Transmigration with QQ Farm สาวน้อยปลูกผัก - ตอนที่ 536

TQF:บทที่ 536 ความดีใจแห่งการวิวัฒนาการ 3 เดือนให้หลัง (1)

 

“อิอิ ทำงานก็ทำงาน” เมื่ออารมณ์ดี หยูเฮงก็กลับไปมีท่าซุกซนเหมือนเดิม

 

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวยิ้มเล็กน้อย ยืนรออยู่ข้างๆ

 

หยูเฮงลอยอยุ่กลางอากาศ โบกแขนเล็กๆของนางพัดพาให้ภูเขาสมบัติหลากสีที่แวววับอยู่ค่อยๆกลายเป็นอักขระในอากาศ ราวกับดวงดาวที่ประดับอยู่บนท้องฟ้า ทำให้ที่นี่ทั้งดูลึกลับและศักดิ์สิทธิ์

 

ตู้มมม

 

ทันใดนั้นก็เกิดแสงสว่างจ้าจากการรวมตัวของอักขระที่เป็นดั่งมหาสมุทร มีคลื่นคอยพัดพา เป็นดั่งแสงเทวานภา

 

หลากหลายแสงถักเข้าด้วยกันเช่นเดียวกับกฎแห่งฟ้าดินที่สอดประสานจนกลายเป็นตาข่ายแห่งฟ้าครอบทั้งมิติเอาไว้

 

เมื่อเห็นภาพนี้เฉิงเสี่ยวเสี่ยวก็เข้าใจแล้วว่ามิติของตัวเองกำลังเปลี่ยนผันกฎแห่งฟ้าดินอยู่ หลังจากการเลื่อนขั้นครั้งนี้ นางเชื่อว่าการจะให้ใครมาอาศัยอยู่ในมิติจะไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป อย่างมากก็แค่ออกไปข้างนอกปีละครั้งก็พอ

 

หยูเฮงที่ยังอยู่กลางอากาศก็ถูกหมอกหลากสีล้อมเอาไว้เช่นกัน มองเห็นได้ลางๆว่าเจ้าตัวเล็กสวมใส่เกราะทอง ทั่วร่างเปล่งแสงออกมา ทรวดทรงสง่า ผมเงาสวยเริงระบำ สายตาคมกริบ

 

ราวกับเทพองค์น้อยๆที่ทะยานสู่ฟ้าทะลุก้อนเมฆไป ประกายในแววตาเจิดจ้าจนผู้อื่นไม่กล้ามอง

 

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหยูเฮงก็เติบโตเหมือนกัน นางเกิดมาจากมิติ ถ้ามิติแข็งแกร่งขึ้น หยูเฮงก็แข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน

 

ตอนนี้ในมิติเกิดแสงอันเจิดจรัสแทงตาขึ้นอีก น่ากลัวเกินจะเปรียบ มีหมอกเป็นประกายอยู่บนท้องฟ้า ทำให้ทุกอย่างขมุกขมัว ลึกลับและลึกล้ำ

 

ประกายหมอกนั้นได้กลายเป็นแสงแห่งเทวาที่แผดเผาเสมือนดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ต่างระเบิดออก สวยเลิศดั่งหงส์ที่นิพพานแล้วเกิดใหม่ เลือดสาดไปยังนภา เสียงกึกก้องไปทั่วทั้งฟ้าดิน

 

เพียงแค่ชั่วขณะ ทุกอย่างขานขึ้นพร้อมกัน พลุ่งพล่านไปทั้งมิติ

 

เปลวเพลิงเผาไหม้ สรรพสิ่งคำราม

 

นี่เป็นทัศนียภาพที่ยากจะเกิด และเป็นภาพวาดอันยิ่งใหญ่

 

เฉิงเสี่ยวเสี่ยวมองทุกอย่างตรงหน้าด้วยความหลงใหล ลืมตัวไปเลยว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน ในชั่วขณะนั้น จิตใจของนางเหมือนกับว่าตกลงไปอยู่ในโลกอัศจรรย์นี้และกำลังสัมผัสกับบางอย่าง

 

นางไม่รู้ว่าเนื่องจากนางเป็นเจ้าของมิติ การเปลี่ยนแปลงของมิติไม่เพียงแต่เป็นประโยชน์ต่อหยูเฮงเท่านั้น ที่จริงคนที่ได้ประโยชน์ที่สุดก็ควรจะเป็นนางที่เป็นเจ้าของ

 

และก็เป็นเพราะนางเป็นเจ้าของมิตินี้ ในตอนที่มิติเลื่อนขั้น และช่วงที่กฎแห่งฟ้าดินเกิดการเปลี่ยนผันนางถึงได้สบายดีอยู่โดยไม่เป็นอะไร

 

ถ้าหากเป็นคนอื่นเข้ามาอยู่ในมิติละก็ ต้องถูกบดขยี้จนกลายเป็นผงแน่

 

ตู้มมม…..

 

เสียงสนั่นดังขึ้น ตามมาด้วยแสงเจิดจ้าแยงตา หมอกสีแดงท่วมท้นไปทั่วฟ้า ลายเส้นที่มีลวดลายเหมือนสายฟ้าปกคลุมอยู่หนาแน่น ตาข่ายแห่งฟ้าของสรรพสิ่งปรากฏขึ้นอีกครั้งลางๆ ระยิบระยับราวกับกับอัคคีศักสิทธิ์กำลังลุกโชนอยู่ มีเสียอันดังราวน้ำป่าไหลหรากลอยเข้ามาประสานกันกลายเป็นตาข่าย

 

ทั้งมิติปกคลุมไปด้วยหมอก ราวกับกำลังโกลาหล เป็นเสมือนคลื่นยักษ์ที่ซัดเข้าฝั่ง พลังลมปราณแกร่งกล้าปานเจ้าโลกพร้อมไปด้วยทะเลแห่งประกายหมอกท่วมท้นไปทั่วฟ้าดิน

 

เหตุการณ์ยิ่งใหญ่เหล่านี้ยังไม่หยุดลง

 

มีแสงแพรวพราวใสสกาววนเวียนอยู่บนท้องฟ้า ท่าทางน่าเกรงขาม มีแสงสีแดงบินขึ้นมาพร้อมเสียงหึ่งๆหมุนล้อมประกายหมอกระลอกใหญ่ไว้ พลังลมปราณเป็นที่น่าตกใจ มีกลิ่นไอแห่งความโบราณกาลที่ครอบงำจิตใจคนอยู่

 

ตาข่ายฟ้าดินเป็นเหมือนโซ่เทพเป็นประกายเส้นแล้วเส้นเล่าที่ประสานอยู่ด้วยกัน ครอบหยูเฮงที่อยู่กลางอากาศและเฉิงเสี่ยวเสี่ยวที่นิ่งเงียบอยู่ด้านล่างเอาไว้ที่ตรงกลางสุด รอบตัวพวกนางมีแสงสีแดงล้อมรอบ และยังมีลมปราณอันโกลาหลที่เกิดความผันผวนจนน่าตระหนก

 

แสงแห่งทวยเทพสาดส่องไปทั่วทุกทิศ ตาข่ายเริงร่าจนกลายเป็นคลื่นที่ส่งเสียงดังก้องราวทหารนับหมื่นกำลังเดินทัพเข้ามา เกิดเป็นคลื่นยักษ์ที่กลบไปทั้งฟ้าดิน เปรียบดั่งภูเขาไฟระเบิด ภูผาทลาย สั่นสะเทือนรุนแรง

 

ท้องฟ้าสูงขึ้น แผ่นดินกว้างขึ้น พลังวิญญาณในมิติสดชื่นขึ้น

 

พื้นพันธุ์นานาชนิดตามภูเขาส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ

 

การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ค่อยๆก่อเกิดขึ้น

 

เสียงกึกก้องที่สะท้อนอยู่ในมิติค่อยๆหายไป ทุกอย่างกลับสู่ความสงบอีกครั้ง

 

ผ่านไปสักพัก ร่างเล็กดั่งเทพยดาที่ยังลอยอยู่ในอากาศเบิกตาขึ้น มีประกายพุ่งออกจากตาทั้ง 2 ข้างทะลุก้อนเมฆขึ้นไป เป็นเสมือนสายฟ้าที่ฟาดผ่านท้องฟ้า เกิดเป็นแสงสว่างที่วาดผ่านไปในนภา

 

ไม่นานนักหยูเฮงก็เก็บประกายแสงของตัวเองลง กลับมาเป็นเด็กที่น่ารักในพริบตา

 

แต่นางโตขึ้นอีกแล้ว กลายเป็นเด็กอายุอานามราว 10 ขวบ หน้าตายังดูเด็กอยู่เหมือนเดิม นอกจากตัวสูงขึ้นก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปอีก

 

นางค่อยๆร่อนลงพื้น และสัมผัสได้ถึงความผิดปกติในตัวเฉิงเสี่ยวเสี่ยวได้ทันที หยูเฮงมีสีหน้าดีใจ นางไม่ได้ไปรบกวนเฉิงเสี่ยวเสี่ยว เพียงแค่รออยู่เงียบๆ

 

ขณะนี้ ในสายตาของนางมีแต่คนตรงหน้า แม้แต่ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับมิตินางก็ขี้เกียจจะไปตรวจดู ใจทั้งใจรอแต่ให้คุณหนูฟื้นกลับมา

——————————–