วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 528 ลองกลับไปดูที่บ้านตระกูลศรีทองสิ
ตอนที่ 528 ลองกลับไปดูที่บ้านตระกูลศรีทองสิ
สิบสองที่กำลังกินสปาเกตตีอยู่ถึงกลับชะงักไปเมื่อเห็นวัจสาที่ออกไปเมื่อครู่หวนกลับมา
“หนูสา เธอกลับมาทำไมหล่ะ? หรือเพิ่งจะนึกได้ว่าที่ไหนก็ไม่ปลอดภัยเท่าห้องทดลองแบบนี้? ”
“สะ สิบสอง คุณ..คุณมีเงินมั้ยอ่ะ? ฉันขอยืมหน่อยได้มั้ย! ”
เกือบห้าปีแล้วที่ปลีกวิเวกออกมาจากชุมชน หลังจากที่ไม่ได้ออกมาเจอโลกภายนอกมาเนิ่นนาน เธอค้นพบว่าโลกภายนอกนั้นเปลี่ยนไปมากทีเดียว โลกที่เต็มไปด้วยการใช้จ่ายนี้ หากไม่มีเงินแล้วหล่ะก็ มันก็ยากที่จะขยับเขยื้อนตัว
ไม่ว่าจะการเดินทาง อาหาร เสื้อผ้า หรือจะที่อยู่อาศัยสิ่งต่างๆ นั้นล้วนแต่ต้องใช้เงินทั้งนั้น
“เงินเหรอ? ” ดูเหมือนว่าสิบสองจะไม่ได้มีทัศนะเกี่ยวกับเงินอะไรเท่าไหร่นัก ด้วยเพราะเขาอยู่กับอำเภอพัดรักมานั้น ก็ไม่ใช่คนที่เงินขาดมือเลย ด้วยเพราะเขาไม่เคยที่จะต้องใช้เงินของตัวเอง
เธอเพิ่งจะมานึกได้เอาตอนที่จะออกจากบ้านไปว่าปกติที่บ้านsky dreamนั้นมีเพียงแม่บ้านเท่านั้นที่ได้รับค่าจ้างเงิน
สามนาทีต่อมา วัจสาก็รับเงินมาจากแม่บ้าน1000หยวน ก่อนจะไปแม่บ้านก็ได้ถามว่าเธอต้องการที่จะใช้รถหรือเปล่าด้วย แต่วัจสาปฏิเสธ
วัจสาวิ่งออกมาจากบ้านนั้นก่อนจะหันกลับมามองอย่างหันรีหันขวางว่ามีใครสักคนที่วิ่งตามเธอออกมาหรือไม่ ก่อนจะคุกเข่าลงและปล่อยโฮออกมา
ห้าปีเลยนะ! เธอ ถูกขังอยู่ในบ้านมาตลอดห้าปี ห้าปีที่เธอกับลูกต้องอยู่ภายใต้อาณัติของคนอื่น!
แต่ในตอนนี้มันยังไม่ใช่เสรีภาพที่แท้จริง รอเพียงเมื่อเธอพาลูกชายออกไปจากข้างตัวของอำเภอพัดรักได้เท่านั้น นั่นแหละจึงจะเป็นอิสระที่แท้จริง!ตอนนี้เจ้าตัวเล็กถูกพาออกไปนั่งรถเล่น ไม่รู้ว่าใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะกลับมาแต่อย่างน้อยวัจสาก็มั่นใจอยู่อย่าง อย่างน้อยการที่ลูกชายของเธออยู่ข้างกายของอำเภอพัดรัก เขาจะปลอดภัยกว่าการที่จะอยู่กับตัวเธอเอง อีกอย่างเธอก็ไม่อาจที่จะเอาลูกชายของตัวเองกลับมาได้อย่างแรกตอนนี้ที่จะต้องทำให้มันกระจ่างชัดนั่นก็คือ สิ่งที่สิบสองพูดเอาไว้ว่าตลอดวันลูกชายของเธอนั้นร้องไห้ สาเหตุมันเกิดมาจากอะไรกันแน่ถึงแม้ว่ามันจะเป็นความลับ แต่เธอก็ยังคงแคลงใจอยู่ว่าทำไมลูกชายของเธอถึงได้ร้องไห้หนักขนาดนั้นเจ้าเด็กน้อยออกจะพูดอย่างมีความสุขตอนที่บอกเธอว่าจะไปตามหาพ่อที่เมืองS ที่ร้องไห้แน่นอนว่าไม่ใช่ว่าใครไปรังแกเป็นแน่ เพราะสิบสองคงไม่ยอมให้ใครทำ นั่นไม่อาจมีใครที่จะเข้าใกล้ตัวเด็กน้อยได้เลย และตอนที่เธอกอดเขาก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้โดนทำร้ายอะไร มีเพียงขอบตาเท่านั้นที่เรื่อแดงในเมื่อไม่ได้บาดเจ็บทางร่างกาย แบบนี้ก็มีอย่างเดียวคือเจ็บปวดทางจิตใจอะไรมาสิ่งที่จะกระทบกระเทือนจิตใจของเจ้าตัวน้อยได้ จำต้องเกี่ยวกับธัชชัยที่ซึ่งเป็นพ่อของเขาแน่ๆ เธอจะต้องไปดูที่บ้านตระกูลศรีทองให้แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่อยู่ๆ วัจสาก็นึกขึ้นมาได้ตอนที่อำเภอพัดรักถามขึ้นถึงว่าได้เจอพ่อมั้ย เด็กน้อยก็ตอบอย่างเศร้าสร้อย ว่าไม่เจอและก็ไม่ต้องการที่จะหาแล้ว อีกทั้งยังอยากที่จะให้อำเภอพัดรักพาตัวเธอเองกลับsky dreamอีกด้วยมันเศร้าถึงขนาดที่ไม่อยากที่จะอยู่ที่นี่เชียวเหรอ?อย่าบอกนะว่าธัชชัย….หัวใจของวัจสาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและไม่สบายใจ ไม่รู้เลยว่าต้องทำยังไง ดังนั้นเธอจึงขึ้นรถแท็กซี่ไปตรงไปที่บ้านตระกูลศรีทองทันทีห้าปีผ่านไป บ้านตระกูลศรีทองจะเปลี่ยนไปหมดแล้ว?หรือว่าทุกอย่างจะเหมือนเดิม มีเพียงแค่วัจสาที่สูญหายไประหว่างทางเท่านั้น?แสงไฟจากบ้านตระกูลศรีทองยังคงส่องแสงสว่างออกมาจากพื้นหลังที่มืดสนิทในยามค่ำคืนจากที่ไกลๆ มองดูอบอุ่นและเงียบสงบอย่างเห็นได้ชัดวัจสาไม่มีความกล้าที่จะเคาะที่ประตู ยิ่งไปกว่านั้น เธอเองก็ไม่รู้ว่าเธอจะปรากฏตัวในฐานะอะไรเป็นเวลาห้าปีเต็ม จากอายุแล้วนั่นอาจจะถูกตัดสินว่าเป็นคนที่ตายไปแล้วด้วยซ้ำอีกอย่าง ผู้ชายคนนั้นน่าจะมีชีวิตใหม่ ทำไมเธอจะต้องไปรบกวนเขาด้วยหล่ะวัจสาคิดได้ดังนั้นก็หันหลังกลับ แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมขาถึงก้าวไม่ไปการที่ได้กลับมาในที่เก่าๆ ทำให้ความทรงจำทั้งหลายแหล่มันประดังเข้ามา จริงๆ แล้วเธอเพียงอยากที่จะพบหน้าชายหนุ่มอีกสักครั้ง….แม้จะเห็นเพียงไกลๆ ก็ยังดี…วัจสาไม่มีความกล้าเลยสักนิด หัวใจของเธอจมอยู่กับความคิดของตัวเอง และเธอก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้จริงๆ แล้วหากถ้าไม่ใช่เพราะเธอรักชายคนนั้นอย่างลึกซึ้งเสียขนาด เธอคงไม่ได้ยังคงยืนหยัดมั่นคงอย่างนี้ เพื่อความมุ่งมั่นที่ว่านี้ เธอจำต้องผจญความเป็นความตายครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เธอก็ยังรอดตัวประดุจแมวเก้าชีวิตอย่างน่าอัศจรรย์แต่ก็นับว่าแม้เธอจะต้องเผชิญกับความทุกข์ทรกรรมใดๆ เธอก็ยังไม่ละทิ้งความพยายามที่จะเซฟลูกชายของเธอเอาไว้เพราะเขาเป็นดั่งลูกแก้วตาดวงใจของเราทั้งคู่ เป็นลูกของผู้ชายคนนั้นเด็กน้อยเป็นดั่งพยานรักเป็นการตกผลึกของความรักของเธอและผู้ชาย ไม่ว่าสำหรับผู้ชายคนนั้นแล้วลูกของเธอจะสำคัญหรือไม่ หรือเขาจะสนใจใส่ใจเด็กคนนี้มั้ย เด็กน้อยก็ยังคงเป็นโลกทั้งใบของเธอเนื่องจากไม่สามารถที่จะรวบรวมความกล้าเคาะประตูลงไปได้ ดังนั้นเธอจึงจำต้องไปสืบสาวเอาเรื่องราวของครอบครัวตระกูลศรีทองจากทางอื่นก็แค่รู้จักกัน แล้วยังไงต่อหล่ะ?นี่เธอยังอยากที่จะกลับไปเคียงข้างกับธัชชัยอยู่อย่างนั้นหรอ?เธอเงยหน้าขึ้น ทอดมองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่แทบจะมองไม่เห็นครึ่งหนึ่งของดาว ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆตอนนี้เธอไม่อยากคิดอะไรแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้นั่นก็คือเธอต้องรู้ว่าเหตุผลที่ลูกชายเธอร้องไห้อย่างขมขื่นแบบนั้นมันเกิดจากอะไรกันแน่