโกรธมากจนหน้าเป็นสีฟ้าและม่วง แต่เธอไม่ได้ตอบโต้ ตอนนี้เย่หยุนเทากับเย่ซวงร่วมมือ กันโจมตีเธอ ถ้าเธอตอบโต้จะทำให้ถูกโจมตีหนักยิ่งขึ้น

สิบนาทีต่อมา เย่สวนพวกเขาอยู่บนทางเดินหน้าห้องน้ำของหยูเม่ยหยินกรุ๊ป เห็นคนคุ้นเคยเดินออกมา

ลู่เสี้ยงหยาง