วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 739 ไปดูว่าเขาตายแล้วรึยัง 2

ตอนที่ 739 ไปดูว่าเขาตายแล้วรึยัง 2

วัจสาพยักหน้า “เขาถูกไฟฟ้าช็อตจนเป็นกลิ่นเนื้อไหม้ลอยตลบอบอวลเลย อีกอย่างอำเภอพัดรักก็ไม่ให้อะไรเขากินเลยด้วย ถ้าไม่ไปช่วยเขา มันอาจจะสายไปเลยก็ได้”

อาร์มมองวัจสาอย่างตั้งใจ ก่อนจะถาม “คุณจะหาวิธีช่วยเขาใช่มั้ย? ”

“ฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่มีกำลังอะไร แล้วฉันจะเอาวิธีอะไรไปช่วยเขา? ” วัจสาหัวเราะเย้ยตัวเอง

“แต่อย่างน้อยเธอก็สามารถแอบไปส่งยาปฏิชีวนะให้เขาได้นี่นา”

อาร์มคิดอยู่พักก่อนจะนึกอะไรมาได้สองอย่างที่จำเป็น

อาหารสามารถที่จะทำให้เขาแข็งแรงทั้งยังจะทำให้เขามีชีวิตอยู่ได้ต่อไป แต่ยาจะทำให้เขาไม่ป่วยตาย

วัจสาไม่ได้พูดอะไร เธอก้มหัวลงเงียบๆ

“งั้นเอาแบบนี้มั้ย เดี๋ยวฉันไปบอกบุรีให้ ให้เขาไปปรึกษากรดล ส่วนเธอก็มีหน้าที่ดูแลท่านชัย ดูว่าเขาสำนึกผิดเสร็จแล้วรึยัง จากนั้นเราก็จะช่วยเขาออกมา ถึงเวลานั้นเธอก็แค่ส่งจดหมายมาให้เรา”

“พวกคุณรีบไปช่วยเขาเถอะ ไม่ต้องถามให้มันมากความ ถ้ายังรออยู่แบบนี้ธัชชัยมีแต่ตายกับตาย”

วัจสาไม่อยากจะรออะไรอีกต่อไปแล้ว ถ้าธัชชัยอยู่ที่อ่าวตื้นต่อไปอีกแม้วันเดียว เธอก็จะมีแต่ความกังวลใจ

อาร์มหยุดไปพักก่อนจะถอนหายใจออกมา “ท่านชัย ไม่ให้พวกเราไป ถึงเราจะเข้าไปแล้วก็ไปช่วยเขาออกมาไม่ได้”จริงๆ การที่วัจสาออกมาขอความช่วยเหลือแบบนี้แสดงให้เห็นว่าภารกิจของธัชชัยนั้นจวนจะเสร็จสิ้นแล้ว อาร์มสามารถที่จะเตรียมบุกได้แล้วด้วยวัจโอ๊ยกัดริมฝีปากอย่างใช้ความคิด ก่อนจะพูดออกมา ฉันเอาข่าวมาบอกแล้ว คุณจะช่วยก็ช่วย ไม่ช่วยก็แล้วแต่ ให้เขาหิวตายอยู่ในห้องนั้นไปก็แล้วกัน”เมื่อพูดประโยคที่มีนัยออกไปแล้ว วัจสาก็หมุนตัวกลับไปทันทีระหว่างทางกลับอ่าวตื้นนั้น วัจสาก็อดไม่ได้ที่จะซื้อยาปฏิชีวนะติดมาด้วยแต่ยาแก้อักเสบนี้เธอจะให้เขาเองหรือจะให้ตะวันเอาให้ดีนะ?พอคิดไปคิดมา เธอเอาไปให้ด้วยตัวเองดีกว่า จะได้ดูด้วยว่าเขาตายไปแล้วหรือยังที่จริงแล้วเธอออกจะเป็นห่วงเขามากด้วยซ้ำ แต่ก็พยายามจะสะกดจิตของตัวเองการที่วัจสาคิดอยากที่จะเอายาเข้าไปให้ธัชชัยด้วยตัวเองนั้นมันช่างยุ่งยากซับซ้อนด้วยเพราะจะต้องให้ลูกชายไปกันแปดเอาไว้แล้วให้เขาเปิดประตู จากนั้นก็ให้แปดออกไปจากรัศมีตรงนั้นเพื่อที่วัจสาจะได้ใช้โอกาสเอาของเข้าไปให้“โอ๊ยแปด ผมปวดท้องมากเลย….พาผมไปเข้าห้องน้ำที ไม่อย่างนั้นผมจะต้องราดกางเกงแน่ๆ ”ดูจากสถานการณ์ก็มองออกว่าแผนลวงนั้นสำเร็จแล้ว แต่พวกเขาไม่รู้ว่ามันเป็นแผนที่ซ้อนแผนของแปดดังนั้นแปดจึงแสร้งทำเป็นเล่นตามเกมไปเพื่อเป็นการรับแผนของวัจสาอุ้มเจ้าตัวน้อยที่แสร้งทำเป็นปวดท้องอึไปห้องน้ำ แต่เมื่อถึงห้องน้ำเด็กน้อยก็พบให้เขารออยู่ด้วยวัจโอ๊ยหลบเข้าไปในห้องใต้ดิน โดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยว่าข้างหลังนั้นมีคนตามเธอไปถึงสองคนคนหนึ่งคืออำเภอพัดรัก ส่วนอีกคนก็คือสิบสองเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าลงมา ธัชชัยก็ลุงขึ้นจากเตียงทันทีแต่ก็ยังลังเลที่จะขยับตัว เขารู้สึกเวียนหัวอยู่พอสมควร ความแข็งแรงของเสียงฝีเท้านั้นลดลงมากไม่ได้เจอกับแสงอาทิตย์มาสองวัน ทั้งไม่มีอาหาที่บำรุงร่างกาย บวกกับความเจ็บปวดที่ได้รับจากหลังมือและฝ่ามือ ทำให้เรี่ยวแรงของธัชชัยถูกตัดไปจู่ๆ เขาก็เพิ่งรู้สึกตัวว่าแผลนั้นมันอักเสบซึ่งทำให้เขาเริ่มที่จะมีไข้อย่างที่เขาคิดเลย คนที่เดินเข้ามานั้นคือผู้หญิงที่เขาเฝ้าคิดถึงอยู่ทุกวันคืนธัชชัยใช้พลังงานทั้งยังอุทิศตัวอย่างหนัก เพื่อที่จะได้เจอหญิงสาว ความรู้สึกที่มีต่อผู้หญิงคนนี้นับวันยิ่งมากขึ้น ไม่สามารถที่จะใช้รูปอัลตร้าซาวน์ใบเดียวในการทดแทนได้วัจสาก้าวลงมาด้วยความสับสน ด้วยเพราะในห้องนั้นมืดมาก เธอจึงเดินเกาะมาเรื่อยๆ ก่อนจะควานหาเขาที่อยู่ในกรงเหล็ก“ธัชชัย…คุณอยู่ที่ไหนหน่ะ? ฟังฉันนะ นี่เป็นยาแก้อักเสบ กินเช้าเย็นอย่างละเม็ด แล้วก็น้ำแร่อีกสองขวดด้วย…”วัจสากระซิบแผ่วเบา พลางยื่นเอาของให้แก่เขาในความมืดมิดเธอรู้สึกถึงเงาของร่างผู้ชายตรงมาหาเธอ ก่อนที่เธอจะถูกรวบศีรษะเข้าไปจุมพิตมันเป็นจูบที่ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ด้วยเพราะมือของธัชชัยถูกใส่กุญแจเอาไว้ ดังนั้นใบหน้าของทั้งสองจึงต้องลอดผ่านกันระหว่างกรงเหล็กวัจสาที่ยังตื่นเต้นอยู่ในตอนนี้จึงไม่ได้รับสัมผัสใดๆ จากจูบเมื่อครู่นี้ มีแต่ความรู้สึกผิดที่อยู่ในใจนี่มันเป็นที่ของอำเภอพัดรัก ตัวเธอจะมาสบายใจอะไรได้ยังไง? แล้วนี่เธอก็ตัดขาดกับผู้ชายคนนี้ไปแล้วไม่ใช่เหรอ?“ธัชชัย คุณอย่าทำแบบนี้…”วัจสาพยายามผลักเอาตัวของเธอออก เสียงกุญแจมือกระแทกกับกรงเหล็กดังเคร๊ง