วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 557 ฉันจะดูเธอตาย 2

ตอนที่ 557 ฉันจะดูเธอตาย 2

ดูจากสภาพของกนิษฐาเเล้ว ก็คงเเค่ถูกกระชากเสื้อผ้าเท่านั้นเอง ไอ้วิศาลมันให้ใครทำอะไรเธอ? ไม่ใช่บอกว่าให้เหลือผ้าปกปิดหน่อย?

หรือว่า….

กนิษฐาหดตัวอยู่ในอ้อมกอดของธัชชัย ทั้งตัวร้อนไปหมด เเต่ว่าตัวของเธอกลับพยายามหดตัวไว้ตลอด

“มิ้นรีบลงไปหาคุณปู่ตฤณ ให้เขาไปเรียกหมอมา!”

“ได้ มิ้นจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ ไปหาคุณปู่ตฤณไปเรียกหมอมา!” มิ้นลงมาจากเตียง พุ่งไปทางประตู

วรพลที่ยืนเงียบๆไว้ที่หน้าประตู ยืนดูกนิษฐาที่อยู่ในอ้อมกอดของธัชชัยอย่างนิ่งๆ

5ปีเเล้ว ที่กนิษฐาอยู่ในบ้านหลังนี้ ก็ไม่เคยเห็นความดูเเลการปกป้องที่เขามีให้เธอเลย เธอยอมให้ธัชชัยทำร้ายขนาดไหนก็ไม่ยอมที่จะหันกลับมามองเขา

เขาเองก็เหมือนกัน? ชนกับกำเเพงเเล้ว เเต่ก็ยังไม่ยอมกลับใจ ก็คือเขาเองวรพล!

ทั้งๆที่รู้ว่าผู้ชายคนเดียวที่กนิษฐารักเเละต้องการคือธัชชัยคนเดียวเท่านั้น!

บางครั้งวรพลเองก็อยากจะให้ธัชชัยเเต่งงานกับเธอ ทำให้ความฝันตลอดหลายปีมานี้ของเธอเป็นจริง

เขาเองก็มีเเค่มิ้นก็พอเเล้ว!

นอกจากนี้ ในชีวิตของวรพลก็ไม่ต้องการของมีค่าอะไรอีกเเล้วพ่อบ้านตฤณเรียกหมอมาเร็วมาก เพราะตอนนี้วรพลเองก็ดีขึ้นเยอะเเล้ว เลยให้คุณหมอภาคินกลับไปโรงพยาบาลได้ ให้ฝึกเด็กใหม่หมอมาตรวจเช็คร่างกายให้กนิษฐา เเล้วต่อสายน้ำเกลือให้เธอ พอทำทั้งหมดนี้เสร็จเเล้ว กนิษฐาก็หลับเลยเสียงของวรพลเเหบๆ “ธัชชัย….ขอบใจนายนะ”ธัชชัยพูดเสียงเบา “ถ้ายังมีครั้งต่อไปอีก ฉันก็จะดูเธอตายเอง!”……วัจสาที่กำลังใส่เสื้อให้ตะวันเเละกำลังพูดว่า “ตะวัน จำได้มั้ยที่รับปากที่เเม่พูดไว้ได้ไหม?”ตะวันน้อยที่ตัดผมทรงฝาหม้อไว้ ถึงจะไม่ชอบทรงที่ดูเเล้วอยากจะร้องไห้ทรงนี้ เเต่เพื่อให้เเม่มีความสุข เขาเองก็ยอมตอบอย่างเด็กดี “จำได้ อย่าพูดถึงเเม่ไม่ว่าจะคุยกับใคร เลยห้ามพูดชื่อของเเม่”วัจสาพยักหน้า หอมหน้าของเจ้าตัวน้อย “ตะวันเป็นเด็กดีที่สุด!”“เเต่ว่าถ้าพ่อบุญธรรมบอกคนอื่นล่ะ?” เจ้าตัวน้อยถามขึ้นมา“นั้นเป็นเรื่องของพ่อบุญธรรม พวกเราไม่ต้องยุ่ง!” วัจสาถอนหายใจ ในใจก็ยังรู้ยังกังวลอยู่“ตะวัน ถ้าพ่อบุญธรรมให้ลูกทำเรื่องโหดร้ายอะไร จำที่เเม่พูดไว้นะ เราต้องเป็นเด็กดี! โอเคมั้ย?”เจ้าตัวน้อยพยักหน้าวัจสาอุ้มตะวันขึ้นมา “ตะวัน…เเม่ไม่อยากเสียลูกไป เเละไม่สามารถเสียลูกไปได้!”วัจสายังอยากจะกำชับอะไรอีก เเต่ก็พูดไม่ออกเเล้วออกไปก็เจอสิบสองเป็นคนเเรก เเต่พอเห็นทรงผมของเจ้าตัวน้อยเเล้ว ก็อึ้งไปเลยความหล่อเหลาไม่เห็นเเล้ว พอใส่เเบบนี้ก็กลายเป็นหมวกเก่าๆใบหนึ่ง……เเต่ว่านี้ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด เพราะมีใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาคอยบวกคะเเนน เเต่ว่าตอนที่เขาเดิน ปมของเขาที่โดนลงเเล้วตกลงมา ทำให้สิบสองอยากจะหัวเราะ ทำไมดูโง่น่ารักเเบบนี้?เเต่ว่าเขาไม่ได้สนใจว่าเจ้าตัวน้อยจะตัดผมทรงอะไร เเค่ถามว่า “เเม่ล่ะ?”หรือเขาอาจจะรู้ว่าวัจสาอยากจะทำอะไร เเค่ไม่ได้เปิดโปงเธอ“เเม่ของผมไม่ค่อยสบาย เลยไม่ไปกับพวกเราเเล้ว”เจ้าตัวน้อยตอบ ทำให้อำเภอพักรักขมวดคิ้วเพราะว่าคืนนี้เขาจะเห็น วัจสาอุ้มสิบห้าไปตรงหน้าของธัชชัย ตอนนั้นธัชชัยจะตกใจขนาดไหน“ตอนกลางวันเเม่นายยังดีๆอยู่เลย? ทำไมพอถึงกลางคืนก็ไม่สบายเเล้ว? สิบสอง ไปเรียกหมอมา!”“พ่อบุญธรรม ไม่ต้องเเล้ว ก็ให้เเม่พักผ่อนที่บ้านเถอะ เพราะถ้ามีเเม่อยู่ด้วย ผมคงจะไม่สะดวก!” เจ้าตัวน้อยช่วยเเม่เเก้ตัว เพราะเขารู้ว่าเเม่ไม่อยากไปพอได้ยินเจ้าตัวน้อยพูดเเบบนี้ อำเภอพักรักเองก็ไม่อยากจะยื้อให้วัจสาไปอีก เพราะวันนี้คนที่โดดเด่นที่สุดก็คือสิบห้า จะมีหรือไม่มีวัจสาก็ได้อีกอย่างตอนนี้วัจสาไม่ไปก็ดีเเล้ว เเบบนี้อำเภอพัดรักก็สามารถบังคับทุกการกระทำเเละคำพูดของเจ้าตัวน้อยได้!พอเดินออกไปถึงหน้าประตู เจ้าตัวน้อยก็เหมือนจะนึกอะไรออก วิ่งเข้าไปข้างในคืนพอเขาออกมาอีกครั้ง ในมือก็ถือหน้าไม้ไว้ นี้คือหน้าไม้ที่อำเภอพัดรักสั่งทำพิเศษ ให้เหมาะกับเเรงของเขา เเต่ก็ยังคงเเรงของการฆ่าไว้ที่กลับไปเอาหน้าไม้นั้น ก็เพราะว่าได้ยินว่าคืนนี้ จะมีพ่อของเขาธัชชัยมาด้วย โอกาสที่ดีเเบบนี้ จะพลาดได้อย่างไร?มองดูหน้าไม้ของเจ้าตัวน้อย อำเภอพัดรักก็ยิ้มออกมา อารมณ์ดีขึ้น คิดว่าการนับญาติคืนนี้ หรือว่าการพบเจอระหว่างพ่อลูก ก็คงจะไม่น่าเบื่อเเล้ว!