วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 500 รูปวาดชายหนุ่มที่ไม่สมบูรณ์

ตอนที่ 500 รูปวาดชายหนุ่มที่ไม่สมบูรณ์

ส่วนมากอำเภอพัดรักก็จะให้สิบสองขี่ตาม แต่ก็มีบางครั้งที่เขาพาตะวันขี่ม้าคนเดียว วิ่งทะยานไปอย่างรวดเร็ว

ประเทศอังกฤษเป็นประเทศที่ค่อนข้างชอบม้า ความชอบม้าของคนอังกฤษเรียกได้ว่าถึงขั้นคลั่งไคล้ ตั้งแต่เหล่าราชวงศ์ไปจนคนธรรมดาต่างก็ชอบม้า

และม้านั้นอยู่ในฐานะที่สำคัญมากในประเพณีวัฒนธรรมของคนอังกฤษ มันเป็นสัญลักษณ์ของความฉลาด กล้าหาญ คล่องแคล่ว ซื่อสัตย์และอ่อนโยน ทั้งทำให้ดูสูงส่งในจิตวิญญาณและท่าทางของผู้ขี่

หนูน้อยถูกกอดอยู่ในอ้อมแขนอำเภอพัดรัก ม้าดำพันธุ์แท้วิ่งอย่างสง่าท่ามกลางสายลม วิ่งทะยานไปอย่างรวดเร็ว และด้านหลังของพวกเขานั้นตามด้วยสิบสอง

คนแก่ วัยรุ่น และเด็ก ทั้งสามวัยต่างกันขี่ม้าวิ่งไปบนป่ากว้างสุดลูกหูลูกตา

วัจสามองดูสามคนกับม้าสองตัวที่จากไป ก็ค่อยๆสงบอารมณ์แล้วเดินขึ้นบ้านไป

เดิมทีบนนี้ไม่มีห้องหนังสือ

อำเภอพัดรักไม่ชอบอ่านหนังสือ และไม่รู้ว่าหนังสือนั้นจะช่วยพัฒนาตัวเองได้

ต่อมา เป็นวัจสาขอร้อง อำเภอพัดรักจึงสร้างห้องหนังสือขึ้นมา

ทุกครั้งที่ตะวันถูกอำเภอพัดรักพาออกไปข้างนอก วัจสาก็จะเข้ามาอ่านหนังสือเงียบๆ มีเพียงทำเช่นนี้ อารมณ์ของเธอจึงสงบลงได้แต่วันนี้มันต่างกัน ดูเหมือนเธอจะสงบไม่ลงวันนี้ วินาทีที่อำเภอพัดรักเงียบไปนั้น เธอสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลมีอะไรแปลกกันนะ? บอกได้แค่ว่าลูกของเธอหน้าเหมือนผู้ชายคนนั้นมากเกินไป ถ้าเหมือนเธอ ก็คงจะดีกว่านี้แต่ว่าจะดีจริงเหรอ? ทำไมเวลาที่มองหน้าลูกที่เหมือนชายหนุ่มคนนั้นมาก แล้วเธอจะร้องไห้ออกมา?เขาว่าลูกผู้ชายจะเหมือนแม่ไม่ใช่เหรอ? หรือจะว่าเชื้อพ่อแรงดีล่ะก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ผู้ชายคนนั้นเป็นยังไงบ้าง? ผ่านไปห้าปีแล้ว เขาคงจะแต่งกับกนิษฐาไปแล้ว? กนิษฐารักเขามาก พวกเขาต้องมีความสุขแน่นอนแล้ววัจสาก็ได้รู้ว่าทำไมวันนี้เธอถึงจิตใจไม่สงบ เพราะเธอคิดถึงผู้ชายคนนั้นนั่นเองผ่านไปหลายปีแล้ว เธอไม่มีทางลืมผู้ชายที่มองเด็กทารกที่ตายแล้วในหลอดแก้ว ด้วยความโกรธ จนร่างกายสั่นเทา!จนถึงทุกวันนี้ วัจสาก็ยังคิด ว่าถ้าเธอไม่ได้หลอกเขาว่าทำแท้งไปแล้ว และบอกกับเขาว่าเธออยู่กับลูกมาตลอด จะเป็นอย่างไรกันนะ?แต่มีจุดหนึ่งที่วัจสาเข้าใจอย่างชัดเจนมาก ว่าถ้าตอนนั้นเธอหลอกกนิษฐา เธอจะต้องอายจนโกรธ! แล้วอาจจะฆ่าเธอและลูกในท้องได้แต่ถึงตอนนั้นธัชชัยเลือกที่จะปกป้องเธอ แต่ร่างกายเขาบาดเจ็บสาหัสขนาดนั้น จะทนกับความโหดเหี้ยมของกนิษฐาได้อย่างไร? ต่อให้จะผ่านช่วงนั้นไปได้ แต่ก็ไม่เสมอไป แถมกนิษฐายังมีผู้อยู่เบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่อย่างอำเภอพัดรักอีกตอนนั้นวัจสาเองก็คิดไม่ถึง ว่าเธอจะหนีจากเงื้อมมือกนิษฐา แล้วมาตกอยู่ในกำมืออำเภอพัดรักแทน!วัจสายังจำได้ว่าตอนนั้นอำเภอพัดรักบอกกับเธอ ว่าบนเรือของเขายังมีอะไรสนุกๆอีกมากมาย เธออาจจะชอบก็ได้ผ่านมาแล้วห้าปี วัจสายังคงคิดอยู่ตลอด ว่าอำเภอพัดรักต้องการเล่นอะไรกันแน่ แล้วเรื่องสนุกๆนั้นคืออะไรหรือว่าจะเป็น…วัจสาไม่กล้าที่จะคิดต่อไป สภาพจิตใจของเธอย่ำแย่มาก และยากที่จะสงบจิตใจจนกลับมาอ่านหนังสืออีกครั้งได้ เธอจึงหยิบภาพวาดที่ซ่อนอยู่ชั้นล่างสุดของชั้นวางหนังสือออกมาช่วงหลายปีมานี้ เธอไม่ได้ออกแบบเสื้อผ้าเลย แต่เธอได้วาดภาพไว้มากมายส่วนมากจะเป็นภาพตะวันลูกชายของเธอ วาดการเจริญเติบโตของเขา ถึงแม้จะมีกล้องถ่ายรูป ถ่ายวิดีโอ แต่วัจสายังคงใช้การวาดภาพบันทึกการเปลี่ยนแปลงของลูกชายเธอ ซึ่งดูมีคุณค่ามากกว่า และเป็นการแสดงออกถึงความรักของแม่ที่มีต่อลูกถึงแม้จะพูดให้ดูดี แต่ที่จริงแล้วคือเธอว่างเสียจนไม่รู้จะทำอะไรดีส่วนหนึ่ง คือกลัวว่าอำเภอพัดรักจะพาตัวตะวันไป อีกส่วนหนึ่งคือเธอว่าง ไม่มีอะไรทำไม่มีอิสระในที่นี้ และเธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองพอจะทำอะไรได้บ้างวัจสาที่จิตใจไม่สงบนั้นหยิบภาพที่ดูพิเศษที่สุดขึ้นมาจากกองใบหนึ่งนั่นดูเหมือนภาพของตะวันเมื่อโตแล้ว ที่จริงเธอรู้ ว่าที่เธอวาดคือภาพของธัชชัยเธอสัมผัสได้ ว่าสิ่งที่แม่ของธัชชัยทิ้งไว้ให้เขาดูต่างหน้า อีกครึ่งหนึ่งของภาพที่ไม่สมบูรณ์นั้นคืออะไรที่จริงวัจสาก็เหมือนกับแม่ของธัชชัย เธอไม่กล้าที่จะวาดภาพของผู้ชายที่ตัวเองรักให้สมบูรณ์จนเกินไปจำได้ว่ามีครั้งหนึ่ง เธอวาดภาพของธัชชัยที่เสร็จสมบูรณ์ หรือเพราะว่าเธอตั้งใจกับภาพนั้นมากจนเกินไป ทำไมเธอมองไม่เห็นลูกชายของเธอที่อยู่ด้านหลังมาตลอด“หม่ามี๊ ผู้ชายคนนั้นคือใคร? เหมือนผมจัง” หนูน้อยพูดด้วยความตั้งใจวัจสาพลันตกใจ เธอไม่รู้ว่าจะตอบลูกชายตัวเองอย่างไรดี ถ้าเธอบอกเขาไปแล้ว ว่าผู้ชายคนนั้นคือพ่อของเขา เขาจะรับได้ไหม?