สุดยอดชาวประมง (极品小渔民) - บทที่ 153 ฆ่า

บทที่ 153 ฆ่า[รีไรท์]

บทที่ 153 ฆ่า[รีไรท์]
พวกสัตว์กลายพันธุ์มากมายประมาณหลายพันตัวผุดขึ้นมาโดยที่มีตาลุงคนหนึ่งยืนนำหน้าพวกมัน ตอนนี้ทุกคนมั่นใจแล้วว่าสัตว์พวกนี้ถูกควบคุมโดยใครบางคนแน่ ๆ เนื่องจากพวกมันไม่น่าจะมีสติปัญญามากพอที่สามารถทำแบบนี้ได้
ทว่าถึงพวกมันจะไม่มีสติปัญญาก็จริง แต่ด้วยการที่พวกมันสามารถทำตามคำสั่งได้ก็ยิ่งทำให้มันน่ากลัวขึ้นไปอีก เพราะถ้าเป็นแบบนี้พวกมันก็คืออาวุธที่มีชีวิตดี ๆ นี่เอง
ทุกคนในกลุ่มมังกรรวมไปถึงฉู่เหินต่างก็ต้องตะลึงถึงการมาของเจ้าสัตว์ร้ายพวกนี้ ถ้ามีสักตัวหลุดออกไปละก็โลกได้จบสิ้นแน่ ๆ
“ออกคำสั่งให้หน่วยเสือบินใช้อาวุธหนักปกป้องแนวหน้าได้เต็มที่” ยวี้ฉือยวี่สั่งการให้หน่วยเสือบินที่น่าจะประจำที่อยู่นานแล้วเตรียมใช้อาวุธลับของพวกเขาพร้อมกับเข้าประจำที่
พวกฉู่เหินเองก็เคลื่อนย้ายตัวเองด้วยการขึ้นเฮลิคอปเตอร์เพื่อไปตั้งหลักในจุดที่ปลอดภัยก่อน ในครั้งนี้เฮลิคอปเตอร์ได้มาเทียบท่ารอไว้เรียบร้อยแล้ว ถ้าพวกเขามาเร็วกว่านี้ฉู่เหินก็คงไม่ต้องเสี่ยงอันตรายขนาดนั้น
ไม่นานนักเฮลิคอปเตอร์ก็ไปถึงจุดนัดพบ พวกเขาพบว่ากลุ่มเสือบินได้ตรงไปจัดการกับสัตว์กลายพันธุ์ก่อนหน้าแล้ว ปืนใหญ่สนับสนุนจากเรือรบ จรวด ระเบิดเลเซอร์ ทุกอย่างที่มีถูกโถมเข้าใส่พวกมันอย่างไม่ลังเลจนทำให้เจ้าสัตว์ร้ายล้มตายกันไปมากมาย
แต่สิ่งที่ทำให้พวกกลุ่มเสือบินหวาดกลัวก็คือ ต่อให้พวกเขาสามารถโจมตีทลายเกราะป้องกันของพวกมันไปมากเท่าก็ตาม หากแต่ทุกครั้งที่พวกมันรุกคืบเข้ามา พวกเขาก็ต้องเสียพื้นที่ไป โชคยังดีที่ปืนเลเซอร์ยังสามารถยิงทลายการป้องกันของพวกมันได้อยู่บ้าง
ทีมเสือบินไม่ได้มีปืนเลเซอร์กันมากมายสักเท่าไหร่ การยิงนัดเดียวสามารถล้มพวกมันได้ก็จริง แต่พวกมันมีจำนวนมากเกินไป นั่นจึงทำให้แนวรบถูกร่นถอยลงมาทุกที การฆ่ามันสิบตัวแลกกับการเสียพื้นที่ 1 ส่วนพร้อมกับพวกมันจำนวนอีกหลายร้อยตัวที่เดินเข้ามาอย่างไม่หวั่นเกรง
หลังจากฉู่เหินมาถึงที่นี่ เขาก็ปล่อยฉู่เฟิงออกมา เมื่อมองเข้าไปในฝูงสัตว์ร้าย ชายหนุ่มก็เห็นเข้ากับตัวนิ่มและงูพิษตัวใหญ่ร่วมอยู่ในนั้นด้วย แถมบนตัวของงูพวกนั้นเองก็มีมดขนาดใหญ่จำนวนมาก
ชายชราที่แต่งกายเหมือนกับภารโรงคนนั้นกำลังยืนอยู่ตรงกลางพวกมัน ด้านหลังของเขามีสัตว์กลายพันธุ์มากมายนับไม่ถ้วน พวกมันมีขนาดที่ใหญ่มากตั้งแต่ หนู แมลงสาบ แมว และหมา แต่จนกระทั่งตอนนี้เจ้าสัตว์ร้ายพวกนั้นก็ยังไม่ได้ออกมาสู้กับพวกกลุ่มมังกรเลย ดังนั้นพวกกลุ่มมังกรจึงได้แต่ขมวดคิ้วสงสัย
ทหารที่ผ่านการฝึกเป็นแรมปีไม่เคยมีคิดจะหนีทัพถอยหลังมาก่อน ทหารที่ว่าก็รวมถึงกลุ่มมังกรด้วยเช่นกัน พวกเขาพร้อมประจัญบานกับเหล่าสัตว์กลายพันธุ์ได้ทุกเมื่อ โดยในศึกครั้งนี้นั้นกลุ่มมังกรได้ฉู่เหินเป็นคนนำขบวน
ทว่าตอนนี้พวกเขามีกำลังพลที่น้อยเกินไปที่จะต่อกรกับพวกสัตว์กลายพันธุ์จำนวนมากได้ ถึงตอนนี้กลุ่มมังกรเพิ่งรู้ตัวว่าพวกเขาประมาทเกินไป พวกเขาต้องรอกองกำลังจากทางศูนย์บัญชาการหลักมาสมทบเสียก่อน การใช้กำลังพลแค่นี้กับกองทัพของสิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์แค่จะรักษาชีวิตตัวเองเอาไว้ยังยากเลย คิดจะฆ่าฝ่ายตรงข้ามพูดตรง ๆ ว่ายากมาก
ยิ่งไปกว่านั้นพวกคนใหญ่คนโตของกลุ่มเองก็ไม่อยากที่จะส่งบุคคลจำนวนมากเข้ามาช่วยเหลือทันทีหรอก พวกคนที่รู้ความจริงอยู่แล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ
“พวกแกนี่มัน ฉันเตือนแล้วใช่ไหม? ฉู่เหินบอกว่าตรงนี้มันสำคัญมากไม่อาจละเลยได้ แล้วผลลัพธ์คือพวกแกทั้งหมดทำเป็นหูทวนลม แล้วดูสิ่งที่พวกแกทำสิ เป็นยังไงล่ะ ตอนนี้ทุกอย่างกำลังเละเทะไปหมดแล้ว สมใจพวกแกแล้วล่ะสิ!” ผู้อาวุโสจางตวาดพวกคนในศูนย์ใหญ่
ทุกคนที่ถูกว่ากลอกตามองบนกับสิ่งที่ผู้อาวุโสจางพูดเมื่อกี้ ตอนนั้นผู้คนยังจำได้ว่าตอนที่ในกลุ่มมังกรรับหน้าที่เป็นแนวหน้าก็คิดว่าเพียงพอแล้ว แม้กระทั่งผู้อาวุโสจางเองก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน แต่มาตอนนี้เขากลายเป็นคนกลับคำพูดเสียเองเนี่ยนะ
จากคำว่าร้ายของชายชรา ทุกคนก็ทำได้เพียงกลอกตามองบนใส่แต่ไม่พูดคำอะไรสักคำ ในตอนนี้พวกเขาทำได้แต่จ้องมองไปยังภาพการต่อสู้ที่กำลังจะเริ่มขึ้นในไม่กี่อึดใจ ซึ่งมันก็มาจากฉู่เหินนั่นเอง
ในมือของฉู่เหินถือหม้อสามขาเอาไว้ เขาใช้มันดูดกลืนพวกสัตว์กลายพันธุ์จำนวนมากมายเข้ามาในนั้นแล้วจัดการมันทีเดียว ดูเหมือนว่ามันจะมีพื้นที่มากมายในหม้อ เพราะว่าเมื่อฉู่เหินเหวี่ยงหม้อทองคำไปที่พวกมันทีไร เจ้าหม้อสามขาก็จะดูดกลืนพวกสัตว์ร้ายจำนวนมากเข้าไปในนั้นด้วย เพียง 10 นาทีก็มีสัตว์กลายพันธุ์กว่าร้อยตัวถูกจัดการไปแล้ว
ฉู่เหินเลือกทำแบบนี้เพราะเขาไม่มีทางเลือกอื่นที่จะเจาะทะลวงพลังป้องกันของสัตว์พวกนี้ได้ ท่ามกลางสัตว์จำนวนมากเหล่านี้ต่อให้เขาสู้ร่วมกับมิตรมากเท่าไหร่ มันก็เหมือนกับสู้ด้วยตัวคนเดียวซะอย่างนั้น
ซึ่งอันที่จริงแล้วการที่ฉู่เหินทำไปแบบนั้น มันก็ทำให้เขาสามารถแปรรูปพวกสัตว์ที่จับมาได้ประมาณ 10 ถึง 20 ตัวให้กลายเป็นยาหลงหยวนได้จำนวนมากมาย แต่ว่าเวลาที่จำกัด มันจึงทำให้เขาสามารถจับสัตว์มาทำยาเพียงเท่านั้น ไม่สามารถนำมันออกมาใช้ได้
แม้แต่ฉู่เหินเองก็คิดไว้แล้วว่ายาพวกนั้นน่าจะถูกบดขยี้จนแหลกไปแล้วแน่ ๆ แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว ชายแก่ที่เห็นภาพนี้จึงได้เร่งคำสั่งให้ตัวนิ่มตรงไปยังเขาทันที
ในบรรดาสัตว์กลายพันธุ์ทั้งหมด ตัวนิ่มคือสัตว์ที่แข็งแกร่งที่สุดไม่ใช่แค่มันไม่กลัวไฟ หากแต่ปืนเลเซอร์เองก็ทำอะไรมันไม่ได้อีก ชายหนุ่มคิดไว้แล้วว่าถ้าเกิดตัวนิ่มเข้ามาโจมตีตัวเขา พวกสัตว์ที่ถูกจับเอาไว้จะต้องหนีมาได้แน่ ๆ ทว่าเมื่อเจ้าสัตว์ร้ายเข้าไปหาฉู่เหิน เขาก็ได้เรียกฉู่เฟิงออกมาสกัดเอาไว้
ฉู่เหินมีประสบการณ์ต่อสู้กับตัวนิ่มมาก่อน ดังนั้นเขาจึงสามารถจัดการมันได้ง่าย ๆ แต่สภาพสนามรบในตอนนี้มันกลับทำให้เขาจัดการพวกมันได้ยากลำบากมากขึ้น ความสามารถในการต่อสู้ของฉู่เหินถูกลดลงไปมากเลยทีเดียว
เมื่อฉู่เหินขวางทางอยู่ นั่นก็ทำให้พวกสัตว์กลายพันธุ์ฝ่าเข้ามาไม่ได้ ชายชราโกรธจัดกว่าเดิม และมีคำสั่งให้จู่โจมฉู่เหินทันที
หลังจากที่ฉู่เหินจัดการพวกมันไปเยอะแล้ว มันก็ยังคงมีสัตว์ร้ายอีกจำนวนมากโถมเข้ามาหาเขา ซึ่งมันก็ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกตระหนกกว่าเดิม หม้อสามขาอันนี้ไม่สามารถใช้จัดการสัตว์กลายพันธุ์ทั้งหมดได้ ดังนั้นเขาจึงเตรียมการใหญ่เอาไว้เรียบร้อยแล้ว
“ทุกคนฟังทางนี้แล้วรีบถอยออกมาจากสมรภูมิซะ” กลุ่มมังกรที่กำลังเข้าห้ำหั่นกับพวกสัตว์กลายพันธุ์อย่างดุเดือดพากันถอนตัวทันทีที่พวกเขาได้ยินเสียงตะโกนของฉู่เหิน
แต่ฮวยเหรินกู๋นั้นลังเลใจเล็กน้อยก่อนที่จะถอยออกมาตามคำสั่ง เพราะเขายังคาใจในความสามารถของฉู่เหินอยู่ ถ้าให้คนอื่นถอยออกมาแล้วจะทำยังไงกันต่อล่ะ? และเพราะแบบนี้เองถึงทำให้เขาถอยออกมาช้ากว่าคนอื่น ๆ
ฉู่เฟิงที่ได้รับคำสั่งเองก็รีบถอยออกมาโดยเร็ว พวกเขาถูกดึงตัวออกมาทันที ภาพเหล่านี้ทำเอาพวกผู้ใหญ่ในศูนย์บัญชาการตะลึงและเดาทางไม่ถูกว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้
Next