วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่66ผู้หญิงของเขาต้องฉลาดอยู่แล้ว

ตอนที่66ผู้หญิงของเขาต้องฉลาดอยู่แล้ว

วิศาลใช้ความหมายที่ลึกต่อธัชชัย“ช่วยไม่ได้ใครให้ฉันติดค้างพี่ชายเธอ?เพียงแค่เขาตอนนี้อยากให้ฉันช่วยฉันก็จะช่วย”เขาหยุดแล้วหยุดพูดต่อไปว่า“ที่จริงพี่ชายเธออยากทำอะไรเธอชัดเจนยิ่งกว่าฉันอีกนี่คือความหวังของเขา”

ในตาของธัชชัยปรากฏความเกลียดชังออกมา

“พี่ชายฉันจะไม่เป็นอะไรแน่ถ้าเขาเป็นอะไรขึ้นมาฉันจะให้คนพวกนั้นชดใช้ชีวิต!ไม่ว่าเป็นใครก็อย่าคิดที่จะหนี!”

ธัชชัยพูดเสร็จก็เตรียมหันหลังออกไ

“ไม่อยากเห็นผู้หญิงของเธอจะเลือกยังไงเหรอ?ชัย”

ธัชชัยหยุดเดินลงมากลับหัวไปดูวัจสาที่อยู่ในกล้องวงจรใหญ่ๆไม่รู้ตอนไหนในห้องก็เพิ่มรูปร่างของคนคนหนึ่งขึ้นมาดูแล้วเป็นผู้ชายที่สูงใหญ่คนหนึ่ง.ใส่หน้ากากไว้ปรากฏออกมาแค่ตากับปาก

ธัชชัยจะไม่รู้จักคนคนนี้ได้ไง?ผู้ชายคนนี้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเธอจนใส่กางเกงเดียวกันกับเธอ——โสธร

แท้จริงเขาก็อ่อนโยนดังหยกก็เหมือนผู้ชายที่วาดได้พิถีพิถันมีบุคลิกที่เกิดที่สภาพแวดล้อมที่ขุ่นแต่กลับไม่ถูกเปรอะเปื้อนยังเป็นน้ำที่ใสสะอาดบริสุทธิ์ถึงแม้จะชอบอยู่ในดอกไม้ล้านนาแต่กลับไม่ถูกติดใบออกมา

วัจสาตรวจสอบในห้องสีชมพูอย่างนานก็ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรที่ผิดพลาดถึงนั่งกลับไปที่โซฟาพักผ่อนหายใจแป๊บตอนที่เตรียมตัวจะสังเกตความเปลี่ยนแปลงของเรื่องอย่างเงียบๆไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไรในสายตาก็มีคนที่ใส่หน้ากากคนหนึ่ง

ผู้ชายที่รูปร่างสูงใหญ่ยืนอยู่ที่ประตูใหญ่ข้างนอกถูกคอนกรีตที่ใหญ่เท่าแขนหลายอันขัดขวางไว้วัจสารีบวิ่งออกไปถามอย่างเสียงดังว่า“พวกเธอเป็นใครกันแน่?จับฉันมาที่นี่จะทำอะไร?”

โสธรเห็นผู้หญิงคนนี้ไม่ตกตะลึงอะไรในใจก็รู้สึกสนุกขึ้นมา“อย่ารีบสิคนสวยรอฉันจัดการธุระเสร็จก็จะปล่อยเธอออกไปเอง”เขาพูดไว้เอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าอย่างช้าๆแล้วสั่นไหวที่ตรงหน้าของวัจสา

“พวกเธออยากจะทำอะไร?ทำเรื่องอะไร?รีบปล่อยฉัน!”วัจสายับคิ้วด่าไปอย่างเยือกเย็นเธอในขณะนี้ดูเหมือนธัชชัยมาก

“อยากจะทำอะไร?ไม่ทำอะไรก็แค่ไม่ถูกตากับธัชชัยเฉยๆใครให้เขาแต่งานกับเมียที่สวยงามดุจดังดอกไม้อยากจะมาแอบไว้ซ่อนไว้?”

โสธรมากผลลัพธ์ที่ตามมาร้ายแรงมากธัชชัยไอ้ระยำทำไมถึงไม่พาเธอออกมาเดินเล่นบ้างแม้กระทั่งการทักทายก็ไม่มีนี่มันยังเอาฉันเป็นเพื่อนมันไหม?ยังเอาเขาโสธรเป็นเพื่อนไหม?เมื่อตอนที่วิศาลพูดถึงแผนนี้เขารีบตอบรับว่าจะเข้าร่วม

ในใจวัจสาดีใจเพราะที่เขาพูดคือผู้หญิงของธัชชัยแต่ตนเองไม่ใช่ผู้หญิงของธัชชัยชัดๆๆเพราะฉะนั้นพวกเขาต้องจับผิดคนแน่แต่ใครจะรู้ว่าคนที่ไม่คิดหน้าไม่คิดหลังนั้นเป็นตนเอง”เธอแก้ไขโสธรว่า:“พวกเธอผิดแล้วฉันไม่ใช่ภรรยาของธัชชัย.สามีของฉันเรียกวรพล”“อะไร?!สามีเธอกลายเป็นวรพลตั้งแต่เมื่อไร?!”ถ้าไม่ใช่มีหน้ากากสีดำปิดหน้าไว้โสธรคงต้องตะลึงจนคางตกแน่ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ยัดให้ธัชชัยเป็นเมียแล้วเหรอ?แล้วทำไมถึงกลายเป็นเมียของพี่ชายเขาแล้ว?“อะไรว่าตั้งแต่เมื่อไรกลายเป็นฉันเป็นภรรยาของวรพลมาตลอดได้ไหม?”วัจสาพูดไปอย่างอารมณ์ไม่ค่อยดี:“รบกวนพวกเธอรีบปล่อยฉันเถอะอยากได้ภรรยาของธัชชัยก็ไปจับคนอื่นเถอะฉันยังต้องกลับบ้านไปทำกับข้าวให้สามีฉัน”เพราะโสธรที่อยู่ตรงหน้านี้ก็พูดได้ไม่ดุร้ายเลยยิ่งไปกว่านั้นยังรู้สึกว่าโง่ๆหน่อยความตื่นเต้นในใจของวัจสาก็ลดลงไปหน่อย“เป็นไปไม่ได้……เป็นภรรยาของวรพลมาตลอด?โสธรเข้าใจไม่ได้เลยแต่นึกถึงนิสัยของธัชชัยก็ค่อยๆเข้าใจขึ้นมา“ฮ่าฮ่าอย่างนี้จริงด้วยต้องเป็นอย่างนี้แน่เขาก็คือธัชชัย!”เห็นโสธรอยู่ข้างๆบ่นพึมพำเดี๋ยวก็ยิ้มแหยๆขึ้นมาเองวัจสาตบหน้าผาก:เธอเจอคนบ้าจริงๆๆด้วยเห็นแล้วขอความช่วยเหลืออะไรไม่ได้แล้วเขาเหมือนจะแยกวรพลกับธัชชัยสองพี่น้องนี้ไม่ออกโสธรเอาโทรศัพท์ไปข้างใกล้วัจสาอีกครั้งปากพับที่เสน่ห์ชั่วร้ายก็งอเป็นเส้นรัศมีวงกลมที่สวยงาม“พี่สะใภ้พวกเรามาตัวเลือกข้อหนึ่งเป็นไง?”วัจสาตกใจผู้ชายคนนี้เรียกพี่สะใภ้เรียกได้ถูกปากขนาดนี้ต้องรู้จักวรพลแน่นอน!“เฮ้เธอรู้จักวรพลใช่ไหม?”ถูกวัจสาถามอย่างนี้โสธรตะลึงจนติดอ่างถ้าเรื่องแดงออกมาหลังจากตนเองเปิดโปงอยู่ต่อหน้าวัจสาก็เงยหน้าขึ้นมาไม่ได้?เขารีบปฏิเสธ“ทำไม……เป็นไปไม่ไง?ฉันไม่รู้ที่เธอพูดคือใคร……”“เรียกพี่สะใภ้เรียกได้ถูกปากขนาดนี้บอกว่าไม่รู้จักฉันตอนนี้มันไม่สายเกินไปเหรอ?”ความกลัวในใจของวัจสาก็ไม่หายไปเลยผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรอีกอย่างยังโง่อีก“ในเมื่อเธอรู้จักวรพลก็น่าจะรู้สถานการณ์ของร่างกายเขาถ้าเธอยังเอาเขาเป็นเพื่อนอยู่ก็ปล่อยฉันกลับไปเถอะเขายังต้องการฉันไปดูแล!”วัจสาอยากจะใช้ความสัมพันธ์โน้วน้าวใจเขาในใจโสธรแนวนอนขึ้นมาอย่างไงตอนนี้เธอยังจำตนเองไม่ออกต้องปฏิเสธให้ถึงที่สุด!“ฉันไม่รู้เธอกำลังพูดอะไรอยู่!รีบทำตัวเลือกไม่งั้นฉันจะส่งเธอไปฟิลิปปินส์!เธอก็รู้ฟิลิปปินส์นอกจากแรงงานสิ่งที่ดังที่สุดคืออะไร?พวกผู้ชายชอบทำอะไรเธอเข้าใจ!”คำพูดดุร้ายของเขาทำให้ตกใจวัจสาตกใจอีกอย่างเผชิญหน้ากับผีบ้าที่อำเภอใจกลัวว่าเขาจะทำเรื่องอะไรกับตนเองโสธรเห็นเธอเงียบรู้ว่าเธอยอมรับแล้วผู้หญิงคนไหนจะไม่กลัวตนเองถูกขาย?“ผู้หญิงเธอฟังไว้ฉันปล่อยเธอกลับไปได้แต่เธอต้องโทรศัพท์ให้คนคนนั้นเอาเงินหนึ่งร้อยล้านมาไถ่เธอโอกาสมีครั้งเดียวเธอจะเลือกใคร?”ตอนที่โสธรพูดคำแนะนำของตนเองนี้ให้วิศาลก็ถูกแขวะแต่เขารู้สึกสนุกมากเลยเอาออกมาเล่นเพราะยังไงวิศาลแค่เรียกเขามาแสดงหนังนี้มาหลอกพี่สะใภ้คนนี้หนึ่ง……หนึ่งร้อยล้าน?ผู้ชายคนนี้ให้ความสำคัญเธอเกินไปแล้ววัจสากัดลิ้นไม่พูด“คุณผู้ชายคนนี้ค่ะคุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าฉันไม่มีค่าขนาดนั้น”วัจสารู้สึกว่าคนตรงหน้านี้คิดเพ้อเจ้อจริงๆถ้าลักพาตัวธัชชัยหรือว่าคุณหนูทั้งสามของวงศ์ตระกูลเดิมขุนทดไม่แน่อาจจะมีเศรษฐีมาช่วยลักพาเธอวัจสามีประโยชน์อะไร?ก็กลัวว่าจะไม่มีคนยอมมาไถ่เธอ“เธอไม่มีค่า?นี่มันก็ไม่แน่อย่าดูถูกตนเองเกินไปเธออยู่ในสายตาของคนบ้างคนอาจจะมีค่ากว่าหนึ่งร้อยล้านก็ได้!”โสธรใช้รอยยิ้มที่มักจากเย้าแหย่ผู้หญิงคนอื่นมาให้วัจสาลืมไปหมดเลยว่าตนเองยังเป็นคนแปลกที่ใส่หน้ากากอยู่“รีบตัดสินใจเถอะโทรให้ได้แค่คนเดียวอย่าสิ้นเปลือกโอกาส!บอกเบอร์!”โสธรเร่งรีบแล้วพูดอย่างรำคาญเขารู้ธัชชัยอยู่ห้องวงจรข้างบนดูอยู่ก็ให้จะได้ให้เขารู้ไปว่าเสน่ห์ของเขาเองจะดีได้ขนาดไหนถ้าผู้หญิงของเขาไม่เลือกเขาก็จะเป็นเรื่องตลกแน่โสธรสามารถนำหยอกเหยาะเขาอย่างนานวัจสาดูโทรศัพท์ในมือของโสธรอย่างเงียบๆในสมองเหมือนแสงไฟอะไรผ่านมาทันใดนั้นวัจสาก็คิดวิธีออกมา“ได้ฉันบอกเบอร์โทร”โสธรก็ไม่ได้โง่จนเอาโทรศัพท์ให้วัจสาทีเดียวแค่ให้วัจสาบอกเบอร์โทรแล้วเขามาโทรวัจสาบอกเบอร์โทรไปเรื่อยแล้วพูดว่า“เธออยู่ห่างจากฉันไกลอย่างนี้ฉันจะไม่ได้ยินเสียงของคนในโทรศัพท์”ตอนนี้โสธรก็กำลังจินตนาการแล้วว่าตนเองจะหยอกล้อธัชชัยยังไงเบอร์โทรที่ผู้หญิงคนนี้บอกไม่ใช่ของธัชชัยเดี๋ยวก็จะได้เห็นหน้าดำของธัชชัยแล้วผู้หญิงของตนเองที่เจอเรื่องอันตรายแต่คนที่คิดถึงคนแรกไม่ใช่ตนเองแต่กลับเป็นคนนอกคนหนึ่งที่ไม่รู้จักเลยถ้าเป็นตนเองต้องโมโหตายแน่โสธรกลั้นยิ้มกลั้นได้ลำบากมากเขาภาคภูมิใจในตนเองแล้วค่อยๆข้างใกล้วัจสา.ทันใดนั้นวัจสากก็ยื่นมือออกมาแล้วแย่งโทรศัพท์จากในมือของโสธรมาโสธรอึ้งไปเลยผู้หญิงคนนี้กล้าคำนวณเขาร้ายกาจจริงๆเลย!แย่งโทรศัพท์ของเขา?ดูเหมือนว่าเบอร์โทรเมื่อกี้น่าจะไม่ใช่ของจริง!เพราะตนเองคนเดียวที่ประมาทเกินไป!ธัชชัยที่อยู่ห้องวงจรปากค่อยๆยิ้มขึ้นมาสมกับเป็นผู้หญิงของเขาธัชชัยจริงๆพอฉลาดเฉียบแหลมและมีสติปัญญาดีตอนนั้นโสธรต้องอยากหยอกล้อตนเองแน่นอนนึกไม่ถึงว่าตนเองจะถูกผู้หญิงคนนี้แกล้งทำได้ดีจริงๆช่วยเขาตบหน้าโสธรอย่างแรงวัจสาก็นึกไม่ถึงว่าจะสะดวกสบายอย่างนี้รีบถอยหลังไปหลายก้าวจนแน่ใจได้ว่าโสธรแขนของโสธรยื่นเข้ามาไม่ได้เธอถึงหยุดลงมานิ้วรีบกดในโทรศัพท์“110”เสียงรับสายทางนั้นทำให้ใจของวัจสาตื่นเต้นขึ้นมา”โสธรรู้ว่าเธอจะแจ้งความกลับคืนสติแล้วตะโกนไปยังห้องวงจร“รีบบล็อกสัญญา!บล็อก!”ในใจของวัจสาก็เร่งรีบแต่ไม่มีวิธีโทรศัพท์ส่งเสียงของตำรวจหญิงมาสัญญาก็ไม่มีแล้วโทรศัพท์ก็ดับสายไปเลยเหลือแต่เสียงที่ตูตูทำให้คนหมดหวังตอนที่เธอโทรอีกครั้งก็โทรออกไปไม่ได้แล้ว…วัจสามองไปหาผู้ชายที่อยู่ข้างนอกอย่างระมัดระวังแม้ว่าจะไม่เห็นสีหน้าของเขาแต่ว่าตอนนี้เขาคงต้องโกรธแน่นอนยังไงก็ถูกตนเองแกล้งมาครั้งหนึ่งโสธรโกรธมากผู้หญิงคนนี้กล้าหยอกเขาเล่น?ตอนนี้ตนเองคงต้องถูกธัชชัยยิ้มเยาะแน่ผู้ชายคนนั้นคงยิ้มจนไม่ปิดปากแน่!ธัชชัยที่อยู่ตรงหน้าจอวงจรยิ้มอยู่จริงด้วยแต่ไม่ได้เหมือนที่โสธรพูดเวอร์ขนาดนั้นหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็แขวนรอยยิ้มที่อ่อนๆไว้ดูหน้าเล็กๆของผู้หญิงที่หน้าจออย่างความหมายลึกซึ้งวัจสาเห็นคอนกรีตพวกนั้นถูกเครื่องดึงออกมาผู้ชายที่สูงใหญ่ที่อยู่ข้างนอกประตูก็รีบเข้ามาหาตนเองแล้วแย่งโทรศัพท์ไปหัวใจของวัจสาเต้นตึ๊กๆๆเธอไม่สนใจว่าเขาเอาโทรศัพท์ไปตอนนี้คือต้องหนีออกจากที่นี้วัจสาฉวยโอกาสตอนที่โสธรเอาโทรศัพท์ไปโค้งตัวลงแล้วผ่านรักแร้ของเขาไปวิ่งตรงไปที่ประตูเหล็กข้างนอกเสียดายยังไม่ได้หนีออกไปเธอตกตะลึงมากเธอก็ร้องลั่นขึ้นมาหลังก็ตกใจจนเหงื่อไหลที่ประตูไม่รู้อะไรตัวอะไรที่หมอบไว้ที่นั้นร่างเหมือนสิงโตใหญ่มากแต่หน้าตากลับเหมือนเป็นหมาโสธรเดินขึ้นไปอย่างช้าๆดึงสัตว์ที่ไม่รู้อะไรขึ้นมาความสูงของมันใหญ่กว่าไหล่ของมันอีกนิดน้อยหัวกว้างขวางก็ยื่นออกมาตาลึกๆเอียงๆเล็กน้อยปากจมูกกว้างนิดแต่สะอาดสี่เหลี่ยมแววตาที่ลึกๆไปให้คนรู้สึกหวาดกลัวตัวสั่นสวยห้าวหาญหยาบคายยิ่งมีบุคลิกราชาที่ดี