Transmigration with QQ Farm สาวน้อยปลูกผัก - ตอนที่ 714

TQF:บทที่ 714 งานประลองการสกัดยา (1)

 

ฟางซูหยุนรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

 

ตาเฒ่าฮ่องเต้แห่งประเทศหวงฝู่ก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

 

แม้ชิงยางจะครื้นเครง แต่คนที่รู้เรื่องรู้กันดีว่านี่คือความสงบก่อนพายุจะมา

 

กลุ่มทหารรับจ้างซื่อหุนจะต้องสู้ตายกับอิทธิพลใหญ่ต่างๆแน่ๆ

 

ฟางซูหยุนมองหลานสาวที่มีท่าทีเรียบเฉยและถอนหายใจเศร้าๆ “เสี่ยวเสี่ยว มะรืนนี้ก็ถึงวันงานประลองการสกัดยาแล้ว เจ้ามีความคิดอะไรรึเปล่า”

 

“ไม่ได้คิดอะไร หยูเฮงน้อยสมัครไปแล้ว ข้าคงไม่ไปเข้าร่วม” เฉิงเสี่ยวเสี่ยวตอบเบาๆราวกับไม่เห็นงานประลองการสกัดยานี้อยู่ในสายตา

 

คิดไปคิดมาฟางซูหยุนจึงถามเบาๆ “เสี่ยวเสี่ยว ไปหารือกับท่านปู่ทวดของเจ้าหน่อยมั้ย”

 

“ท่านย่า จะลากท่านปู่ทวดมาเกี่ยวไม่ได้ รวมถึงตระกูลฟางด้วย พยายามอย่าลากมาเกี่ยวเลย ถึงยังไงท่านปู่ทวดและท่านน้าปู่ยังต้องใช้ชีวิตอยู่ที่ชิงยาง แต่ข้าไม่เหมือนกัน” เฉิงเสี่ยวเสี่ยวปฏิเสธโดยไม่ต้องคิด

 

ฟางซูหยุนขมวดคิ้ว “แต่ว่า….”

 

“ท่านย่า ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น” เฉิงเสี่ยวเสี่ยวส่ายหัวเบาๆ เหม่อมองออกไปบนฟ้าพลางพูดเสียงนิ่ม “ก็แค่ผืนดินฉางไห่เท่านั้น พวกเราต้องใส่ใจจริงๆเหรอ พวกเขาอยากสนุกเราก็จะเล่นด้วย ข้าไม่เชื่อว่าพวกเขาจะเล่นชนะข้า”

 

“ได้ ย่ารู้ว่าเจ้ามีแผนของตัวเอง ย่าจะไม่พูดมาก แต่ถ้าต้องการอะไรเจ้าก็บอกข้ากับท่านปู่ทวดเจ้าแล้วกัน พวกเราสนับสนุนเจ้าโดยไร้เงื่อนไข”

 

ฟางซูหยุนรู้นิสัยของหลานสาว และรู้ว่านางไม่จำเป็นต้องให้ตัวเองมาปกป้อง กลับกันนางสิกำลังปกป้องตัวเองอยู่ แม้แต่ท่านพ่อที่เป็นถึงบรรลุเทพเทวาบางทีก็อาจจะไม่ได้เจ๋งเท่าไหร่ในสายตานาง

 

ย่าหลานคุยกันอีกแปปนึงฟางซูหยุนก็ไป

 

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวมองท้องฟ้าอย่างเหม่อลอย หยูเฮงน้อยกินผลไม้เสร็จก็ทอดสายตาไปที่นางและเอียงคอถาม “คุณหนู ถ้าท่านเขยมาปรากฏตัวที่งานประลองการสกัดยาได้ก็ดีสิเนอะ”

 

“อื้ม เป็นไปได้” เฉิงเสี่ยวเสี่ยวยิ้มบางๆ “ไม่ว่ายังไง เขาสบายดีก็พอแล้ว”

 

“คุณหนู ข้าไม่ได้ล้อเล่นนะ ข้ามีลางสังหรณ์จริงๆว่าท่านเขยจะมา ไม่รู้ทำไมวัน 2 วันนี้ความรู้สึกถึงชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ” หยูเฮงน้อยพูดจริงจัง

 

เมื่อได้ฟังเฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็ดึงสายตากลับมาสบเข้ากับนัยน์ตาแวววาวของหยูเฮงน้อยและพยักหน้าเบาๆ “ถ้าเขากลับมาได้ก็ยิ่งดี หลังจากที่พวกเราไปอาละวาดที่งานประลองการสกัดยาแล้วเราก็เข้ามิติและกลับแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์จงหยวนกัน”

 

“ใช่ ขอแค่เราอยู่ในมิติ พวกเขาหาพวกเราไม่เจอแน่ ส่วนพวกเราก็จะอาละวาดพวกเขาให้ฟ้าถล่มดินทลายไปเลย ล้างบางไอสารเลวพวกนี้ให้หมด”

 

หยูเฮงน้อยที่พร้อมจะฆ่าคนแค้นกลุ่มทหารรับจ้างเอ้าชังจะตายอยู่แล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่างานประลองการสกัดยาครั้งนี้ต้องเป็นหายนะแน่ๆ

 

ไม่ทันที่เฉิงเสี่ยวเสี่ยวเอ่ยปากหยูเฮงน้อยก็พูดขึ้นอีก “คุณหนู พวกตาเฒ่าฮ่องเต้จะช่วยเราจริงๆเหรอ”

 

“เขาไม่ช่วยเราหรอก ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวพวกเราเอง”

 

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวเหล่มองนางและพูดอย่างเฉื่อยชา “ที่เขาต้องการก็แค่ให้พวกเราสู้กันเองเพื่อให้ตัวเองได้ผลประโยชน์ เขาเป็นกลางได้ก็ดีแค่ไหนแล้ว หรือเจ้าหวังว่าเขาจะออกหน้าช่วยพวกเราจริงๆ ข้าว่าเป็นไปไม่ได้”

 

“ที่คุณหนูพูดก็ถูก เขาก็แค่อยากปราบปรามพวกอิทธิพลใหญ่บ้างก็เท่านั้น เมื่อก่อนอิทธิพลใหญ่ไม่เห็นประเทศหวงฝู่อยู่ในสายตา ครั้งนี้มีโอกาสตาเฒ่าฮ่องเต้ไม่ปล่อยไปแน่นอน”

 

หยูเฮงน้อยพยักหน้าก่อนจะพูดต่อ “คุณหนู เผ่าอสูรจากเมืองต่างๆมาถึงแล้ว พวกเราจะไปรับพวกเขาเข้ามากันหมดเลยดีมั้ย”

 

“ลงมือคืนนี้เถอะ” เฉิงเสี่ยวเสี่ยวสายตาเป็นประกาย “ครั้งนี้มิติเลื่อนถึง 600 ขั้น ความเข้าใจถ่องแท้ที่เจ้ามีต่อวิชาสะกดก็ลึกขึ้น ปีศาจเฒ่าที่พวกเราต้องเจอในครั้งนี้ไม่น้อย พลังโจมตีก็สูง สอนเผ่าอสูรให้ต้านทานด้วยวิชาสะกด จะได้ลดความบาดเจ็บของเผ่าอสูรลง”

 

“คุณหนูวางใจเถอะ ข้าสอนนางพญาผึ้งหยกและเจ้าต้นหลิวน้อยแล้ว พวกมันกำลังสอนเผ่าอสูรในมิติอยู่ ไม่มีปัญหาหรอก รอเก็บสัตว์อมตะคืนนี้และสอนวิชาสะกดพวกเขาให้ไปสู้กับศัตรู”

 

พูดมาถึงตรงนี้หยูเฮงน้อยมีแววตาเกรี้ยวกราดอีกครั้ง “ถ้าพวกเราสอนเหล่าสัตว์อมตะให้เร็วกว่านี้ก็คงไม่ถูกพวกมันฆ่าไปเยอะขนาดนี้หรอก”

 

“วางใจเถอะ เมื่อสร้างกรรมย่อมต้องมีผลตามมา พวกเขาสร้างกรรมในวันนี้ พรุ่งนี้พวกเขาก็ต้องชดใช้ผลของมัน” เสียงของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวล่องลอยเดาอารมณ์ไม่ออก

 

“ใช่”

 

หยูเฮงน้อยพยักหน้าหนักแน่นและเอ่ยเสียงเย็น “เหล่าผึ้งหยกหาสมาชิกกลุ่มทหารรับจ้างเอ้าชังในชิงยางเจอหมดแล้ว ถึงตอนนั้นจะไม่ให้พลาดเลยสักคน”

 

“ไม่ใช่แค่พวกเขา”

 

“ยังมีคนอื่นอีก จะไม่ปล่อยไปเลยสักคน” หยูเฮงน้อยกัดฟันกรอด “ไม่ว่าพวกเขาจะมีอิทธิพลอะไร พวกเราก็จะกำจัดให้หมด อยากให้พวกเราตายเรอะ ข้าจะเอาชีวิตพวกเขาก่อน”

 

“อื้ม”

 

“จริงสิคุณหนู เอายังไงกับโถงวิหารสวรรค์ดี”

 

พูดถึงเรื่องนี้เฉิงเสี่ยวเสี่ยวอดนึกไปถึงข่าวที่ผึ้งหยกบอกมาไม่ได้ ยิ้มเย็นๆ “ในเมื่อพวกเขาไม่ไว้หน้าเรา เราก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าพวกเขา ยุติธรรมดี อย่างมากเราก็แค่ไปหาพวกเขาที่ฐานหลักโถงวิหารสวรรค์และรับอาจารย์อาจารย์หญิงกลับมา”

 

“ได้”

 

หยูเฮงน้อยดีใจยกใหญ่ “พวกเขาไม่มีโอกาสที่จะรวบพวกเราไปทีเดียวแล้ว แต่พวกเราสิควบคุมคนของพวกเขาไว้หมด ดูซิว่าพวกเขาจะทำอะไรเราได้ ใครจะหัวเราะได้ถึงตอนสุดท้าย”

 

“หยูเฮงน้อย จำไว้นะ เราจะสู้แค่กับพวกนั้น อย่าเลือกคนบริสุทธิ์มาเกี่ยว เข้าใจมั้ย”

 

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวรู้นิสัยนางดี ถ้าเจ้าตัวเล็กได้ลงมือแล้วไม่มีคำว่าใจอ่อนแน่ แต่ไม่อยากให้นางทำร้ายไปทั่วจนคนบริสุทธิ์ต้องบาดเจ็บ ถ้าแบบนั้นได้เป็นนางมารน้อยของจริงแน่

 

“คุณหนู วางใจเถอะ”

 

หยูเฮงน้อยโบกมือน้อยๆ รู้อยู่แล้วว่าฟางเส้นสุดท้ายของอีกฝ่ายคืออะไร นางมองไปยังท้องฟ้าด้านนอกและเห็นว่าค่ำแล้ว จึงเอ่ยขึ้น “คุณหนู พวกเราออกนอกเมืองไปหาพวกมันตอนนี้กัน”

 

“ไปสิ”

 

หลังจากที่ทั้ง 2 เข้าไปในมิติแล้วก็ออกจากบ้านตระกูลฟางทันทีสู่หุบเขายักษ์นอกเมืองไป 10 ลี้

————————————-