วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 618 ตะวันรู้จักกาลเทศะมาก
ตอนที่ 618 ตะวันรู้จักกาลเทศะมาก
ธัชชัยไม่ได้ปิดบังวรพลเลยสักนิด การผ่าตัดทุกอย่างนั้นทำตอนที่วรพลรู้สึกตัว เขาเห็นว่าของๆตัวเองกำลังจะถูกฉีดเข้าไปในร่างกายของกนิษฐา…….
ตอนแรก วรพลก็ต่อต้านมากๆ แต่ก็รู้สึกหวาดกลัวและรู้สึกผิดมากกว่า ผ่านไปเวลานานพอสมควร เขาไม่กล้าไปเผชิญหน้ากับกนิษฐา
ช่วงเวลาที่เขาไม่กล้าเผชิญหน้า กนิษฐาตั้งท้องแล้ว!
และเรื่องมันไม่ได้จบเพียงแค่นี้ เพื่อที่จะทำให้กนิษฐาสามารถเลี้ยงครรภ์ให้โตอย่างมีความสุข แล้วคลอดลูกออกมาด้วยความเต็มใจ ธัชชัยจึงต้องแบกรับความผิดแทนวรพล
ถ้าให้กนิษฐารู้ว่าลูกในท้องของเธอเป็นของวรพล ความคิดของเธอก็คงจะฆ่าเด็กในท้อง
และธัชชัยต้องแบกรับภาระนี้ไว้จนถึงตอนนี้
จนถึงตอนนี้ วรพลก็ไม่กล้าบอกความจริงให้กนิษฐา เพราะว่าเขากลัวว่าเธอจะกลายเป็นคนบ้า
สิ่งที่ธัชชัยทำลงไป ก็แค่อยากจะให้พี่ชายคนโตของเขายังรู้สึกมีหวังและอยากมีชีวิตต่อ และมีความคิดที่อยากจะอยู่ต่อไป ดังนั้นเขาจึงสามารถรับมือกับผ่าตัดเล็กและการผ่าตัดใหญ่
ต่อให้เขาไม่ทำเพื่อตัวเอง อย่างน้อยก็อยู่เพื่อลูกของท้องของกนิษฐา
ตอนนั้นสมองของวัจสาสับสนมาก แต่ว่ามาคิดๆดูแล้วก็มีแค่ธัชชัยผู้ชายที่สารเลว จึงจะหาวิธีสกปรกแบบนี้ได้ในใจของเขา ผู้หญิงมันก็แค่เครื่องมือที่สืบทอดทายาทของเขา? เขาคงไม่รู้จักคำว่าเคารพหรอก และไม่มีทางที่เขาจะไปถามผู้หญิงว่านี่เป็นสิ่งที่ผู้ชายต้องการหรือป่าวเขาก็ทำแบบนี้กับวัจสา และก็ยิ่งทำแบบนี้กับกนิษฐาในใจของเขา ผู้หญิงไม่มีความสำคัญอยู่แล้วใช่ไหม?แต่ว่าวัจสาเชื่อว่าครั้งนี้วรพลไม่ได้โกหกตัวเอง ถึงแม้ก่อนหน้านี้เขาจะช่วยน้องชายของเขาแล้วรังแกตัวเองก็ตามแต่ว่าพวกเขาสองคนได้ผ่านเรื่องราวมามากมายด้วยกัน ความตายพวกเขายังรอดพ้นมาได้ ดังนั้นวัจสาเลยเลือกที่จะเชื่อเขาพอวัจสาฟังคำตอบของเขาจบ จากนั้นก็หันไปมองมิ้นที่ยืนอยู่ข้างๆหรือว่าอายุของเธอยังน้อย ตอนนี้เลยไม่สามารถเข้าใจคำว่า “พ่อแท้ๆ” อีกอย่างความสนใจของเธอก็ไม่ได้อยู่ที่นี่แค่อยากจะยื่นมือของจับมือของตะวันที่สวมใส่ชุดสูทอย่างหล่อเหลา เหมือนไม่ได้ยินเรื่องที่พ่อวรพลคุยกับพวกเขาอยู่วัจสาเลยรู้สึกโล่งอกเบาๆ เพราะว่ามิ้นยังไม่รู้เรื่องก็ดี ถ้าเธอกลับไปบอกแม่แท้ๆของเธอ ก็ไม่รู้ว่าเรื่องนี้มันควรจัดการยังไงจริงๆแล้วสำหรับกนิษฐา เธอก็โหดเหี้ยมไม่น้อย วัจสาก็รู้สึกกลัวเบาๆ วิธีสกปรกที่เธอใช้ มักจะทำให้คนอื่นต้องขนลุกตะวันกลับถามคำถามที่ยังค้างคาไว้ต่อ “แต่ว่าผมได้ยินเธอเรียกธัชชัยว่าแดดดี้!”พอได้ยินชื่อของพ่อธัชชัย เจ้าหญิงมิ้นจึงรู้สึกตื่นตูมขึ้นมา “ฉันมีพ่อสองคนนะ คนหนึ่งคือแดดดี้ใหญ่ อีกคนคือแดดดี้เล็ก! ถ้าพี่ตะวัน เดี๋ยวหนูมิ้นจะแบ่งแดดดี้ให้หนึ่งคน!”เจ้าหญิงมิ้นพูดขึ้นอย่างไม่น่าเสียดายเลย เธอทำแบบนี้ก็เพื่อที่จะเอาใจพี่ตะวันที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้าของเธอสำหรับมิ้นที่ทำแบบนี้เพื่อเอาใจตะวัน ตะวันกลับนึกว่าเธอกำลังอวด ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ปล่อยออกมาจากจมูก “ใครอยากได้แดดดี้ของเธอ! ฉันมีพ่อมเลี้ยงของฉันก็พอ!”เจ้าหญิงน้อยตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยถูกใครปฏิเสธมาก่อน ดังนั้นเธอรู้สึกเสียใจเบาๆ จากนั้นจึงวิ่งเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของวรพลแล้วร้องไห้ออกมา“แดดดี้……พี่ตะวันไม่ชอบมิ้น ……. มิ้นเสียใจจังเลย!”“มิ้นหยุดร้องได้แล้วค่ะ ไม่ต้องเสียใจด้วย พี่ตะวันต้องชอบน้องมิ้นมากๆ เพราะว่าพวกหนูเป็นพี่น้องแท้ๆกัน!”วรพลพูดปลอบใจสาวน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา เห็นเธอร้องไห้ ใจของเขาแทบจะละลาย“ตะวัน นี่เป็นคุณลุงของผมนะ รีบเรียกคุณลุงเร็ว ตอนแรกหม่ามี๊แต่งเข้าไปในบ้านศรีทอง คุณลุงนี่แหละที่ดีกับหม่ามี๊ที่สุด!” วัจสาลูกชายของตัวเองสนิทสนมกับวรพลแต่ว่าตะวันแค่เม้มปาก ไม่ได้เรียกเขาว่า “ลุง”สักคำ กลับถามขึ้นด้วยความสงสัย “หม่ามี๊ อะไรที่เรียกว่าคุณลุง? คือใคร?”วัจสาจึงอธิบายขึ้น “คุณลุงก็คือพี่ชายของป่าปี๊ผม ดังนั้นผมต้องเรียกว่าคุณลุง”“ตะวัน เรียกลุงสิ! เรียกเหมือนที่ผมเรียกอำเภอพัดรัก” วรพลไม่ได้อธิบายอะไรให้กับตะวันอีก เขาแค่อยากจะเปลี่ยนวิธีที่ทำให้เด็กน้อยรับได้ที่จะเรียกเขาเด็กน้อยจึงพึมพำขึ้น “พ่อเลี้ยง……ลุง……”วรพลเลยพูดขึ้นเพิ่มเติม “ถ้าไม่ถือสา ก็เรียกลุงเหมือนที่มิ้นเรียก “แดดดี้ใหญ่”ตะวันจึงส่ายหัวปฏิเสธไปโดยทันที เพราะว่าในความคิดของเขา มีแค่เด็กน้อยเท่านั้นที่จะเรียก “แดดดี้” เขาไม่ใช่เด็กน้อยที่เอาแต่อมมืออีกต่อไป“งั้นผมก็เรียกลุงว่าคุณลุงแล้วกัน แต่ว่าคุณลุงต้องห้ามสารเลวเหมือนธัชชัยที่ชอบรังแกหม่ามี๊ของผม! ไม่งั้นผมจะกำจัดคุณ!”“ตะวัน! ห้ามเสียมารยาทแบบนี้! ลุงเขาไม่เคยรังแกหม่ามี๊! “ วัจสากำลังจะเปลี่ยนความคิดที่เคียดแค้นของตะวัน