Transmigration with QQ Farm สาวน้อยปลูกผัก - ตอนที่ 553
TQF:บทที่ 553 คิดถึงแปลกๆ (1)
“พวกเขาไม่ใช่คนดีจริงๆนั่นแหละ แต่ตอนนี้พวกเรายังไม่สามารถต่อกรกับพวกเขาได้ เพราะฉะนั้นถ้าสู้ไม่ได้ก็เลี่ยงซะ” เฉิงเสี่ยวเสี่ยวตอบเรียบๆ
“เฮอะ ต้องมีซักวันที่คนทั่วหล้านี้ไม่กล้ารังแกพวกเรา” หยูเฮงกัดฟันกรอด
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวหัวเราะเมื่อได้ฟัง “แน่นอนอยู่แล้ว ข้าเชื่อว่าต้องมีวันนั้น”
“คุณหนู เราจะกลับไปตอนนี้เลยมั้ย”
“ยังไม่รีบ จะกลับหรือไม่กลับก็ไม่ได้เป็นอะไร จริงสิ ไม้เทพสายฟ้ามีประโยชน์ต่อเจ้าแล้วต้นหลิวไม่ใช่หรือ เจ้าจะทำอย่างไรล่ะ”
พูดจบ เฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็หยิบไม้เทพสายฟ้าออกมาและยื่นให้หยูเฮง
ตาคู่สวยของหยูเฮงเป็นประกายเมื่อเห็นไม้เทพสายฟ้า หน้าเล็กๆยิ้มขึ้นอย่างสดใส “ของดีจริงๆ คุณหนู พวกเราไปหาเจ้าต้นหลิวน้อยกัน”
นางโบกแขนเล็กๆก็มีประตูมิติ 1 บานปรากฏตรงหน้า ทั้ง 2 ก้าวข้ามไป
พริบตาเดียวพวกนางก็มาอยู่ข้างหน้าวังสวรรค์ มาถึงหน้าต้นหลิว หยูเฮงโบกไม้เทพสายฟาในมือคุยกับต้นหลิวด้วยรอยยิ้ม “เจ้าต้นน้อย เจ้าดูซิว่านี่อะไร”
ฟิ้วๆๆๆ
ก้านของต้นหลิ้วล้อมเข้ามาจนหมด รัดเข้ากับไม้เทพสายฟ้าแน่น ใบของมันสะบัดไม่หยุดราวกับต้องการสื่ออะไร
ชอบ ดีใจ
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวดูออก หยูเฮงโอ้อวดอย่างได้ใจ “เจ้าต้นน้อย จะบอกให้นะ นี่คือไม้เทพสายฟ้า รู้มั้ยว่ามีประโยชน์ต่อเจ้าและข้ามาก รีบเรียกพี่สาวเร็ว แล้วพี่สาวจะแบ่งให้เจ้า เป็นไง”
“พี่สาว….”
เสียงเบาๆแว่วมาในหัวของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวและหยูเฮง ให้ความรู้สึกอ่อนวัยและเขินอาย ที่สำคัญเป็นเสียงของเด็กผู้ชาย เสมือนเด็กที่เพิ่งหัดพูดกำลังฝึกเรียกคุณพ่อคุณแม่
“ฮ่าๆๆ เรียกข้าพี่สาวแล้ว เจ้าต้นหลิวเรียกข้าว่าพี่สาวแล้ว” หยูเฮงหัวเราะอย่างดีใจ ราวกับการเป็นพี่สาวเป็นเรื่องที่สุดยอดมาก
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวไม่รู้จะพูดอะไร ปล่อยให้เด็กทั้ง 2 คุยกัน ไม่มีทีท่าจะร่วมวงสนทนา
“พี่สาว พี่หยูเฮง”
เสียงของเจ้าต้นหลิวชัดขึ้น แต่ยังเบาอยู่ รู้ได้ไม่ยากว่าเป็นเพราะเจ้าต้นหลิวน้อยยังอ่อนแออยู่มาก
“เฮ่ะๆ เห็นแก่ที่เจ้าเรียกข้าพี่สาว จะแบ่งให้เยอะหน่อยแล้วกัน เจ้ารีบโตไวๆ อีกหน่อยเราจะได้ออกไปเที่ยวด้วยกัน”
“อื้ม ได้ พี่หยูเฮง ไม้เทพสายฟ้าที่เจ้าเอามาเนื้อเดิมก็เป็นต้นหลิว มันถือเป็นไม้สายฟ้าชนิดหนึ่ง ข้ากินแล้วจะเติบโตขึ้นได้ไว”
ต้นหลิวน้อยต้องการมันจริงๆ มันรีบบอกสิ่งที่ตัวเองรู้ราวกับเจอสมบัติล้ำค่า
“มันเป็นต้นหลิว?”
หยูเฮงแปลกใจนิดหน่อย ก้านของต้นหลิวน้อยผงกราวกับกำลังพยักหน้าอยู่
“มิน่าล่ะ ข้าก็รู้สึกคุ้นเคยกับมัน ไม่คิดว่าจะเป็นสายพันธุ์เดียวกับเจ้า”
หยูเฮงทั้งแปลกใจทั้งดีใจ ก่อนจะหันไปพูดกับคนข้างๆที่เงียบอยู่ “คุณหนู ข้ากับเจ้าต้นน้อยต้องเก็บตัวดูดซับไม้นี้”
“ได้ เจ้ากับต้นหลิวทำการดูดซับที่นี่ ข้ากับท่านย่าออกไปก่อน เจ้าเสร็จแล้วค่อยออกมาหาพวกเรา”
ด้านในมิติ โดยเฉพาะตรงหน้าลานวังสวรรค์ ไม่ต้องห่วงเลยว่าจะมีอะไรบุกเข้ามา เพราะที่นี่นอกจากเฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็มีแต่หยูเฮงที่มาได้ อย่างอื่นไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์อสูรก็ไม่สามารถมาที่นี่ได้
ดังนั้นวางใจได้เลยที่หยูเฮงและต้นหลิวจะดูดซับไม้เทพสายฟ้าอยู่ที่นี่
มิติถูกควบคุมโดยเฉิงเสี่ยวเสี่ยว ตรงเข้าไปที่โรงเตี๊ยม เข้าห้องไปแล้วจึงได้พาท่านย่าออกมาจากมิติ
หลังจากที่ย่าหลานออกมาแล้ว ก็รีบมาพบกับอีก 3 คนทันที ระดับวิทยายุทธจุดสูงสุดของก่อเกิดราชันย์จักพรรดิ์ตอนปลายของอาจารย์โม่อู๋เซอและหรงจิ้งซือมั่นคงขึ้น ขอแค่เข้าไปในมิติของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็สามารถบรรลุเป็นปรากฏราชันย์จักพรรดิ์ได้ การได้เป็นปรากฏราชันย์จักพรรดิ์ถึงจะนับว่าได้ก้าวเข้าสู่การบำเพ็ญเซียนแล้วจริงๆ
ผู้เฒ่าหยิงก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เขาเองก็ถึงก่อเกิดราชันย์จักพรรดิ์ตอนปลายแล้วเหมือนกัน แม้จะยังไม่ถึงจุดสูงสุด แต่ด้วยพลังวิญญาณของผืนดินฉางไห่ การบรรลุของเขาก็แค่สายไปไม่นาน
ทุกคนนั่งลง เฉิงเสี่ยวเสี่ยวหยิบของที่ซื้อให้พวกเขาออกมา โดยเฉพาะดาบชิงเฟิงที่อาจารย์หญิงเห็นปุ๊บก็ชอบเลย จับดูด้วยความชอบอย่างไม่สามารถวางลงได้
———————————————