บ้าชิบ…

นี่เขารักหล่อนจริงๆ หรือ

แมทธิวกัดฟันแน่น กรามแกร่งขบกันเต็มแรงจนขึ้นสันนูนเป่ง เขาเกลียดความรู้สึกแบบนี้ที่สุด ความรู้สึกผิดหวังทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เริ่มต้นเลยด้วยซ้ำ

มัทนารักเมสัน ซึ่งเป็นพี่ชายของเขา และมันก็คือความจริง…ใช่ มันคือความจริงที่เขาต้องยอมรับ

หลายวันต่อมา คนที่เจ็บช้ำก็ยังคงเจ็บปวดไม่สร่างซา มัทนาลุกขึ้นมายืนอยู่หน้าบ้าน เหม่อมองท้องฟ้าอย่างใจลอย ราวกับจะมองให้เห็นถึงอิตาลี

รถยนต์คันหนึ่งแล่นเข้ามาจอด พอหันไปมองก็รู้ทันทีว่าเจ้าของรถยนต์คันนั้นเป็นใคร

“พี่ไมค์”

เมสันก้าวลงจากรถและเดินมาหามัทนา “สวัสดีครับน้องมัท อยู่บ้านคนเดียวหรือครับ”

“เอ่อ ค่ะ พ่อไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัดค่ะ”

เมสันระบายยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้น “พี่ขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหมครับ”

“ต้องเป็นเรื่องสำคัญเลยใช่ไหมคะ ไม่อย่างนั้นคุณหมอที่งานยุ่งสุดๆ อย่างพี่ไมค์คงไม่แวะมาหามัทหรอก”

เมสันระบายยิ้มอีกครั้ง ขณะเดินตามร่างอรชรไปนั่งบนเก้าอี้ไม้ที่อยู่ไม่ไกลนัก

“เรื่องนายแมทน่ะ”

มัทนาตัวแข็งทื่อ พยายามรวบรวมสติ “เอ่อ…อย่าพูดถึงเขาเลยได้ไหมคะ มัท…”

“พี่รู้ว่าน้องมัทกำลังรู้สึกยังไง แต่ฟังพี่ก่อนนะ”

หญิงสาวน้ำตาไหลออกมา แต่ก็รีบป้ายทิ้งและฝืนยิ้ม “ค่ะ พี่ไมค์พูดเถอะค่ะ มัทรอฟังอยู่”

“กลัวอะไรล่ะครับ ชีวิตของคนเรามันสั้นนัก รักก็บอกว่ารัก ชอบก็บอกว่าชอบ ทำตามหัวใจของตัวเองเถอะน้องมัท อย่าปล่อยให้ทิฐิมาขวางกั้นเลย อย่ารอให้มันสายเกินไป”

มัทนานั่งนิ่ง ปล่อยหยาดน้ำตาให้ไหลรินออกมาเป็นสายจนแก้มนวลเปื้อนเปรอะ

“มัทรักเขา…แต่เขา…อาจจะไม่ได้รักมัท”

หล่อนกลัว…กลัวว่าสารภาพออกไปแล้วจะถูกแมทธิวหัวเราะเยาะและไล่ส่ง

“ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็ถือว่าน้องมัททำตามที่หัวใจต้องการแล้ว ผลมันจะออกมายังไง อย่าไปสนใจมันเลยครับ ขอแค่เราทำในสิ่งที่เราต้องการก็พอ”

“มัท…ขอคิดดูก่อนนะคะ”

“ได้ครับไม่มีปัญหา ถ้าน้องมัทตัดสินใจที่จะสารภาพความในใจกับ แมทธิวก็บอกพี่นะ พี่จะรีบให้คนของพี่จองตั๋วเครื่องบินไปอิตาลีให้”

“คะ?” หญิงสาวตกใจ “ไป…อิตาลีเหรอคะ”

“ใช่ครับ ถ้าน้องมัทอยากเจอนายแมทก็ต้องไปหาหมอนั่นที่อิตาลีครับ”

“แต่มัท…”

เมสันระบายยิ้มอ่อนโยน ก่อนจะลุกขึ้นยืน “น้องมัทมีเวลาคิดเต็มที่เลยนะครับ เอาที่ต้องการจริงๆ พี่ขอตัวไปโรงพยาบาลก่อนนะครับ”

เมสันหมุนตัวเดินจากไปจะถึงรถอยู่แล้ว แต่มัทนารีบเรียกเอาไว้เสียก่อน

“พี่ไมค์คะ”

“ครับ?” เมสันหันกลับมามองคนเรียก

“มัทจะไปอิตาลีค่ะ”

คนฟังระบายยิ้มกว้างทรงเสน่ห์ “พี่มั่นใจ…ว่าน้องมัทกับนายแมทจะต้องลงเอยกันด้วยดี”

“มัทไม่หวังถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ ก็แค่อยากบอกให้เขารู้ว่ามัทคิดยังไงเท่านั้นค่ะ”

“ทุกอย่างมันจะต้องผ่านไปด้วยดี เชื่อพี่เถอะ”

หล่อนก็หวังแบบนั้น หวังว่าแมทธิวจะไม่ขับไล่ไสส่งให้หล่อนกลับมาอย่างเหี้ยมโหดเช่นที่แอบกลัวอยู่ภายในใจ