“ข้าไม่ยกโทษให้”

นางจะลุกขึ้นจากตัวเขา ทว่าท่านแม่ทัพหยางได้รั้งเอวคอดไว้เสียก่อน ทำให้ต้องอยู่ในท่าที่ล่อแหลมนั่น

“ปล่อยบ่าวขอรับ นายท่านไม่หนักหรือขอรับ”

“ไม่เห็นจะหนักเลย ตัวเจ้าเบายิ่งกว่านุ่นเสียอีก แค่นี้ข้ายกได้สบาย ๆ”

“นายท่านคิดเรื่องลามกอีกแล้ว”

“ข้าเปล่า เจ้านั่นล่ะกำลังคิด จูบข้าก่อนถึงจะยอมให้ลุก”

“ไม่จูบ!”

“งั้นข้าจูบเอง”

มีหรือที่ท่านแม่ทัพหยางจะยอม พลิกร่างสาวใช้ลงด้านล่าง ตรึงข้อมือไว้เหนือศีรษะ โน้มใบหน้าลงไปประกบจูบอย่างดูดดื่ม ไม่ยอมให้นางได้มีโอกาสเอ่ยปฏิเสธใด ๆ รสจูบอันเร่าร้อนส่งผลให้ใบหน้าสวยของเหม่ยหวาที่เคยขาวปานหิมะขึ้นสีแดงระเรื่อในพริบตา

“ข้าพอใจแล้ว”

เขายิ้มแล้วหยัดตัวลุกขึ้น ดึงมือน้อย ๆ ให้ลุกขึ้นตาม เหม่ยหวาใช้มือทั้งสองข้างปัดตามตัวเพื่อเอาเศษหญ้าและฝุ่นออกให้หมด สายตาของนางจ้องไปที่นายท่านอย่างเอาเรื่อง

“ทำไม? โกรธข้างั้นหรือ”

“ใช่ขอรับ โกรธมากด้วย”

“ไม่ใช่บ่าวแน่นอน ว่าแต่…ทำไมนายท่านให้บ่าวแต่งเป็นชายขอรับ บ่าวไม่คุ้นชินกับตัวเองเลย แต่ก็สนุกดีเหมือนกัน จะเดินจะวิ่งไม่ลำบากเลยขอรับ”

“ข้าไม่อยากให้ชายใดรู้ว่าเจ้าเป็นสตรี ไม่อยากให้คนอื่นมองเจ้า ไม่อยากให้เจ้ามองชายใด ใบหน้าสวย ๆ นี้มีไว้เพื่อให้ข้ามองคนเดียว ส่วนสายตาของเจ้าต้องมองเพียงแต่ข้าเท่านั้นรู้หรือไม่” เขาว่าพลางยื่นมือมาเชยคางเรียวให้หันไปมองตนเอง

“บ่าวไม่ได้เป็นสมบัติของนายท่านสักหน่อย สายตาของบ่าว บ่าวจะมองใครก็ย่อมได้”

“หากเป็นเช่นนั้นเจ้าจะต้องโดนลงโทษ”

“เอะอะก็ขู่จะลงโทษ ที่นี่ไม่ใช่ค่ายทหารนะขอรับ ที่จะวางอำนาจบาตรใหญ่กับใครก็ได้ ที่นี่คือสวนดอกเหมยอันงดงาม ขอให้บ่าวได้เป็นเจ้านายสักวันได้หรือไม่ขอรับ”

“หากเจ้าต้องการข้าก็จะยอมเป็นบ่าวให้เจ้าหนึ่งวัน ต้องการอะไรขอเชิญบัญชามาได้เลยขอรับนายท่าน”

“ข้าขอสั่งให้เจ้านั่งลง”

ได้ยินอย่างนั้นท่านแม่ทัพหยางก็เลิกคิ้วมองอย่างฉงน

“นั่งลงสิ! นี่คือคำสั่ง!”

“ขอรับ ๆ นายท่าน”

แม้สีหน้าจะยังคงมีคำถาม อยากรู้ว่านางจะทำอะไรกับตนเอง แต่ท่านแม่ทัพหยางก็ยอมนั่งลงแต่โดยดี เหม่ยหวายิ้มอย่างพอใจรีบขึ้นไปนั่งบนแผ่นหลังกว้าง มือทั้งสองข้างกอดที่ต้นคอชายหนุ่มไว้แน่น

“พาข้าเดินชมสวนดอกเหมยให้หมดทุกซอกทุกมุม จนกว่าจะสั่งให้หยุด”

“ได้เลยขอรับนายท่าน”

เมื่อรู้ว่านางต้องการสิ่งใดท่านแม่ทัพหยางก็ฉายรอยยิ้มออกมาประดับใบหน้าหล่อ เขายอมให้นางขี่หลังพาเดินชมความงดงามของสวนดอกเหมยไปเรื่อย ๆ รอยยิ้มและเสียงหัวเราะแทรกมาเป็นช่วง ๆ ในระหว่างทั้งคู่กำลังสนทนากันอย่างออกรส มันเป็นอีกหนึ่งวันดี ๆ ที่ทำให้หัวใจทั้งสองดวงเบ่งบานพร้อมกัน ไม่ต่างจากเหล่าดอกเหมยที่กำลังอวดโฉมให้ผู้มาเยือนได้ชมความงดงามนี้