สวาทร้ายเมียนอกหัวใจ ชุด วิวาห์ไร้รัก - ตอนที่ 34
แมทธิวยืนพิงอยู่กับตัวถังรถสปอร์ตของตัวเอง และจับเวลานับถอยหลังไปเรื่อยๆ
เจ็ด หก ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง…
“มาแล้ว…มาแล้ว…”
มัทนาร้องตะโกนเข้ามาเสียงดังลั่น ก่อนจะรีบกระโดดลงจากพี่วิน มอเตอร์ไซค์มาหยุดตรงหน้าแมทธิว
แมทธิวเห็นสภาพของมัทนาแล้วก็แทบจะซ่อนเสียงหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่ ผมเผ้ายุ่งเหยิงคล้ายกับไม่ได้หวีมาเป็นเดือน
“นี่เธอไปทำสงครามมาหรือไง”
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย ก็เพราะนายไง นายให้เวลาฉันแค่สิบนาที รถมันก็ติด ถ้าฉันไม่ใช้บริการพี่วิน แล้วฉันจะมาทันไหม”
ชายหนุ่มไหวไหล่น้อยๆ และหัวเราะขบขัน “มาแล้วก็ดี งั้นขึ้นรถ ฉันมีเรื่องจะตกลงกับเธอ”
“ไม่…คุยกันตรงนี้ ต่อหน้าพ่อฉันเนี่ยแหละ”
“แน่ใจนะว่าให้พูดตรงนี้จริงๆ” เขาหรี่ตามองหล่อนและถามย้ำอย่างต้องการความมั่นใจ
“อืม ใช่ คุยตรงนี้แหละ ฉันไม่มีความลับอะไรกับพ่ออยู่แล้ว”
แมทธิวยิ้มยวนโทสะ “ก็ได้ ถ้านี่มันคือความต้องการของเธอ ฉันก็ไม่ขัดข้อง”
“ก็รีบๆ พูดมาสิ ฉันไม่อยากเห็นหน้านายอีกแม้แต่วินาทีเดียว”
“ไปอยู่กับฉันที่บ้าน ไปรองรับความใคร่ของฉันจนกว่าฉันจะเบื่อ หลังจากนั้นฉันก็จะมอบเงินให้เธอสักก้อน แล้วเราก็จบกัน”
“ว่า…ว่าไงนะ” หญิงสาวช็อก แทบไม่เชื่อในสิ่งที่สองหูได้ยิน “นาย…พูดว่าอะไรนะ”
“ไปอยู่กับฉันในฐานะนางบำเรอ”
คราวนี้ชัดเจนเต็มสองหู มัทนาน้ำตาร่วง กำมือแน่น กลีบปากอิ่มเม้มเป็นเส้นตรง
“คนเลว…ฉันไม่มีวันทำอย่างนั้นหรอก ไสหัวไปได้แล้ว!”
“แน่ใจนะว่าจะปฏิเสธ”
“แน่ใจย่ะ ไสหัวไปเลย ไปให้พ้น ไอ้คนสารเลว!”
หล่อนถลาเข้าไปทุบแผงอกกำยำแรงๆ น้ำหูน้ำตาไหลท่วมท้น เขากล้าดียังไงมาดูถูกหล่อนแบบนี้ ไอ้คนเลว ไอ้คนไม่มีหัวใจ
“งั้นก็เตรียมรอดูพ่อเธอเข้าคุกได้เลย”
เขาพูดจบก็หมุนตัวจะเดินไปขึ้นรถ มัทนาช็อกค้าง รีบเรียกเขาเอาไว้
“นี่นาย…นายขู่ฉันใช่ไหม”
“ไม่ขู่ แต่เอาจริง ไว้รอดูได้เลย”
มัทนาหน้าซีดเผือด หันไปมองบิดาที่ยืนหน้าตาไร้สีเลือดไม่แพ้ตัวเองด้วยความสงสาร
“ตกลง!”
คนที่กำลังจะก้าวขึ้นรถลอบยิ้ม ก่อนจะหันหน้าที่เก๊กขรึมมาที่คู่สนทนา “เธอว่าอะไรนะ ฉันได้ยินไม่ชัดเลย”
มัทนากัดฟันแน่นจนปากแตก เจ็บลึกลงไปในอก เมื่อศักดิ์ศรีที่เหลืออยู่น้อยนิดกำลังจะถูกขยี้จนหมด
“ฉันตกลง”
“ตกลงเรื่องอะไร”
เขาระบายยิ้มอย่างผู้ชนะ ขณะเดินกลับมาหยุดตรงหน้าของหล่อน มัทนาน้ำตาไหลไม่หยุด แต่ก็รีบป้ายมันทิ้ง และมองเขาด้วยสายตาเจ็บปวด
“ตกลงจะไปอยู่กับนายยังไงล่ะ”
“ในฐานะอะไรนะ ฉันความจำไม่ค่อยดี”
“ไอ้คนเลว นี่นายจะขยี้ฉันให้จมดินเลยหรือไง” หล่อนยกมือขึ้นทุบหน้าอกกว้างหลายครั้ง จนเขาต้องรวบข้อมือเล็กเอาไว้ และเค้นเสียงดุดันใส่หน้า
“ถ้าไม่อยากถูกฉันขยี้ ก็อย่าคิดหนีอีก”
“ฉัน…”
“ขึ้นรถ” เขาเค้นเสียงดุดันใส่หน้า “หรือว่าต้องให้อุ้มขึ้นไป”
“ไม่ต้อง ฉันขึ้นเองได้” หล่อนผลักเขาออกห่าง ก่อนจะหันไปมองบิดา “พ่อ…มัทจะแวะมาเยี่ยมพรุ่งนี้นะคะ”
มนตรีน้ำตาร่วง เดินเข้ามาหาแมทธิว
“ความผิดทั้งหมดเป็นของผมเอง ได้โปรดอย่าทำร้ายลูกสาวของผมเลยนะครับ คุณแมทธิว”
“ถ้ารู้ว่าผิด คราวหน้าก็อย่าใช้วิธีสกปรกแบบนี้กับลูกสาวของตัวเองอีก” แมทธิวเค้นเสียงเดือดดาลใส่ “คุณกลับเข้าบ้านไปได้แล้ว ผมจะพามัทนาไปเดี๋ยวนี้”
“มัท…ดูแลตัวเองดีๆ นะลูก”
มัทนามองหน้าบิดา น้ำตาร่วง “พ่อไม่ต้องเป็นห่วงมัทนะคะ ผู้ชายคนนี้ทำร้ายอะไรมัทไม่ได้หรอกค่ะ”
“เดี๋ยวก็รู้ว่าฉันทำอะไรกับเธอได้บ้าง” แมทธิวดันร่างอรชรให้เข้าไปในรถคันงาม แล้วปิดประตูเสียงดังลั่น แต่ก่อนที่จะก้าวขึ้นรถ เขาก็หันไปหามนตรีอีกครั้ง
“ผมจะไม่ทำร้ายลูกสาวของคุณ ผมสัญญา”
“ขอบคุณ…ขอบคุณมากครับ”
แมทธิวก้าวขึ้นรถ แล้วบังคับรถสปอร์ตคันงามให้แล่นออกไปจากหน้าบ้านของมนตรีด้วยความเร็ว
เมื่อมาถึงคฤหาสน์หลังงาม มัทนาก็ถูกลากถูลู่ถูกังลงมาอย่างไร้ความปรานี
“ลัลดา พาคุณมัทขึ้นไปพักบนห้อง”
“เอ่อ ค่ะ” ลัลดารับคำของเจ้านายสุดหล่อ “เชิญค่ะคุณมัทนา”
มัทนามองค้อนแมทธิวอย่างโมโห ก่อนจะเดินตามร่างของลัลดาสาวใช้คนงามไปอย่างไม่มีทางเลือก
แมทธิวลอบเป่าปากอย่างโล่งอก ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปที่รถและขับออกไปนอกบ้านด้วยความเร็ว ในขณะที่มัทนาเดินตามลัลดามาถึงห้องพักพอดี
“เชิญค่ะคุณมัท” ลัลดาเปิดประตูห้อง แล้วเชื้อเชิญให้มัทนาก้าวเข้าไปภายใน
หญิงสาวหมุนตัวมองไปรอบๆ ห้อง ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น “ให้ฉันพักห้องนี้เหรอจ๊ะ”
“ค่ะคุณมัท คุณแมทเพิ่งให้ลัลจัดห้องนี้เมื่อเช้านี้เองค่ะ ตอนแรกก็คิดว่าจะมีแขกสำคัญที่ไหนมาเยือน ที่ไหนได้เป็นคุณมัทนี่เอง”
มัทนาแก้มเห่อร้อนจนเกิดสีระเรื่อ “เอ่อ…แล้วคุณแมทธิวของลัลดาบอกไหมว่าให้ฉันมาอยู่ในฐานะอะไร”
“ไม่ได้บอกค่ะ”
เขาคงไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าหล่อนกับเขาเป็นอะไรกันสินะ มัทนาคิดอย่างน้อยใจ
“แล้วพี่ไมค์ไปทำงานแล้วเหรอจ๊ะ”
สีหน้าของลัลดาเจื่อนลง ก่อนจะตอบเสียงแผ่วเบา “น่าจะไปแล้วล่ะค่ะ เอ่อ…ถ้าคุณมัทไม่มีอะไรแล้ว ลัลขอตัวก่อนนะคะ”
“จ้ะ ไปเถอะ”
ครั้นสาวใช้คนสวยออกไปจากห้อง หล่อนก็ทรุดตัวลงนั่งบนเตียงและนั่งร้องไห้เงียบๆ ออกมาอย่างอัดอั้นตันใจ
YOU MAY ALSO LIKE
