วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 758 เธอรักคุณมาโดยตลอด

ตอนที่ 758 เธอรักคุณมาโดยตลอด

วัจสาหวังเพียงความหวังที่เหลือเพียงแค่อย่างเดียวนั้นไว้กับกล่องที่คิดว่าจะหยุดเขาเอาไว้ได้

กล่องนี้เป็นไม้จันทน์ราคาแพง แม้ว่ารายละเอียดจะไม่สมบูรณ์เหมือนกับกำไลไม้จันทน์บนข้อมือของเขาก็ตามที

บางทีเขาอาจจะจำกล่องใบนี้ได้ บางทีเขาอาจจะเป็นคนเอากล่องนี้ให้แก่แม่ของธัชชัย!

แต่น่าเสียดายที่ไม่มีรถคันไหนหยุดให้เธอเลย

วัจสาที่เห็นอำเภอพัดรักผ่านไปต่อหน้าต่อตานั้นสิ้นหวังไปหมด แถมรอบตัวเธอก็มีเจ้าหน้าที่พิเศษห้องล้อมเอาไว้ด้วย

นี่เธอทิ้งโอกาสสุดท้ายของตัวเองไปแล้วเหรอเนี่ย?

“คุณวัจสาครับ ช่วยไปที่สถานีตำรวจอธิบายเรื่องที่แจ้งความด้วยครับ”

“ฉันเปล่านะ คุณจับคนผิดแล้ว! ”

หัวใจของเธอเจ็บจนรับไม่ไหว เจ็บปวดจนต้องร้องไห้ออกมา ก็รู้แต่แรกอยู่แล้วว่ามันจะเป็นยังไง ก็ยังคิดที่จะเสี่ยงไปช่วยธัชชัย? การที่ถูกหลอกด้วยกลอุบายเรียกคะแนนความสงสารของธัชชัยทำให้เธอหน้ามืดตามัวอย่างนี้เลยเหรอ?

“เราทำตามกฎข้อบังคับอย่างเคร่งครัด หากคุณไม่ได้ทำผิดอะไรจริง เราจะปล่อยตัวคุณไปครับ”

หน่อยปราบปรามพิเศษพูดขึ้นอย่างจริงจัง

ในเวลานั้นเอง รถสามคันของอำเภอพัดรักก็ตีรถกลับมาที่อ่าวตื้น แล้วก็มีรถคันหนึ่งในนั้นที่ตรงมาจอดอยู่ข้างตัวของวัจสาสิบสองเป็นคนที่เดินลงมา จากความเป็นไปได้ คนที่นั่งอยู่ด้านในน่าจะเป็นอำเภอพัดรักสิบสองคุยอะไรอยู่กับหัวหน้าปราบปรามพิเศษอยู่สองสามประโยค ก่อนจะพาตัววัจสาขึ้นรถไปด้วยพอวัจสาขึ้นรถได้ รถก็ออกไปอีกครั้งเธอเดาได้ไม่ผิดเลย คนที่อยู่บนที่นั่งนั้นก็คืออำเภอพัดรัก เขาเหลือบมองเธอ ก่อนที่สายตาจะตกลงไปที่กล่องจันทน์ในมือของเธอวัจสาก็สังเกตเห็นว่าเขามองไม้จันทน์บนมือของเธอ น่าจะเป็นกล่องนี้ที่เป็นตัวหยุดอำเภอพัดรักเอาไว้ได้จนกลับมารับเธอเธอไม่สามารถที่จะนั่งคุยกับเขาแบบตัวต่อตัวได้เลย เพราะมันตึงเครียดไปหมด ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะหมอบอยู่ตรงหน้าเขา อย่างไรก็แล้วแต่เพื่อลูกชายนั้นเธอจึงทำตัวต่ำเตี้ยต่อหน้าเขาเสมอมา แล้วยิ่งตอนนี้ทั้งลูกทั้งสามีอยู่ในกำมือเขาทั้งคู่ เธอจึงไม่สามารถจะสูงอย่างไรไหวอีก“เธอไปเอากล่องไม้นี้มาจากที่ไหน? ”อำเภอพัดรักเอ่ยปากเงียบๆ ถามวัจสาที่ไม่รู้จะพูดอะไรด้วยก่อนมันเป็นการทำลายความเงียบความเงียบที่น่าอึดอัดบนรถ“มันเป็นมรดกเพียงชิ้นเดียวที่แม่ของธัชชัยทิ้งไว้ให้กับเขา”วัจสาตอบอย่างซื่อตรง“ฮ่าๆๆๆ มรดกเพียงชิ้นเดียวที่เธอทิ้งไว้ให้ลูกชายอย่างนั้นเหรอ? ” อำเภอพัดรักหัวเราะเยาะเสียงเย็น เสียงหัวเราะแบบนั้นทำเอาเธอเหมือนโดนมีดกรีดไปตามตัว“ปัง! ” อยู่ๆ เขาก็เหมือนกับควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาตบมือลงไปที่กล่องไม้นั่นด้วยโทสะแรงตบที่เขาตบลงไปนั้น ทำเอาแก้วหูของวัจสาแทบแตกวัจสาโดนอำเภอพัดรักที่โมโหขึ้นมาอย่างกะทันหันก็อึ้งไป“ยัยคนน่าสมเพชนั่น ยังเหลือหน้าอะไรอีก”เสียงของอำเภอพัดรักฟังดูแปลกไป เหมือนงูพิษร้ายที่ส่งเสียงขู่ฟ่อให้คนกลัวผู้ชายที่นั่งอยู่ด้านหน้านั้นราวกับชายยุคโบราณเผด็จการ อยู่ๆ เธอก็รู้สึกขึ้นได้ว่าการที่กุลภาแม่ของธัชชัยทิ้งเขาไปนั้นถูกต้องแล้ว เพราะเขานั้นอารมณ์รุนแรงเกินไปตอนนี้เห็นได้ชัดจากความโกรธของเขา ว่าเธอช่วยอะไรธัชชัยไม่ได้ และการที่จะได้กลับไปหาลูกชายของเธอนั้นยิ่งไม่ได้เข้าไปใหญ่ เธอรีบรุดตัวขึ้นมา และหยิบกล่องเปิดเอากระดาษขึ้น และส่งต่อให้อำเภอพัดรักอย่างระมัดระวัง“คุณพรมมิน คุณดูสิคะ…..”เธอพูดด้วยเสียงที่ระมัดระวัง “ดูชายที่อยู่ในรูปเหมือนนี้สิ ว่าเป็นใคร? ”สีหน้าของอำเภอพัดรักกลายเป็นว่างเปล่าชั่วอึดใจ ตาประดุจอินทรีย์มองตกไปที่ภาพนั้น ภาพวาดที่สีเหลืองไปหมดด้วยอายุ แต่สามารถเห็นใบหน้าของชายหนุ่มได้อย่างชัดเจนดังนั้นถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่ปากกาธรรมดาเท่านั้น แต่อำเภอพัดรักก็ฉลาดมากพอที่จะรู้ว่ามันเป็นรูปของใครวัจสามองอำเภอพัดรักอยู่ตลอดเวลานั้น ดูท่าทีว่าเมื่อเขาเห็นรูปนั้นแล้ว เขาจะเป็นยังไงแต่เขาก็แค่เงียบไป และมันก็เป็นความเงียบที่น่ากลัว!ตอนนี้วัจสาดูไม่ออกเลยจริงๆ ว่าเขาเห็นภาพแล้วเขามีความรู้สึกเช่นไร แต่ที่เธอรู้เลยนั่นก็คืออำเภอพัดรักนั้นใช้หัวใจของเขาตั้งใจมองภาพใบนี้มากๆวัจสาเองก็เงียบครุ่นคิดอยู่ครู่ก่อนจะตัดสินใจพูดบรรยายเพื่อเป็นการปลุกเร้า“คุณพรมมินคะ ภาพนี้คุณกุลภาเธอวาดมันด้วยมือของเธอเองเลยนะคะ เธอเก็บรูปวาดของคุณมาตลอดหลายปี เธอรักคุณมาโดยตลอดนะคะ ดังนั้นที่ผ่านมาหลายปีนี้คุณเพียงแค่เข้าใจมันผิดก็เท่านั้น”วัจสารู้สึกว่าการบรรยายเพิ่มอรรธรสของเธอนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วอำเภอพัดรักตั้งมองรูปภาพนั้นอย่างเห็นได้ชัด เห็นได้ชัดเลยว่ารูปนี้มันใช้ได้ผลเขาค่อยๆ เหยียดมือหยาบกร้านลงไปบนกระดาษแผ่นนั้น ดูท่าไม่อ่อนโยนเลย จากนั้นเขาก็ชะงักมือหยุดอยู่กลางอากาศ ก่อนจะชัดมือกลับครั้งนี้เขาเงียบสงบไปเลย ลูกของเขาดูเงียบงันไปเลยจริงๆเงียบจนเหมือนว่ามันเหลือแค่เพียงภาพๆ นี้เขาสามารถมองเห็นหญิงสาวนั่งวาดรูปอยู่ใต้โคมไฟภาพรูปใบนี้….