สตรีแกร่งตระกูลไป๋ - ตอนที่ 1452 ไม่กล้าไม่มา
ตอนที่ 1452 ไม่กล้าไม่มา
เมื่อได้ยินคำว่าแม่ทัพทำไหวเซิงแม่ทัพอาวุโสเบิกตาโพลงขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อทันที เขาสาวเท้าเดินออกไปด้านอย่างรวดเร็ว จากนั้นผลักแม่ทัพเล็กที่ยืนอยู่หน้าประตูออกแล้วมองไปทางแม่ทัพอีกคนที่กำลังวิ่งเข้ามา
“เจ้าว่าผู้ใดกลับมานะ!”
“ท่านแม่ทัพหลิว แม่ทัพไหวเซิงกลับมาแล้วขอรับ!”
แม่ทัพเล็กทำความเคารพแม่ทัพหลิว เขาดีใจจนตาแดงก่ำ สีหน้าราวกับกำลังจะร้องไห้ออกมา จากนั้นตะโกนเสียงดังลั่น
“แม่ทัพหลิวบอกว่าฝ่าบาททรงเรียกทหารเรือเก่ากลับมาที่ค่ายทหารเรือ บอกว่าจะพาเหล่าทหารเรือไปรับร่างของหานเฉิงอ๋องกลับมา จะยกทัพ…บุกไปทำลายล้างตงอี๋ขอรับ!”
หลิวซูเฉิงได้ยินถ้อยคำนี้ขอบตาของเขาจึงร้อนผ่าวขึ้นทันที เขารีบเอ่ยถาม
“จริงใช่หรือไม่ ตอนนี้เขาอยู่ที่ใด”
“อยู่ที่หน้าค่ายทหารขอรับ แม่ทัพเสิ่นออกไปต้อนรับแล้วขอรับ!”
แม่ทัพเล็กเอ่ยตอบ
หลิวซูเฉิงรีบวิ่งไปที่หน้าค่ายทหารทันทีที่ได้รับคำตอบ แม่ทัพอีกห้าคนที่เหลือซึ่งเมื่อครู่นั่งปรึกษากับหลิวซูเฉิงอยู่ในกระโจมรีบวิ่งตามหลังหลิวซูเฉิงไปยังหน้าค่ายทหารเรือเช่นเดียวกัน
เจียงไหวเซิงคือสหายของหลิวซูเฉิง เขาเคยเป็นทหารเรือที่เก่งกาจที่สุดของค่ายทหาร ต่อมามือข้างซ้ายของเขาขาดเพราะอุบัติเหตุ ทว่า ความสามารถในการวางแผนการรบทางทะเลของเขาทำให้ไม่มีผู้ใดกล้าดูถูกเขาแม้แต่น้อย ต่อมาเมื่อต้าเหลียงดับสูญ ต้าโจวรับช่วงต่อทหารเรือของต้าเหลียงแทน แม่ทัพเจียงไหวเซิงที่หยิ่งทระนงในศักดิ์ศรียิ่งกว่าผู้ใดจึงลาออกจากค่ายทหารเรือกลับไปอยู่ที่บ้านเกิดของตัวเองโดยอ้างว่าตัวเองเป็นคนพิการ
หลิวซูเฉิงรู้ดีว่าเจียงไหวเซิงเสียใจและสิ้นหวังที่แคว้นต้าเหลียงดับสูญ เขานึกไม่ถึงเลยว่าวันนี้เจียงไหวเซิงจะกลับมาในกองทัพอีกครั้ง!
หลิวซูเฉิงเดาว่าเจียงไหวเซิงกลับมาเพราะหานเฉิงอ๋อง!
ข่าวเรื่องที่จักรพรรดินีแห่งต้าโจวจะยกทัพบุกไปทำลายล้างแคว้นตงอี๋ยังส่งมาไม่ถึงชายทะเล ทว่า เมืองอื่นต่างรับรู้เรื่องนี้กันหมดแล้วดังนั้นเจียงไหวเซิงที่รับรู้ข่าวนี้จึงกลับมาเช่นเดียวกัน!
“เจียงไหวเซิง!”
เจียงไหวเซิงที่กลับมาสวมชุดเกราะอีกครั้งหันกลับไปมองทางหลิวซูเฉิง ร่างสูงโปร่งและใบหน้าคมคายที่คุ้นเคยส่งยิ้มให้หลิวซือเฉิง
บรรดาทหารเรือที่กลับมาค่ายทหารอีกครั้งยืนแบกสัมภาระอยู่ด้านข้างเจียงไหวเซิง
“เจียงไหวเซิง!”
หลิวซูเฉิงวิ่งไปหยุดอยู่ตรงหน้าเจียงไหวเซิง เขายกมือชกลงบนเสื้อเกราะของเจียงไหวเซิงอย่างแรงหนึ่งครั้ง จากนั้นสวมดกอดสหายแน่นทั้งน้ำตา
เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชาตินี้เขาจะได้พบหน้าเจียงไหวเซิงอีกครั้ง
“แม่ทัพหลิว”
แม่ทัพเสิ่นทำความเคารพหลิวซูเฉิง จากนั้นกล่าวขึ้น
“ข้าจัดคนไปลงทะเบียนทหารเรือที่กลับมายังค่ายทหารแล้วขอรับ พวกเขากลับมากันไม่น้อยเลยขอรับ!”
“ดี!”
หลิวซูเฉิงพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาพลางผลักร่างของเจียงไหวเซิงออก เขามองสำรวจร่างของสหายแล้วกล่าวขึ้น
“นึกไม่ถึงเลยว่าชาตินี้ข้าจะได้เห็นเจ้าสวมชุดเกราะอีกครั้ง เจ้ากลับมาเพราะหานเฉิงอ๋องใช่หรือไม่”
เจียงไหวเซิงพยักหน้า จากนั้นกล่าวขึ้น
“ข้ากลับมาเพื่อหานเฉิงอ๋อง กลับมาเพื่อทำลายล้างแคว้นตงอี๋! ที่จริง…ข้ามาเพราะฝ่าบาทด้วย เดิมทีข้าคิดว่าฝ่าบาทต้องให้ความสำคัญกับการเดิมพันแคว้นกับต้าเยี่ยนมากกว่า ฝ่าบาทคงส่งคนไปเจรจาสงบศึกกับตงอี๋แน่นอน ทว่า ฝ่าบาทตรัสว่าพระองค์เดิมพันแคว้นเพราะไม่อยากให้ชาวบ้านเดือดร้อนเพราะสงคราม ได้ใช้ชีวิตในใต้หล้าที่ไม่มีสงครามอีกต่อไป ไม่มีผู้ใดข่มเหงรังแกชาวบ้านในใต้หล้าได้อีก! บัดนี้แคว้นเล็กอย่างตงอี๋ถือโอกาสช่วงที่ต้าโจวกำลังเดิมพันแคว้นกับต้าเยี่ยนลงมือกับต้าโจว กล้าสังหารทหารเรือของต้าโจว กล้าเหยียดหยามหานเฉิงอ๋อง กล้าทำให้ชาวประมงของต้าโจวใช้ชีวิตอยู่ด้วยความหวาดกลัว จักรพรรดินีต้าโจวจึงเสด็จมายังชายทะเลเพื่อนำทัพบุกทำลายล้างตงอี๋ด้วยตัวเอง พระองค์เรียกรวมตัวทหารเรือเก่าของต้าเหลียง แคว้นมีสงคราม…ข้าไม่กล้าไม่กลับมา!”
ความจริงเจียงไหวเซิงรู้ว่าตลอดทางที่ผ่านมาจักรพรรดินีต้าโจวต้องการซื้อใจคนต้าเหลียง เขารู้ประวัติการทำสงครามของจักรพรรดินีแห่งต้าโจวองค์นี้มาก่อน ตอนที่เกาอี้อ๋องถูกกองทัพต้าเหลียงล้อมในสงครามต้าเหลียง จักรพรรดินี้องค์นี้เร่งขี่ม้าเร็วไปช่วยเกาอี้อ๋องโดยไม่หยุดพักทั้งวันทั้งคืน คนของทางการในแต่ละเมืองไม่รู้ด้วยซ้ำว่านางเดินทางผ่านเมืองนั้นไปแล้ว
ทว่า แม้ครั้งนี้จักรพรรดินีต้าโจวจะเร่งเดินทางเช่นเดียวกัน แต่เมื่อนางเดินทางเข้ามาในเขตเมืองเก่าของต้าเหลียงนางจะให้คนติดประกาศเรียกรวมตัวทหารเก่าของต้าเหลียงที่จวนว่าการของทุกเมืองที่นางเดินทางผ่าน นางเดินทางไปยังกิจการสร้างเรือขนาดใหญ่ทุกแห่งของเมืองเก่าของต้าเหลียงเพื่อสั่งให้พวกเขาเร่งสร้างเรือขนาดใหญ่สำหรับทำสงครามขึ้นมา นางต้องการบอกให้ชาวบ้านต้าเหลียงทุกคนรับรู้ว่านางเห็นชาวบ้านต้าเหลียงทุกคนเป็นคนของต้าโจว แม้ต้าโจวจะอยู่ในช่วงเวลาสำคัญอย่างการเดิมพันแคว้นนางก็ไม่มีทางปล่อยให้ชาวบ้านไม่ได้รับความเป็นธรรมเด็ดขาด!
นางบอกกับชาวบ้านทุกคนที่คิดว่านางให้ความสำคัญกับการเดิมพันแคว้นมากกว่ากับปากของตัวเองว่านางเดิมพันแคว้นเพราะสงสารชาวบ้านทุกคน ไม่อยากให้พวกเขาเหล่านั้นทุกข์ทรมานเพราะสงครามอีก นางอยากใช้การเดิมพันระหว่างแคว้นยุติสงครามในใต้หล้าแห่งนี้!
แค่นี้ความสำคัญของจักรพรรดินีแห่งต้าโจวในใจของชาวบ้านต้าเหลียงก็จะเพิ่มมากขึ้นทันที
จักรพรรดินีแห่งต้าโจวที่โค่นล้มราชวงศ์ต้าจิ้นเพื่อชาวบ้านในตอนนั้นคือจักรพรรดินีที่คิดและทำเพื่อราษฎรณ์อย่างแท้จริง นางจะได้ใจชาวบ้านมากยิ่งขึ้น ไม่เพียงแต่ชาวบ้านต้าโจวที่สนับสนุนให้จักรพรรดินีต้าโจวขึ้นครองราชย์เท่านั้น แม้แต่ชาวบ้านของต้าเหลียงก็จะถูกนางซื้อใจด้วยเช่นเดียวกัน พวกเขาจะมองจักรพรรดินีองค์นี้เป็นจักรพรรดินีที่ทรงคุณธรรมที่สุดเท่าที่เคยมีมา
ทว่า เจียงไหวเซิงรู้ดีว่าจักรพรรดินีองค์นี้คือจักรพรรดิเช่นเดียวกัน จักรพรรดิทุกองค์มีหลักการควบคุมคนที่แตกต่างกัน จักรพรรดิบางองค์ใช้ภาษีเป็นเครื่องมือทำให้ชาวบ้านต้องดิ้นรนเพื่อจะได้มีชีวิตอยู่ต่อไปจนไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องอื่น
จักรพรรดิบางองค์ใช้สงครามกับแคว้นศัตรูเป็นเครื่องมือรวบรวมใจคนในแคว้นให้เป็นหนึ่งเดียว
จักรพรรดินีอย่างไป๋ชิงเหยียนก็กำลังใช้วิธีของตัวเองในการซื้อใจชาวบ้านเช่นเดียวกัน!
แม้จักรพรรดินีแห่งต้าโจวจะมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝง ทว่า เจียงไหวเซิงก็นับถือที่จักรพรรดินีแห่งต้าโจวเลือกที่จะนำทัพบุกทำลายล้างแคว้นตงอี๋ด้วยตัวเองอยู่ดี ไม่ว่านางจะทำไปเพื่อซื้อใจชาวบ้านเก่าหรือทหารเรือเก่าของต้าเหลียงก็ตาม
“ว่าอย่างไรนะ! นำทัพออกรบด้วยองค์เองอย่างนั้นหรือ!”
หลิวซูเฉิงมีสีหน้าตะลึง
“นำทัพออกรบด้วยองค์เองอย่างนั้นหรือ!”
บรรดาแม่ทัพทหารเรือที่วิ่งตามหลังหลิวซูเฉิงมาตกตะลึงเช่นเดียวกัน
เจียงไหวเซิงพยักหน้าพลางเอ่ยถามอย่างแปลกใจ
“พวกเจ้ายังไม่ได้รับข่าวอย่างนั้นหรือ”
หลิวซูเฉิงและแม่ทัพคนอื่นๆ พากันส่ายหน้า
เจียงไหวเซิงกล่าวต่อ
“จักรพรรดินีแห่งต้าโจวทรงขี่ม้าเร็วมาที่นี่ กองทัพใหญ่กำลังตามมา พระองค์ติดประกาศเรียกรวมตัวทหารเรือเก่าในทุกเมืองที่พระองค์เสด็จผ่าน ในประกาศเขียนว่าหากเลือดของผู้ใดยังร้อนอยู่ หากผู้ใดกล้าบุกไปทำสงครามทำลายล้างแคว้นตงอี๋กับพระองค์ให้รีบมารายงานตัวที่ค่ายทหารเรือภายในวันที่ยี่สิบหก เดือนเก้า! อีกไม่นานต้องมีทหารเรือเก่ากลับมารายงานตัวอีกมากแน่นอน พวกเจ้าเตรียมตัวให้พร้อม หนึ่งในนั้นต้องมีชาวบ้านธรรมดาที่เลือดร้อนอยากเข้าร่วมสงครามอ้างตัวว่าเป็นทหารเรือเก่าด้วยแน่นอน เวลากระชั้นชิด พวกเราต้องคัดเลือกอย่างเข้มงวด สามารถเก็บพวกเขาไว้ฝึกซ้อมภายหลังได้ ทว่า จะปล่อยให้พวกเขาไปร่วมรบไม่ได้เด็ดขาด มิเช่นนั้นเท่ากับส่งพวกเขาไปตายเปล่าหรืออาจเป็นตัวถ่วงในสงครามได้”
เจียงไหวเซิงยังคงเป็นแม่ทัพที่รอบคอบและจริงจังคนเดิม เมื่อมาถึงค่ายทหารก็เริ่มสั่งการทันทีโดยที่ยังไม่ได้วางสัมภาระบนบ่าลงด้วยซ้ำ