วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 639 มิ้นถูกลักพาตัวไป 2

ตอนที่ 639 มิ้นถูกลักพาตัวไป 2

“กนิษฐา นี่เธอลักพาลูกตัวเองไปเป็นตัวประกัน เธอคิดว่าตัวเองยังมีสิทธิ์ที่จะเป็นแม่คนอยู่อีกหรอ!” ไม่ใช่ว่าธัชชัยไม่เชื่อคำพูดของกนิษฐา แต่เขาแค่โมโหกับสิ่งที่เธอได้ทำลงไป

“ธัชชัยคุณต้องเชื่อฉันนะ! ฉัน…ฉันไม่ได้โกหกคุณ! มิ้นโดนคนของนายอำเภอพัดรักจับตัวไปจริงๆ! ถ้าฉันหลอกคุณ ขอให้ฉันมีอันเป็นไป!”

พอพูดจบกนิษฐาที่ดูวิตกกังวล ยังไม่สามารถดึงสติทั้งหมดกลับมาได้

“นายอำเภอเป็นพ่อบุญธรรมของเธอไม่ใช่เหรอ? เขาคงจะไม่ทำอะไรลูกสาวเธอหรอก เธอหาทางจัดการเองแล้วกัน!”

จากนั้นธัชชัยก็วางสายไปด้วยความเย็นชา

“ธัชชัย! ธัชชัย…” เหลือเสียงตรู้ดๆหลังวางสายไป ทำให้กนิษฐาเสียใจมากกว่าเดิม

“คุณมันก็เป็นแค่คนไร้เมตตา ธัชชัย! มิ้นเป็นลูกแท้ๆของคุณนะ!” กนิษฐาตะโกนโวยวายด้วยร่างที่ไร้เรี่ยวแรง

แต่ช่างน่าเสียดายที่ความเกรี้ยวโกรธเหล่านี้ส่งไปไม่ถึงธัชชัย สายตาของธัชชัยที่มองลงไปนิ้วมือของตัวเอง ซึ่งกำลังถูกตะวัน ลูกชายของเขาพยายามเอานิ้วมือไปสแกนปลดล็อคอยู่

เด็กน้อยได้ลองทุกนิ้วในมือซ้ายของพ่อเขาหมดแล้ว แต่ประตูรุ่นใหม่ ไม่มีท่าทีที่จะเปิดเลย เขาคงต้องตั้งความหวังกับมือขวาที่เหลืออยู่แล้วล่ะ

พอเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาที่มีเลศนัยของพ่อเขาได้จ้องลงมา ทำให้เด็กน้อยสะดุ้ง และจึงพูดจาอย่างมีมารยาท

“คุณธัชชัย ขอผมยืมมือขวาของคุณหน่อยได้ไหมครับ?”มองลงไปที่ลูกตัวเองที่พยายามจะหนีออกไป ธัชชัยทั้งอยากจะโกรธและก็อยากจะหัวเราะกับพฤติกรรมของเขาหัวใจที่เย็นชาก็เริ่มรู้สึกปวดใจขึ้นมาไม่ใช่มีคนเคยกล่าวไว้ว่าเลือดข้นกว่าน้ำเสมอหรอกเหรอ? แต่ทำไมลูกตัวเองถึงดูทำเหมือนเขาไม่ใช่พ่อแท้ๆ เหมือนแค้นกันมาเป็นชาติธัชชัยกล่าวด้วยความเหนื่อยใจ “ตะวัน เราสองคนพ่อลูกมาคุยกันหน่อย”เด็กน้อยหันมาจ้องตาพ่อของตัวเองแล้วตอบว่า “ผมไม่มีเรื่องอะไรจะคุยกับคุณ?”“เราเป็นพ่อลูกตามสายเลือดนะ เราจะไม่มีเรื่องให้คุยได้ยังไง?” ธัชชัยโน้มตัวลงมากอดลูกเขา“ถึงจะพูดงั้นก็เถอะ แต่อีกไม่นานแม่ผมก็จะหย่ากับคุณแล้ว เราก็ไม่เป็นพ่อลูกกันแล้ว!” เด็กน้อยพูดด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจ “เหมือนว่าแม่ผมจะไม่ค่อยชอบคุณนะ”ธัชชัยทำหน้างุนงง เพราะเขางงว่าทำไมตะวันถึงคิดอย่างนี้ วัจสาไม่ใช่ว่าชอบเขาเหรอ? และต่อให้หย่ากันแล้วทำไมถึงจะไม่สามารถเป็นพ่อลูกกันได้หล่ะ?“ลูกรักของพ่อ ไม่ว่ายังไงพ่อก็ไม่หย่ากับแม่ของลูกหรอก ต่อให้หย่ามาจริงๆ ความสัมพันธ์ของเราก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย อีกอย่างแม่ของลูกก็รักพ่อจะตาย”ต่อมา เหมือนธัชชัยนึกขึ้นได้เลยพูดต่อว่า “บนโลกใบนี้ พ่อเป็นผู้ชายที่แม่ของลูกรักที่สุดแล้ว!”“ไม่มีทาง! ผมต่างหากที่เป็นผู้ชายที่แม่รักมากที่สุด! “ เด็กน้อยพูดอย่างไม่พอใจ“ลูกเอ๋ย นี่ลูกรู้จักความรักแบบครอบครัวกับความรักแบบชายหญิงไหม? แบบที่แม่รักลูกหน่ะคือรักแบบครอบครัว ส่วนแบบที่รักพ่อคือรักแบบชายหญิง”“ผมไม่สนอะไรพวกนี้หรอก แต่ที่แน่ๆแม่รักผมที่สุดต่างหาก”พอเด็กน้อยพูดจบ ก็เหมือนพ่อลูกคู่นี้ยังเคืองกันอยู่หน่อยๆธัชชัยที่ใช้ความคิดอยู่ จึงยกโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายไปหาวิศาลที่จริงคนแรกที่ธัชชัยนึกถึงคือกรดล แต่ไม่นานมานี่เขาเคยหักหลังตน พอคิดๆแล้วธัชชัยเลยไม่สบอารมณ์“โห นี่คุณชายรองจากตระกูลศรีทองโทรมาหาผมเองแบบนี้? พระอาทิตย์คงจะขึ้นฝั่งตะวันตกแน่เลย”วิศาลแซวด้วยความประหลาดใจ“อย่าพูดมากหน่า มาหาฉันที่บริษัทโฮสติ้งภายในครึ่งชั่วโมงนี้ ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย” ละก็พูดต่อว่า “หารถที่มันดูธรรมดาๆก็พอ อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้ ฉันจะรอนายอยู่ที่นี่แหละ!”พูดจบธัชชัยก็วางสายเลยเขานั่งลงไปข้างๆลูกเขาแล้วพูดขึ้นว่า“ ตะวัน เดี๋ยวจะมีลุงใจดีคนนึงมา พ่ออยากจะฝากลูกไว้กับลุงคนนี้สักสองสามวัน หลังจากที่พ่อจัดการธุระของพ่อเสร็จ พ่อจะมารับลูกนะ ดีไหม? ““ถ้าพ่อมีเวลาจะรีบไปหาลูกเลยนะ” ธัชชัยกล่าวพลางยื่นมือไปลูบแก้มของลูก ไม่รู้ว่าจะแสดงความจริงใจให้ลูกเห็นยังไงเด็กน้อยตอบแบบไม่ลังเลเลย” ไม่ ผมจะอยู่กับแม่เท่านั้น ““ลูกไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเราสามคนครอบครัวก็จะได้กลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว! “ ธัชชัยตอบกลับลูกตนอย่างรวดเร็วเด็กน้อยมองไปที่พ่อของเขา แล้วตอบว่า “ไม่ดีกว่า ถ้าเจอกับเด็กขี้แงอย่างมิ้นกับแม่เขาที่ดูโหดอย่างกับแม่มดคนนั้น เดี๋ยวก็มีปัญหากันอีก?”ธัชชัยอดขำไม่ได้ ลูบหัวลูกแล้วพูดว่า “พวกเขาก็มีชีวิตของพวกเขา พ่อมีความลับจะบอก มิ้นหน่ะไม่ใช่ลูกแท้ๆของพ่อหรอก เป็นของพี่ชายพ่อต่างหาก เป็นลูกของคุณลุงวรพล”เด็กน้อยตอบกลับ “ผมก็รู้ตั้งนานแล้วครับ!”ธัชชัยอึ้งแล้วถามว่า “ใครบอกลูกกัน? ลุงหรอ?”เด็กน้อยพยักหน้า แล้วถามกลับว่า “ ทำไมไม่บอกยัยแม่มดนั้นหล่ะ? พ่อกลัวเธอยังงั้นเหรอ? “ธัชชัยตะลึงกับความคิดที่คาดไม่ถึงของเด็กห้าขวบคนนี้เลย