และผู้ที่เก่งเล็งเธอมาตั้งแต่งานยังไม่เริ่ม ก็คือเหล่าสาว ๆ ในงานเลี้ยงทั้งหมด

หญิงสาวไม่น้อยกว่า 3 กลุ่ม ทยอยกันเข้ามาพูดคุยกับมู่เฉี่ยน ด้วยการเริ่มต้นด้วยห้อข้อไร้สาระก่อนจะตามมาด้วยการขุดคุ้ยเรื่องอื้อฉาวที่เพิ่งเกิดขึ้น แต่เธอก็ไม่ได้ตอบคำถามใครเลยแม้แต่คนเดียว ไม่ว่าจะเป็นข้อสงสัยในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับฮั่วจิ้นซี หรือแม้กระทั้งความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับหลินซู่ก็ตาม หากมีใครเข้ามาถามคำถามเหล่านี้กับเธอตรง ๆ เธอก็จะยิ้มอ่อนกลับไปให้สาว ๆ พวกนั้นแทน

และภายในเวลาไม่ถึง 2 ชั่วโมง มู่เฉี่ยนก็ได้กลายเป็นศัตรูกับผู้หญิงในงานเลี้ยงทั้งงานเพราะแค่เธอไม่ยอมตอบคำถามที่พวกสาว ๆ อยากรู้กันเท่านั้นเอง

“ผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ดูท่าทางที่หยิ่งผยองนั่นสิ!”

“นี่ ๆ ยังมีประเด็นของจี้สุยเฟิงอีกนะ! ฉันได้ยินมาว่า ตอนที่เธอเข้าไปก่อความวุ่นวายในงานหมั้นของเฉินเยียนน่ะ จี้สุยเฟิงยืนตาค้างไปเลย เห็นได้ชัดเลยนะว่าเขายังไม่ลืมเธอคนนั้นน่ะ!”

“โอ้โห นี่มันจิ้งจอกสาวกลับชาติมาเกิดรึเปล่าเนี่ย? อยากรู้จริง ๆ ว่าเธอใช้มารยาแบบไหนถึงได้มัดใจหนุ่ม ๆ ได้อยู่หมัดนัก…..”

มู่เฉี่ยนที่กำลังจะเดินมาเข้าห้องน้ำอยู่นั้น ผู้หญิงอย่างเราเราเนี่ย ขอแค่หน้าด้านมากพอ ผู้ชายแบบไหนก็ติดกับได้ทั้งนั้นแหละค่ะ จริงมั้ยคะ?”

พูดจบเธอก็ส่งยิ้มให้กับสาว ๆ กลุ่มนั้น ที่ยืนอ้าปากค้างด้วยความตะลึงงัน แล้วค่อยเดินจากพวกเธอไป

หลินซู่เงยหน้ามองอพาร์ทเม้นท์ที่มู่เฉี่ยนพักอยู่ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ที่นี่เล็กเกินไป เปลี่ยนให้ใหญ่กว่านี้ดีกว่านะ”

นี่หมายความว่าเขาจะซื้อบ้านให้เธอเหรอ มู่เฉี่ยนกระพริบตาปริบ ๆ แล้วยิ้มออกมาเล็กน้อย “ฉันแล้วแต่คุณค่ะ”

หลินซู่พยักหน้าเมื่อได้ยินคำตอบจากเธอ จากนั้นจึงยอมปล่อยมือเธอลง “รีบขึ้นไปพักผ่อนเถอะ”

มู่เฉี่ยนยืนมองรถของหลินซู่ขับออกไปช้า ๆ จนลิบตา แต่ก่อนที่เธอจะเดินเข้าตึกไปนั้น ก็มีชายคนหนึ่งเดินออกมาจากรถ แล้วตรงเข้ามาที่มู่เฉี่ยนทันที

“สวัสดีครับคุณมู่ คุณฮั่วต้องการจะพบคุณครับ”

มู่เฉี่ยนได้ยินดังนั้นจึงทำท่ากอดอกเลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะพูดต่อว่า “คุณฮั่วอยากพบงั้นเหรอ? แต่ฉันไม่ได้อยากจะพบเขา”

ทันทีที่เธอพูดจบ ก็มีบางอย่างฟาดเข้าที่ขาของเธอเบา ๆ