สตรีอย่างข้าน่ะหรือ คือขันที?! - ตอนที่ 270 แปลงกายเป็นสัตว์ร้าย
ตรงข้ามกับชายหนุ่มที่ทั่วกายแผดเผาด้วยไฟปรารถนา ซินเอ๋อร์ถูกการกระทำเช่นนี้ของเขาทำให้ตกใจ
ซินเอ๋อร์วันนี้รู้สึกเพียงตกใจระลอกแล้วระลอกเล่า
เริ่มแรกคือถูกม้าทำให้ตกใจ ต่อมาเห็นเรื่องทำให้คนหน้าแดงใจเต้นของคู่ตรงหน้านั้น ทำให้ตกใจอย่างหนัก
แต่เวลานี้สิ่งที่ทำให้ซินเอ๋อร์หวาดกลัวที่สุดคือ การกระทำในตอนนี้ของชายหนุ่ม!
ค่ำคืนดุจระลอกคลื่น ดวงดาวระยิบระยับ
พุ่มไม้ที่ไม่ไกลจากพวกเขา ยังมีสองคนนั้นอยู่ แต่ชายหนุ่มตรงหน้านี้ กลับไม่เกรงกลัวสิ่งใดทั้งนั้น และคล้ายถูกคู่ชายหญิงที่อยู่ไม่ไกลคู่นั้นกระตุ้นเข้า จุมพิตเวลานี้จึงบ้าคลั่งขนาดนี้
ทำให้ซินเอ๋อร์ตกใจ ชายผู้นี้คล้ายสัตว์ร้ายในยามค่ำคืนที่กระหายเลือดบ้าคลั่ง ขณะที่จับเหยื่อได้ จับกินอย่างไม่เกรงใจ จนเกลี้ยงไม่เหลือซาก
และเธอเวลานี้คือ เหยื่อที่สัตว์ร้ายตัวนี้จับได้
“เอ่อ ไม่ ไม่นะ…”
ซินเอ๋อร์ใช้มือออกแรงผลักชายหนุ่มที่เวลานี้กอดเธอไว้แน่น ศีรษะก็เบี่ยงหลบไม่หยุด เพื่อสลัดหนีการจุมพิตของชายหนุ่ม
แต่เรี่ยวแรงของเธอ สำหรับชายหนุ่มด้านหน้าเห็นชัดว่าน้อยนิดยิ่งนัก เพราะความจริงชายหนุ่มไม่สนใจการดิ้นรนนี้ของเธออยู่ในสายตา
และการเคลื่อนไหวที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเขา เวลาผ่านไปยิ่งร้อนแรงมากขึ้น
เสียงหอบของชายหนุ่มและเสียงครวญครางของหญิงสาว ก้องกังวานไปถึงยอดเขา เสียงดังเช่นนี้ยากที่จะทำให้คนทำเป็นไม่ได้ยิน!
หลังได้ยินเสียงสุขสมพวกนี้ จุมพิตของชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นหนักหน่วงยิ่งขึ้น
สองมือของชายหนุ่มเปี่ยมด้วยพละกำลัง ข้างหนึ่งรัดท้ายทอยของซินเอ๋อร์ไว้แน่น อีกข้างกอดรัดเอวเล็กของเธออย่างแน่นหนา ทำให้ซินเอ๋อร์ขยับตัวไม่ได้
เสียงที่ดังออกมาจึงแผ่วเบาดุจยุง น่าสงสารและอ่อนแรง
ก่อนซินเอ๋อร์จะไม่ดิ้นรนอีกต่อไป
เพราะ จุมพิตดุดัน ป่าเถื่อนของชายหนุ่มนั้นค่อยๆ ทำให้เรี่ยวแรงของซินเอ๋อร์หดหายไป สุดท้ายเพียงกลายเป็นสายน้ำ อ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม
ซินเอ๋อร์เวลานี้ถูกชายหนุ่มจุมพิตจนวิงเวียน สมองขาวโพลน คิดสิ่งใดไม่ออก ไม่ได้ยิน และมองไม่เห็นสิ่งใด
กระทั่งคู่ชายหญิงที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเขา จากไปเมื่อใด ซินเอ๋อร์ก็ไม่รับรู้
ตนถูกชายหนุ่มวางลงบนพื้นหญ้าอ่อนนุ่มนั้น ซินเอ๋อร์ก็ไม่รู้ตัว
สุดท้ายเมื่อซินเอ๋อร์รู้สึกตัว ร่างกายก็เย็นเฉียบ หลังจากถูกจุมพิตจนลืมเลือนวันเวลา จึงค่อยๆ ได้สติกลับมา
เมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้า รู้สึกเพียงร่างกายเกิดเสียง ‘เปรี้ยง’ ดังขึ้นมา ก่อนตกใจแทบเสียสติ
เห็นเพียงเธอนอนอยู่บนผืนหญ้าอันอ่อนนุ่มนี้ไม่รู้ตั้งแต่เวลาใด
ทว่าสิ่งนี้ไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือเสื้อผ้าบนกายเธอ ถูกถอดออกตั้งแต่เมื่อใด!
เมื่อเห็นกระโปรงสีขาวถูกถอดลงไปที่เท้า ดวงตาคู่งามของซินเอ๋อร์เบิกกว้าง
และมองเห็นบนกายตนสวมเพียงเอี๊ยมสีขาวตัวบางปักลายดอกอวี๋หลันขาวตัวหนึ่งเท่านั้น ซินเอ๋อร์ตกใจจนใจหายวาบ ก่อนจะใช้สองมือปกปิดหน้าอกเปลือยเปล่าของตนเอาไว้แน่นทันที
แต่ซินเอ๋อร์กลับไม่รู้ว่าความแรกแย้มที่สวยงามบนกายตน ถูกชายหนุ่มเห็นอย่างแจ่มชัด
และทำให้ชายหนุ่มมองอย่างหลงใหลมากขึ้น ไฟปรารถนาในใจระเบิด ‘ตูม’ ก่อนลุกโชนทะลักออกสู่เหนือศีรษะไม่หยุด
เห็นเพียงท่ามกลางแสงจันทร์กระจ่างใส สายลมยามค่ำคืนที่พัดเอื่อย
สาวน้อยบนผืนหญ้ารูปร่างหมดจดงดงาม
ผิวขาวเกลี้ยงเกลา เนียนนุ่ม เส้นผมยาวดุจเส้นไหม สลวยเย้ายวนใจ
แม้เวลานี้บนกายสาวน้อยจะยังสวมเอี๊ยม แต่เอี๊ยมตัวบางนั้นเดิมทีปกปิดหน้าอกของสาวน้อยไว้ไม่ได้
และสิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มหลงใหลคือ ด้านบนเอี๊ยมสีขาวบนกาย กลับปักลวดลายดอกอวี๋หลันสีขาวที่เขาชื่นชอบที่สุดลงไป
ตั้งแต่เด็กเขาชื่นชอบดอกอวี๋หลันขาวอย่างบ้าคลั่ง และสถานที่ที่ตนพักอาศัยก็ปลูกต้นดอกอวี๋หลันขาวไว้มากมาย
ความชื่นชอบอย่างบ้าคลั่งนี้ของเขา อาจเป็นเพราะความทรงจำในวัยเด็กช่วงนั้น
เด็กสาวในความทรงจำผู้นั้น งามอ่อนช้อย น่ารัก ตัวเล็ก ทุกวันมิใช่คล้ายดอกอวี๋หลันขาว ขาวผ่องไร้ราคี แฝงด้วยกลิ่นหอมสดชื่นหรือ!
ดังนั้น ทุกครั้งที่เขายืนอยู่ใต้ต้นอวี๋หลันขาวชื่นชมความสวยงามของมัน ความจริงในใจจะนึกถึงเด็กสาวที่ไร้เดียงสาในวัยเด็ก
หลายปีมานี้เขาส่งคนออกตามหาเบาะแสของเด็กสาวผู้นั้นไม่หยุด
แต่คนที่กลับมาเพียงรายงานว่าหลังเด็กสาวเดินทางไปที่ฉางโจวพร้อมมารดา ไม่พบเบาะแส
เดิมทีคิดว่าชั่วชีวิตนี้ เขาจะตามหาเบาะแสของเด็กสาวผู้นั้นไม่เจอ คิดไม่ถึงเธอกลับปรากฎตัวขึ้น
เมื่อนึกถึงตอนแรกเพียงแวบเดียวใน ‘โลกแห่งความฝัน’
เด็กสาวในวันนั้นเติบโตแล้ว จากความน่ารักอ่อนหวานในตอนแรก กลายมาเป็นสาวน้อยงดงามเย้ายวนใจในเวลานี้
สาวน้อยน่ารัก อ่อนแอเช่นนี้ ทำให้คนที่เห็นอดนึกถึงกระต่ายน้อยตัวขาวแสนน่ารักตัวนั้น
โดยเฉพาะเมื่อเธอใช้สายตาเปียกชื้น กระจ่างใสและแฝงหวาดกลัวมองมายังเขา
สายตาจับใจเช่นนี้ เกรงว่าชายฉกรรจ์ใจแข็งแกร่งดุจหินผา สุดท้ายก็ต้องทนไม่ไหว!
ขณะเหลิ่งอวี้เซวียนคิดในใจ สายตาก็มองหน้าอกของสาวน้อยอย่างเพลิดเพลินไม่หยุด
เห็นแม้สาวน้อยจะใช้สองมือกอดอก แต่เธอกลับไม่รู้ตัวเลยว่าการกระทำเช่นนี้ของตน มีแต่จะทำให้หน้าอกกลมมนของตนขยายใหญ่และกลมมากขึ้น และทำให้เขามองอย่างจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อยากเข้าไปดึงมือคู่นั้นของเธอออก ก่อนใช้มือนวดเฟ้นบนความกลมมนนั้น
ชายหนุ่มยิ่งคิดเช่นนี้ในใจ รู้สึกเพียงท่อนล่างยิ่งคับแน่นมากขึ้น
สำหรับเรื่องนี้ ซินเอ๋อร์ก็รับรู้เช่นกัน
เพราะเวลานี้ชายหนุ่มคร่อมทับอยู่บนกายเธอ และท่อนล่างของเขาก็แนบชิดกับท่อนล่างของเธออย่างไร้ช่องว่าง
ซินเอ๋อร์รู้สึกเพียงระหว่างขาของตนที่หนีบแน่น มีของแข็งบางอย่างกำลังจดจ่ออยู่ที่ท่อนล่างเธอไม่หยุด
ขณะที่ชายหนุ่มกระแทกกระทั้น เสียดสีอย่างคล้ายไม่ได้เกิดขึ้น ของแข็งนั้นคล้ายเปลี่ยนไปร้อนผ่าว และขยายใหญ่
แม้ชายหนุ่มจะยังสวมเสื้อผ้าบนกาย แต่หลังผ่านเรื่องเมื่อครู่ไป ซินเอ๋อร์ก็รับรู้ว่าของแข็งที่เสียดสีอยู่บริเวณท่อนล่างของตนไม่หยุดนี้คือสิ่งใดกันแน่!
เป็น…ของชายหนุ่ม
พอคิดถึงตรงนี้ ซินเอ๋อร์ตกใจจนอดใจหายวาบไม่ได้
สวรรค์!
เซวียนเขา
ตรงข้ามกับความตกตะลึงของซินเอ๋อร์ เหลิ่งอวี้เซวียนกลับเก็บสีหน้าของซินเอ๋อร์ไว้ในสายตา
แม้เขาจะไม่ต้องการบังคับซินเอ๋อร์ให้ทำเรื่องที่เธอไม่ยินยอม
แต่เขาตอนนี้คล้ายลูกศรบนคันธนู
เขาทรมานยิ่งนัก
“ซินเอ๋อร์ ข้า…”
“เซวียน ไม่เด็ดขาด!”
อาจเพราะรับรู้ถึงแผนการของชายหนุ่ม
ดังนั้น ซินเอ๋อร์จึงตกใจดุจกระต่ายน้อยตื่นตระหนกตัวหนึ่ง สองมือกอดรัดหน้าอกเปลือยเปล่าของตนไว้แน่น ก่อนขยับตัวไม่หยุดครู่หนึ่ง เพื่อคิดหลบหนี
แต่เธอกลับไม่รู้เลยว่า ชายหนุ่มที่กำลังอยู่ในช่วงข่มกลั้นไฟปรารถนา กลับถูกการดิ้นรนเสียดสีไม่หยุดของเธอ ทำให้ไฟปรารถนายิ่งลุกโชนมากขึ้น
เหลิ่งอวี้เซวียนรู้เพียงคนที่นอนอยู่ใต้ร่างตน คือปีศาจน้อยเย้ายวนผู้คนจริงๆ
ปกติเธอเป็นสาวน้อยไร้เดียงสา ซื่อบริสุทธิ์ดุจเทพธิดาที่ไม่ข้องเกี่ยวเรื่องทางโลกมนุษย์ ทำให้คนรักใคร่ทะนุถนอม เห็นใจลุ่มหลงเธอเป็นที่สุด
แต่สาวน้อยที่ผมดูยุ่งเหยิงในตอนนี้ กลับยิ่งงดงามมากขึ้น
สองมือกอดหน้าอก ทำให้คนที่เห็น รู้สึกเธอคล้ายยอมรับ แต่แกล้งทำเป็นปฎิเสธ เย้ายวนสุดขีด!
สิ่งที่ชวนหลงใหลที่สุดคือ ดวงตาแวววาวคู่งามนั้น
แฝงความกระจ่างใส ไร้เดียงสา หวาดกลัว หวาดผวา ทำให้คนมองสงสารเธอ คล้ายกระต่ายน้อยตัวหนึ่งที่หวาดกลัวตื่นตระหนก ยามพบเจอกับหมาป่า ต้องการอ้าปากกลืนกินเธอจนหมดตัว จุดไฟปรารถนาในก้นบึ้งของหัวใจขึ้นมาอย่างไร้เหตุผล!
“ซินเอ๋อร์ ข้ารักเจ้า ข้าต้องการ ต้องการเจ้ายิ่งนัก”
ชายหนุ่มเอ่ยปากเสียงแหบพร่าเพราะข่มกลั้นความปรารถนา ในค่ำคืนที่ชวนหลงใหลยิ่งกระตุ้นเย้ายวนใจมากขึ้น
แต่สาวน้อยที่ได้ยินกลับยิ่งหวาดกลัว
ร่างกายสั่นเทิ้ม จนแทบร้องไห้ออกมา
เพราะสำหรับเรื่องระหว่างชายหญิง ซินเอ๋อร์ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน และไม่เข้าใจถึงความรู้สึกนั้น
ทว่าเมื่อนึกถึงภาพที่เห็นเข้าเมื่อครู่ของชายหญิงคู่นั้น แม้หญิงสาวผู้นั้นจะเอ่ยอ้อนวอนว่าไม่ต้องการไม่หยุด แต่เสียงครวญครางนั้น กลับแฝงไปด้วยความสุขอย่างไร้สิ่งใดเปรียบ
ชายหนุ่มผู้นั้นก็แปลงกายเป็นหมาป่า ต้องการหญิงสาวผู้นั้นไม่หยุด
และทั้งสองคนต่างคล้ายชื่นชอบการมีเพศสัมพันธ์อย่างมาก
แต่เธอกลับหวาดกลัว
สำหรับเรื่องประเภทนี้ เธอคิดว่ามีเพียงคนที่เป็นคู่รักกันเท่านั้นถึงจะสามารถกระทำได้
ดังนั้น ตอนนี้เธอจึงไม่ยินยอม!
“ไม่ เซวียน ข้า ไม่ต้องการ...”
แม้การปฏิเสธชายหนุ่มผู้นี้จะไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ซินเอ๋อร์ยังเอ่ยปากปฏิเสธออกไป
แม้ซินเอ๋อร์เวลานี้จะหวาดกลัวอย่างหนัก แต่น้ำเสียงกลับแฝงด้วยความหนักแน่นและสับสน
เมื่อได้ยิน เหลิ่งอวี้เซวียนแม้จะผิดหวังในใจ แต่สุดท้ายเขายังอดกลั้นไว้
ขณะต้านทานความคับแน่น เจ็บปวดที่ท่อนล่าง เหลิ่งอวี้เซวียนเพียงสูดหายใจเข้าอย่างช้าๆ ร่างกายล้มฟุบลงไปบนกายของซินเอ๋อร์ จนเธอตกใจอย่างหนัก
ต่อมาซินเอ๋อร์จึงรู้ว่าชายหนุ่มเพียงกอดเธอไว้แน่น แต่กลับไม่ขยับเขยื้ยนแม้แต่นิดเดียว
เห็นเช่นนั้น ใจที่วิตกกังวลของซินเอ๋อร์ ค่อยๆ สงบลง
“เซวียน!”
“เพียงเท่านี้ ให้ข้ากอดเจ้าครู่หนึ่งเพียงพอแล้ว ข้าจะไม่ทำอันใดเจ้าอีก อย่างน้อยก่อนที่เจ้าจะยินยอม”
ชายหนุ่มเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ทุ้มต่ำ และแฝงไปด้วยความผิดหวังและอดทนหลายส่วน
เมื่อได้ยิน ซินเอ๋อร์ตะลึงงัน ทันใดนั้นรู้สึกใบหน้าเปียกชื้น คล้ายมีบางสิ่งที่ร้อนผ่าวหยดลงมาบนใบหน้าของเธอ
เริ่มแรกซินเอ๋อร์คิดว่าฝนตก แต่คิดดูแล้วน้ำฝนไม่ได้ร้อนเช่นนี้ ต่อมาจึงคิดได้ว่าหรือว่าชายหนุ่มกำลังร้องไห้!
พอคิดถึงตรงนี้ ซินเอ๋อร์ตื่นตระหนก
หรือเพราะเธอปฏิเสธคำขอร้องของชายหนุ่ม เขาจึงร้องไห้!
เป็นเช่นนี้หรือ!
ซินเอ๋อร์ไม่เข้าใจ
ทว่าภายในสมองของเธอกลับนึกถึงชายหญิงบนผืนหญ้าคู่นั้นเมื่อครู่ขึ้นมา
ชายหนุ่มนั้นหายใจหอบไม่หยุด คล้ายสัตว์ร้ายตัวหนึ่งจู่โจมหญิงสาว
แต่จากสีหน้าของชายหนุ่ม เห็นได้ว่าชายหนุ่มมีความสุขยิ่งนัก
หรือเรื่องประเภทนั้น จะทำให้ชายหนุ่มมีความสุขได้จริงๆ และเมื่อไม่ได้รับกลับทรมานอย่างหนัก!
พอคิดถึงตรงนี้ ซินเอ๋อร์จึงลังเล เธอตอนนี้ควรช่วยเซวียนหรือไม่!
………………………………………………………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
