หนุ่มเศรษฐีลึกลับ - ตอนที่ 224 คนอย่างโจวอาน
บทที่224 คนอย่างโจวอาน
เห็นจ้าวหรูเย็นปกป้องโจวอาน ลู่เสี้ยงหยางก็ถอนหายใจ
แม้ว่าเขาจะไม่กลัวการฆ่าฟัน ชีวิตธรรมดาก็เหมือนหญ้าในสายตาเขา แต่จะไม่คำนึงถึงความรู้สึกของจ้าวหรูเย็นก็ไม่ได้
ถึงอย่างไรตอนที่เขามีอันตรายจ้าวหรูเย็นก็ยืนหยัด
“ช่างเถอะ จะจัดการโจวอาน หลังจากนี้ยังมีโอกาส วันนี้ไม่จำเป็นต้องให้หรูเย็นลำบากใจ” ลู่เสี้ยงหยางแอบพูดในใจ
แต่คนอย่างโจวอานนี่แย่มาก ถ้าจ้าวหรูเย็นแต่งงานกับมัน หลังจากนี้ต้องเป็นโศกนาฏกรรมแน่
มือที่ยื่นออกไปเก็บกลับมา มือทั้งคู่ไขว้ไว้ด้านหลัง ลู่เสี้ยงหยางพูดกับจ้าวหรูเย็น “โจวอานเต็มไปด้วยคำโกหก เป็นคนน่ารังเกียจ ไม่คู่ควร เธอแต่งกับมันจะต้องเสียใจภายหลัง ตอนนี้คิดให้ดีๆจะดีกว่า”
จ้าวหรูเย็นค่อยๆลืมตา มือทั้งคู่จับกันไว้แน่น ดูเหมือนมีความลังเลดื้อดึงเล็กน้อย
เห็นฉากนี้ โจวอานก็รีบพูดขึ้น “ลู่เสี้ยงหยาง แกหมายความว่ายังไง? แกไม่ชอบฉันก็พูดมาตรงๆ มาพูดจาใส่ร้ายกันทำไม แกจงใจจะทำลายความรู้สึกของฉันกับหรูเย็น มีเจตนาอะไรกันแน่?”
คำพูดนี้พูดอย่างตรงไปตรงมา
โจวอานรู้ดี ตอนนี้ต่อให้ลู่เสี้ยงหยางควบคุมชีวิตของเข้าได้ เขาก็ไม่กลัว เพราะว่าเขาดูออก ว่าจ้าวหรูเย็นจะคอยปกป้องเขา เขาไม่เชื่อว่าลู่เสี้ยงหยางจะไม่สนความรู้สึกของจ้าวหรูเย็นได้จริง แล้วฆ่าเขาทิ้ง
ลู่เสี้ยงหยางไม่ต่อปากต่อคำกับมดปลวกอย่างโจวอาน หันกลับไปหาพี่เตาแล้วถาม “ในเรื่องทั้งหมดนี้ โจวอานมีส่วนเกี่ยวข้องไหม?”
พี่เตาเมื่อกี้ได้สัมผัสการสั่งสอนของถังหลงไปแล้ว ตอนนี้ใบหน้าซีดขาว พยักหน้าอย่างไร้เรี่ยวแรง แล้วพูดตอบ “คืนนี้โจวอานยุยงฉัน ให้ฉันลงมือกับคุณหลิ่ว”
พูดคำนี้ออกไป ร่างของจ้าวหรูเย็นก็สั่นสะท้าน รีบมองไปที่โจวอาน
ใบหน้าโจวอานแสดงถึงความต้องโทษ ส่ายหน้าให้จ้าวหรูเย็นไม่หยุดแล้วพูดว่า “หรูเย็น หรือว่าเธอไม่เชื่อใจแม้กระทั่งฉัน? คืนนี้ฉันอยู่กับเธอตลอด หรือว่าฉันแยกร่างได้ ไปยุยงพี่เตา”
จ้าวหรูเย็นพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว คืนนี้โจวอานอยู่กับเธอตลอดจริงๆ
“วางใจเถอะ โจวอาน ไม่ว่าคนอื่นจะพูดยังไง ฉันก็เชื่อนาย” จ้าวหรูเย็นพยักหน้า น้ำเสียงมั่นคง
คำที่เธอพูดนี้มีความโกรธเคืองต่อลู่เสี้ยงหยาง
“แม่ง เป็นผู้หญิงที่น่าสมเพชจริงๆ หลอกง่ายขนาดนี้” โจวอานยิ้มอย่างลำพองใจในใจ แสดงอาการพยักหน้า แล้วพูดด้วยความจริงใจสุดขีด “ขอบคุณนะ หรูเย็น”
พี่เตาทนดูท่าทางมีชัยของไอ้กระจอกโจวอานไม่ได้ แววตาเผยความเยือกเย็น แล้วพูดขึ้น “คุณหนูคนนี้ ที่พูดเมื่อกี้ผมไม่ได้โกหก เป็นความจริงทุกคำ กล้องวงจรปิดเป็นพยานได้ คุณลองถามโจวอานดู ว่าจะดูกล้องวงจรปิดไหม?”
รอยยิ้มบนใบหน้าของโจวอานแข็งทื่ออยู่ที่เดิม
จ้าวหรูเย็นกัดฟันแน่น หรือว่าโจวอานเป็นคนที่มีปัญหาจริงๆ
แต่เขาก็อบอุ่นมีน้ำใจ ญาติๆในครอบครัวต่างก็ถูกใจเขา
โดยเฉพาะที่เขาคอยคำนึงถึงลู่เสี้ยงหยาง จะหางานให้เขา คนแบบนี้จะเป็นคนมีปัญหาได้ยังไง
โจวอานกลอกตาเบาๆ ก็นึกข้อแก้ต่างขึ้นมาได้อีก “ลู่เสี้ยงหยาง ถ้าฉันไม่เข้าตาแกจริงๆ ก็พูดออกมาตรงๆ พวกเขาไว้หน้าคุณหนูใหญ่ตระกูลหลิ่ว ต่างกลัวแก แกพูดอะไรพวกเขาก็เห็นด้วยหมด ปั้นน้ำเป็นตัว หม้อดำที่ไม่จำเป็นแบบนี้ ก็ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยเจอมาก่อน”
ได้ยินคำนี้ ใจที่เกาะกันแน่นของจ้าวหรูเย็นก็ผ่อนคลายลงไม่น้อย ก็ใช่นะ สาเหตุที่ถังหลงกับหลิวผิงไม่กล้าแตะต้องลู่เสี้ยงหยาง จะต้องเป็นเพราะตระกูลหลิ่วเบื้องหลังของคุณหนูใหญ่ตระกูลหลิ่ว ดังนั้น คนพวกนี้ร่วมมือกับเขา พูดสิ่งผิดให้เป็นถูก
“ลู่เสี้ยงหยาง นายไม่ต้องพูดอะไรแล้ว จะเลือกผู้ชายแบบไหนก็เป็นสิทธิ์ของฉัน” จ้าวหรูเย็นอดทนต่อความเจ็บปวดในใจ จ้องมองไปที่ลู่เสี้ยงหยาง พูดอย่างโกรธเคือง
ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้พูดอะไร มีความอยากหัวเราะ นี่คงเป็นราคาของการเติบโต
ไม่ทำผิดก็ไม่เดือดร้อน ไม่โดนตีหัวแตกเลือดอาบ เหตุผลบางอย่างก็ไม่อาจเข้าใจได้
แต่เขาจะไม่มีวันยอมให้คนอย่างโจวอานทำร้ายเธอ
“หรูเย็น ที่ฉันพูดไปในวันนี้ เพราะหวังดีกับเธอ หลังจากนี้เธอจะเข้าใจ” ลู่เสี้ยงหยางถอนหายใจเบาๆ สายตาตกไปที่โจวอาน แววตาเย็นเยือก “หวังว่าแกจะดีต่อหรูเย็น ในชีวิตนี้ถ้าทำอะไรไม่ดีกับเธอ ฉันจะทำให้แกตายทั้งเป็น”
ตอนที่พูดคำนี้ ลู่เสี้ยงหยางก็มีรังสีฆ่าฟันอยู่แล้ว
โจวอานแค่ชะงักไปชั่วครู่ แม้แต่ลมหายใจยังหยุดลง ในสมองมีแต่ความสิ้นหวัง ราวกับจะถูกกลืนกินและจมดิ่งลงไปในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่
ดีที่ความรู้สึกแบบนี้หายวับไปในพริบตา
โจวอานกลัวจนตัวสั่นตั้งแต่แรกแล้ว อีกนิดเดียวก็แทบจะฉี่รดกางเกง
แต่ต่อให้เป็นแบบนี้ เขาก็ยังไม่เก็บคำพูดของลู่เสี้ยงหยางมาใส่ใจ จากนี้ไปพอจ้าวหรูเย็นแต่งงานกับเขาแล้ว ต่อให้เขาทำเรื่องนอกลู่นอกทางกับจ้าวหรูเย็น ลู่เสี้ยงหยางก็จะฆ่าเขา แล้วปล่อยให้จ้าวหรูเย็นเป็นม่ายไม่ได้หรอก
แต่จ้าวหรูเย็นเห็นลู่เสี้ยงหยางทำให้โจวอานตกใจกลัวแบบนี้ ก็น้อยใจจนแทบจะร้องไห้ออกมา
ลู่เสี้ยงหยางคนนี้ใจแคบเกินไป โจวอานแค่พูดถึงเขาไม่กี่คำ เขาก็จงเกลียดจงชัง ตอนนี้มาคุกคามโต้ตอบ
พูดอีกอย่าง โจวอานก็บอกแล้วว่าหวังดีต่อเขา ให้เขาเข้าใจสถานการณ์ของตนเอง ตั้งใจทำงาน
“ลู่เสี้ยงหยาง นาย…” จ้าวหรูเย็นเปิดปากอยากจะพูดอะไรอีก แต่ตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางหันตัว เดินไปข้างกายหลิ่วหรูยู่ แล้วพูดกับเธอ “พวกเราไปกันเถอะ”
หลิ่วหรูยู่พยักหน้า ออกจากห้องไปพร้อมกับลู่เสี้ยงหยาง
จ้าวหรูเย็นใจหาย ราวกับสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตได้หายไปแล้ว ในที่สุดน้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาอย่างถอดใจ
โจวอานทำเป็นยื่นกระดาษทิชชู่ให้ ปลอบใจจ้าวหรูเย็นไม่หยุด
ในใจโกรธแค้นถึงขีดสุด แทบจะทนไม่ไหวแล้ว แต่ก็ยังอดทนอยู่
ต่อมา ลู่เสี้ยงหยางก็ไปส่งหลิ่วหรูยู่กลับบ้าน ถึงค่อยกลับถึงบ้าน
เข้าไปในห้องรับแขก เห็นเพียงเย่สวนนั่งอยู่บนโซฟาเหมือนมีเรื่องในใจ
มีหลิวจิ้งปลอบโยนอยู่อีกด้าน
ลู่เสี้ยงหยางเดินเข้าไป นั่งลงข้างเย่สวนแล้วเอ่ยถาม “เป็นอะไร? หรือว่าบริษัทเจอปัญหาเข้าอีกแล้ว?”
เย่สวนพยักหน้าแล้วพูด “นายก็รู้ ตระกูลเย่กรุ๊ปของพวกเราก่อนหน้านี้เคยร่วมมือกับหยูเม่ยหยินกรุ๊ป ตอนนี้ในอินเตอร์เน็ตกับมีเดียใหญ่ๆต่างปล่อยข่าว ว่าโรงงานผลิตของหยูเม่ยหยินกรุ๊ปจะถูกรื้อถอน พันธมิตรก่อนหน้านี้ไม่น้อยต่างคิดหาทางทอดทิ้งหยูเม่ยหยินกรุ๊ป ตระกูลเย่กรุ๊ปของเราเองก็กำลังลังเลอยู่”
ลู่เสี้ยงหยางเอ่ยถาม “ลองไม่สนใจความคิดเห็นของคนอื่นในตระกูลเย่กรุ๊ปก่อน เธอคิดยังไงกับเรื่องนี้?”
เย่สวนพูด “ฉันคิดว่าหยูเม่ยหยินกรุ๊ปน่าจะยังไปต่อได้ แต่ในตระกูลเย่กรุ๊ป ความต้องการของพวกคุณย่า คือให้ตระกูลเย่กรุ๊ปของเรากับหยูเม่ยหยินกรุ๊ปยุติความร่วมมือต่างๆ”
ลู่เสี้ยงหยางยิ้มแล้วพูด “ตอนนี้เธอเป็นประธานของตระกูลเย่กรุ๊ป มีอำนาจตัดสิน ไม่จำเป็นต้องฟังพวกเขา”
เย่สวนส่ายหัวแล้วพูด “เรื่องมันไม่ง่ายแบบนั้น ในตระกูลเย่กรุ๊ป ยังมีข้อตกลงเพิ่มเติม เมื่อใดที่พวกผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดของบริษัทไม่พอใจประธาน งั้นฉันที่เป็นประธานก็ต้องปล่อยอำนาจบริหารไป จากนั้นก็จะได้รับแต่เงินปันผลของผู้ถือหุ้นเท่านั้น”
แต่ก่อนคนในตระกูลเย่กรุ๊ปแม้ว่าจะมีข้อกังขาในตัวเย่สวน แต่ถึงอย่างไรเย่สวนก็หาเงินเข้าตระกูลเย่กรุ๊ปได้ พวกเขาจึงได้เพียงหลับหูหลับตา แต่ปากนินทาเย่สวน แต่ตอนนี้มีความแตกต่างที่มีหลักการเข้ามาเกี่ยวข้อง พวกเขาก็ไม่ลังเลที่จะใช้งานข้อตกลงเพิ่มเติม กีดกันอำนาจบริหารของเย่สวน!