วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 733 ความรักของพ่อลูก 2

ตอนที่ 733 ความรักของพ่อลูก 2

ธัชชัยชะงักไป อยู่ๆ ก็คิดไปถึงว่าวัจสาอาจจะแนบอะไรมา อาจจะเป็นพวกจดหมายหรือโน๊ต

แต่พอพลิกไปแล้วกลับไม่มีอะไรเลย มันแค่หนังสือนิทานทั่วไป

“ไม่อยากอ่านให้ผมฟังเหรอ? ”

“ไม่สิ พ่อยินดีอ่าน” ธัชชัยรีบตอบกลับทันที

“ในฤดูหนาวอันหนาวเหน็บ เกล็ดหิมะลอยล่องราวกับนกเต้นระบำอยู่บนท้องนภา ยังมีราชินีองค์หนึ่งนั่งอยู่ข้างหน้าต่างในพระราชวัง ซึ่งกำลังเย็บเสื้อให้กับลูกสาวของเธอ…..”

เมื่อได้ยินเสียงของธัชชัย ตาใหญ่ๆ ของเด็กน้อยก็ตั้งหน้าตั้งตามองเขาอย่างใกล้ชิด ดูเหมือนว่ามันจะแตกต่างจากความรักของพ่อที่เขาจินตนาการวาดฝันเอาไว้ มันไม่ใกล้เคียงเลยด้วยซ้ำ

ในความคิดของเด็กน้อยนั้น พวกของเขาควรจะเป็นดั่งฮีโร่ ที่คอยปกป้องเขากับแม่ ไม่ใช่เหมือนตอนนี้ ….ที่ต้องมาโดนขังเป็นนักโทษน่าสมเพชอยู่ที่นี่!

แต่ว่า…ตะวันเองก็ยังคงต้องการความรักของพ่อที่โดนขังอยู่นี่อยู่ดี

“ไม่นาน พระราชาก็แต่งงานใหม่อีกครั้ง ราชินีองค์นี้รูปงาม แต่หยิ่งทะนงตัวทั้งยังขี้อิจฉาริษยาอย่างแรงกล้า…”

“ทำไมพระราชาถึงต้องแต่งงานใหม่? เขาไม่ได้รักเมียกับลูกของเขาเหรอ? ”

เด็กน้องขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะถามขัดจังหวะการเล่าของธัชชัย

เมื่อได้ยินคำถาม ธัชชัยก็นิ่งอึ้งไป จริงๆ เขาไม่รู้หรอก เพราะมันไม่ใช่หนังสือที่เขาเป็นคนเขียนนี่เขาต้องสร้างเรื่องขึ้นมาหรือว่าจะบอกว่านิทานเรื่องนี้มันสามารถมีเมียได้หลายคนดีหล่ะ?“ก็คงจะไม่รัก หากว่าพ่อเป็นพระราชาหล่ะก็ พ่อคงจะไม่แต่งงานใหม่แน่นอน แล้วก็จะใช้ทั้งชีวิตของพ่อเพื่อที่จะรักแม่ของลูกและเท่านั้น”ธัชชัยดวงตาเอ่อร้อนขึ้นมา จ้องมองไปที่ใบหน้าของลูกชาย ก่อนจะพูดอย่างอ่อนโยนสองตาของพ่อลูกสบตากัน มีเพียงเขาสองคนเท่านั้นที่เข้าใจความหมายของมัน ความรู้สึกที่มันส่งต่อกันทางสายเลือดผ่านไปพักหนึ่ง ตะวันก็เหลือบไปมองด้านหลังอย่างระมัดระวัง ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้อีกหน่อย เพื่อให้ธัชชัยได้สัมผัสตัวเขา“ตะวัน…ลูกเป็นเด็กดีจริงๆ ”ในที่สุดธชชัยก็สามารถทำได้ตามที่ใจหวังคือการได้กอดลูกชายของตัวเอง นั่นทำให้น้ำตาเขาเอ่อล้นขึ้นมาในช่วงเวลานั้นเอง เขารู้สึกว่าลูกชายเอาอะไรมาใส่ในกระเป๋าเขาอยู่หลายครั้งตะวันอาศัยช่วงเวลาที่พ่อของเขากอดตัวเองในการเอาช็อกโกแลตจากกระเป๋าของเขาใส่ไปในกระเป๋าของธัชชัยด้านธัชชัยที่เตรียมปิดกระเป๋านั่นเอง ตะวันก็เงียบนิ่งไปเขาได้สัมผัสกับมือขวาของธัชชัย ที่โดนตี แถมยังโดนไฟฟ้าช็อตอีก“ไม่เป็นอะไรนะ พ่อไม่เจ็บเลย”ธัชชัยพูดปลอบหัวใจที่บอบช้ำของเด็กน้อยในอ้อมกอดดวงตาประกายไปด้วยน้ำ แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะไหลออกมา“ไม่ฟังแล้ว ธัชชัยเล่านิทานได้ห่วยมาก…ผมไปก่อนหล่ะ คุณก็อยู่ที่นี่ไปหล่ะ” พอเด็กน้อยพูดจบ เขาก็ดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของธัชชัย และเดินจากไปอย่างไม่หันหลังกลับมามอง“ตะวัน ตะวันลูก” ธัชชัยเรียกลูกอยู่สองครั้ง แต่ก็ไม่ได้ยินอะไรตอบกลับ ก่อนจะได้ยินเสียงสะท้อนของตัวเองดังกลับมาธัชชัยนั่งคอตก ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ เขาจึงล้วงมือเข้าไปในกระเป๋า ก่อนจะรู้สึกถึงห่อกลมๆที่แท้มันก็คือถั่วช็อกโกแลตความมืดมิดในห้องมืดนี้สามารถซ่อนน้ำตาที่ไหลออกมาของธัชชัยได้อย่างดีไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น ภายในกรงรั้วก็มีเสียงสะอึกสะอื้นดังขึ้น และดังก้องอยู่ภายในห้องอย่างเนิ่นนานเจ้าเด็กน้อยนั่งอยู่ข้างเตียงของแปด ไม่มีถอดชุดนอน เขาเพียงมองจ้องไปยังแปดเด็กน้อยที่อายุเพียงแค่ห้าขวบ กลับสามารถมองลึกไปยังหัวใจของแปดได้จริงๆ แล้วแปดนั้นก็เกรงว่าจะสร้างความไม่สบายใจให้กับตัวน้อย ตอนนี้เหมือนขาแบกภูเขาไว้กับตัวอย่างไรอย่างนั้นแปดรู้ดีว่าอำเภอพัดรักนั้นรักเจ้าตัวน้อยมาก มากเสียจนไม่อาจอธิบายถูกก่อนหน้านี้ห้าก็เคยถูกทำโทษตอนฤดูหนาวมาแล้ว ด้วยการให้เขาไปนั่งแช่อยู่ในน้ำเย็นหลายชั่วโมง ดีนะที่ห้าร่างกายแข็งแรง แต่มันก็ยากพอสมควรเหตุผลที่โดนทำโทษนั้นก็เพราะว่า เขาเชื่อฟังคำสั่งของอำเภอพัดรัก ด้วยไม่ให้ปล่อยเด็กน้อยออกจากsky dreamไปเดินเล่นแต่เด็กน้อยอ้างว่าจะให้อำเภอพัดรักลงโทษห้ามันไม่ใช่ความผิดด้วยซ้ำ จริงๆ มันก็คือการกดขี่ดีๆ นี่เองสิบห้า นี่นายนอนไม่เหรอ? อย่าลำบากตัวเองเลย ไปนอนกบหม่ามี๊นายเถอะ” แปดนั้นฉลาดกว่าห้ามากอยู่“แปด ที่มือของธัชชัยเจ็บนั่น นายเป็นคนทำเหรอ? ”เด็กน้อยครุ่นคิดมานานก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาหัวใจของแปดเต้นผิดจังหว่ะไปแว๊บนึง มันเป็นเพราะเรื่องพ่อเขานี่เอง ดูท่าทางในใจของเขาก็ยังมีพ่อคนนี้อยู่บ้าง“อื้อ แต่เป็นเจตนาของพ่อบุญธรรมเขานะ ฉันไม่ทำหรอกถ้าไม่ได้รับคำสั่ง นี่พยายามทำเบาที่สุดแล้วด้วยนะ”เจ้าเด็กคนนี้ชอบเอาพ่อบุญธรรมมาอ้างเพื่อกดขี่พวกเขา แปดเองก็จะใช้พ่อบุญธรรมเพื่อต่อต้านความกดดันเหมือนกัน