สุดยอดระบบอัตราบอกความสำเร็จ - ตอนที่ 15
ตอนที่ 15
จนกระทั่งหนังใกล้จะฉายจบ อันฉีเริ่มวางแผนของเธออย่างเงียบๆ
เธอมีนิสัยส่วนตัวคือชอบมาดูหนังคนเดียวเวลาที่อารมณ์ไม่ดีและใช้ความคิดเรื่อยเปื่อย ครั้งนี้ก็เหมือนกันที่เธอทะเลาะกับครอบครัวของเธอ
อย่างไรก็ตามตอนนี้จิตใจของเธอไม่ได้จดจ่ออยู่กับหนังเลยซักนิดเดียวแต่กำลังจดจ่อออยู่กับผู้ชายแปลกๆที่นั่งอยู่ด้านข้าง
อยู่ๆ เขาก็เดินเข้ามาชวนดูหนังโดยที่ไม่รู้จักกันมาก่อนเรื่องแบบนี้คนปกติไม่ทำกันแน่ๆ
ตามแผนของอันฉี เธอจะรอให้เจียงหนานแสดงธาตุแท้ของเขาออกมาก่อนและหลังจากนั้นเธอจะโทรตามคนให้มาอัดเจียงหนาน มันอาจจะทำให้อารมณ์ของเธอดีขึ้นบ้าง
แต่เธอไม่คิดเลยว่าเหตุการณ์มันจะเป็นแบบนี้
เจียงหนานนั่งดูหนังอย่างสงบและไม่มีเจตนาไม่ดีกับเธอเลย
แต่เธอก็ระวังตัวอยู่ตลอดเวลา
พอหนังฉายจบ
ทุกคนเริ่มลุกขึ้นและเดินออกจากโรงหนังกันทีละคน
“เราจะไปกันรึยัง?”
เจียงหนานพูดกับเธอด้วยรอยยิ้มขณะกำลังลุกขึ้น
“ไป”
อันฉีตอบด้วยท่าทีเย็นชา เธอเริ่มรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยหลังจากที่อึดอัดมาเป็นเวลานาน
‘ในที่สุดก็โผล่หางออกมาแล้วสินะ ฉันเดาว่าต่อไปคงจะชวนฉันไปกินอาหารหลังจากนั้นก็ไปทำอย่างว่าสินะ’
(ผู้แปล: เป็นธรรมเนียมของจีนครับถ้าชวนไปดูหนังหลังจากนั้นก็เข้าโรงแรมครับ)
สองคนลุกออกจากโรงหนัง
พวกเขาสองคนเดินออกมาข้างนอกก็เจอกับจางหยวนและลิลลี่กำลังยืนรออยู่ข้างประตู
หลังจากเห็นเจียงหนานและอันฉีเดินออกมาจางหยวนก็ยิ้มจนเห็นฟันของเขา “เจียงหนาน คนนี้คือเพื่อนที่นายรอใช่มั้ย แนะนำให้ฉันหน่อยสิ”
ขณะที่กำลังพูดอยู่ตาของเขาก็จ้องมองไปที่อันฉี โดยไม่เก็บอาการเลยซักนิด
“เอ่ออ…”เจียงหนานอึดอัดและไม่รู้ว่าควาจะจัดการกับสถานการณ์ตอนนี้ยังไงดี “ได้ เอาไว้วันหลังเราค่อยไปทานอาหารด้วยกัน”
เขากระพริบตาเป็นนัยขณะที่กำลังพูด เวลานี้ไม่เหมาะที่จะคุยกันพวกเขาจึงคิดว่าควรจะกลับไปคุยกันทีหลัง
“ได้ๆ….”จางหยวนพนักหน้าเป็นเชิงว่ารู้กันและยิ้มแบบมีเล่นัย
“ฉันจะรอโทรศัพท์จากนาย และเราค่อยไปกินข้าวด้วยกัน”
“ได้ ไว้เจอกัน”เจียงหนานยิ้มและตอบ
อันฉีก็ไหลตามน้ำให้ความร่วมมือมาก เธอไม่พูดขัดเจียงหนานซักคำ แต่สีหน้าเธอเริ่มเย็นชาขึ้น
จางหยวนและลิลลี่ก็พากันกลับ สายตาของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉา ตอนเธอกำลังเดินแยกออกไปสายตาเธอก็มองตามกระเป๋าเฮอร์เมสของอันฉีไม่วางตา
“วันนี้ขอบคุณมากนะ ลาก่อน”
เจียงหนานยิ้มและสวมบทบาทเป็นสุภาพบุรุษและพูดกับอันฉีจากนั้นก็หันหลังเดินจากไป
อันฉี: “???”
เธอสับสนมาก
‘เหตุการณ์นี้มันอะไรกัน?’
‘ขอบคุณมาก ลาก่อน เนี่ยนะ’
เธอไม่เข้าใจเลย เมื่อเห็นแผ่นหลังของเจียงกนานห่างออกไปเรื่อยๆ ใบหน้าเล็กๆ ของเธอก็เริ่มเย็นชาและเธอรู้สึกเหมือนถูกหลอก เธอตะโกนว่า “เดี๋ยวก่อน!”
“มีอะไรหรอ?”
เจียงหนานหยุดเดินและหันกลับมามองด้วยสายตาสงสัย
“นายทำแบบนี้หมายความว่ายังไง?”
“เธอหมายถึงอะไร?”เจียงหนานมองด้วยความงุนงง “ฉันแค่ชวนเธอมาดูหนังด้วยกันแค่นั้นและตอนนี้หนังก็จบแล้ว”
“เอ่อ…”อันฉีอ้าปากค้างและไม่รู้จะพูดอะไร
“แล้วเจอกัน”
เจียงหนานยิ้มและหันหลังเดินต่อไป
“หยุด รอเดี๋ยวก่อน”
อันฉีรู้สึกขุ่นเคือง แต่เธอไม่รู้ว่าเธอต้องการจะพูดอะไร
“หืม มีอะไรอีก? รีบๆพูดธุระของเธอมาไวๆ ฉันกำลังรีบอยู่” เจียงหนานพูด
“ฉัน…”อันฉีชะงักอยู่นานและพูดว่า: “ฉันไม่มีนิสัยชอบให้คนแปลกหน้าจ่ายเงินให้ฉัน ฉันจะจ่ายคืนให้นายสำหรับค่าตั๋วหนังและป๊อปคอร์น”
ขณะที่เธอกำลังพูดเธอก็หยิบแบงค์ 100 หยวนปึกนึงออกมาจากระเป๋าสะพายและเดินไปหาเจียงหนานจากนั้นเธอก็ขว้างปึกเงินใส่เจียงหนานและหันหลังเดินจากไปด้วยความโกรธ
เจียงหนาน: “…”
เจียงหนานงงเขาทำอะไรผิด
เขามองดูแบงค์ 100 ที่กระจายอยู่บนพื้นและเริ่มเก็บมันขึ้นมา เขานับได้รวมๆ กันก็ 6 ใบ ซึ่งเลข 6 เป็นเลขนำโชค
เขาอดที่จะยิ้มไม่ได้
‘600 หยวน!’
‘เราแค่ซื้อตั๋วหนังและป๊อปคอนให้เธอคนนั้นแค่ไม่ถึง 100 หยวนแต่เงินที่ได้กลับมาคือ 600 หยวน เราทำกำไรได้ตั้ง 500 หยวน ธุรกิจนี่มันดีจริงๆ’
‘เราแค่ลองระบบบอกอัตราความสำเร็จเล่นๆ แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจะทำเงินได้ด้วย’
‘แจ๋ว!’
————————————————————-
ผู้แปล: เรื่องนี้เป็นโปรเจ็คแรกนะครับ หัดแปล ถ้าอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ หรือ ไม่เข้าใจ มีคำแนะนำ ติชม สอบถาม สามารถติดต่อผ่าน Fanpage : Link: shorturl.at/bhtT7 ได้เลยครับ