วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 520 เกี่ยวกับพ่อจริงๆ ของมิ้น
ตอนที่ 520 เกี่ยวกับพ่อจริงๆ ของมิ้น
ไม่ใช่ว่ากนิษฐาไม่อยากจะแต่ง แต่เธอแต่งไม่ได้
ธัชชัยอยากให้เธอแต่งงานกับวรพล แต่กนิษฐาอยากแต่งกับธัชชัย เธอไม่อยากจะเป็นพี่สะใภ้เขา เธออยากเป็นเมีย!
ก่อนหน้านี้ธัชชัยก็เคยข่มขู่เธอ แต่วรพลห้ามเอาไว้
มันจึงกลายเป็นคำถามที่ว่า มิ้นนั้นจริงๆ แล้วเป็นลูกของธัชชัยหรือวรพลกันแน่?
คนภายนอกเม้ากันให้หนาหูเชียวว่าด้วยร่างกายของวรพลเมื่อสี่ปีครึ่งก่อนนั้นไม่มีทางที่จะทำให้กนิษฐาท้องได้เลย
ดังนั้นคนภายนอกจึงคิดว่ามิ้นนั้นเป็นลูกของธัชชัยที่ต่อมาก็ยกให้เป็นลูกของวรพล
ด้านมิ้นนั้นมีชื่อวรพลเป็นผู้อุปการะ เธอได้จดทะเบียนเป็นลูกสาวของเขา
บางคนก็ยังพูดกันให้ว่ากนิษฐานั้นเพื่อที่จะจับผู้ชายบ้านตระกูลศรีทองจึงไปคบชู้กับชายอื่น เพื่ออยากจะให้คุณชายใหญ่บ้านตระกูลศรีทองรับผิดชอบ
ยิ่งไปกว่านั้นยังมีคนพูดไปในทางว่ามิ้นนั้นเป็นบ้านศรีทองไปรับมาจากสถานสงเคราะห์ จากนั้นก็ให้กนิษฐาแสร้งทำเป็นท้องโตอยู่สองสามวัน เพื่อให้คนภายนอกคิดว่าเธอท้องลูกวรพล
ภายนอกตีความไปต่างๆ นานา ซึ่งเรื่องไหนเป็นเรื่องจริงนั้น ก็มีคนที่รู้จริง แต่คนที่รู้จริง ก็ไม่ได้เอามาพูด
เมื่อตอนที่กนิษฐาเดินออกมาจากบ้านตระกูลศรีทองนั้น สายตาเธอไม่ได้มองไปที่วรพลที่ไม่ได้จับไม้เท้าอีกต่อไป แต่จับต้องไปที่ร่างของธัชชัยหลายปีมานี้ นับวันสายตาของกนิษฐาก็ยิ่งซื่อตรงและดื้อรั้นขึ้นเรื่อยๆห้าปีก็แล้ว แต่มันยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ธัชชัยลืมยัยอินโนเซนต์นั่นได้ลงเลย ยิ่งไปกว่านั้นตัวเธอเองยังมีลูกสาวให้แก่ผู้ชายคนนั้นอีก!ใครๆ ก็ดูรู้ดูออกว่าธัชชัยนั้นรักมิ้นมากแค่ไหน ดูเหมือนว่าจะรักเข้าไปในกระดูกเลยก็ไม่ปานรักซะจนทำให้กนิษฐารู้สึกหึงหวงขึ้นมาเป็นบางเวลา ด้วยเพราะมิ้นนั้นได้ทั้งนอนบนเตียงเขา อยู่ในอ้อมกอดเขา แม้ว่าจะเป็นตอนกลางวัน ถ้าได้นั่งที่โซฟาหรือที่ไหน ต้นขาของเขาก็จะมีมิ้นนั่งอยู่ตรงนั้นเสมอธัชชัยอุ้มเธอถึงขนาดที่ว่า มิ้นรู้สึกว่าตัวเองไม่อาจเดินเองได้เลย ราวกับเป็นเจ้าหญิงก็ไม่ปานที่ออกจากบ้านเมื่อไหร่ก็ไม่ต้องใช้ขาเดินเองแต่ไม่ใช่เพียงแต่ธัชชัยเท่านั้นที่รักมิ้นมากขนาดนั้น วรพลนั้นยิ่งมากขึ้นไปอีก จริงๆ แล้วก็คือทั้งบ้านตระกูลศรีทองนั้นเลี้ยงเธออย่างพะเน้าพะนอสายตาของวรพลนั้นกวดตามกนิษฐาอยู่เสมอ แต่กนิษฐากลับยังคงกวดตามธัชชัยอยู่ร่ำไป ด้านธัชชัยเองสายตาก็ล็อกไว้แค่กับมิ้นเพียงคนเดียวมันเป็นวัฏจักรที่สุดพิลึก เป็นความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างจะประหลาด ห้าปีมาแล้วก็ไม่สามารถแก้ปมนี้ได้ เวลาผ่านไปเนิ่นเสียจนจากที่ดูแปลกก็กลายเป็นไม่แปลกซะแล้ว“ฐา ผมกลับมาแล้ว” ต่อหน้าของกนิษฐานั้นวรพลมักจะพยายามดึงความสนใจเธออยู่เสมอวรพลเพียงอยากให้กนิษฐาได้เห็นว่าที่เขาเพียรพยายามนั้นทั้งหมดทั้งสิ้นเขาทำเพื่อแม่และลูก แม้ว่าขาจะต้องเจ็บปวดเแต่ก็เพียรพยายามต่อไป“ฉันเห็นแล้ว” กนิษฐาพูดเหมือนบ่น เอื้อมมือไปเรียกลูกสาวของเธอ “มิ้น มาหาแม่ตรงนี้ลูกมา ดุสิเจ้าตัวเล็กเหงื่อเต็มไปหมดเลย อย่างกับลูกใครที่ไหนก็ไม่รู้? ”“มันไม่เหมือนตรงไหน? ยังไงซะมิ้นก็เป็นเจ้าหญิงน้อยของบ้านเรา จะเป็นลูกสาวบ้านอื่นได้ไง? ” ธัชชัยใช้เสียงกระแทกใส่กนิษฐากนิษฐามองธัชชัยเศร้าๆ “ดูคุณสิ ตอนนี้ในสายตานอกจากลูกสาวคนนี้แล้วยังจะมีใครอีกเนี่ยฒ”“ก็พี่ชายฉันไง” ธัชชัยพูดตอบแต่หัวใจของวรพลกลับเจ็บปวดไม่รู้ว่าด้วยคำพูดของกนิษฐาหรือธัชชัยกันแน่พอถึงเวลากินข้าวเย็น มิ้นนั้นจะนั่งเกาะอยู่ที่ขาของธัชชัยตลอดมันเป็นความเคยชินมาตั้งแต่ยังเล็ก แล้วก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีที่กนิษฐาชอบสอนลูกของเธอแต่มันก็เป็นวิธีที่จะแสดงความรักแบบตรงๆ ให้ในฉบับเด็กน้อย“มิ้นคะ ให้พ่อใหญ่อุ้มหนูกินข้าวดีมั้ยคะ? ”จริงๆ วรพลนั้นก็อิจฉาสิทธิพิเศษที่ธัชชัยได้เหมือนกัน“ไม่ได้นะคะ ขาพ่อใหญ่ยังเจ็บอยู่เลย มิ้นอาจจะทำให้พ่อใหญ่เจ็บได้ค่ะ”คำพูดของเด็กสาวน่ารักน่าเอ็นดู ทำให้รู้สึกว่าวรพลนั้นเป็นคนที่เธออยากจะปกป้องและแสดงให้เห็นถึงความรักที่เธอมีให้“ไม่เป็นไรเลย พ่อใหญ่ตอนนี้เดินเองได้แล้วนะ ไม่เจ็บหรอก”วรพลกระตือรือร้นอยากที่จะให้เด็กน้อยมาอยู่ที่ตักเขาเพื่อที่เขาจะได้ป้อนข้าวเธอด้วยตัวของเขาเอง“วรพล คุณจะดื้อด้านอะไรเล่า? มิ้นนั่งอยู่บนขาพ่อของเธอดีๆ อยู่แล้วไม่ใช่หรือไง? จะไปอยากอุ้มเธอทำไม? อีกอย่างมิ้นก็ไม่ได้อยากจะให้คุณกอดด้วย!”กนิษฐามองไปที่วรพลด้วยความเกลียดชัง ทั้งยังจ้องเขาไม่วางตาวรพลที่ถูกกนิษฐาจ้องแบบนั้นก็ได้แต่เงียบไปไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขามักจะรู้สึกผิดต่อกนิษฐา เขาจึงมักจะเชื่อฟังเธอ และไม่เคยต่อปากต่อคำกับกนิษฐาเลย“มิ้นไม่ได้ไม่ชอบพ่อใหญ่นะคะ แต่เพราะพ่อใหญ่ยังไม่แข็งแรง มิ้นกลัวว่านั่งแล้วพ่อใหญ่จะเจ็บก็เท่านั้นเอง”เด็กหญิงพูดแย้งออกมาทันทีอย่างใสซื่อเมื่อได้ยินกนิษฐาพูดว่า เธอไม่ชอบให้พ่อใหญ่กอด“กินข้าวของเธอไปซะ เป็นเด็กเป็นเล็กพูดมากจริง” กนิษฐาบ่นพลางหยิบปีกไก่ทอดให้เธอ เด็กอยู่ในท้องเธอมาได้ตั้ง10เดือน แน่แหล่ะว่าเธอนั้นสุดจะรัก