วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 626 การเจอกันในสถานการณ์ที่วุ่นวาย

ตอนที่ 626 การเจอกันในสถานการณ์ที่วุ่นวาย

วรพลพูดต่อจากธัชชัย เพราะว่าเขาวรพลไม่อยากจะให้ทุกอย่างต้องถูกเปิดโปง เขายังอยากจะให้กนิษฐาอยู่ในฝัน แล้วไม่อยากเห็นเธอเป็นบ้า

วรพลรู้ สองแม่ลูกวัจสากลับมา ก็เท่ากับฝันหวานของกนิษฐานั้นคงจะจบลง ถ้าตอนนี้เอาความจริงนั้นพูดออกมา กนิษฐาก็คงจะเป็นบ้า วรพลกำลังคิดอยู่ ไม่ใช่ว่ายังไงก็ตาม เธอก็ยังเป็นแม่ของมิ้น

วรพลก็ไม่เคยคิดเหมือนกัน ตัวเองจะกลายเป็นก้างขวางคอในเส้นทางความรักของน้องชายและวัจสา

“ใช่แล้วๆ คุณชายใหญ่พูดถูก! ตะวันและหนูมิ้นเป็นลูกหลานของตระกูลศรีทอง พวกเราต้องรักและเอาใจใส่กันให้มาก!” ป้าอ้อยจึงพูดต่อจากที่วรพลพูด

เธออยากจะให้เรื่องนี้มันผ่านพ้นไป ไม่อยากให้กนิษฐาต้องโมโห

“จะให้รักและเป็นห่วงเหมือนกันได้ยังไง ลูกที่เกิดจากผู้หญิงต่ำๆอย่างวัจสา ทำไมถึงเอามาเปรียบเทียบกับลูกของกนิษฐาได้?!”

กนิษฐารู้สึกเครียดหนักมาก เพราะว่าเธอไม่เคยคิดเลยว่าธัชชัยจะพาตะวันกลับมาแบบนี้ เธอไม่ทันได้เตรียมใจเลย!

แต่ว่าเธอก็ควรที่จะนึกถึงตั้งแต่เนิ่นๆ ตัวเองไม่ได้ฆ่าเด็กในท้องของวัจสาเพื่อห้าปีก่อนให้สิ้นซาก ก็คงต้องคำนึงถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้

“คุณนั่นแหละต่ำ! กล้าด่าหม่ามี๊ของผม ไอ้ผู้หญิงเลว ผมจะกำจัดคุณ!”

เด็กน้อยเป็นคนที่โหดเหี้ยมอยู่แล้ว และพละกำลังที่เขามีก็ล้วนเป็นอำเภอพัดรักเป็นคนสอนมา

เขาเลยเอาผลไม้จากในจานขึ้นมา แล้วขว้างไปที่กนิษฐาเด็กน้อยเป็นคนมือแม่นมาก ตอนที่กนิษฐากำลังคิดจะหลบจากความอันตราย แต่เธอก็หลบไม่ทัน จนผลไม้ที่กระทบกันแขนของเธอ“โอ้ย!” กนิษฐากรีดร้องออกมา เหมือนนึกไม่ถึงว่าเด็กน้อยจะแม่นขนาดนี้เขาไม่เพียงแต่โยนแอบเปิ้ลแค่ลูกเดียว ตะวันยังโยนกล้วย องุ่น……อีกมากมายใส่เธอกนิษฐาเลยถอยหลังอย่างไม่พอใจ ทั้งยื่นมือออกมาบังหน้าตัวเอง เพราะเขาโยนผลไม้ใส่เธอไม่หยุดแบบนี้“พี่ตะวัน……หนูขอร้องเถอะอย่าโยนหม่ามี๊ของหนูอีกเลย…..อย่าโยนอีกเลย…….”พอเห็นหม่ามี๊ของตัวเองถูกของปาใส่แบบนี้ มิ้นจึงเดินขึ้นหน้ามา อยากจะแย่งจานผลไม้มาจากมือของตะวัน วรพลจึงขึ้นหน้ามาช่วยกนิษฐาบังผลไม้ที่ตะวันโยนใส่แรงที่มิ้นมีสู้ไม่ได้กับตะวันเลย ตอนที่ตะวันไม่ได้ตั้งใจผลักเธอ เธอจึงล้มลงตรงพื้น แล้วเริ่มตะโกนร้องไห้โวยวายออกมา“มิ้น……มิ้น……”วรพลเลือกที่จะเข้าไปหามิ้นแทนที่เขากำลังปกป้องกนิษฐาอยู่ เขาเลยรีบเดินไปหามิ้นด้วยเท้าซ้ายที่ยังไม่ได้หายดีเห็นวรพลเดินออกมา ตะวันเลยถือโอกาสนี้ปาผลไม้ที่มีอยู่ในจานทั้งหมดใส่กนิษฐากนิษฐายื่นมือออกมาบังผลไม้ที่ปาเข้าตัวของเธอ แต่ยังไงเศษและน้ำของผลไม้จากองุ่นและสตอเบอรรี่ก็ยังคงแปดเปื้อนใบหน้าของเธออยู่ดี ทันใดนั้นเธอดูมอมแมมและน่าเกลียดมากๆทั้งแดงทั้งม่วง เป็นความรู้สึกที่อธิบายออกมายาก“ไอ้เด็กบ้า ดูว่าวันนี้ฉันจะจัดการกับแกยังไง！”เห็นตะวันเอาของปาใส่ตัวเองแบบนี้ แล้วยังผลักลูกสาวของตัวเองล้มลงบนพื้น ทันใดนั้นเธอจึงกลายเป็นสิงโตตัวเมียจนสุดท้ายเธอกำลังจะเอาแจกันที่อยู่ข้างๆ ขว้างไปที่หัวของตะวันได้ยินแค่เสียงเพี้ยง แจกันก็แตกแล้ว แต่กลับไม่ได้ปาโดนหัวของตะวัน ธัชชัยเป็นคนมาขวางไว้เองธัชชัยเข้ามาโอบกอดตะวันไว้ในอ้อมกอด ไม่ให้เขาได้รับบาดเจ็บใดๆ“กนิษฐาเธอบ้าไปหรือป่าว?! กลับใช้แจกันปาใส่เด็กอายุห้าขวบ?!” ธัชชัยโกรธจนนัยน์ตาจะลุกเป็นไฟ เหมือนกำลังจะใช้ไฟแผดเผากนิษฐาให้ไม่เหลือแม้แค่กระดูก“นึกไม่ถึงว่าเธอเกิดเป็นแม่แท้ๆ กลับใช้ไม้ที่โหดเหี้ยมขนาดนี้ กลับกล้าลงไม้ลงมือกับเด็ก นี่เธอกล้าดีมาจากไหน?!”ธัชชัยด่าเธอเป็นชุด ทุกคำพูดของเขาเต็มไปด้วยความเย็นเหมือนเกล็ดน้ำแข็งเกาะตัว ทำให้รู้สึกฟังแล้วใจหายมากๆเส้นเอ็นสีเขียวที่อยู่ตรงหน้าผากของเขาก็คือการยืนยันว่าเขาโมโหมากตอนนี้“ดี ธัชชัย คุณก็เก่งเหมือนกันหนิ! มีลูกชายกลับมาแล้ว คุณก็อยากจะผลักไสสองแม่ลูกอย่างฉันให้ไปไกลจากตระกูลศรีทอง?!”กนิษฐารู้ดีว่าเธอทำให้ธัชชัยโมโห แต่ตอนนี้เธอก็ไม่มีทางเลือก เพื่อศักดิ์ศรีขอตัวเองและคงตำแหน่งและฐานะที่ลูกสาวตัวเองมีอยู่“มิ้น ไปกับแม่! ตระกูลศรีทองไม่อยากได้พวกเราแล้ว!”“ไม่…..มิ้นไม่ไป! มิ้นไม่อยากไป!” สุดน่ารักไม่อยากออกจากบ้านหลังนี้ เพราะว่าคนที่นี่ดีกับเธอมาก“มิ้นอย่าดื้อกับหม่ามี๊แบบนี้! เร็ว ไปกับหม่ามี๊!” กนิษฐาเหมือนคนบ้า และกำลังพุ่งไปหาวรพล เพื่อที่จะแย่งมิ้นจากอ้อมกอดของวรพลและวรพลเองก็ยืนไม่นิ่ง เกือบจะล้มลงบนพื้นไปกับมิ้นยังดีที่ป้าอ้อยกับคุณภูษิตมารับคุณชายใหญ่ไว้ทันเวลา“กนิษฐา ถ้าเธอจะไปเธอก็ไปคนเดียว! มิ้นไม่ไปกับเธอหรอก เธอเป็นลูกหลานของตระกูลศรีทอง!” ธัชชัยขึ้นหน้ามาด่าเธอ