Midterm Fantasy - ตอนที่ 160

รถแล่นผ่านรั้วบ้านเข้าไป ประตูรั้วอัตโนมัติค่อยๆปิดลง จากนั้นรถก็จอดที่หน้าบ้านแล้วก็มีคนเดินมาเปิดประตู

“คุณหนูใหญ่เชิญครับ”

“…”​ แพทลงจากรถ พยักหน้าให้ชายในชุดพ่อบ้านคนนั้น ก่อนจะเดินเข้าบ้าน

“คุณหนูใหญ่กลับมาแล้ว” พ่อบ้านหนุ่มอีก 2 คนโค้งคำนับให้แพทที่กำลังเดินผ่านประตูบ้านจนเด็กสาวทำหน้าบอกไม่ถูก

เธอมองไปรอบๆ พ่อบ้านเหล่านี้คือคนของหลิวลี่จงที่ส่งมาช่วยรักษาความปลอดภัย ซึ่งหลังจากลุงบัวช่วยทำการฝึกตามที่พ่อของเธอสั่ง ภายในเวลาไม่กี่วัน คนเหล่านี้ก็เปลี่ยนแปลงไป ทั้งมารยาท ท่วงท่า การแต่งกาย เปลี่ยนไปเป็นพ่อบ้านที่เธอเคยเห็นในการ์ตูน  สวมเชิ๊ตขาวใส่เสื้อกั๊กผูกหูกระต่าย

คนที่ถูกส่งเข้ามาล้วนแล้วแต่เป็นคนที่พูดไทยได้และหลิวลี่จงรับรองประวัติความเป็นมา เข้ามาดูแลรักษาความปลอดภัยรอบๆบ้าน ส่วนในบ้านก็ยังเป็นคนรับใช้ชุดเดิมที่บ้านของเธอจ้างตามปกติ

แพทเข้าไปในบ้าน ตอนนี้บ้านได้รับการซ่อมแซมเรียบร้อยแล้ว รอยกระสุน กำแพงที่พัง ชิ้นส่วนที่ไหม้ไฟ รอยเลือด ถูกจัดการทุบทำใหม่ทาสีทับจนหมดสิ้น สำหรับห้องลับและเส้นทางลับ ก็ใช้คนของหลิวลี่จงมาช่วยจัดการซ่อมแซม

“หนูกลับมาแล้วค่ะพ่อ” แพทยกมือไหว้ “สวัสดีค่ะคุณตา คุณยาย”

“เป็นยังไงบ้าง วันนี้ที่โรงเรียนสนุกไหม”

“ก็ดีค่ะ” เด็กสาวตอบอย่างยิ้มแย้มแล้วลงไปนั่งที่โซฟา “คุณพ่อคะ หนูถามอะไรหน่อยสิ”

“อะไรเหรอลูก”

“บ้านเรามีทรัพย์สินรวมกันสักเท่าไหร่คะ”

“ถ้าตัวเงิน หุ้นกับกองทุนในธนาคาร ก็น่าจะตกสัก 100 ล้านน่ะ” วิทวัสบอก “แต่ถ้ารวมที่ดินแล้วก็ทรัพย์สินในร้านทองสาขาต่างๆก็น่าจะตกสัก 700-800 ล้าน”

“แล้วถ้ารวมทองที่พ่อเก็บไว้ล่ะคะ”

แพทรู้ว่าพ่อมีเหรียญทองเก็บไว้ลับๆและมีการเอาไปขายหาเงินเป็นระยะ

“ตอนนี้น่าจะมีสัก 6แสนเหรียญ ก็น่าจะตกสัก11000ล้าน”​ วิทวัสบอก “แต่มันเป็นราคามูลค่านะ ถ้าเราหลอมออกขายถึงจะได้ แต่ถ้าขายแบบด่วนราคาก็คงตกไปสักครึ่งนึงได้ ลูกถามทำไมเหรอ”

“ก็นายรอนน่ะสิคะ” แพทบ่น “พ่อทายสิคะว่าตอนนี้เขามีเงินเท่าไหร่”

“ถ้าตอนที่เขาคุยกับพ่อครั้งสุดท้าย เห็นว่ามี 180 ล้านนี่นะ” วิทวัสนึกถึงตอนที่คุยกันหลังจากรอนขายบิทคอยน์หมด

“ห๊ะ เจ้าหนุ่มอายุแค่นี้นั่นมี 180 ล้านบาทเหรอ” ตาร้อง

“ตาจะตกใจไปทำไม หนุ่มคนนั้นมีฝีมือมีเส้นสายรู้จักคนขนาดนั้นก็ต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว” ยายบอก

“คุณพ่อคุณแม่ครับ นายรอนไม่ได้มี 180ล้านบาทครับ เขามี180ล้านดอลล่าห์”  วิทวัสแก้ให้

“ห๊ะ!” ทั้งตาทั้งยายเบิกตากว้าง

“คุณพ่อทราบเหรอคะ” คราวนี้แพทกลับเป็นฝ่ายที่ต้องงงแทน

“พ่อรู้จากทนายภาคภูมิน่ะ เค้าคุยกับพ่อเรื่องที่รอนให้เงินลงทุนกับหลิวลี่จง 600ล้าน ในการตั้งบริษัทรักษาความปลอดภัย โดยหลิวลี่จงลงทุนร่วม 20ล้าน” วิทวัสบอก “ก็พอเดาได้ว่า นายรอนคงจะตั้งใจลง 20 ล้านเท่ากับหลิว โดยไม่รู้ตัวว่าหน่วยของเงินที่ตนเองมีคือดอลล่าห์ไม่ใช่บาท ว่าแต่มันเกี่ยวยังไงกับที่ลูกถามเรื่องฐานะการเงินของบ้านเราเหรอ”

“ก็นายรอนน่ะสิ ท่าทางจะเจอคุณพ่อบ่อยไป บอกว่าอยากจะดูดีดูเหมาะสมฐานะกับพ่อ เลยอยากเก็บเงินให้ได้เท่าบ้านเรา” แพทบ่นอุบ “แต่หมอนั่นน่ะไม่รู้จักระมัดระวังการใช้เงินเลย นี่ถ้าไม่ใช่เพราะหนูไปเห็นเงินในบัญชีสวิสของเขา ป่านนี้หมอนั่นก็ยังไม่รู้ตัวว่าหน่วยเงินในบัญชีเป็นดอลล่าห์”

“แล้วหลานไปดูบัญชีเค้าทำไมล่ะนั่น” ยายถามอย่างสงสัย

“ก็หมอนั่นแบ่งเงินให้หนูน่ะสิคะ แบ่งมาให้หนู 50 ล้าน ทั้งๆที่คิดว่าตัวเองมี210ล้าน” เด็กสาวบ่นพร้อมกับเปิดแอพธนาคารให้ทุกคนดู  

พรวดดด  กาแฟในปากคุณตาพุ่งพรวดออกมา

“หลานว่าเค้าแบ่งให้หลาน 50 ล้านเนี่ยนะ”

“ใช่ค่ะ คนอะไรกันไม่รู้จักวางแผนการเงิน คิดว่าตัวเองมี 210 ล้าน แบ่งออกมา25%แบบนี้ใช้ได้ที่ไหน น่าจะเอาไปทำให้งอกเงยมากกว่า” แพทบ่นอุบ “แถมไม่รู้จักสังเกตหน่วยเงินอีก … นี่หนูเลยอบรมไปชุดใหญ่แล้ว”

คุณตาคุณยายเหงื่อตกมองหน้ากัน …​เค้าแบ่งเงินให้ 50 ล้านแล้วยังไปอบรมเขาอีกเรอะ

“ดีแล้วลูก เป็นเพื่อนกันก็ต้องรู้จักเตือนกัน ความผิดพลาดจุดเล็กๆนี่ก็ถือเป็นเรื่องใหญ่ได้”​ วิทวัสบอก “ว่าแต่ทำไมเขาแบ่งให้ลูก เขาได้บอกไหม”

“อ๊ะ”​แพทชะงัก จริงสิ ไม่มีใครรู้ว่าเธอข้ามไปโลกโน้นหรือใช้เวทมนตร์ได้นี่นา

เด็กสาวยังไม่รู้ว่าทั้งพ่อและลุงบัวรู้เรื่องที่เธอใช้เวทมนตร์ได้กันแล้ว เพราะอิตารอนไม่ได้บอก

“จริงสิ แล้วทำไมแพทไม่ปฏิเสธเค้าไปล่ะ เงินตั้งมากมาย”

“ใช่ เราไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าสักหน่อย เงินขนาดนี้มันเยอะมากเลยนะ”

ทั้งตากับยายถามเป็นชุด

“เอ่ออออ…​อ๋อ คือรอนสัญญาไว้ว่าถ้าหนูสอบแข่งขันได้รางวัล เค้าจะให้ของขวัญหนูค่ะ” แพทโกหกแบบทันควัน ​ จริงๆมันก็เยอะไปจริงๆนั่นแหละ แต่เพราะแพทก็คิดอยู่ว่าเธอก็มีส่วนช่วยขนสินค้าไปโลกโน้นด้วย เลยทำให้เธอไม่คิดอะไรมากตอนที่รับบัญชีนี้มา มาคิดแบบนี้มันผิดปกติจริงๆ ใครจะให้ของขวัญ50ล้าน

เธอลืมคิดไปว่าในเมื่อเธอบอกเหตุผลที่เธอมีส่วนช่วยหาเงินนี้ออกไปไม่ได้ มันเลยทำให้การรับเงินมา50ล้านมันดูไร้เหตุผลไปจริงๆ

“เอ่อ งั้นเดี๋ยวหนูขอตัวขึ้นห้องก่อนนะคะ” แพทรีบวิ่งขึ้นห้องไปในทันทีแบบมีพิรุธสุดขีด ขณะที่คุณตาคุณยายมองหน้ากัน

“วิทวัส เธอไม่คิดเลยเหรอว่ามันแปลกๆ ทำไม…”​คุณตาหยุดพูดเมื่อเห็นว่าวิทวัสยกโทรศัพท์แนบหูแล้ว

วิทวัสรอสายครู่นึงอีกด้านก็รับ

“นายรอน ลุงถามอะไรหน่อยสิ”

“ครับคุณลุง”

“ทำไมเธอให้เงินแพท 50 ล้าน”

รอนชะงัก ไหงจู่ๆพ่อแพทมาถามแบบนี้ฟะ แล้วข้อความไลน์ก็โผล่ขึ้น แพทส่งข้อความมาพอดีบอกว่าเธอบอกพ่อไปว่ารอนให้มาตามสัญญาว่าถ้าสอบได้รางวัลแล้วจะให้

เด็กหนุ่มถอนหายใจแล้วก็ตอบกลับไป

“ผมให้แพทไปเพราะแพทใช้เวทมนตร์ช่วยผมไว้หลายครั้งครับ ถือเป็นส่วนแบ่งที่ทำให้ผมหาเงินได้สะดวกขึ้น”​ รอนบอก ยังไงลุงบัวกับพ่อของแพทก็รู้เรื่องที่แพทใช้เวทมนตร์อยู่แล้ว

“เห็นแพทบอกว่าเธอให้เป็นของขวัญที่สอบแข่งขันได้” วิทวัสถาม

“คงเพราะไม่รู้จะตอบยังไงมั้งครับ เรื่องที่แพทใช้เวทมนตร์ได้เนี่ยแพทยังคิดอยู่ว่าคุณลุงไม่รู้ แพทก็เลยไม่รู้จะอธิบายยังไงล่ะมั้งครับ” รอนบอก “คุณลุงอย่าลืมสิครับว่าแพทเขาก็ไม่รู้ว่าลุงมาจากต่างโลก แพทคงไม่กล้าบอกลุงหรอกว่าใช้เวทมนตร์ได้”

“มันก็จริง” วิทวัสเคาะนิ้วแกรกๆไปกับโต๊ะ “แล้ววันนี้เป็นไงมั่ง เจอยัยแพทอบรมไปแล้วรู้สึกยังไงบ้าง”

วิทวัสยิ้มเยาะเบาๆ ผู้ชายพอเจอผู้หญิงดุว่าตำหนิแบบนี้ต้องไม่ชอบแน่ๆ หากแต่รอนกลับตอบอีกแบบอย่างคาดไม่ถึง

“ก็ดีนะครับ ที่จริงเรื่องนี้ผมก็พลาดจริงๆ ถ้าไม่ได้แพทเตือนไว้คงแย่แน่ๆ”

“เดี๋ยว นี่ไม่โกรธเรอะ” วิทวัสถามงงๆ ไหงเฉยๆแบบนี้ล่ะ

“ไม่นิครับ ผมพลาดเองหลุดเผลอไป แพทเตือน ทำไมต้องโกรธด้วยครับ”

รอนตอบแบบงงๆ พ่อของแพทมาแปลกแฮะ

“โอเคๆ ไม่มีอะไรแล้ว จะโทรมาถามเท่านี้แหละ” คุณวิทวัสบอกก่อนที่จะวางสาย

“เหมือนกันจริงๆว่าไหมตา”

“ก็ว่างั้นแหละ อยู่ในโอวาทเหมือนกันเปี๊ยบ”

สองตายายกระซิบกระซาบกัน

เย็นนั้นวิทวัสเก็บความหงุดหงิดไว้ในใจ ครั้นจะบอกว่าทั้งสองคนเด็กไปก็ใช่ที่ เพราะตอนที่เขากับอารย่าแม่ของแพทเริ่มวางแผนหนีมาที่โลกนี้ก็อายุเท่ารอนกับแพทในเวลานี้

จะถามไปตรงๆรึก็ใช่ที่ เพราะทั้งรอนและแพทก็ไม่ได้เอ่ยถึงความสัมพันธ์ กลัวจะกลายเป็นชี้โพรงให้กระรอกไปแทน

วิทวัสคิดจะปรึกษาขอความเห็นจากบัว แต่ลุงบัวก็ขออนุญาตไปที่โกดังริมน้ำเพื่อฝึกซ้อมการเป็นพ่อบ้านให้กับคนของหลิวลี่จง

จะถามพ่อแม่บุญธรรมรึก็ไม่กล้า เกิดสองท่านออกความเห็นเข้าข้างเจ้ารอนขึ้นมาจะทำยังไง

วิทวัสคิดไม่ตกมองดูนาฬิกา ใกล้เที่ยงคืนแล้ว แพทนอนรึยังนะ?

แล้วเขาก็เดินออกจากห้องนอนแล้วขึ้นบันไดไปชั้นสอง

“เอาล่ะ ชุดพร้อม กระเป๋าพร้อม กระสอบขนมพร้อม อีก5นาทีจะได้เวลาแล้ว” แพทเดินไปหยิบห่อของที่เตรียมเอาไปโลกโน้นแล้ว เด็กสาวเปลี่ยนชุดเรียบร้อยรอเวลาที่จะข้ามไปฝั่งโน้น

ก๊อกๆๆ

“แพทหลับหรือยังลูก”

“ยังค่า อุ๊บ” แพทเผลอขานรับ ก่อนจะนึกได้ว่าไม่น่าเลย

“งั้นพ่อขอเข้าไปหน่อยนะลูก”

“แป๊บนึงค่ะพ่อ เดี๋ยวนะคะ”

แพทดูดของทั้งหมดกลับเข้าแหวนเก็บของต่างมิติ จากนั้นรีบเปลี่ยนชุด โยนแหวนเข้าลิ้นชัก  เปิดสเตตัสของsystem แล้วปิดการเดินทางข้ามมิติ

จังหวะข้ามมิติเธอจะหายตัวไป5-10วินาที ขืนพ่อเห็นล่ะเป็นเรื่องแน่

“เสร็จรึยังลูก”

“มาแล้วค่ะพ่อ”

แล้วเด็กสาวก็ไปเปิดประตูห้องนอน