สะกิดหัวใจนายขี้เก๊ก - ตอนที่ 125 ปล่อยฉันนะ

“คุณ พวกคุณเป็นใครกันแน่? ต้องการจะทำอะไร? ถ้าหากพวกคุณคิดจะใช้ฉันข่มขู่ธราเทพ งั้นพวกคุณก็คิดผิดแล้วล่ะ เขาไม่มีทางเพราะว่าฉัน…”

เพราะว่ากลัว ณัฐณิชาพูดจาเลยเสียงสั่นเล็กน้อย เธอเตือนตัวเองไม่หยุดว่าต้องระมัดระวัง เวลานี้ในกระเป๋าสะพายบนไหล่ยังถือมือถือตัวเองไว้อยู่ เธอแกล้งทำเป็นดิ้นรน และแอบล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าสะพายเตรียมที่จะหยิบมือถือโทรแจ้งตำรวจไปด้วย

แต่ว่าเธอยังไม่ทันได้เคลื่อนไหว กระเป๋าก็ถูกคนดึงไปแล้ว

“เลิกคิดบ้าๆได้แล้ว ขอแค่เธออยู่เฉยๆไม่แจ้งตำรวจ เราก็จะไม่ทำให้เธอลำบากใจแน่”

ข้างบนหัวมีเสียงหนึ่งดังเข้ามา เหมือนว่าจะใช้เครื่องเปลี่ยนเสียง ฟังดูแปลกๆ ไม่ใช่สิ ณัฐณิชาตึงเครียดขึ้นมาชั่วขณะ จะต้องเป็นคนที่รู้จักแน่ๆ!

ถ้าหากคนคนนี้ไม่รู้จักเธอ ทำไมต้องใช้เครื่องเปลี่ยนเสียงของแบบนี้ด้วย?

“ขับเร็วๆหน่อย อีกเดี๋ยวพวกเขาก็ตามมาทันหรอก!” ดูเหมือนประโยคนี้ผู้ชายจะพูดกับคนขับรถ ณัฐณิชาสงบลง ตอนนี้แม้ว่าบนหัวของเธอจะคลุมด้วยกระสอบ แต่ว่าพอจะสามารถมองเห็นแสงสว่างใต้เท้าได้

เป็นรองเท้าฟุตบอลสีขาว…

ทันใดนั้นเสียงที่คุ้นเคยเสียงหนึ่งก็ดังแทรกเข้ามา และยังมีเสียงโมโหของชายอีกหนึ่งคน แบบนี้ณัฐณิชาก็ไม่ต้องคาดเดาแล้ว ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าตัวเองเห็นได้ชัดว่าคือรเณศที่เมื่อสองสามวันก่อนเสียมารยาทกับตัวเองถึงถูกธราเทพสั่งสอนไป!

อีกคนหนึ่ง เป็นใครเธอก็ไม่แน่ใจ แต่ว่าจะต้องเป็นพวกเดียวกันกับรเณศแน่ๆ

พวกเขาสองคนกินดีหมีหัวใจเสือหรือไง ถึงกล้าลักพาตัว?

“เป็นคุณจริงๆ…” ณัฐณิชาหลังจากรู้แล้วใจก็รู้สึกผ่อนคลายลงทันที บางทีอาจเป็นเพราะเธอรู้จักรเณศเป็นอย่างดี เขาไม่กล้าทำอะไรหรอก

รเณศสอบออกมาจากเมืองเล็กๆ แม้ว่าวันปกติจะดูเหมือนไม่เอาการเอางาน แต่ที่จริงแล้วในใจไม่มั่นใจในตัวเองอย่างมาก เขาไม่กล้าทำอะไรตัวเองหรอก

ณัฐณิชาสงบลง พูดอย่างสงบนิ่งว่า “พวกคุณตกลงว่าคิดจะทำอะไรกันแน่?”

“ณัฐณิชา คุณอวดเก่งอะไร? เรื่องมาถึงวันนี้แล้ว คุณคิดว่าคุณยังเป็นคุณหญิงตระกูลทวีศักดิ์ทินโชติผู้สูงส่งโอหังอวดดีคนนั้นหรือไง? ก่อนหน้านี้คุณปฏิบัติกับผมอย่างไรในแกรนด์อิมพีเรียลกรุ๊ป ตอนนี้ผมก็จะเอาคืนให้ทั้งหมด”

ทันใดนั้นรถตู้ก็สั่นไหวอยู่สักพัก ต่อมาก็มีเสียงดังอีกครั้ง รถหยุดลงเรียบร้อยแล้ว

ณัฐณิชาได้ยินแค่เสียงเปิดประตู ต่อมากระสอบบนหัวก็ถูกคนถอดออกไป