วิวาห์หวาน นายซาตานที่รักของฉัน - ตอนที่ 800 ข้างเตียง

“จากการชันสูตร พบว่าเขาได้ซ่อนยาพิษไว้ในฟันอยู่ก่อนแล้ว ขอเพียงมีความไม่ปกติ จะฆ่าตัวตายทันที ดูออกว่า น่าจะเป็นนักฆ่ามืออาชีพที่มีเตรียมการมาล่วงหน้าแล้ว ”

สีหน้าเฉียวฉียิ่งอยู่ยิ่งเย็นชา

ในหัวสมองก็มีภาพอีกฝ่ายขับรถพุ่งชนเข้ามาหาเธออย่างไม่คิดชีวิตโผล่ขึ้นมา

กู้ซือเฉียนเฝ้าดูสีหน้าเธออยู่ จึงกล่าวเตือนว่า “คนที่ชนถังชีชี ตาย คือคนก่อนหน้านั้น ภูมิหลังของเขานั้นเรายังชัดเจน ต้องใช้เวลาไปตรวจสอบ ส่วนคุณหากจะออกไปตอนนี้ แม้คุณจะเก่งแค่ไหน ก็แค่สองมือสู้ศัตรูสี่มือได้ยาก ไม่แน่อาจจะถูกพวกเขาจับตัวไปก็ได้ ”

“เมื่อถึงเวลานั้น คุณตายไปนั้นเรื่องเล็ก แต่ใครจะมาช่วยถังชีชีล้างแค้น คุณจะให้เธอตายฟรีหรือ”

เฉียวฉีตกใจอย่างแรง

เงยหน้าขึ้น มองดูเขา สายตาเผยให้เห็นความไม่เข้าใจเล็กน้อย

“แล้วฉันควรจะทำอย่างไร”

“อยู่ที่นี่ก่อน”

ทันใดนั้น มือของเขาก็วางไปบนไหล่ของเธอ ด้วยพลังมหาศาลที่ทำให้จิตใจของคนสงบลงได้

“คุณจะทำอะไร ผมก็จะทำเป็นเพื่อน ถ้าคุณทำไม่ได้ ผมจะช่วยคุณ แต่ก่อนทั้งหมดทั้งปวงนี้ คุณจำเป็นจะต้องอยู่ที่นี่ เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง”

เธอมองดูกู้ซือเฉียน เสี้ยววินาทีนั้น รู้สึกไม่เข้าใจว่าในใจผู้ชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่

เธอถามว่า“คุณเกลียดฉันมาตลอดไม่ใช่หรือ เพื่อจะล้างแค้นให้พี่น้องของคุณที่เสียไป แทบรอไม่ได้ที่จะฆ่าฉันให้ตาย ตอนนี้ทำไมต้องปกป้องฉัน คุณต้องการอะไร”

ปลายนิ้วกู้ซือเฉียนแข็งทื่อไปครู่หนึ่ง

ในก้นบึ้งของหัวใจ มีบางสิ่งที่ละเอียดอ่อนผุดขึ้นมา ทำให้เขาทำอะไรไม่ถูก

เขาเอียงหัวเล็กน้อย หลบสายตาของเฉียวฉี

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง จึงกล่าวว่า “คุณก็ถือซะว่า…….ผมกำลังจะเป็นบ้า”

เฉียวฉี：“……”

ในที่สุด เธอก็ยังคงอยู่ที่นี่ต่อไป

กู้ซือเฉียนพูดถูก ตอนนี้ไม่ว่าเหตุผลอะไร ข้างนอกมีคนสองกลุ่มต้องการชีวิตของเธอ

บนตัวของเธอ จะต้องมีความลับบางอย่างซ่อนไว้อย่างแน่นอน มิเช่นนั้นคนของกลุ่มชาวจีนจะไม่ใช้ความพยายามเพื่อต้องการจะจับเป็นเธอหรอก

สำหรับความลับเหล่านี้ กู้ซือเฉียนหรือแม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่รู้ ตอนนี้เธอจะต้องเร่งค้นหาความลับในตัวเธอเองออกมาก่อนที่อีกฝ่ายจะหาเจอ เมื่อค้นพบจุดประสงค์ของอีกฝ่ายแล้ว ค่อยทำลายให้หมดไป

ไม่อย่างนั้นก็ต้องหาโอกาส หาจุดอ่อนของอีกฝ่ายให้ได้ จากนั้นค่อยคิดวิธีตอบโต้

ส่วนอีกกลุ่มหนึ่ง คือใครกันแน่ที่ต้องการจะเอาชีวิตของเธอ

เธอจะต้องรู้ให้ได้ไม่ว่าช้าหรือเร็ว ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าจะเป็นใคร ไกลลับสุดขอบฟ้า เธอก็จะไม่ปล่อยคนคนนี้ไป

เธอจะเป็นคนนำอีกฝ่ายมาตรงหน้าสุสานถังชีชีด้วยตัวเอง และจะฆ่าเขาทิ้งด้วยมือของตัวเอง เพื่อเซ่นให้กับวิญญาณของถังชีชีที่อยู่บนสวรรค์

หลังจากที่เฉียวฉีอยู่ต่อ ยังคงพักอยู่ในห้องที่เดิมที่เป็นห้องของตัวเองที่ตึกรองนั้น

เดิมทีเมื่อหลินเยว่เอ๋อร์ได้ยินว่าเธอไปแล้ว ก็ดีใจอย่างมาก และต่อมาได้ยินว่าเธอเกิดเรื่อง ก็ยิ่งดีใจจนนอนไม่หลับ

แต่ก็ไม่รู้ว่าอย่างไร และอีกต่อมา ก็ได้ยินว่ากู้ซือเฉียนได้ช่วยเธอไว้ แล้วยังพาคนกลับมาด้วย

เรื่องนี้ปล่อยไป เพราะในใจกู้ซือเฉียนคิดอะไรเขาจะทำอะไร ล้วนเป็นสิ่งที่เธอไม่สามารถจะไปยุ่งบงการไม่ได้อยู่แล้ว

ในใจกำลังคิดว่า ช่วยคนกลับมาเพราะเขาน่าจะอดไม่ที่จะเห็นคนรู้จักตาย ไม่ว่าอย่างไรอีกฝ่ายจะต้องไปอยู่แล้ว ไหนๆช่วยแล้วก็ช่วยไป ก็ไม่เป็นไร

แต่ตอนนี้กลับได้ยินว่า กู้ซือเฉียนได้ให้คนอยู่ต่อหรือ

ตอนนี้คนได้กลับไปห้องนอนที่ตึกรองแล้วหรือ

นี่มันหมายความว่าอย่างไร

นี่เขาจะจับปลาสองมือหรือ จะให้ตัวเองกับผู้หญิงคนนี้ปรนนิบัติสามีคนเดียวกันหรือ

หลินเยว่เอ๋อร์น่าจะไม่เคยคิดมาก่อนว่า ท่าทีของกู้ซือเฉียนที่มีต่อเธอ และความสัมพันธ์ของตัวเองกับกู้ซือเฉียนนั้น ไม่สามารถจะใช้สำนวนปรนนิบัติสามีคนเดียวกันเช่นนี้ได้เลย

เธอคิดได้เพียง กู้ซือเฉียนแสดงความเอาใจออกมาในบางครั้ง รวมทั้งตอนนี้คนทั้งหมดล้วนคิดว่า เธอเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว

ถ้าอย่างนั้นข้างเตียง จะให้คนอื่นมานอนได้อย่างไร

เมื่อความอิจฉาริษยาได้หยั่งรากลึกขึ้นในใจแล้ว ก็ยากที่จะละเลยได้

หลินเยว่เอ๋อร์ครุ่นคิดอยู่นานมาก ก็คิดไม่ออกว่าทำไมกู้ซือเฉียนถึงพาเธอกลับมา

จะต้องเป็นเพราะผู้หญิงแพศยาคนนี้ใช้วิธีอะไรอย่างแน่นอน

จะต้องรู้ว่าแม้กู้ซือเฉียนจะเป็นคนเฉยเมย แต่ในความเป็นจริงเย็นนอกร้อนใน ให้ความสำคัญกับมิตรภาพมาก

ไม่ว่าอย่างไร ทั้งสองเคยดีกันมาก่อน ได้ยินว่าหมั้นหมายกันมาตั้งแต่เด็ก และยังเป็นคู่รักที่เติบโตมาด้วยกัน ถึงแม้ว่าต่อมาจะมีปัญหาแยกจากกันแล้ว แต่ในใจของเขาอาจจะยังรักเธออยู่ก็ได้

ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้อาศัยอยู่ที่นี่ไม่ยอมไป ก็ไม่รู้ว่ากำลังคิดจะทำอะไรอยู่

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ สายตาหลินเยว่เอ๋อร์เป็นประกายโหดเหี้ยม

ไม่ได้ เธอจะนั่งรอความตายไม่ได้ เธอจะต้องทำอะไรบ้างแล้ว

ขณะที่คิด เธอพึมพำเสียงเย็นชาเล็กน้อย แล้วหันหลังเดินออกไปข้างนอก

……

อาการบาดเจ็บของเฉียวฉี จะต้องใช้เวลานานในการฟื้นตัว

อาการบาดเจ็บที่ขากับหัวนั้นไม่ต้องพูดถึง แค่กระดูกซี่โครงหักไปหลายซี่ ก็ไม่ใช่เรื่องที่วันสองวันก็ลงจากเตียงได้

ดังนั้น ช่วงเวลานี้ เธอจะนอนพักรักษาตัวอยู่บนเตียงอย่างเงียบๆ

ลุงโอได้หาหมอที่เก่งสุดทางนี้มาทำการรักษาเธอ ผลลัพธ์ดีไม่เบา อย่างน้อยบาดแผลที่เห็นชัดเจน ก็ฟื้นฟูได้เร็วมาก

แต่ไม่ว่าอย่างไร หมอที่ดีที่สุดก็ไม่ใช่เทวดา ตามการสันนิษฐานของเขา อย่างน้อยเฉียวฉีจะต้องรอครึ่งปีถึงจะฟื้นตัวเต็มที่

เมื่อเฉียวฉีได้ยิน อารมณ์ไม่ดีเลย

แต่กู้ซือเฉียนนั้นพอใจอย่างมาก

ถึงแม้ ไม่อยากให้เธอบาดเจ็บ แต่ก็มีเพียงเมื่อได้รับบาดเจ็บแล้ว ผู้หญิงคนนั้นถึงจะอยู่ที่นี่อย่างเชื่อฟัง

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงกลุ่มคนที่จะฆ่าเธอขึ้นมา

ดวงตามีดเล็กน้อย

พูดมาแล้วก็แปลก ตามอำนาจอิทธิพลของเขาในวันนี้ ขอเพียงให้เบาะแสเขาเล็กน้อย จะเป็นใครเขาก็สามารถตรวจสอบได้

แต่เรื่องครั้งนี้กลับมีพิรุธแปลกๆ เพราะว่าไม่ว่าเขาจะตรวจสอบอย่างไร ก็ตรวจเจอแค่คนขับรถคนนั้นเท่านั้น

เกี่ยวกับคนที่อยู่เบื้องหลังของเขาทั้งหมด เหมือนก้อนหินที่จมลงไปในทะเล ไม่มีข่าวคราวเลย

สีหน้ากู้ซือเฉียนขรึมลง ขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วกดโทรศัพท์โทรออก

“ฉินเยว่ ไปทำงานให้ฉันหน่อย”

……

เวลากลางคืน แสงไฟกำลังสว่างขึ้น

เพราะเฉียวฉีกำลังรักษาอาการบาดเจ็บ นอนอยู่บนเตียงทั้งวัน รู้สึกเบื่อจนจะขึ้นราแล้ว มือเท้ายิ่งเพราะไม่ได้เคลื่อนไหวเป็นเวลานาน รู้สึกแข็งทื่อเล็กน้อย

หลังจากกินอาหารเย็นแล้ว เธออยู่ว่างๆรู้สึกเบื่อ ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่ยอมนอนอีก

คิดไปคิดมา จะออกไปข้างนอกก็ไม่ได้ จึงให้เสี่ยวเยว่ขนลูกดอกมาให้ชุดหนึ่ง ฝึกฝนการปาลูกดอกเล่น

ทักษะนี้ เธอได้เรียนรู้จากกู้ซือเฉียนตอนที่เธอยังเด็ก

ตอนนั้น เธออายุประมาณสิบสามสิบสี่ปี กู้ซือเฉียนใหญ่กว่าเธอสี่ปี เพิ่งจะเป็นผู้ใหญ่

มีอยู่ครั้งหนึ่งตอนที่เขาปาลูกดอกอยู่ในสวน เฉียวฉีเห็นแล้วอยากเรียนรู้ เริ่มแรกกู้ซือเฉียนไม่ยอม เห็นว่าเธอเป็นเด็กผู้หญิง เล่นปาลูกดอกอันตรายเกินไป

แต่เฉียวฉียืนกรานว่า นอกจากสิ่งนี้ อย่างอื่นไม่เอา

เขาถูกตื๊อจนไม่รู้จะทำอย่างไร จึงจำใจต้องสอน

สิ่งที่น่าแปลกคือ เฉียวฉีที่ไม่ค่อยถนัดกับอาวุธอื่นเลย หลังจากสัมผัสกับลูกดอกแล้ว กลับแสดงพรสวรรค์ที่ทำให้คนตะลึงออกมา

ไม่ช้า ก็เรียนรู้เทคนิคการปา และยังปาได้แม่นยำด้วย

เมื่อกู้ซือเฉียนเห็นดังนั้น ก็ไม่ได้คัดค้านการเรียนรู้ของเธออีก แต่ถ่ายทอดเทคนิคทุกอย่างที่ตัวเองเป็นให้เธอหมด