วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 779 อย่าทำให้พ่อบุญธรรมอารมณ์ไม่ดี 2
ตอนที่ 779 อย่าทำให้พ่อบุญธรรมอารมณ์ไม่ดี 2
พอเด็กน้อยนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ เขาก็ขมวดคิ้วเคร่งก่อนจะถามออกไป
“เรื่องนี้….มันก็พูดยากนะ มันก็ขึ้นอยู่กับโชคของพ่อเฮงซวยนายเท่านั้นแหละ”
แปดถอนหายใจยาว ด้วยเพราะเขารู้ว่าธัชชัยในครั้งนี้มันจะเป็นทางร้ายมากกว่าดี
ภายใน sky dream ไม่สามารถมีใครบินเข้าหรือบินออกได้
“สิบห้า….”
ด้านนอกเหมือนจะมีเสียงเครื่องยนต์ดัง แล้วก็เป็นเสียงเบรกขึ้น จากนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงที่เรียกอย่างกระตือรือร้นของอำเภอพัดรักดังลอดมาจากโค้งประตู
“พ่อบุญธรรมเรียกนายแล้วสิบห้า” แปดดันหลังเจ้าเด็กน้อยเบาๆ ด้วยเพราะเด็กน้อยกำลังจมอยู่กับความโศกเศร้าที่ว่าพ่อบุญธรรมจะฆ่าพ่อของเขา
เมื่อแปดเห็นความมัวหมองของเด็กน้อยในขณะที่เขาเดินออกไป จึงร้องเตือนขึ้น “จำไว้ให้ดี อย่าทำให้พ่อบุญธรรมไม่สบายใจ”
พอเด็กน้อยได้ยินดังนั้นก็ได้สติขึ้นมา
“พ่อบุญธรรม สิบห้าอยู่ตรงนี้ครับ….”เด็กน้อยตอบรับเสียงยาว พลางฉีกยิ้มและวิ่งออกไป
พ่อบุญธรรมก็สำคัญ แต่พ่อของเขานั้นสำคัญยิ่งกว่า โดยเฉพาะพ่อที่กำลังถูกขังไว้ในห้องมืดนั้นราวกับเป็นนักโทษอย่างไรอย่างนั้น
ส่วนใหญ่แล้ว คนก็มักเห็นอกเห็นใจคนที่อ่อนแอกว่า“สิบห้า สิบห้าของพ่อ พ่อบุญธรรมคิดถึงสิบห้าจริงๆ นะ”อำเภอพัดรักอุ้มเด็กน้อยที่วิ่งถลาไปหาเขาชูขึ้นสูง จากนั้นก็หอมแก้มเด็กน้อยหลายต่อหลายครั้ง แล้วก็เอามากอดไว้ในอ้อมกอดแขนเหล็กทั้งสองข้างบีบรัดเอาไว้จนแทบจะหายใจไม่ออก“พ่อบุญธรรม ไม่ใช่ว่าหม่ามี๊กลับมาด้วยหรอกเหรอครับ? ทำไมถึงไม่เห็นเธอเลย? ”เด็กน้อยมองไปด้านหลังของอำเภอพัดรัก ดูเหมือนว่าจะมีเพียงแค่คนขับรถเท่านั้น แล้วหม่ามี๊ของเขาหล่ะ?“เจ้าเด็กน้อย นี่คิดถึงแต่หม่ามี๊ของนาย ไม่คิดถึงพ่อบุญธรรมบ้างเลยเหรอ? ”เหตุผลที่เขาพูดแบบนั้นมันเป็นเพียงแผนลวงเวลาเท่านั้น แต่ความกระตือรือร้นของเด็กน้อยก็ทำให้อำเภอพัดรักไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ด้วยเพราะเด็กน้อยเมื่อเจอเขากลับไม่ค่อยแสดงความดีใจเสียเท่าไหร่นัก ทั้งยังถามหาแต่กับแม่ด้วย“ใครว่าสิบห้าไม่คิดถึงพ่อบุญธรรมหล่ะครับ? แต่หม่ามี๊เธอเป็นผู้หญิง สิบห้าก็ต้องคิดถึงเธอมากกว่าหน่อย มันไม่ใช่สิ่งที่สุภาพบุรุษพึงกระทำเหรอครับ? ”อำเภอพัดรักเองก็ไม่ได้อย่างเร่งรีบให้เด็กน้อยเปลี่ยนที่ยืนในใจของเขา ด้วยเพราะกับเด็กอายุเพียงแค่ห้าขวบนี้ แม่ของเขาย่อมไม่อาจมีใครมาแทนที่ได้“ดีมาก มันเป็นเหตุผลที่ดีทีเดียว งั้นพ่อบุญธรรมจะยกโทษให้ก็แล้วกัน! ”อำเภอพัดรักเหวี่ยงตัวของเด็กน้อยที่กำลังคล้องคอเขาอยู่นั้นขึ้นไปนั่งบนบ่าการกระทำนี้ปกติแล้วจะเป็นความใกล้ชิดที่เด็กน้อยชอบที่จะให้อำเภอพัดรักทำ ด้วยเพราะเมื่อเขาได้อยู่บนไหล่ของพ่อบุญธรรมแล้ว มันเหมือนกับว่าเขาจะได้อยู่สูงกว่าทุกผู้ทุกคน เหมือนกับจิ้งจอกที่พึ่งบารมีสิงโตแต่ในวันนี้ที่ได้นั่งอยู่บนบ่าของอำเภอพัดรัก เด็กน้อยกลับไม่ได้รู้สึกยินดีเสียงเท่าไหร่นัก ทั้งยังเอาแต่เฝ้ามองไปที่ด้านนอกประตูหลายวันมานี้เขาไม่ได้เจอแม่เลย นั่นทำให้เด็กน้อยคิดถึงเธอจนจะร้องไห้ขึ้นมา“พ่อบุญธรรมคุณมันไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย หม่ามี๊ผมก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวคนเดียว แต่ก็ยังทิ้งเธอไว้ในเมืองS”เด็กน้อยร้องออกมาอย่างไม่พอใจเมื่อได้ยินการเรียกร้องหาความยุติธรรมของเด็กน้อย อำเภอพัดรักก็ไม่รู้ว่าจะตอบเด็กน้อยยังไง ด้วยเพราะหากว่าเขาบอกไปตามความจริงหล่ะก็ เด็กน้อยต้องคอยสร้างปัญหาวอแวเขาอย่างแน่นอน“ไม่ใช่ว่าพ่อบุญธรรมไม่เป็นสุภาพบุรุษสักหน่อย พี่สิบสองของนายก็อยู่เป็นเพื่อนเธอ เพราะอย่างนั้นเธอก็จะปลอดภัย”จริงๆ แล้วที่พูดไปแบบนั้นเพราะอำเภอพัดรักไม่อยากให้เด็กน้อยเศร้าใจ ทั้งยังไม่อยากให้ร้องไห้สร้างความรำคาญใจให้แก่ตัวเขาเองด้วยเด็กน้อยได้ยินดังนั้นก็หันไปรอบตัว ก็เห็นว่าสิบสองไม่ได้ตามพ่อบุญธรรมกลับมาด้วย แต่คนที่ตามกลับมากลับเป็นคนแปลกหน้า ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนคนที่สิบห้าไม่เคยเห็นมาก่อนนั้น ก็คือสิบ และสามที่มาอยู่กับพ่อบุญธรรมชั่วคราวสิบมองไปที่สิบที่กำลังนั่งอยู่บนบ่าของอำเภอพัดรัก เขาไม่เหมือนคนอื่นเพราะคนอื่นๆ จะไม่มีท่าทีอย่างใด แต่เขากลับมองพร้อมกับยกริมฝีปากขึ้น“นายมองอะไร? ”เด็กน้อยถูกจ้องมองด้วยสายตาแบบนั้นก็รู้สึกอึดอัด จากความโศกเศร้าที่ไม่ได้เจอหม่ามี๊ก็เปลี่ยนเป็นโกรธด้วยเพราะเจอสายตาแบบนั้นจากสิบเมื่อถูกเด็กน้อยตำหนิ สิบก็เบนสายตาออกไปทันที โดยที่ร่างกายไม่ได้ขยับอะไร ยังคงรักษาระยะจากอำเภอพัดรักสองสามเมตร ไม่ได้ไปไกลด้วยเพราะเสียงตำหนิของเด็กน้อย“สิบห้า ทำไมไม่มีมารยาทเลย นั่นเป็นพี่สิบของนายนะ”อำเภอพัดรักลงมาจากบ่ามาให้อยู่ในอ้อมอกของเขาอีกครั้งเพื่อเป็นการแนะนำสิบที่ก็ไม่ได้เหมือนการแนะนำเสียเท่าไหร่“ผมไม่มีพี่สิบ ผมมีแค่พี่สี่พี่ห้า แล้วก็พี่แปดพี่สิบสอง! ”เจ้าเด็กน้อยไม่ใช่ว่าจะไม่เป็นมิตรกับคนแปลกหน้า แต่ว่าครั้งนี้เด็กน้อยมีลางสังหรณ์ว่าคนแปลกหน้าพวกนี้ดูเหมือนจะไม่เป็นสิ่งที่ดีของพ่อเขาเท่าไหร่