วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 748 มองหมากลายเป็นธัชชัย
ตอนที่ 748 มองหมากลายเป็นธัชชัย
มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ …
เห็นได้ชัดว่าไผ่กำลังโดนบีบบังคับ
เหมือนกับว่าถ้าไผ่อยู่ในอ่าวตื้นต่อไปก็จะไม่เจอเบาะแสที่ธัชชัยถูกอำเภอพัดรักกักขัง จากนั้นเขาจะไม่สามารถจบเรื่องทุกอย่างลงได้
แต่ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่นี่อยู่แล้ว พร้อมทั้งหมายค้น ไผ่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากลองค้นหาดูก่อน
ไม่เกี่ยวกับเรื่องบุญคุณที่ธัชชัยมีให้เขา และไม่เกี่ยวกับการแสร้งเป็นฮีโร่ ตอนนี้เขาต้องช่วยธัชชัยออกมาเท่านั้น!
“เป็นความผิดมหันต์! ”หลังจากไผ่พูดเสร็จ ตำรวจที่คอยอยู่ด้านนอกก็เข้ามาแบ่งเป็นสองทาง ล้อมห้องนั่งเล่นเป็นวงกลม
อำเภอพัดรักเหล่ตามองเล็กน้อย ดูไม่ออกเลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
วัจสาวิ่งลงมาจากชั้นบน เธอตามหาทุกที่ที่เป็นไปได้แล้วแต่ไม่เจอร่องรอยของตะวันเลย
ในห้องนั่งเล่นเหลือแค่อำเภอพัดรักกับสิบสอง หรือว่าจะเป็นแปดที่เป็นคนซ่อนตะวันไว้กันแน่นะ?
จริงๆ แล้ววัจสามั่นใจเจ็ดสิบแปดสิบเปอร์เซ็นต์ทีเดียวว่าอำเภอพัดรักจะไม่ทำอะไรลูกของเธอแต่ถ้าไม่เห็นกับตาตัวเองก็มั่นใจไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์
นั่นอาจเพราะว่าอำเภอพัดรักเป็นคนที่อารมณ์ไม่แน่นอน“ที่ห้องใต้ดิน ที่ห้องใต้ดินนั่นไง…”ตอนที่วัจสาพูดนั้น เธอไม่กล้าที่จะหันไปเผชิญหน้ากับอำเภอพัดรักเลย จริงๆ แล้วแม้จะไม่กล้าที่จะมองอำเภอพัดรักที่นั่งอยู่ที่โซฟา แต่เรื่องก็เดินมาถึงขึ้นนี้แล้ว ที่เธอทำได้เหลือเพียง‘หักหลัง’เขาต่อไปเท่านั้นวัจสาไม่ใช่คนเดียวที่รู้ว่ามีห้องใต้ดินอยู่ด้านใน แต่อาร์มเองที่เคยมาที่นี่ก็รู้เหมือนกัน ตอนนี้เขากำลังรวมกลุ่มกับตำรวจเข้าค้นหา และเจอประตูที่ซ่อนอยู่ในห้องใต้ดินประตูนั้นกลมกลืนเข้ากับกำแพง ทำให้ทุกคนมองไม่เห็นประตูนั้นวัจสาดึงความทรงจำเก่าๆ ออกมา เธอเดินไปหยุดอยู่หน้ากำแพง และบอกไผ่ว่าวิธีเปิดเดิมคือการใช้มือตบเบาๆอำเภอพัดรักแอบเหล่ตามองเล็กน้อย เขาทำท่าทีว่าไม่ได้สนใจอะไรเลย ทำเหมือนตัวเองไม่ได้อยู่ที่นี่“คุณอำเภอพัดรักรบกวนเปิดประตูชั้นใต้ดินนี่ให้หน่อยสิครับ”ไผ่พูดเบาๆ เขาไม่ยอมปล่อยให้อำเภอพัดรักมีโอกาสจะทำอะไรหรอก“สิบสอง เปิดประตูให้เขาสิ ถ้าพวกเขาอยากเห็นไอ้อสุรกายนั่น! ”“ได้ครับ พ่อบุญธรรม”สิบสองเดินเข้าไปอย่างช้าๆ เหมือนกับว่าเขากำลังหาอะไรสักอย่างในตัว“พวกคุณต้องระวังอสุรกายตัวนี้ไว้ให้ดี คุณไม่รู้หรอกว่ามันดุร้ายขนาดไหน! ”สิบสองเตือนพวกเขาด้วยความหวังดี เขาใช้เวลาพักใหญ่หาของในกระเป๋าตัวเองหยิบของชิ้นเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋า มีทั้งกล่องช็อกโกแลตถั่ว ยังมีผ้าเช็ดมือและทิชชูเปียก วัจสารู้เลยว่านี่เป็นของที่สิบห้าใช้บ่อยๆเพราะนอกจากแม่ของเธอแล้ว ก็เหลือแค่สิบสองเท่านั้นที่คอยดูแลอาหารการกินของสิบห้าไผ่กำลังคิดว่าที่สิบสองพูดถึง‘อสุรกาย’ตัวนี้ ฟังจากน้ำเสียงเขาแล้ว ทำให้เขาอดคิดถึงธัชชัยไม่ได้“เอ่อ.. ขอโทษจริงๆนะ รู้สึกว่าฉันจะทำกุญแจชั้นใต้ดินหาย”ในที่สุดสิบสองที่มัวถ่วงเวลามานานก็เริ่มพูดก่อนที่ไผ่จะพูดขึ้นมา สิบสองก็พูดเสริมว่า”งั้นพรุ่งนี้พวกคุณค่อยกลับมาใหม่ได้ไหม หรือจะพังประตูเข้าไปเลยดีหล่ะ? ”ไผ่ทำสีหน้าเด็ดเดี่ยวแล้วออกคำสั่ง”พังประตูเข้าไปเลย! ”พวกเขาไม่อยากจะรออะไรอีกแล้ว เพราะว่าสิบสองทำให้พวกเขาทำงานล่าช้า บางทีชีวิตธัชชัยอาจถูกแขวนอยู่บนห้องใต้ดินก็เป็นได้สัญญาณของเครื่องตรวจจับสิ่งมีชีวิตพบว่ามีสิ่งมีชีวิตอยู่ใต้ดิน ทำให้ไผ่มั่นใจในการตัดสินใจที่จะพังประตูครั้งนี้มากและเขาไม่สนใจด้วยว่าอำเภอพัดรักจะฟ้องกลับหรือไม่หลังจากทุบทำลายประตูชั้นใต้ดิน แสงสปอตไลท์สาดแสงส่องไปข้างใน ทำให้คนที่อยู่ข้างนอกต้องตกตะลึงข้างในรั้วเหล็กมีอสุรกายตัวหนึ่งอยู่ ขนาดของมันใหญ่มาก มันคือสุนัขพันธ์ทิสต์สีดำจากทิเบตที่ส่งเสียงคำรามหากลุ่มตำรวจไม่รู้ว่ามีใครไปแตะรั้วเหล็กหรือเปล่า ‘คลิก’เสียงประตูรั้วเปิดออก สุนัขพันธุ์ทิเบตสีดำเกือบร้อยปอนด์กระแทกออกมาจากรั้วเหล็กไม่ทันได้ตั้งตัว ตำรวจพิเศษยิงสังหารสุนัขพันธ์ทิเบตสีดำที่พุ่งออกมาจากรั้วเหล็กเพื่อความปลอดภัยของไผ่และวัจสาที่เป็นพยาน“ไม่นะ! มันกลายเป็นสุนัขทิเบตสีดำไปได้อย่างไร….ข้างในมันต้องเป็นธัชชัยสิ! ฉันกับลูกเห็นกับตา….พวกคุณหลอกฉัน! ”วัจสาเพิ่งฟื้นคืนสติมาจากความหวาดกลัวสุดขีด แต่ตอนนี้ทำให้เธอสับสนและหวาดกลัวมากยิ่งขึ้นข้างในต้องเป็นธัชชัย แล้วนี่มันกลายเป็นสุนัขพันธ์ทิเบตสีดำได้อย่างไร? ถ้าอย่างนั้นธัชชัยถูกพวกเขาไปซ่อนไว้ที่ไหนกันแน่?