วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 772 แวววัยท้องแล้ว

ตอนที่ 772 แวววัยท้องแล้ว

วัจสาพยายามโทรหาห้ากับสิบสองไม่หยุด แต่มือถือของทั้งสองเครื่องก็ปิดตลอด

ตอนนี้แปดกลับไปที่ sky dreamแล้ว ก็พอจะเดาว่าเขาทำได้เพียงแค่ติดต่อผ่านดาวเทียมแล้ว การที่จะโทรหาไม่ติดนั้นก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่สิบสองยังอยู่กับอำเภอพัดรัก แสดงว่าเขายังในเมือง S แต่ทำไมถึงโทรไม่ติดหล่ะ นอกเสียจากว่าเขาจงใจ..

“ออกทางประตูหน้าคงไม่รอดแล้ว สงสัยเราคงจะต้องปีนประตูข้างกันออกไป! ”

คำแนะนำนี้เป็นกนิษฐาที่ช่วยเสนอออกมา ในการที่จะช่วยธัชชัยในครั้งนี้ กนิษฐาก็ยังคงพยายามช่วยอย่างเต็มที่ แม้ว่าธัชชัยจะเคยส่งเธอให้กับเข้มก็ตาม….

ด้วยรูปร่างหน้าตาที่งามหยด แต่หัวใจถูกฝึกมาอย่างดีอย่างกนิษฐา วัจสาค่อนข้างรู้สึกเห็นเห็นอกเห็นใจเธอมากพอสมควร แม้ว่าจะมีความเกลียดอยู่บ้าง เพราะความเจ็บปวดที่เคยได้รับ เธอจะลืมมันไปได้อย่างไร? แต่วัจสาก็ไม่ใช่เทพยดาอะไร

แต่ผู้หญิงตรงหน้าก็รักผู้ชายที่ชื่อธัชชัยมาจริงๆ แม้ว่าธัชชัยจะเคยเอาเธอไปเป็นหมากแลกกับลูกชายของเขาก็ตามที

แต่กนิษฐากลับพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะมีส่วนร่วมช่วยเขาออกมา

วัจสาเองก็เคยคิดมาก่อนแล้วว่าหากว่าธัชชัยส่งเธอให้ชายอื่นเพียงเพราะว่าญาติฝ่ายไหนของเขาหล่ะก็ เธอจะไม่มีทางให้อภัยเขาเลย

เห้อ อันที่จริงแล้วเธอเองก็เป็นคนที่เจ็บไม่จำเหมือนกันนั่นแหละ

ก่อนหน้านั้นเธอเองก็เคยถูกธัชชัยเอาใช้เป็นเบี้ยแล้วทิ้งให้กับอำเภอพัดรักเหรอ? เกือบจะทำให้ทั้งเธอและลูกต้องตายไปแล้วด้วยซ้ำ

แต่ก็ไม่ใช่เวลาที่เธอจะมองย้อนไปถึงความทุกข์ของตัวเอง ตอนนี้ก็ได้แต่เห็นอกเห็นใจคนอื่นเท่านั้นวรพลที่อยู่ข้างๆ ก็ถามขึ้น “กนิษฐา ที่เธอพูดมันหมายความว่ายังไง? ”กนิษฐาพูดตอบทั้งๆ ที่ไม่มองหน้าวรพลด้วยซ้ำ “ชิงตัวประกัน! ”วรพลปฏิเสธขึ้นทันที “ไม่ได้นะ! แบบนี้มันอันตรายเกินไป! ”ด้วยเพราะการชิงตัวประกันนั้นไม่เพียงแต่จะเสี่ยงที่จะโดนจับ แต่คนที่เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดก็จะโดนหางเลขไปด้วย และส่วนมากก็เป็นผู้ที่มือไม่สะอาด นั่นอาจจะทำให้ถูกจับตายก็เป็นได้วัจสาก็ไม่ใช่ว่าเห็นด้วยกับข้อเสนอนี้สักเท่าไหร่ แต่ไม่ใช่เพราะเธอกลัวว่าจะเกิดอันตราย เธอเพียงคิดว่าการจะชิงตัวนั้นมันจะต้องมีไทม์มิ่งที่แน่นอน แต่เธอเองก็รอไม่ได้แล้วเหมือนกันแบบนี้มันจะทำยังไงได้อีกนะ?วรพลเงียบไปอึดใจ ก่อนจะถือเสื้อคลุมเตรียมออกไปด้านนอก“ฉันจะไปปรึกษาวิศาลเสียหน่อย”“พ่อขา มิ้นก็อยากไปด้วย! ”ด้วยเพราะเด็กน้อยรู้ว่าตัวเองเสียพ่อไปคนหนึ่งแล้ว ดังนั้นเธอจึงแปรเปลี่ยนมาติดวรพลแทน“มิ้นเป็นเด็กดีอยู่เป็นเพื่อนแม่ที่บ้านดีกว่ามั้ยลูก? ”วรพลพูดเสียงนุ่มโยน ไม่ว่าจะกลับใครเขาก็จะพูดด้วยใจที่เมตตาเสมอ ช่างเป็นทั้งพ่อและสามีที่อบอุ่นจริงๆ!มิ้นหันหน้าไปมองกนิษฐาที่ยังดูเหมือน ‘ป่วย’ อยู่ท้ายสุดเธอจึงพยักหน้ารับ จากนั้นก็วิ่งกลับไปอยู่ข้างๆ กับกนิษฐา ก่อนจะจับมือของเธอแน่นการกระทำที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นของเด็กน้อยนั้น ทำให้วัจสารู้สึกเจ็บหัวใจลูกชายของเธอ ตอนนี้อยู่ที่ sky dreamก็คงจะคิดถึงเธอมากๆ นี่นา? ไม่รู้ว่าเขาจะเป็นเด็กดียอมกินข้าวมั้ย“วรพล พวกคุณช่วยมีความกล้าหน่อยได้มั้ย กระดูกอ่อนทั้งพี่ทั้งน้อง อะไรๆ ก็ต้องวิ่งแจ้ไปปรึกษาวิศาล ช่วยคิดด้วยตัวเองสักครั้งไม่ได้เลยเหรอฮะ? ”แม้ว่ากนิษฐาจะเกลียดวัจสา แต่เธอเกลียดวิศาลมากยิ่งกว่า ไอ้คนโรคจิตนั้น!แต่วรพลกลับไปได้สนใจในความโกรธของกนิษฐาสักเท่าไหร่ เขาเพียงจิ๊ปาก แล้วก็ตรงออกจากประตูไปวัจสาดูออกว่า วรพลนั้นไม่ได้มีความสุขอะไรมากนัก แม้ว่ากนิษฐาจะทำลูกให้แก่เขาตั้งคนหนึ่งแล้วก็ตามมันเป็นความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่ๆ สมองของวัจสาก็คิดอะไรชั่วร้ายขึ้นมา : หากไม่มีกนิษฐา วรพลก็คงจะเหมือนกับหลุดออกจากพรรณนาการ เขาสามารถที่จะพามิ้นออกไปใช้ชีวิตที่ดีกว่าเก่า และสิ่งที่ควรที่สุดก็คือหาคนที่จะจะร่วมชีวิตด้วยไปจนตายสักคน!วรพลเป็นผู้ชายที่แสนดีขนาดนี้ ควรที่จะได้ผู้หญิงดีๆ สักคน มันถึงจะคู่ควร แค่มีผู้หญิงที่อยากที่จะแก่ตายไปพร้อมกับเขาสักคนนั้นก็คงจะมีความสุขมากไม่น้อย!วัจสามองไปที่กนิษฐาที่กำลังนั่งกอดผ้าห่มอยู่ที่โซฟา จากนั้นก็หมุนตัวจะเดินกลับ“วัจสา ธัชชัยเขาเคยทำให้เธอต้องทุกข์ทรมานมากขนาดนั้น ไม่คิดเลยว่าเธอก็ยังทำเพื่อเขาอยู่ได้นะ”เป็นกนิษฐาที่พูดจาเสียดสีเยาะเย้ยตามมาข้างหลังวัจสาพูดโดยไม่ได้หยุดเดิน “เธอเองก็ไม่ใช่เหรอ? ธัชชัยใจร้ายขนาดที่ยกเธอให้กับผู้ชายคนอื่น แต่เธอก็ยังไม่คิดแค้นอะไรเขาเลยไม่ใช่เหรอ? ”กนิษฐาได้ยินดังนั้น เส้นเลือดบนหน้าของเธอก็เต้นตุบๆ ใจเต็มไปด้วยความโกรธเกลียด “ยังไงซะเขาก็เป็นพ่อของลูกสาวฉัน! ”จนแล้วจนรอด กนิษฐาก็ยังไม่ยอมรับความจริง วัจสาเองก็ไม่อยากที่จะไปซ้ำเติมอะไรผู้หญิงที่น่าสงสารคนนี้อีก เพราะมันเหมือนเป็นที่ยึดเหนี่ยวสุดท้ายในหัวใจของเธอ หากว่ามันจะต้องขาดสบั้นลงไปอีก กนิษฐาคงจะต้องเป็นบ้าตายไปแน่ๆวัจสาที่เดินออกจากบ้านตระกูลศรีทองเงยหน้ามองฟ้าที่แสนสดใส เมื่อไหร่นะเรื่องต่างๆ มันจะสะอาดสะอ้านเหมือนกับท้องฟ้าตอนนี้?