ศพ - ตอนที่ 476 สมุนปีศาจนับร้อย

ตอนที่ 476 สมุนปีศาจนับร้อย

ปัจจุบันหวังเฉิงกานเป็นนักพรตหวังระดับผู้อาวุโส และเป็นคนในสํานักใหญ่ ผู้อาวุโสแห่งสํานักอู่ตัง

อาจารย์ลุงของหยางเฉ่ว คนระดับนี้จะต้องมีฝีมือไม่น้อยแน่ๆ

สําหรับคนอย่างพวกเรา คนระดับท่านนักพรตหวังก็ถือเป็นคนที่เก่งมากคนหนึ่ง

ตอนนี้ท่านนักพรตหวังเปิดใช้พลังทั้งหมด คลื่นพลังมหาศาลสาดซัดไปรอบๆ กดดันทุกสิ่ง

ระดับพลังของผมอยู่แค่เต้าฉือขั้นสุด ยังไม่ถึงขั้นเต้าชื่อด้วยซ้ํา เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ อาวุโสระดับนี้ มันทําให้ผมรู้สึกว่าตัวเองต่ําต้อยมาก

ดังนั้น ผมไม่อาจบอกได้เลยว่าอีกฝ่ายมีพลังขนาดไหน ระดับขั้นที่เท่าไหร่

คลื่นพลังที่แข็งแกร่งแบบนี้ ผมได้แค่คิดว่าท่านนักพรตหวังมีพลังมหาศาลที่ไม่อาจหยั่งถึงได้ และทรงพลังมาก ยังไงก็ต้องขั้นเต้าจจิ้นขึ้นไปแน่นอน

แต่ชายชุดดําที่นั่งอยู่บนนั้น กลับไม่เคลื่อนไหวเลยสักนิด หรือแม้แต่หัวเราะ “ฮ่าๆ ๆ” ออกมา

“พลังแค่นี้ ก็ยังกล้ามา ไม่รู้จักเจียมตัว……”

เสียงของชายชุดด่าเพิ่งเงียบลง ท่านนักพรตเฉินจื่อแห่งสํานักเหมาชานก็ก้าวไป ข้างหน้าหนึ่งก้าว

เขาเองก็ตัวสั่น เปิดใช้พลังทั้งหมดทันที

พลังที่รุนแรงระเบิดออกมาอีกครั้ง เขาเหมือนกันท่านนักพรตหวัง คลื่นพลังสาด ซัดไปรอบๆ กดดันทุกสิ่ง

นักพรตเฉินมีสีหน้าเยือกเย็น “ถ้ารวมข้าด้วยอีกคนละ”

เสียงเพิ่งเงียบลง ปู่หลิ่วและยายหชีที่ยืนอยู่ข้างหน้าผม ก็ระเบิดพลังปีศาจอย่างรวดเร็ว

ในวินาทีนั้น คลื่นพลังปีศาจก็พุ่งขึ้นสูงทันที

มือทั้งสองข้างของปู่หลิ่วและยายหูชี ก็เปลี่ยนเป็นกรงเล็บในช่วงเวลานั้นเช่นกัน เผยให้เห็นคมเขี้ยว

และแสดงพลังที่แข็งแกร่งของตัวเองออกมา เพื่อข่มขวัญศัตรู

เด็กๆอย่างพวกเราที่ยืนอยู่ด้านหลัง ต่างสัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งและคลื่นพลัง ปีศาจที่กวัดแกว่งไปมา

ตอนนี้ดูเหมือนระยะห่างระหว่างพวกเขากับพวกเรา จะไม่ใช่แค่ช่องว่างน้อยๆอีก ต่อไปมันกลายเป็นหุบเหวลึกไปแล้ว

แม้จะใจสั่น แต่ทางฝั่งพวกเรายิ่งแข็งแกร่ง ก็ยิ่งดีไม่ใช่เหรอ

แบบนี้ โอกาสที่พวกเราจะชนะก็จะมีมากขึ้นไปอีก

ผมไม่ลังเล รีบเปิดใช้พลังเช่นกัน

แม้ระดับพลังของผมจะไม่ได้สูงมาก แต่ก็เป็นการแสดงความแข็งแกร่งได้เช่นกัน

เพิ่งขับเคลื่อนพลัง อาจารย์ ท่านนักพรตต์ เหล่าเฟิง หูเหมยและคนอื่นๆ ก็เปิดใช้ พลังทั้งหมด พวกเขาเองก็คิดจะลงมือกับชายชุดด่าคนนี้

ชายชุดด่าคนนั้นกลับยิ้มอ่อน ราวกับไม่เห็นพวกเราอยู่ในสายตา

ตัวเขาค่อยๆยืนขึ้น “ข้าเคยพูดแล้ว พลังน้อยนิดของพวกเจ้า มันไม่พอ !”

เสียงนี้เพิ่งดังขึ้น บอร์ดี้การ์ดที่ถือตะขอเหล็กคู่ข้างๆชายชุดดําก็พูดต่อ “นายท่าน ให้พวกข้าเป็นคนจัดการนักพรตรนหาที่ตายพวกนี้เถอะ พวกข้าต้องเอาชีวิตของพวกมันได้แน่นอน”

ยังไม่รอให้ชายชุดดําได้คุยกับบอร์ดี้การ์ด ท่านนักพรตเฉินแห่งสํานักเหมาชานก็ พูดด้วยน้ําเสียงโมโห “บัดซบ วันนี้ข้าจะลงทัณฑ์แทนสวรรค์ ฆ่าพวกแกทั้งหมด !”

เสียงเพิ่งเงียบลง นักพรตเฉินก็ยกดาบขึ้นแล้วพุ่งเข้าไปทันที

พอหวังเฉิงกานเห็นนักพรตเฉินลงมือ เขาก็ไม่ลังเล ตะโกนออกมาว่า “ฆ่า !”

เสียงเพิ่งดังขึ้น นักพรตหวังก็พุ่งออกไปเช่นกัน

นอกจากนี้ ปู่หลิ่ว ยายหูชี ก็ครามเสียงจิ้งจอกออกมา ยกกรงเล็บพุ่งเข้าไปหา ชายชุดดํา

พวกเขาเพิ่งเคลื่อนไหว พวกเราเองก็ไม่ลังเลและไม่รอช้า ต่างแยกย้ายพุ่งเข้าไป เช่นกัน

เราคิดจะสังหารปีศาจไม่กี่ตัวนี้ก่อน แต่ทางฝั่งพวกเราเพิ่งขยับตัว บอร์ดี้การ์ดปี ศาจสี่ตัวก็เข้าไปขวางตรงหน้าชายชุดด่าไว้ แล้วตะโกนออกมาว่า “ปกป้องท่านหลิง

น้ําเสียงหนักแน่นและทุ่มต่า และเสียงเพิ่งดังขึ้น กล่องไม้ที่อยู่ในโกดังก็มีการเคลื่อนไหวแปลกๆเกิดขึ้น

เสี้ยววินาทีถัดมาเสียง “ปังๆๆ” ก็ดังขึ้นไม่หยุด กล่องไม้แต่ละอันถูกบางอย่างดัน กระเด็นออกมาจากด้านใน

หลังจากนั้น เราก็เห็นตัวคนร่างแล้วร่างเล่า ออกมาจากกล่องพวกนั้น

นี่ นี่มันสาวกสํานักชั่ว พวกมันแอบซ่อนตัวอยู่รอบๆ เป็นการป้องกันล่วงหน้า หรือ เป็นการซุ่มโจมตีกันแน่

สาวกพวกนี้เพิ่งปรากฏตัว แต่ละคนก็ครามออกมาทันที

“โฮก โฮกๆๆๆ……”

เสียงดังมาก มันสะท้อนก้องไปทั้งโกดังอย่างต่อเนื่อง

เมื่อกวาดตามอง ภายในโกดังหลังนี้ มีกล่องที่เคลื่อนไหวผิดปกตินับร้อยใบ และสาวกสํานักชั่วก็ปรากฏตัวขึ้นคนแล้วคนเล่า

ต่อจากนั้น เราก็เห็นร่างกายของพวกเขาเปลี่ยนไป

ขนสัตว์งอกออกมาอย่างรวดเร็ว กรงเล็บและเขี้ยวปรากฏขึ้น ดวงตาของพวกมัน ต่างเต็มไปด้วยเลือด

สิ่งที่แปลกยิ่งกว่านั้นคือ ในระหว่างนี้ ม่านตาของสาวกพวกนี้เปลี่ยนไป มันเปลี่ยน จากของมนุษย์เป็นของสัตว์

ผ่านไปไม่ถึง 10 วินาที สาวกพวกนั้น ก็เปลี่ยนสภาพกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่ ใช่ทั้งคนและปีศาจ

และหลังจากที่เจ้าพวกนั้นเปลี่ยนเป็นสภาพนี้แล้ว ก็พุ่งเข้ามาหาพวกเรา ราวกับ สัตว์ร้าย
ไม่เพียงแค่นั้น ตอนนี้ตรงประตูโกดัง ยังมีคนวิ่งเข้ามาอีกหลายสิบคน

คนพวกนี้ล้วนใส่ชุดยูนิฟอร์มของบริษัทหมิงโลจิสติกส์ เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้ คนพวกนี้แกล้งทํางานอยู่ข้างนอก แกล้งทําเป็นสาวกธรรมดา

หลังสาวกพวกนี้ปรากฏตัว พวกมันก็เหมือนสาวกที่ซ่อนตัวอยู่ก่อนหน้านี้ แต่ละคน ต่างคารามออกมา

แล้วร่างกายก็เปลี่ยนไปทันที ใบหน้าดุร้าย ไม่ใช่ทั้งคนและปีศาจ

และหลังจากที่พวกมันพุ่งเข้ามาแล้ว พวกมันก็ปิดประตูโกดังทันที

เมื่อเห็นฉากนี้ ผมก็ขมวดคิ้ว และมีความรู้สึกเหมือนโดนหลอกให้เข้ามาติดกับดัก ไม่ได้

แต่มันก็ไม่ใช่แบบนั้นซะทีเดียว ! การมาที่นี่ของพวกเรา เป็นสิ่งที่คิดขึ้นมาในช่วง เวลาสั้นๆ ตัดสินใจภายในวันนี้ และมาในทันที

อีกฝ่ายจะรู้ได้ยังไง ว่าพวกเราจะแอบเข้ามาที่นี่ และสังหารผู้นํา

ผมขมวดคิ้ว คิดว่ามีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น

นั่นก็คือหลังจากครั้งก่อนที่ผมและอาจารย์แอบเข้ามา สานักสื่อเย่เฉินก็ได้มีการเต รียมการและป้องกันเพื่อเอาไว้แล้ว

พวกเขาให้คนพวกนี้แอบซุ่มอยู่รอบๆเตาเผา และแอบซ่อนอยู่ในกล่องนานแล้ว เพื่อปกป้องเตาเผาอันนี้

และป้องกันไม่ให้พวกเราแอบเข้ามาอีกครั้ง แล้วทําลายเตาเผา

เมื่อเห็นอีกฝ่ายเข้ามาล้อมเยอะขนาดนี้ ท่าทางสึกเหิมสุดๆ ผมก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึก กังวล

แต่ในช่วงเวลานี้ ท่านนักพรตหวัง ท่านนักพรตเฉิน ปู่หลิว และยายหูชี ได้เข้าไป ปะทะกับอีกฝ่ายแล้ว

นักพรตหวังและนักพรตเฉินก่าลังต่อสู้กับชายชุดดําที่โดนเรียกว่าท่านหลิง ส่วน ยายหูชี ปู่หลิว

ท่านนักพรตตู๋และอาจารย์กําลังสู้กับบอร์ดี้การ์ดสี่คนนั้น

แต่ไม่รอให้พวกเราได้บุกไปข้างหน้า จู่ๆท่านนักพรตหวังก็พูดขึ้นมาว่า “เจ๋วเอ๋อร์ เด็กอย่างพวกเธอคอยป้องกันด้านนอก หยุดลูกสมุนปีศาจพวกนี้เอาไว้ รอให้ฉันฆ่า หัวหน้าพวกมันได้แล้ว ฉันจะออกไปช่วยฆ่าปีศาจพวกนั้น…..ที่ละตัวๆ !”

พอหยางเฉ่วได้ยินแบบนั้น ก็ขานรับทันที “ค่ะอาจารย์ลุง !”

“เสี่ยวจิงเจ้าก็ไปด้วย !” นักพรตเฉินเองก็พูดกับฉ่ยเฉิงจึง

ฉัยเฉิงจิงไม่กล้ารอช้า รีบตามออกไปทันที

สําหรับผมกับเหล่าเฟิง และยังมีเจ้าจิ้งจอกน้อยกับเหล่าฉิน ก็เข้าใจสถานการณ์ใน ตอนนี้ดี แม้จะไม่มีใครสั่งพวกเรา แต่พวกเราก็ตามไปปะทะกับลูกสมุนปีศาจนับร้อย

พวกนั้น

เพียงแค่พวกเราสิบกว่าคน สู้กับสาวกปีศาจนับร้อย มันเป็นอะไรที่ผมไม่กล้าคิดเล ยด้วยซ้ํา

ถึงจะคิดได้ แต่ใจผมก็ค่อนข้างสั่น และกลัวมาก

ต้องรู้ว่าครั้งก่อนตอนผมกับอาจารย์ เผชิญหน้ากับลูกสมุนปีศาจยี่สิบกว่าตัว เราก็ แทบสู้ไม่ไหว เกือบเอาชีวิตไปทิ้ง

ตอนนี้เมื่อมาเผชิญหน้าเป็นร้อย แรงกดดันเลยมากกว่าเดิม

ถ้านักพรตหวัง นักพรตเฉิน และพวกอาจารย์ ไม่อาจจัดการตัวหัวหน้าและบอร์ดี้ การ์ดชายชุดด่าทั้งสี่คนนี้

แล้วใช้พลังอันทรงพลังพวกนั้นมาสนับสนุนพวกเราได้ทันเวลา

ไม่นานต่อจากนั้น พวกเราคงโดนสาวกปีศาจที่ไม่ใช่คนและปีศาจพวกนี้กัดตาย

แต่ตอนนี้คิดมากไปก็ไม่มีประโยชน์ เพราะพวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

ได้แต่ตะโกนออกมา ทําใจกล้า ยกดาบไม้เข้าไปสังหารปีศาจที่พุ่งเข้ามาตัว
แรก……