ศพ - ตอนที่ 320 พลังของกระดิ่งทองแดง

ศพ ตอนที่ 320 พลังของกระดิ่งทองแดง

 

ผมเอากระดิ่งทองแดงไปพุ่งชนกับผีผู้หญิง ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้ตั้งใจ หรือจะเรียกได้ว่าผมทำเพื่อเอาชีวิตรอดล้วนๆ

 

แต่ไม่ว่ายังไงผมก็คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเจ้ากระดิ่งทองแดงอันนี้มันจะมีพลังร้ายกาจขนาดนี้

 

หลังจากกระดิ่งทองแดงพุ่งออกไป ยัยผีตัวนี้แค่เอาเล็บมือมาแตะโดนตัวกระดิ่งเท่านั้น เธอก็โดนฤทธิ์ของกระดิ่งทองแดงขัดกระเด็นออกไปแล้ว

 

ในเวลานี้เธอกำลังนอนอยู่ห่างออกไปหลายเมตร ท่าทางเหมือนยังทรมานอยู่ร่างกายยังกระตุกไม่หยุด

 

แม้แต่เหล่าเฟิงและหยางเนิ่วที่กำลังเข้ามาใกล้ ก็เหวอทันที

 

หยางเฉ่วมองผีผู้หญิงที่กำลังนอนอยู่บนพื้น จากนั้นก็หันมามองท่าต่อยของผมที่ยังค้างอยู่กลางอากาศ

 

ด้วยหน้าตาตะลึงงัน “ ติง ติงฝาน ที่ ที่แท้นายก็ร้ายกาจถึงขนาดนี้ ”

 

เสียงของหยางเฒ่วเพิ่งเงียบลง ยัยผีตัวนั้น “ พรึบ” เด้งตัวขึ้นมาจากพื้น

 

เมื่อหยางเฉ่วเห็นฉากนี้ เธอก็รีบวิ่งมาอยู่ข้างๆผมทันที

 

เหล่าเฟิงก็มีปฏิกิริยาเหมือนกัน เขารีบวิ่งมารวมตัวกับผมอย่างรวดเร็ว

 

ตอนผีผู้หญิงมองไปในทิศทางตรงกันข้าม เธอดูเหมือนจะยังทรมานอยู่

 

เธอตัวสั่นครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็มองผมด้วยความโกรธแค้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความดุร้าย น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแทบจะตะคอกใส่ผมเลยก็ว่าได้ “ ชายชั่ว วันนี้ฉันต้องฆ่าแกให้ได้ !”

 

พอพูดจบ เธอก็พุ่งเข้ามาหาพวกเราอีกครั้ง

 

แต่ถ้าพูดให้มันชัดเจน คือพุ่งเข้ามาหาผมคนเดียวต่างหาก

 

ไม่รู้ยัยผีนี่ไปโดนอะไรมา ถึงจะสติไม่ดี แต่ทำไมถึงเอาแต่เรียกผมว่า “ ชายชั่ว” อยู่ได้ละเธอเห็นผมเป็นชายชั่วคนนั้นแล้วหรือไง

 

ตอนนี้ทำท่าอย่างกับถ้าไม่กัดผมให้ตาย จะไม่มีวันเลิกลาแบบนั้น

 

แต่เราก็เข้าใจดี ยัยผีตัวนี้คงโดนขังอยู่ในโลงจนจำไม่ได้แล้วว่ามันผ่านมานานแค่ไหนแล้ว

 

เธอในตอนนี้ เหลือแต่ความทรงจำที่ลืมยากที่สุดเท่านั้น

 

และมันก็น่าจะเป็นผู้ชายที่รังแก และทำร้ายเธอมั้ง !

 

แต่ในฐานะคนปราบสิ่งชั่วร้าย ไม่ว่าตอนมีชีวิตเธอจะได้เจอกับเรื่องน่าเศร้าขนาดไหน แต่หากเธอทำชั่วบนโลกมนุษย์ กลายเป็นผีชั่วแล้ว ถ้างั้นเราก็มีภารกิจที่ต้องเก็บกวาดให้เรียบร้อย

 

ขณะมองผีผู้หญิงกำลังพุ่งเข้ามา ผมก็รีบซูกระดิ่งทองแดงขึ้น

 

ดูจากเหตุการณ์เมื่อกี้ กระดิ่งทองแดงอันนี้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน มันต้องเป็นสมบัติชั้นดีที่เอาไว้ใช้ต่อกรกับสิ่งชั่วร้ายแน่ๆ

 

ก่อนที่ผีผู้หญิงจะเข้ามาใกล้ ผมก็แกะเทปในกระดิ่งออก

 

แต่ไม่รอให้ผมได้สั่นกระดิ่ง ผีผู้หญิงคนนั้นก็เริ่มลงมือกับพวกเราแล้ว

 

แต่โชคดีที่หยางเนิ่วและเหล่าเพิ่งเข้ามาทัน ทั้งสองคนตวัดดาบ ต้านผีผู้หญิงเอาไว้

 

“ปังปัง ” กรงเล็บทั้งสองข้างของผีผู้หญิงโดนดาบของหยางเนิ่วและเหล่าเฟิงโจมตี

 

ทั้งสองคนเป็นคนฝีมือดีในสายงาน แต่พวกเขาก็ยังสู้กับเล็บของผีผู้หญิงไม่ไหว

 

ทั้งคู่ต่างต้องถอยหนี้ จะเห็นได้ว่าอีกฝ่ายไม่ธรรมดาขนาดไหน

 

แต่การออกไปต้านเอาไว้ของเหล่าเฟิงและหยางเนิ่ว กลับซื้อเวลาให้ผมไม่น้อย

 

ตอนนี้ผมไม่ลังเลแต่อย่างใด เมื่อเห็นผีผู้หญิงจะพุ่งเข้ามาอีกครั้ง ผมก็ยกกระดิ่งในมือขึ้นแล้ว สั่นใส่ผีผู้หญิงทันที

 

ช่วงเวลานั้น กระดิ่งทองแดงส่งเสียงดัง “ กริ้งกริ้งกริ้ง” เสียงของมันใส และดังไปทั่วทุกสารทิศ

 

และเสียงนี้เพิ่งดังขึ้น ผีผู้หญิงก็ตัวสั่นสะท้าน หัวเธอเหมือนจะระเบิดออกมาทันที

 

เธอตัวสั้น ปิดหูตามสัญชาตญาณ แสดงท่าทางทรมาน ใบปากก็ส่งเสียงร้อง “ อร้าย อร้าย ” ออกมา

 

พอพวกเราสามคนเห็นภาพนี้ ก็ดีใจในทันที

 

เหล่าเพิ่งรีบพูดขึ้นมาว่า “ กระดิ่งใช้ได้ผลจริงๆ เหล่าติงทำต่อไป ! หยางเฉวกับฉันจะไปจัดการยัยนั่น”

 

หลังจากพูดจบ เหล่าเฟิงก็ยกดาบจักรพรรดิขึ้น แล้วพุ่งออกไปคิดจะสังหารผีผู้หญิงในทันที

 

หยางเฉ่วก็ไม่รอช้า รีบวิ่งตามไปเช่นกัน

 

ส่วนผมก็ยังสั่นกระดิ่งทองแดงไม่หยุด “ กริ้งกริ้งกริ้ง” เสียงกระดิ่งดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง คลื่นเสียงแห่งความปั่นป่วน ทำให้ผีผู้หญิงตะลึงอย่างต่อเนื่อง

 

เห็นได้ชัดว่าผีผู้หญิงกำลังทรมานมาก เธอบิดหูยืนไม่ไหว และถอยหลังไปอย่างต่อเนื่อง

 

ขณะเดียวกันเธอก็ตะโกนออกมาด้วยความทรมาน “ อร้าย ! หยุด หยุดสั่นได้แล้ว อร้าย ! ชายชั่ว ไอ้ชายชั่ว อร้าย..”

 

หลังจากพูดจบ ผีผู้หญิงก็ยังเดินมาทางผมสองสามก้าว เธอคิดจะเข้ามาหยุดผม

 

แต่ในขณะเดียวกันดาบยาวของเหล่าเฟิง ก็กำลังเข้ามา

 

หยางเฒ่วอ้อมไปข้างหลัง เธอเองก็เข้าไปโจมตีในเวลาเดียวกัน

 

แม้ผีผู้หญิงจะทรมาน แต่เธอก็รับรู้ได้ถึงอันตราย

 

เมื่อเห็นดาบของเหล่าเฟิงพุ่งเข้ามา เธอก็กลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ แล้วเบี่ยงตัวหลบอย่างรวดเร็ว หรือแม้แต่พลิกมือ กลับมาทำร้ายเหล่าเพิ่งด้วย

 

แม้เธอจะหลบการโจมตีของเหล่าเฟิงได้ แต่หยางเนิ่วที่อยู่ข้างหลังกลับเข้ามาโจมตีอย่างไรสุ้มเสียง

 

บวกกับในเวลานี้ผีผู้หญิงกำลังทรมานสุดๆ พอรอให้เธอรับรู้ได้ถึงอันตราย มันก็สายไปแล้ว

 

ดาบไม้ในมือหยางเจ่วส่งเสียงดัง “ ฉีก ” มันแทงเข้าไปตรงด้านหลังเอวซ้ายของผีผู้หญิง

 

“ อร้าย ! ” ผีผู้หญิงร้องลั่น ท่าทางเจ็บปวดผิดปกติ

 

พอหยางเฉ้วเห็นว่าไม่ได้แทงโดนจุดสำคัญ เธอก็คิดจะแทงใหม่ ผลลัพธ์ผีผู้หญิงพลิกมือ เกือบกวาดไปโดนคอของเธอ

 

สุดท้ายเธอก็โดนผีผู้หญิงถีบลอยออกไป ตัวเธอกลิ้งตลบกับพื้นสองสามรอบถึงจะหยุดลงได้

 

ผีผู้หญิงยังคิดจะเข้าไปโจมตีซ้ำ ฆ่าหยางเฒ่วซะเดี๋ยวนั้น

 

แต่ผมสั่นกระดิ่ง และรีบเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว เพื่อไล่ผีผู้หญิงตนนั้นออกไป

 

ภายใต้เสียงกระดิ่ง เห็นได้ชัดว่าผีหญิงเจ็บปวดยิ่งกว่าอะไรดี สุดท้ายเธอก็กุมหัวแล้วถอยไปข้างหลัง

 

“ หยางเฉ่ว เธอไม่เป็นไรใช่ไหม ? ” เมื่อมาถึงตรงหน้าหยางเนิ่ว ผมก็รีบถามในทันที

 

หยางเฒ่วจับที่หน้าอก “ ไม่ ไม่เป็นไร ยัยผีตัวนี้ร้ายกาจมาก ถ้าไม่เป็นเพราะมีกระดิ่งของนายอยู่ ฉันคงจบเห่ไปแล้ว !”

 

“ คือ ! งั้นเธอพักก่อนนะ ฉันจะสั่นกระดิ่งอีกห้าหกนาที รอให้ยัยผีตัวนี้สติแตกแล้ว เราค่อยลงมืออีกที !” ผมสั่นกระดิ่งไปพูดไป

 

หยางเฉวพยักหน้าเห็นด้วย

 

เหล่าเฟิงก็รีบเข้ามาทางนี้ เขาค่อนข้างเห็นยัยผีตรงหน้าเป็นตัวอันตราย

 

ส่วนยัยผีตนนั้นก็กุมหัวแล้วคำราม “ โฮกโฮกโฮก ” ออกมาไม่หยุด บางครั้งก็พุ่งมาทางผมท่าทางอยากจะหยุดผมให้ได้

 

แต่ทุกครั้งที่เธอเข้ามาใกล้ผมสามเมตร เธอก็จะทรมานมาก กุมหัวแล้วล้มกลิ้งลงไปกับพื้นทันที

 

ตอนแรกพวกเรายังค่อนข้างกังวล กลัวผีผู้หญิงจะพุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง แต่หลังจากนั้นสองสามครั้ง

 

พวกเราก็มั่นใจทันที

 

ขอแค่ผมสั่นกระดิ่งทองแดง ยัยผีตัวนี้ก็ไม่มีทางเข้าใกล้พวกเราได้ภายในระยะสามเมตร พออีกฝ่ายเข้ามาใกล้ เธอก็จะทรมานสุดๆ ปวดหัวจนเหมือนสมองจะระเบิด

 

ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ ขอแค่มีกระดิ่งทองแดงอยู่ในมือ พวกเราก็จะไม่มีทางแพ้แล้ว

 

หลังสังเกตเห็นจุดนี้ เราสามคนก็ดีใจในทันที

 

จากที่โดนกดดันโดยสมบูรณ์ ตอนนี้เรากลับมาควบคุมผีผู้หญิงได้อีกครั้ง

 

ในช่วงเวลาที่ผ่านมาเราพบเจอแต่อันตราย มีหลายครั้งที่ชีวิตเกือบตกอยู่ในมือของผีผู้หญิงตนนี้ แต่ก็โชคดีที่พวกเราผ่านพ้นมาได้

 

แต่ก็คิดไม่ถึงว่า กระดิ่งทองแดงที่มู่หลงเหยียนให้ผมมาอันนี้จะมีพลังร้ายกาจถึงขนาดนี้ มันถึงกับสามารถสยบผีร้ายชุดเหลืองได้อยู่หมัด

 

ต่อไปพอมีกระดิ่งอันนี้ติดตัว ตั้งแต่ผีชุดเหลืองลงไป ใครมันจะกล้าหาเรื่องผมอีก

 

ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก เพียงรอให้ผีผู้หญิงทนไม่ไหว เราก็จะเข้าไปจัดการทันที

 

เหล่าเฟิงและหยางเนิ่วก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก พวกเรากลับมาทำหน้ามีความสุขอีกครั้ง

 

แต่แล้วหยางเฉวก็บ่นใส่ผม “ ติงฝาน นายมีอาวุธที่ดีถึงขนาดนี้ ทำไมไม่เอามาใช้ทั้งแต่แรกฮะเมื่อกี้ฉันเกือบเสียโฉมเลยนะยะ!”

 

ผมยิ้มอย่างขมขื่น “ แฮะแฮะแฮะ ฉัน ฉันเองก็เพิ่งได้กระดิ่งนี้มา เลยยังไม่รู้ว่ามันจะสุดยอดขนาดนี้ ! ”

 

ขณะพูด ผมก็สั่นกระดิ่งแรงกว่าเดิม เพิ่งความดีให้เสียงกระดิ่ง

 

“ กริ้งกริ้งกริ้ง…”

 

ผลลัพธ์ยัยผีตนนั้นก็ร้องออกมาอีกครั้ง “ โฮก ” จากนั้นก็ลงไปนอนกลิ้งกับพื้นไม่หยุด

 

ขณะเดียวกันก็ยังแหกปากด้วยความโมโห “ หยุด หยุดสั่นได้แล้ว อร้าย ! อร้าย ! ฉันฉัน ฉันจะฆ่าพวกแก

 

ฆ่าพวกแกให้ตาย เลิก เลิกสั้นได้แล้ว…”

 

ขณะพูด ร่างของผีผู้หญิงก็เหยียดเกร็ง ใบหน้าบิดเบี้ยวขั้นสุด ราวกับเสียงกระดิ่งทำให้เธอเจ็บปวดจนถึงขีดสุดแล้ว

 

ผม เหล่าเฟิง และหยางเนิ้วไม่สนใจเสียงหนวกหูของผีผู้หญิง ผมยังคงสั่นกระดิ่งต่อไป หรือแม้แต่สั่นให้มันแรงกว่าเดิม

 

ในเวลาเดียวกันเราสามคนก็เริ่มเข้าไปใกล้ผีผู้หญิง เตรียมตัวลงมือ กำราบผีตนนี้ให้สิ้นซากเสียที

 

ไม่อย่างนั้นคนที่ตาย อาจจะเป็นพวกเราซะเอง

 

แต่ขณะที่พวกเรากำลังเข้าไปใกล้ผีผู้หญิง เตรียมหาโอกาสจัดการเธอ ฉากแปลกประหลาดก็เกิดขึ้นอีกครั้ง

 

จู่ๆผีผู้หญิงก็ร้องลั่น “ อร้าย ! ”

 

เสียงดังสุดๆ มันดังก้องไปทั่วไซต์งาน ราวกับสามารถฉีกทำลายความมืดมิดในยามค่ำคืนได้ทันที

 

ขณะที่เสียงร้องบาดใจนี้ดังขึ้น ตัวของผีผู้หญิงก็เริ่มสั่นขึ้นมาอย่างกระทันหัน

 

ไม่ใช่แค่นั้น ต่อจากนั้นเธอก็ปลดปล่อยพลังชั่วร้ายอันเข้มข้นออกมา

 

เหมือนกับระลอกน้ำ “ บัง ” ทันใดนั้นเองพวกมันก็ซัดสาดเข้ามา

 

พลังหยินที่ชั่วร้ายเหมือนกับลมหนาวในเดือนสิบสอง มันทำให้เราเจ็บหน้า และต้องถอยร่นออกมาทันที

 

แต่นี้ไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุด เรื่องที่สำคัญที่สุดคือ ขณะพลังหยินไหลทะลักออกมา ชุด ของผีผู้หญิงก็ค่อยๆเปลี่ยนไป

 

เดิมทีที่มันเคยเป็นชุดกระโปรงยาวสีเหลือง ในเวลานั้นมันเริ่มมีสีแดงเจือขึ้นมาแล้ว

 

สีแดงนั่นเป็นเหมือนกับสีเลือดสดๆ แดงฉานผิดปกติ

 

และเจ้าสีแดงพวกนี้ก็กระจายตัวอย่างรวดเร็ว มันเริ่มกระจายตัวจากมุมชุดด้านหนึ่ง ราวกับกำลังจะย้อมชุดสีเหลืองให้กลายเป็นชุดสีแดง