“ขอรับท่านแม่ทัพ”

“ไปได้”

วันนี้เขาจะต้องเดินทางกลับเมืองหลวงแล้ว เส้นทางที่เต็มไปด้วยอันตรายทำให้ต้องวางแผนอย่างรัดกุมและระวังตัวตลอดเวลา แม้จะเป็นฝ่ายชนะในศึกครั้งนี้ทว่ายังมีคนบางกลุ่มที่ยังไม่ยอมแพ้ หากไม่ได้ตัวหัวหน้าใหญ่ของพวกมันกลับคืนไป

การเดินทางได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ท่านแม่ทัพหยางควบม้านำทัพพาเหล่าทหารที่ร่วมหัวจมท้ายที่ยังหลงเหลือกลับสู่บ้านเกิดเมืองนอน การสู้รบตลอดระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมาได้มีการสูญเสียเพื่อนพ้องไปเป็นจำนวนมาก แม้พวกเขาเหล่านั้นจะไม่มีโอกาสได้กลับไปหาครอบครัว หากแต่จะถูกยกย่องให้เป็นวีรบุรุษผู้กล้าตลอดไป

*-*-*-*-*-*-*-*

แสงสีส้มอ่อน ๆ ในยามสายัณห์ตกกระทบลงบนแปลงผักกาดที่เหม่ยหวาตั้งใจปลูกและดูแลรักษา จนตอนนี้สามารถเก็บเกี่ยวผลผลิตไปขายได้แล้ว นอกจากปลูกผักแล้วนางยังเลี้ยงไก่เพื่อนำไข่ไปขาย ทำไร่ทำสวนช่วยบิดามารดาจนความเป็นอยู่เริ่มดีขึ้น ที่นาผืนน้อยที่ซื้อมาจากน้ำพักน้ำแรงของนางบัดนี้สามารถทำกำไรได้แล้ว มันคืออีกหนึ่งความภูมิใจที่สามารถทำเพื่อผู้มีพระคุณได้

เหม่ยหวาให้กำเนิดบุตรชายสมใจอยากหยางฮูหยิน และได้ตั้งชื่อให้ว่า หยางซูหลาน นางได้เลี้ยงดูบุตรชายให้เติบใหญ่ขึ้นมาอย่างเรียบง่ายตามวิถีชีวิตคนชนบท หยางซูหลานเป็นเด็กที่ร่าเริงและว่านอนสอนง่าย แต่ก็ซนตามประสาเด็ก ทุกคนช่วยกันเลี้ยงดูด้วยความรักและเอาใจใส่ ในช่วงห้าปีที่ผ่านมานางได้พาบุตรชายไปเยี่ยมเยียนหยางฮูหยินที่จวนหลายครั้ง บางครั้งท่านก็เดินทางมาหาด้วยตนเอง ไปมาหาสู่กันจนหยางซูหลานคุ้นเคยกับคนในจวนเป็นอย่างดี แต่ถึงอย่างนั้นเหม่ยหวาก็ยังใจแข็ง ไม่ยอมพาบุตรชายย้ายเข้าไปอยู่ในจวนตามคำชวนของหยางฮูหยิน

“เสี่ยวซู หยุดเล่นเตรียมตัวไปอาบน้ำได้แล้ว”

“เผลอแปบเดียวเจ้าโตขึ้นเป็นกองเชียว อีกไม่นานเสื้อตัวนี้คงจะใส่ไม่ได้แล้วกระมัง”

“ก็ท่านแม่เลี้ยงข้าดีเกินไป บังคับให้กินข้าววันละตั้งหลายชาม”

“แม่บังคับเจ้าซะที่ไหนกัน เจ้าเป็นคนตะกละกินเยอะเองต่างหาก ใส่ความแม่เช่นนี้สงสัยต้องลดเมนูอาหารเย็นลงดีไหม”

“อย่านะขอรับ ข้าแค่ล้อเล่นเอง ท่านแม่ทำกับข้าวอร่อยต่างหากข้าถึงต้องกินเยอะ แม้แต่แม่ครัวในจวนท่านย่ายังทำไม่อร่อยเท่าท่านแม่เลย”

“ยอแม่เก่งเช่นนี้อยากกินอะไรล่ะเย็นนี้”

“อะไรก็ได้ขอรับ ท่านแม่ทำอร่อยทุกอย่างอยู่แล้ว”

“ถ้าเช่นนั้นไปอาบน้ำกับท่านน้าที่ลำธาร แม่จะทำกับข้าวไว้รอ”

“ขอรับ ว่าแต่ท่านน้าอยู่ที่ไหนหรือขอรับ”

“แม่ให้ท่านน้าไปเก็บไข่ไก่ในเล้าโน่น”