วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 811 ฉันยอมหย่า 2

ตอนที่ 811 ฉันยอมหย่า 2

ธัชชัยไม่เข้าใจว่าทำไมวัจสาถึงให้ลูกชายอยู่กับเขา แต่ที่เขาสัมผัสได้ก็คือ เธออารมณ์ดีขึ้นเยอะ

โดยเฉพาะตอนที่หญิงสาวจ้อง ถึงแม้ว่าจะมีความโกรธ แต่ก็เจือความอ่อนหวาน

ราวกับการหย่าสำหรับเธอนั้น เหมือนการได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ จิตใจของเธอเป็นอิสระแล้ว

“ฉันรู้สึกไม่ค่อยดี นายไปโรงพยาบาลกับฉันหน่อย”

วัจสาใช้ข้ออ้างนี้ในการหลอกธัชชัยไปโรงพยาบาล แล้วค่อยโทรหาคนที่บ้านศรีทอง

เธอโทรหาวรพลก่อน แล้วจึงโทรเข้าโทรศัพท์บ้าน เป็นพ่อบ้านภูษิตรับสาย เธอจึงบอกให้เขาเรียกกนิษฐามารับสาย

“กนิษฐา ฉันวัจสาเอง”

“ฉันรู้”

กนิษฐาแค่ได้ยินก็รู้ว่าเป็นวัจสา และเสียงของกนิษฐายังคงดูเย่อหยิ่งเช่นเดิม

“ตอนนี้ธัชชัยอยู่โรงพยาบาลทหาร เขาถูกพ่อเลี้ยงเธอทำร้ายสาหัส และเมื่อเช้าเพิ่งจะไปหย่ากับฉันมา”

“ฉันหลุดพ้นแล้ว!”กนิษฐาที่อยู่ปลายสายเงียบไป แล้วจึงตอบกลับ “งั้นก็…ยินดีกับเธอด้วย!”“ยินดีด้วย” วัจสาพูดเบาๆ “ใช่แล้ว ตอนที่เธอมาพามิ้นมาด้วยนะ เขาดูเสียใจเล็กน้อย มิ้นน่าจะช่วยได้”กนิษฐาตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไม่ต้องให้เธอมาสอนฉันเรื่องนี้!”“ได้ งั้นลาก่อน ยินดีกับเธอด้วย!”ไม่ทันรอให้กนิษฐาได้พูดอะไร วัจสาก็ตัดสายทิ้งรอจนวรพลตามไปที่โรงพยาบาล วัจสาก็ได้จากไปแล้ว เตรียมไปรับลูกชายมาจากแวววัยอีกด้านของแวววัยยังไม่ทันได้เพลิดเพลินกับห้องสูทที่เธอได้เป็นสิ่งตอบแทน ก็ถูกตะวันลากกลับห้องพักตั้งแต่เช้าตรู่แต่ก็ช้าไปก้าวหนึ่ง ในห้องนั้นไร้ซึ่งร่างของธัชชัยและวัจสา เหมือนกับพวกเขาเพิ่งออกไป“ต้องโทษเธอ! แวววัย ทำไมเธอดื้อขนาดนี้!”หนูนั่งอยู่บนโซฟา แล้วพูดขึ้น “พ่อสารเลวนั่นอยากทิ้งลูกทิ้งเมียอีกเหรอ? ไม่สิ ครั้งพวกเขาทอดทิ้งลูกด้วยกัน…”“คิดมากไปแล้ว พวกเขารักนายขนาดนั้น จะทิ้งนายได้ยังไง? ฉันว่าแทบจะแย่งนายกันมากกว่า ทำไมจะไม่เอานาย?”แวววัยมองไปรอบๆ แล้วจึงพูดขึ้น “ฉันว่าพวกเขาไม่ชอบห้องเล็กๆของฉัน ถึงได้ออกไปเปิดห้องหรูกัน!”และรอไม่นาน วัจสาก็กลับมาถึง เธอรีบดึงลูกชายที่เปิดประตูให้เข้ามากอด แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาที่จริงวินาทีที่เธอเดินออกจากอำเภอนั้น เธออยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ แค่กัดฟันทนไว้เท่านั้นเมื่อเห็นหม่ามี๊ร้องไห้อย่างเจ็บปวด หนูน้อยจึงทำท่าทีร่าเริง “หม่ามี๊ที่รัก พ่อสารเลวนั่นรังแกหม่ามี๊ใช่ไหม? ผมจะจัดการเอง!”“เปล่าๆ” วัจสาปาดน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา “ครั้งนี้หม่ามี๊เป็นคนรังแกเขา ในที่สุดก็หย่ากับเขาแล้ว! ตอนนี้หม่ามี๊เป็นอิสระแล้ว!”หนูน้อยอึ้งไป ราวกับกำลังคิดสิ่งที่หม่ามี๊พูด หม่ามี๊หย่ากับพ่อสารเลวแล้ว! เธอเป็นอิสระแล้ว?หนูน้อยตะคอกออกมา “ธัชชัยไอสารเลว! ทั้งๆที่เมื่อคืนบอกว่าจะจัดการได้! แต่ตอนนี้กลับทำเรื่องพัง! หย่าแล้วฉันก็กลายเป็นลูกไม่มีพ่อแล้ว!”ตอนนี้หนูน้อยโกรธมาก และยิ่งรู้สึกเสียใจ เพราะเขารู้ว่าพ่อแท้ๆของเขาหย่ากับหม่ามี๊ ก็แสดงว่าความฝันที่จะมีครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตาของเขาได้แหลกสลายไปแล้ว!เขาทำได้เพียงกลับไปอยู่ที่skydream ที่ๆไม่ความรักจากพ่อ เมื่อก่อนยังมีพ่อเลี้ยง แต่ตอนนี้ไม่มีแม้กระทั่งพ่อเลี้ยง!และก่อนหน้านี้ที่อยู่ในskydream ยังคงมีความฝันกับพ่อแท้ๆ แต่ตอนนี้…เขาทำลายทุกอย่างลงแล้ว หย่ากับหม่ามี๊แล้ว! แย่แล้ว!มองดูลูกชายที่ดูเหมือนโกรธ แล้ววัจสาก็รู้สึกเจ็บปวด“ตะวัน…ตะวันอย่าเป็นแบบนี้ ทำไมลูกจะไม่มีพ่อล่ะ? ธัชชัยไงพ่อของหนู!”วัจสาพยายามอธิบายให้ลูกชายฟัง ต่อให้เธอหย่ากับธัชชัยแล้ว ธัชชัยยังคงเป็นพ่อของเขาไม่เปลี่ยนแปลงแต่ไม่คิดว่าจะกระทบกระเทือนจิตใจลูกชาย มองดูแววตาที่มีน้ำตาคลออยู่นั้น ทำให้วัจสารู้สึกเจ็บปวดยิ่งขึ้น“ไม่ใช่ เขาไม่ใช่พ่อแท้ๆของผม! เขาหย่ากับหม่ามี๊แล้ว ต่อจากนี้ไปก็ทำเหมือนไม่มีผมกับหม่ามี๊แล้วกัน!”หนูน้อยฝืน ฝืนไม่ให้น้ำตาที่คลออยู่นั้นไหลลงมาจิตใจของวัจสาได้ถูกน้ำตาและคำพูดของลูกชายกรีดจนเป็นแผลไปหมดแล้ว