ตอนที่ 658 แม่งเอ๊ย ผิดแผน

ธัชชัยกำลังต่อสายหาวิศาลอยู่นั้น ก็เป็นเวลาเดียวกับที่ไผ่โทรมาพอดี

“ชัย รีบอพยพให้คนออกมาได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันคงจะต้องส่งหน่อยสวาทเพื่อไปปราม ！อำเภอพัดรักแจ้งตำรวจ ถ้าเขาบาดเจ็บแม้แต่ปลายก้อย มันจะไม่เป็นแค่การบุกรุกเข้าสถานที่เท่านั้น เกรงว่าคุณกับฉันจะมีปัญหาขึ้นได้”

จากที่ของไผ่ดูเหมือนว่าจะรั้งเอาไว้ได้ไม่นานแล้ว

“ให้เวลาฉันอีกหน่อย เรายังหามิ้นไม่เจอเลย วางใจได้ แค่ไม่กี่นาทีเท่านั้นอำเภอพัดรักไอ้ปลาพิษนั่นจะตายไปง่ายๆ ได้ยังไง? ”

“รอไม่ได้แล้วหล่ะ ถ้ายังล่าช้าไปอีกหน่อยเรื่องคงจะต้องส่งไปหาหน่วยที่ใหญ่กว่า ถ้าอำเภอพัดรักได้รับบาดเจ็บดูเหมือนว่าแม้แต่นายใหญ่ยังต้องไปจิบชาไกล่เกลี่ยที่นั่น”

“ชีวิตของอำเภอพัดรักมันสำคัญมาก แล้วชีวิตของลูกเมียฉันไม่ใช่งั้นเหรอ? ”

“ทุกอย่างมันมีหลักฐาน แกมีหลักฐานยืนยันมั้ยหล่ะว่าลูกสาวกับเมียแกถูกจับไป? ”

“กฎหมายส้นตีนอะไรวะเนี่ย！”

ธัชชัยยังไม่ทันจะด่าจบดี ไผ่ก็ชิงวางสายไปก่อนแล้ว เขายังไม่ทันบอกให้บุรีอพยพคน หน่อยสวาทพิเศษก็เข้ามาควบคุมสถานการณ์

พอธัชชัยสงบลงเขาก็โทรหาไผ่อีกครั้ง ให้ลูกน้องของไผ่วนเวียนกับอำเภอพัดรักอยู่สักพัก

ส่วนหนึ่งของหน่วยสวาทอยู่เพื่อคุ้มครองอำเภอพัดรักไป ด้านไผ่ก็คอยประสานงาน ส่วนอีกด้านหนึ่งให้ช่วยดึงเวลาให้อาร์มได้ไปหามิ้นแต่น่าเสียดายที่ดันไปเจอมารหัวขนเข้าพอหน่วยสวาทเข้ามา อำเภอพัดรักก็ขยิบตาส่งซิกให้แก่แปด เพื่อให้แปดตามไปจัดการอาร์มอาร์มไม่ใช่เพียงแรงงานธรรมดา ตอนที่แปดตามเจอเขานั้นอาร์มกำลังอันล็อกประตูอิเล็กโทรนิกอยู่ ด้วยฝีมือของเขานั้นสามารถรู้ได้เลยว่าได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดีแปดเห็นจึงแผดถามเสียงแหลม “นายเป็นใคร? ”“มาขอค่าจ้าง”“แต่จะเข้าห้องเก็บของเนี่ยนะ? ”“ก็เพราะกำลังตามหาไอ้สุเทพอยู่ไง มันเป็นคนโกงเงินจากโครงการเราไป”“แกเป็นใครกันแน่เนี่ย? เป็นคนของวิศาลหรือธัชชัย? ”“ลองทายมาสิ”“เหมือนจะไม่ใช่ทั้งคู่ แกเป็นทหารรับจ้างใช่มั้ย? ใครสั่งให้แกมาที่นี่? บอกมาเร็วเข้า！”“อืม อยากให้ฉันบอกอะไรแกมั้ยหล่ะ? ”อาร์มได้กลิ่นความกระหายเลือดมาจากตัวของแปด เพียงเท่านั้นก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นคนที่จัดการยาก และเขาก็ไม่ควรที่จะอยู่ในบ้านหลังนี้นานเกินไปจากความรู้คิดของเขานั้น ถ้าเจอกันบนถนน คนที่กล้าหาญกว่าก็จะมีชัย และหากอยากมีชัยชนะหล่ะก็ ก็ต้องมีทักษะที่ดียิ่งกว่าความคล่องแคล่วของแปดนั้นถือว่าไวมาก เป็นคนที่ไวที่สุดเป็นอันดับที่สองจากที่อาร์มเคยเจอมาเลยทีเดียวมือของเขาถือรออยู่หนึ่งเล่ม นั่นทำให้คอของอาร์มเย็นวูบขึ้นมาอาร์มเองก็ไม่ได้คิดที่จะยอมแพ้ เขาพยายามคิดหาวิธีที่จะรับมือ เขาพยายามที่จะลดความบาดเจ็บที่เกิดขึ้นจากกริช นั่นคือต้องทำให้หลุดออกจากมือของแปดเมื่อเห็นการเผชิญหน้ากับกริชของอาร์มทำให้แปดนิ่งอึ้งไป แต่นั่นก็เพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น อาร์มใช้ข้อศอกของเขาในการต้านกริชในมือของแปด เขาพลิกตัวไปข้างๆกริชนั่นคมกว่าที่เขาคิด เลือดทะลักออกมาตามแนวของกริชลากผ่าน เมื่อแปดกวดตามเข้ามานั้น เขาก็วิ่งออกไปตามทางเดิน ก่อนจะกระโดดลงหน้าต่างชั้น2ไปโดยที่มือของเขานั้นยังมีเลือดไหลไปตลอดทาง“มิ้นหล่ะ? ”ธัชชัยถามเขาอย่างตื่นตระหนกเมื่ออาร์มถลันขึ้นมาบนรถ จากนั้นก็จึงสังเกตเห็นว่าแขนของเขาเต็มไปด้วยเลือด"นายบาดเจ็บเหรอ? ”“ในนั้นน่าจะมีห้องลับ ผมเปิดมันไม่ได้”วัจสาเองก็พูดเสริมขึ้น “มิ้นโดนสิบสองฉีดยาเข้าไปก่อนจะเอาตัวไปซ่อน”พอได้ยินดังนั้นธัชชัยก็ถลันจะลงรถไปทันที แต่อาร์มรั้งตัวเขาไว้ “คุณอย่าไป แปดกำลังตามมา อย่าให้อำเภอพัดรักทำลายหลักฐานไปได้”อาร์มพูดด้วยเสียงเรียบต่ำเพื่อเตือนธัชชัยด้านธัชชัยก็เห็นว่าแปดกับสี่กำลังตามมา จังหวะนั้นที่ทำได้ก็เพียงแค่หนีออกก่อนในตอนนั้นเองธัชชัยก็ทำได้แค่แอบคิดเองเงียบๆ เขาพบว่ามันน่าสงสัย เขาเพิ่งจะตามให้อาร์มมาทำงานกับตนเมื่อสองวันก่อนนี้เอง ทำไมเขาถึงได้ดูคุ้นชินกับลูกบุญธรรมของอำเภอพัดรักนัก?เมื่อเห็นธัชชัยเต็มไปด้วยความกังวล หัวใจของวัจสาก็ทุกข์ร้อนตามอย่างอดไม่ได้ด้วยเพราะเธอรู้จักเขาดีแต่ก็ไม่ได้อยากจะรู้นัก ทั้งหมดนี้เหมือนกับเราได้ย้อนกลับไปเมื่อ5ปีก่อนวัจสาไม่กล้าแม้แต่จะจินตนาการ ถ้าหากว่าธัชชัยจะต้องเลือกระหว่างตะวันผู้เป็นลูกชายของเธอกับมิ้นผู้เป็นลูกสาวของกนิษฐา เขาจะเลือกใคร…..