วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 553 มีพ่อแค่คนเดียว 2

ตอนที่ 553 มีพ่อแค่คนเดียว 2

“ทำไมหล่ะมิ้น? หนูชอบกินฟักทองที่สุดเลยไม่ใช่หรอ หรือว่าโจ๊กฟักทองวันนี้ไม่อร่อย? ”

ธัชชัยถามก่อนจะชิมเข้าไปหนึ่งคำ ดูเหมือนว่าต้มกำลังพอดี เหมือนเดิมไม่ผิดเพี้ยน มีความหวานผสมไปนิดหน่อย

“พ่อเล็กคะ แม่หนูเหมือนว่าจะไม่สบายเลย พ่อลองไปดูเธอหน่อยดีมั้ยคะ? ” เด็กน้อยพูดขึ้นด้วยเสียงใสซื่อ

ธัชชัยเพียงขมวดคิ้วขึ้นนิดหน่อย ไม่ว่าใครที่ถูกปล้นถูกถอดไปซะหมดก่อนจะถูกส่งกลับบ้านตระกูลศรีทองก็จำต้องหัวเสียกันทั้งนั้น โดยเฉพาะไม่ต้องพูดถึงเลยกับยัยปีศาจกนิษฐานั่น

“พ่อเล็กไม่ใช่หมอนี่นา รักษาแม่หนูไม่ได้หรอก ไม่อย่างนั้นให้พ่อใหญ่เข้าไปดูแม่หนูดีมั้ย? ”

ธัชชัยหว่านล้อม

“ไม่ค่ะไม่ได้ แม่รักพ่อเล็กที่สุด ถ้าเป็นพ่อเล็กไปดู เธอต้องมีความสุขแน่ๆ”

ขนาดเป็นมิ้นเองยังสามารถซึมซับได้เลยว่ากนิษฐานั้นชอบธัชชัยมากทีเดียว

“ชัย แกก็ทำตามที่มิ้นบอกสักครั้งเถอะ ไปดูฐาเขาหน่อย”วรพลที่อยู่ข้างๆ ก็โน้มน้าวมาอีกคน

ธัชชัยเพียงแค่มองลึกไปในดวงตาของวรพล “วรพล พี่คงไม่ได้ขี้ขลาดตาขาวขนาดที่จะให้ผู้หญิงที่ตัวเองรักนอนกับน้องชายตัวเองหรอกนะ? ”

วรพลเหมือนกับเโดนบีบคอ “ธัชชัยแกพูดบ้าอะไรหน่ะ มิ้นก็นั่งอยู่ด้วยนะ? ”แต่ธัชชัยไม่ได้สนใจเขา หันกลับไปพูดกับมิ้น “มิ้น วันหลังเรียกฉันว่าพ่อคนเดียวนะ แล้วเรียกว่าพลว่าคุณลุงแทน โอเคมั้ย? ”ธัชชัยรู้ดีว่าสิ่งนี้จะทำให้วรพลตื่นตะลึง“ทำไมต้องเรียกว่าคุณลุงหล่ะคะ? ” มิ้นถามอย่างสงสัย“เพราะว่าพ่อใหญ่ของหนูเขาขี้ขลาดเกินไปหน่ะสิ” ธัชชัยยังคงตีเหล็กในตอนนที่มันร้อนอยู่ “มา ตอนนี้ก็เรียกว่าลุงได้แล้ว ถ้าหนูเรียก เดี๋ยวพ่อเล็กจะไปตามแม่หนูมากินข้าว”ยังไม่ทันที่มิ้นจะพูดอะไร วรพลก็ตัดบทขึ้นมาอย่างรุนแรง “ธัชชัย นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ”วรพลคำรามออกมาเสียงดัง แกของเขาสั่นกระเพื่อมๆ บอกได้เลยว่าครั้งนี้เขาโมโหมากจริงๆ“ว้าว นี่พี่โกรธหรอ? ”ความจริงแล้วธัชชัยเพียงแค่จะใช้มิ้นเป็นตัวกระตุ้นพี่ชายของเขาเท่านั้น“ชัย แกก็รู้ว่ามิ้นเป็นทั้งหมดของชีวิตฉัน เป็นโลกทั้งใบของฉัน แกยังจะให้เธอมาเรียกฉันว่าลุง ฉัน….พี่รู้ พี่รู้ดีว่าเป็นพี่ที่ไม่ดีเองที่ทำให้แกต้องเสียสากับลูกไป…แกจะเอาอะไรไปจากชีวิตของฉันก็ได้ ยกเว้นมิ้นได้มั้ย อะไรก็ได้เลย ชัยพี่ขอร้องหล่ะ”พอที วรพลเงียบไปเลยเถอะ ความขี้ขลาดของพี่กินยาที่ไหนก็รักษาไม่ได้แล้ว” ธัชชัยอุ้มเด็กน้อยขึ้นมา เพื่อไม่ให้เด็กน้อยหันไปมองวรพลที่สะอึกสะอื้น“มิ้น ต่อไปนี้หนูมีพ่อแค่คนเดียวเท่านั้นนะ เขาชื่อวรพล ต่อไปเรียกฉันว่าคุณลุง” ธัชชัยใช้มือลูบหัวเด็กน้อยเบาๆ“ไม่ มิ้นไม่เรียกใครว่าลุงทั้งนั้น พวกคุณเป็นพ่อของมิ้น มิ้นมีพ่อสองคน！”ทุกอย่างกลับตัลปัตร กลับไปมีปัญหาตรงที่เดิมแต่อย่างน้อยธัชชัยก็ได้ใช้มิ้นในการกระตุ้นวรพลอีกครั้งพอกินข้าวเช้าเสร็จเรียบร้อย วรพลก็ขึ้นนั่งรถบุกาติกับธัชชัย ด้วยสั่งให้เป็นเขาเท่านั้นที่จะพาไปศูนย์บำบัดธัชชัยรู้ได้ในทันทีว่าวรพลมีเรื่องจะคุยกับเขามิ้นนั้นก็อยู่เป็นเพื่อนกนิษฐาที่นอนป่วยอยู่ก่อนจะออกจากบ้านธัชชัยให้พ่อบ้านภูษิตดูแลมิ้น และให้กันกนิษฐาเอาไว้ดูเหมือนว่าธัชชัยจะจงใจขวางกันกนิษฐาอยู่ตลอด ก็อย่างที่เขาว่านั่นแหละ มิ้นเป็นสายเลือดของตระกูลศรีทอง ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับกนิษฐาเลยสักนิด“ญตว์มัน…ทำเรื่องที่เกินไปหน่อย อย่างน้อยฐาเธอก็เป็นแม่ของมิ้น….”เมื่อวานกนิษฐาถูกห่อตัวกลับมาที่บ้านตระกูลศรีทองโดยให้วรพลเป็นคนเซ็นรับ“เกินไป? ก็ไม่ใช่ว่าทิ้งบิกินี่ไว้ให้เธอแล้วนี่” ธัชชัยตอบอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไรนักวรพลตกใจสุดขีด “เรื่องนี้แกก็รู้ด้วยอย่างนั้นเหรอ? ”“ก็แหงหน่ะสิ มันเป็นคนสั่งของผมเอง ศาลก็แค่ทำตามที่บอก อย่าไปโกรธเขา”ไม่รู้ว่าทำไมธัชชัยถึงไม่อยากให้วรพลขุ่นเคืองใจกับวิศาลก็ไม่รู้“ไอ้เด็กเวรนี่ แกทำอย่างนี้กับฐาเธอได้ยังไง? เธอเป็นแม่ของมิ้นนะ ดีนะที่เมื่อคืนมิ้นนอนหลับไปแล้ว ถ้าเกิดว่าเธอเห็นเข้าหล่ะก็ เธอจะอับอายมากแค่ไหน แล้วยัง ทำไมแกถึงให้คนอื่นมาทำกับฐาเธอแบบนั้น ถอดเสื้อผ้าเธอออกหมด..”วรพลบบ่นธัชชัยไม่หยุดปาก“พี่ก็แค่เจ็บปวดเพราะเธอเป็นผุ้หญิงที่พี่รัก แต่ผมไม่นี่ ถ้ามีครั้งหน้าผมจะไม่ใช่แค่ทำเป็นแค่ถอดเสื้อผ้าเฉยๆ แล้ว ยกเว้นเสียแต่ว่า เธอจะกลายเป็นพี่สะใภ้ของผม ผมก็จะสามารถช่วยให้พี่สะใภ้ของเธอได้รับความยุติธรรมเขาพูดอย่างเย็นชา ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยแค่พูดว่าให้กนิษฐาเป็นพี่สะใภ้ของธัชชัย ก็ทำให้วรพลเงียบไป“พี่ ไม่อย่างนั้นผมจะหาแม่เลี้ยงใหม่มาให้มิ้นนะ พี่คิดว่ายังไง? ถ้าเกิดว่าเธอไม่มีประโยชน์อะไร งั้นก็ตัดรากถอนโคลนไปซะ” คำพูดของธัชชัยเต็มไปด้วยความขมขื่น