มาร์ติเนซรู้ว่าแมทธิวไม่ได้ไปทำงานก็เพราะว่าเขาแวะไปหา แล้วเลขาฯ ของน้องชายบอก

“ไม่ใช่ฟาร์มโคนมหรอกครับ แต่เป็นฟาร์มนมคนนี่แหละ ผู้หญิงอะไร ตัวนิดเดียวนมใหญ่เป็นบ้า แถมยังดูดมันอีกต่างหาก”

“นายพูดถึงใครน่ะแมท” เมสันและมาร์ติเนซต่างงงงวย

แมทธิวไหวไหล่กว้างของตัวเองน้อยๆ

“ก็…ผู้หญิงน่ะครับ พอดีเผลอไปดูดนมเข้า แล้วติดใจ”

“ติดใจก็ลากไปดูดอีกสิ ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลยนี่” เมสันหัวเราะร่วน “ผู้ชายอย่างนายจัดการได้อยู่แล้ว จริงไหม”

“นายก็พูดให้ท้ายเจ้าแมทอยู่เรื่อยเลยนะไมค์ ให้มันเพลาๆ ความเจ้าชู้ลงบ้างเถอะ สงสารผู้หญิงบ้าง” มาร์ติเนซส่ายหน้าอย่างเอือมระอาในตัวของน้องชายทั้งสอง

“ใครจะอดทนอดกลั้นได้ดีงามเท่าคุณพี่มาร์ตล่ะครับ ปีละครั้งสองครั้ง” แมทธิวแซวพี่ชายคนโต

“พี่เดือนละครั้ง ไม่ใช่คืนละหลายครั้งแบบพวกนาย” มาร์ติเนซโต้กลับด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

แมทธิวกับเมสันสบตากันและอมยิ้ม แต่ก่อนที่จะมีใครพูดอะไรออกมาอีก คนขับรถก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาภายในห้องอาหารเสียก่อน

“คุณแมทครับ…”

“มีอะไรหรือ” แมทธิวเอียงหน้ามอง

“เอ่อ…คือผม…”

“มีอะไรก็รีบๆ พูดมาเถอะ ฉันกำลังละเมียดอาหารค่ำอยู่เห็นไหม หิวจะแย่อยู่แล้ว”

“คือผม…” คนขับรถตัวสั่นเทา

“มีอะไรก็ว่ามาเถอะ คุณแมทกำลังอารมณ์ดี” มาร์ติเนซเอ่ยขึ้น และนั่นก็ทำให้สีหน้าของคนขับรถดีขึ้นมาเล็กน้อย

คนขับรถยกมือขึ้นไหว้ท่วมหัว “ขอบคุณมากครับคุณแมท ขอบคุณที่สุดเลยครับ”

“ไม่เป็นไร คราวหน้าคราวหลังก็ระวังหน่อยก็แล้วกัน”

“ครับ…ผมจะระวังให้มากกว่านี้ครับ”

คนขับรถวิ่งออกไปแล้วพร้อมกับน้ำตาแห่งความดีใจ แมทธิวเดินผิวปากกลับมานั่งบนเก้าอี้ตัวเดิม กำลังจะตักอาหารใส่ปาก แต่สายตาของพี่ชายทั้งสองทำให้เขาชะงัก

“พี่มาร์ตกับพี่ไมค์เป็นอะไรไปครับ มองผมแปลกๆ”

“ก็นายแปลกไปจริงๆ นี่” เมสันพูดขึ้น

“ผมแปลกไปตรงไหนครับ”

“ก็ตรงที่นายใจดีผิดปกติยังไงล่ะ”

แมทธิวหัวเราะเบาๆ พลางไหวไหล่เล็กน้อย

“ผมก็เป็นคนดี เป็นคนใจดีแบบนี้ตั้งแต่จำความได้แล้วนะครับ ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย”

“นายจำคนสวนแก่ๆ ได้ไหม ที่แกเลี้ยงแมวน่ะ แค่แกละเลยไม่ดูแลแมวให้ดี ปล่อยให้ไปข่วนสีรถคันโปรดของนาย นายก็อาละวาดบ้านแทบแตก แถมยังตัดเงินเดือนอีกตั้งสองเดือน” มาร์ติเนซย้ำเตือนความทรงจำให้กับน้องชายคนเล็ก

“จำได้ครับ แต่วันนั้นผมอารมณ์เสียนี่นา”

“แล้ววันนี้นายอารมณ์ดีหรือไง” เมสันย้อนถาม

“ครับ อารมณ์ดีมาก ก็บอกแล้วไงครับว่าได้ดูดนมจากเต้ามา เลยอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เอาเป็นว่ากินข้าวกันเถอะครับ ผมหิวจนตาลายหมดแล้วครับ”

แมทธิวตัดบทและจัดการกินอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย ไม่สนใจสายตาที่เต็มไปด้วยความแปลกอกแปลกใจของพี่ชายสุดหล่อทั้งสองคนอีกแม้แต่น้อย

ในหัวยังคงเต็มไปด้วยความวาบหวามระหว่างตัวเองกับมัทนา ภาพถันงามนุ่มหยุ่นล้นมือ ภาพที่เจ้าหล่อนห่อปากครางสยิวยามถูกเขาบี้คลึงยอดทรวง

แค่คิดถึงตรงนี้ บางอย่างในร่างกายก็แข็งขืนทรมาน มันคึกคักจนคับเป้ากางเกง ไม่น่าเชื่อว่ายัยเด็กนรกนั่น จะมีหน้าอกหน้าใจใหญ่โตเต็มไม้เต็มมือ และดูดอมได้ละมุนลิ้นถึงเพียงนี้

ให้ตายเถอะ เขาอยากทำมากกว่าใช้ปากดูดอมเหลือเกิน…