สายตาที่เหมือนโคลนนั่น กำลังคาดหวังสิ่งใด? (Nigoru Hitomi de Nani wo Negau) - ตอนที่ 28
ทำลายถนนและสะพานมาเรื่อยๆ กองพันลิกูเรียได้กำลังจะถึงจุดนัดพบที่ป้อมปราการซาราเยโว่
การละทิ้งพื้นที่ที่ยึดได้ของอาณาจักรเฟอร์เรียสได้แบ่งความคิดเห็นออกในกองทัพ แต่ด้วยเสียงจากผู้บัญชาการเบเกอร์ ก็ได้ติดสินใจล่าถอยกลับไปที่ชายแดนของอดีตไมยาร์ด
จุดสำคัญตั้งอยู่บนชายแดนระหว่างไมยาร์ดและเฟอร์เรียส และในสมัยที่อาณาจักรคาโนอายังอยู่ มันทำหน้าที่ต่อต้านดินแดนปีศาจและเฟอร์เรียส
ล้อมรอบไปด้วยภูเขา หากคุณต้องการที่จะอ้อมมา คุณจะต้องผ่านพื้นทีที่มีมอนสเตอร์ที่ทรงพลังที่สุดที่ขวางทวีปอยู่และถ้าคุณไม่สามารถเอาชนะมันได้ ทางอ้อมก็ไม่ใช่ทางเลือก ดังนั้นสามารถกล่าวได้ว่าเป็นพื้นที่ที่ได้เปรียบสำหรับฝ่ายตั้งรับ
ก่อนการยึดไอเดนเบิร์ก จำนวนทหารที่ต้องการสำหรับบำรุงรักษาปราการลดลงอย่างมากและปราการก็พังลงในช่วงเวลาสั้นๆ โดยไม่ได้บรรลุเป้าหมายของมันในการเผชิญหน้ากับการโจมตีของกองทัพจักรวรรดิไฮเซิร์ค
กองทัพไฮเซิร์คที่ซึ่งได้มารวมตัวกันที่นี่ก็เพียงพอที่จะไช้งานป้อมปราการ และเนื่องจากปราการล้มลงในเวลาอันสั้น ความเสียหายต่อจุดป้องกันจึงมีเล็กน้อยและดูเหมือนว่าการซ่อมแซมจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว
วอล์มได้เห็นทหารไฮเซิร์คมากมายที่นอกจากคนของกองพันลิกูเรีย ได้เข้ามาในปราการก่อนเขา นอกจากพลสอดแนมและผู้ส่งสารแล้วยังมีวิศวกรทหารที่ได้มีส่วมร่วมในการก่อสร้าง
“กองกำลังที่มารวมกันทีนี่เท่ากับการต่อสู้ที่ไอเดนเบิร์ก เฮอะ”
เป็นหัวหน้าหน่วยที่กล่าวออกมา
“ใช่ รู้สึกแออัดไปหมด”
โจเซ่ที่หลีกให้ม้าที่ผ่านไปมาบ่นออกมา
“มันก็ดีกว่ามีพันธมิตรไม่กี่คนไม่ใช่เหรอคะ?”
นัวร์ยินดีกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
“อย่างลำบากเลยที่เหมือง”
บาริโต้ที่นึกถึงการต่อสู้ที่อันตรายถึงชีวิตที่เหมือง หงอนของเขาสั่น
“แน่นอนว่ามันดีกว่าที่เหมือง แต่ฉันก็อยากมีเวลาพักและกินเท่าไรก็ได้ที่ต้องการ”
วอล์มไม่ได้ถือโล่หรือฮาลเบิร์ด แต่มันคือมันฝรั่ง
ขณะที่เดินเขาปอกเปลือกมันฝรั่งด้วยมีดไปด้วย โดยอาศัยความรู้สึกบนมือของเขา
มันฝรั่งที่ไม่ได้ปรุงเป็นแป้งและมีผิวที่แย่และเบา แต่วอล์มก็แอบให้ความร้อนแก่มันและกิน
ถ้าเกิดเหล่าทหารรอบๆเขาสังเกตเห็นมัน เขาคงจะถูกโถมโดยเหล่าทหารเพื่อขอมันฝรั่งร้อนๆ
วอล์มถือมันฝรั่งร้อนๆไปที่ปากของเขาในขณะเยาะเย้ยเบาๆไปที่นัวร์และบาริโต้ที่มีมันฝรั่งเต็มปาก
“…วอล์ม”
หลังของวอล์มเย็นขึ้นมาชั่วขณะ
อำพรางสมบูรณ์แบบแล้วเชียว ไม่ ถ้ามีคนที่รู้หละก็ ก็ต้องเป็น――
วอล์มหวังว่าลางสังหรณ์ของเขาจะผิด แต่เป็นวิลลาร์ทที่อยู่ด้านหลังเขา
ในมือของเขาเป็นถ้วยที่เต็มไปด้วยน้ำเกลือและมันฝรั้งที่ปอกเปลือก
วิลลาร์ท ผู้ใช้เวทมนตร์ที่รู้ว่าวอล์มทำอะไรอยู่ เขาไม่ได้พูดเป็นคำพูด แต่วอล์มเข้าใจมัน วิลลาร์ทกำลังกระตุ้นให้เขาทำอาหาร
เมื่อพูดถึงคุณสมบัติไฟ วอล์มนั้นดีกว่าวิลลาร์ท เขาได้เรียนรู้วิธีจะควบคุมความร้อนแล้วที่เหมือง
วอล์มเข้าใจหน้าที่ของเขา แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำมันฟรีๆ
“งั้นหน้าที่น้ำวันนี้ ช่วยแทนฉันหน่อยนะ?”
“…ชิ”
วิลลาร์ทจิ๊ปาก แต่คำพูดปฏิเสธไม่ได้ออกมา วอล์มอุ่นถ้วยด้วยเวทย์ไฟ เขาได้เปลี่ยนจากเครื่องทำความร้อนมนุษย์ไปเป็นเครื่องทำความร้อนมนุษย์เคลื่อนที่
วิลลาร์ทมีความสุขที่ได้เอามันฝรั่งต้มเข้าปากของเขา
ปัญหาคือไอน้ำและกลิ่นที่กระจายออกไประหว่างการปรุงอาหาร กลิ่นของมันฝรั่งต้มเกลือมีกลิ่นที่หอมเกินไป
“วิลลาร์ท แกกำลังกินของดีจริงๆเลยนะ”
คนแรกที่สังเกตเห็นคือหัวหน้าดูเวย
“อะไร?”
วิลลาร์ทพยายามแกล้งโง่ แต่มันก็ไม่น่าเชื่อเมื่อเขาพูดในขณะที่เคี้ยวมันฝรั่งร้อนๆ
และโจเซ่ก็สังเกตเห็นเป็นคนต่อไป
“โอ้ วอล์มนายเพิ่งยื่นมันให้วิลลาร์ทใช่ไหม”
“ตาฝาดแล้วล่ะ”
วอล์มมีเหงือเย็นออก แต่การไล่ต้อนก็ไม่หยุด
“วอล์ม แกทำอาหารขณะเดินได้ใช่ไหม”
หัวหน้าดูเวยเจาะประเด็นสำคัญ เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้ที่จะเป็นอิสระจากฝันร้ายแห่งมันฝรั่งดิบ เขามองที่วอล์มด้วยสายตาอิจฉา
“วอล์มเธอรู้ใช่ไหม? ที่เราไม่กินอาหารอุ่นๆเพราะต้องให้ความสำคัญกับความเร็วในการเคลื่อนไหวน่ะ”
โจเซ่พูดกับวอล์มราวกับครูเตือนนักเรียน
“ถ้าฉันมีมันต้มล่ะก็ ฉันรู้สึกว่าฉันจะทำได้ดีสุดๆเลยล่ะค่ะ”
“ช่าย ผมรู้สึกเหมือนฉันจะยังคงเดินต่อไปได้ถ้าเกิดได้มีมันต้มน่ะ”
เมื่อคำพูดของเด็กใหม่ทั้งสองคนออกมา คนโง่ทั้งสามก็สาปแช่งและสบถใส่วอล์ม
“ได้ๆ ฉันเข้าแล้ว ฉันแค่ต้องต้มมันขณะที่เดินใช่มั้ย? งั้นเอากระเป๋าฉันไป”
วอล์มที่ได้ไอเดีย แจกจ่ายสัมภาระและชุดเกราะของเขาให้กับคนอื่นๆในหน่วย
เขาได้หม้อที่มีมันฝรั่งจำนวนมากสำหรับท้องของทั้งหน่วยแทน
“บ้าเอ้ย ทำไมเป็นงี้หละเนี้ย”
วิลลาร์ทเทน้ำลงในหม้อ วอล์มเริ่มอุ่นด้วยเวทย์ไฟ สายตาของเหล่าทหารที่ผ่านพวกเขาไปมามีมากมาย
ถ้ามีทหารที่ถือหม้อและกำลังต้มมันฝรั่ง มันคงจะแปลกที่ไม่มองไปที่มัน
ฉันรู้ ว่ามันหมายถึงอะไร…
ทหารบางคนที่ผ่านเขาไปมาพยายามที่จะแลกเปลี่ยนมันฝรั่งด้วยเหรียญทองแดง
มันถูกได้กลิ่นโดยหัวหน้าหมวดโคซูรุและมันฝรั่งต้มก็ถูกปล้นไปโดยถูกชมว่า “นายช่วยได้มากเลย ที่จะเพิ่มขวัญกำลังใจหมวดของฉันน่ะ”
แลกกับสิ่งนั้น วอล์มได้รับมันฝรั่งดิบแทน ราวกับจะต้องอุ่นจำนวนขนาดนี้ฟรีๆ
ด้วยเหตุนี้ วอล์มจึงลงเอยด้วยการเดินต้มมันฝรั่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“โว้ว เราควรจะมีหม้อไฟนะ――จู่ๆโจเซ่ก็พูดอย่างนั้น และวอล์มที่ได้ยินมันก็พยายามเปิดใช้งาน《เพลิงปีศาจ》ด้วยพลังทั้งหมดของเขา แต่มันก็ถูกหยุดโดยสมาชิคหน่วยทั้งหมด
―――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――
จบ – วอล์ม มันฝรั่งฟาสต์ฟู้ด
ขอขอบคุณ ENG จากKinokura Translation
เพจผู้แปล (1) เหนื่อยน้อ การแปล | Facebook