วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 494 ภายในห้าปีรับประกันว่าเขาไม่ต้องกังวล

ตอนที่ 494 ภายในห้าปีรับประกันว่าเขาไม่ต้องกังวล

เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นอักครั้งเพราะอยากที่จะเดินหน้าไปต่อวัจสาก็ได้เจอกับคนที่คาดไม่ถึง คนที่ไม่อยากเจอมากกว่ากนิษฐา—— อำเภอพัดรัก

ทำไมอำเภอพัดรักถึงมาปรากฎตัวที่นี่ได้นะ?

วัจสารู้สึกว่าโชคชะตาของเธอนี่ช่าวน่าเศร้าจริงๆ เพิ่งจะหนีออกมาจากปากเสือของกนิษฐา แต่ก็ต้องกลับไปอยู่ในมือของอำเภอพัดรักอีกแล้ว

ข้างๆ เขามีวัยรุ่นผิวขาวร่างผอมบางคอยยืนกางร่มให้เขาอยู่

”สวัสดีวัจสา, พวกเราเจอกันอีกแล้วนะ”

สายตานิ่งของอำเภอพัดรัก ทำให้วัจสาหน้าซีดไปทั้งใบหน้าลามลงไปยันท้อง

“สองสามวันมานี้ตอนที่ผมนั่งเบื่อๆ อยู่บนเรือก็ได้นึกถึงวิธีการเล่นที่น่าสนใจออกมา คุณจะต้องสนใจมากแน่ๆ! ”

“ขอโทษนะ แต่ฉันไม่ได้สนใจอยากที่จะสักเท่าไหร่”

วัจสารู้ความน่ากลัวและโหดร้ายของอำเภอพัดรักดี สำหรับการเล่นเกมอะไรของเขามันก็จะยิ่งแปลกและโหดร้าย

“วัจสา ผมเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าคุณก็ดูน่าสนใจเหมือนกัน! ” อำเภอพัดรักพูดนิ่งๆ ราวกับว่าความกระหายเลือดครั้งที่อยู่บนเรือสำราญและความอ่อนโยนที่สำหรับคนวัยนี้ควรจะมี มันไม่ได้คมชัดแบบนั้นอีกแล้ว

น่าสนใจ? นี่อำเภอพัดรักเยินยอเธอหลอกๆ?

“ตัวเลือกของธัชชัยไม่ใช่ทำจบไปแล้วหรอ? แน่นอนว่าคุณผู้ชายอำเภอพัดรักที่น่าเกรงขามมิอาจหาเรื่องผู้หญิงอ่อนแอใช่มั้ยหล่ะ? ”วัจสาพูดพร้อมกับเดินถอยหลังเพื่อรอโอกาสวิ่งหลบหนีแม้วัจสาจะรู้ว่าการที่จะหนีออกจากกำมือของอำเภอพัดรักนั้นยากกว่าการปีนขึ้นท้องฟ้า แต่ถ้าไม่ลองจะรู้ได้ยังไงหล่ะ?“อยากให้เด็กในท้องมีชีวิตต่อไปมั้ย? ถ้าหากว่าอยากคุณก็มากับผม ผมจะปกป้องเขาไม่ให้เป็นอันตราย”น้ำเสียงของอำเภอพัดรักไม่ได้รุนแรงถึงกับขนาดมีน้ำเสียงอ่อนโยนซะด้วยซ้ำ เหมือนกับว่ากำลังพูดคุยกับเธอมากกว่าแต่ว่าเขาบอกว่าเขาสามารถดูแลลูกของเธอให้ปลอดภัย นี่จะเป็นไปได้หรอ? เขาเพิ่งจะเป็นคนที่อยากฆ่าพวกเราสองแม่ลูกนะ!วัจสาไม่อาจเชื่อได้และเธอก็ไม่กล้าที่จะเชื่อเขา“แต่ว่าฉันไม่อยากไปกับคุณ! ” วัจสาถอยหลังไปไม่หยุด“ไม่ต้องถอยแล้วถ้ายังถอยอีกคุณจะได้รับบาดเจ็บด้วยหินคมๆ ข้างหลังคุณ! ”เดิมทีแต่แรกแล้ว อำเภอพัดรักรู้อยู่แล้วว่าเธอคิดที่จะหนี“โอ้ะ….”แต่ว่าสายไปเสียแล้ว วัจสาเหยีบมันเข้าไปเต็ม เจ็บจนเธอต้องรีบยกเท้าขึ้นมาดูแต่เวลานั้นเองวัยรุ่นที่ยืนกางร่มข้างกายอำเภอพัดรักก็รีบพุ่งตรงมายังวัจสาอย่างรวดเร็ว. เมื่อวัจสาเองก็เกือบจะมองอะไรไม่ค่อยชัดเธอก็เป็นลมไป“สิบสองระวังหน่อย เธอท้องอยู่นะ” อำเภอพัดรักพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนณ ห้องผ่าตัด โรงพยาบาลกุหลาบรักษ์ธัชชัยสะบัดมือของบุรินทั้งสองข้างที่จับไว้ และผลักสาวงามอย่างกนิษฐาออกอย่างแรงเพราะอยากที่จะไปจับผู้หญิงป่าเถื่อนนั่นที่ฆ่าเลือดเนื้อเชื้อไขของเขากลับมา！ในขณะนั้นควมโศกเศร้า ความเจ็บปวด ความสิ้นหวังที่ไม่รู้จบทั้งหมดมันเหมือนกลีบดอกไม้ที่มาห่อหุ้มธัชชัยไว้เป็นชั้นๆ ทำให้เขารู้สึกแย่มากๆถ้าหากว่าไม่ได้เห็นด้วยตาตนเองว่าเด็กทารกออกมาจากร่างกายของหญิงสาว ธัชชัยก็คงไม่เชื่อว่าผู้หญิงที่ยอมทุกอย่างจะโหดร้ายได้เพียงนี้ เพียงเพราะเพื่อแก้แค้นเขาถึงกับต้องฆ่าลูกด้วยมือของตนเอง!ความจริงของเรื่องนี้ก็ทำให้ธัชชัยรู้สึกแย่จนยากที่จะรับมือได้!เขาค่อนข้างเชื่อว่าถ้าเด็กอยู่ในมืออำเภอพัดรักจะไม่มีชีวิต แต่นี่ก็ถูกฆ่าด้วยน้ำมือของคนเป็นแม่มันโหดร้ายเกิดไปที่จะเอาสิ่งมีชีวิตเล็กๆ แสนน่าสงสารออกจากร่างกายวัจสาเป็นผู้หญิงโหดร้ายร้ายกาจ สมควรที่จะเป็นแม่งั้นหรอ?แม้ว่าคุณจะเกลียดเขาธัชชัย ก็ไม่ควรที่จะเอาเลือดเนื้อเชื้อไขของตนเองมาเป็นเหยื่ออย่างงี้!บาดแผลที่วัจสาแทงเข้าที่หน้าอกของเขาเลือดยังมีไหลออกมาไม่หยุด แต่ความเจ็บปวดในร่างกายไม่สามารถทำให้ธัชชัยรู้สึกถึงความเจ็บอีกต่อไป. รอยแผลบนตัวเป็นพันแผลก็เทียบไม่ได้กับหนึ่งในหมื่นของความเจ็บปวดในจิตใจหัวใจของธัชชัยได้โดนผู้หญิงที่ชื่อวัจสาใช้มีดฟันจนเลือดไหลออกมาเขายอมรับว่าเพราะพี่ชายวรพลเขาจึงละเลยหญิงสาวและเด็กในท้องดังนั้นเขาจึงตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ชีวิตที่เหลือชดใช้ให้กับพวกเขาแม่ลูกแต่ว่าวัจสาไม่ให้โอกาสเขาแม้แต่สักครั้ง! มันช่างโง่เขลานักที่จะฆ่าลูกที่อายุเพียง4เดือน… เห็นมือเล็กๆ กับเท้าเล็กๆ แล้ว……เขาไม่ได้มีโอกาสแม้แต่จะมองโลกและไม่ได้มีโอกาสเจอกับตนเองที่เป็นพ่อ!ผู้หญิงคนนั้นเอาทุกอย่างไปจากพวกเขาพ่อลูก!เสื้อผ้าบนหน้าอกของเขาชุ่มไปด้วยเลือด ด้านบนยังมีมีดผ่าตัดที่วัจสาเพิ่งจะแทงเขาปักไว้อยู่พวกผู้เห็นเหตุการณ์เห็นธัชชัยลากขาที่บาดเจ็บตัวเต็มไปด้วยเลือดเดินออกไปตามทางเดินล้วนโศกเศร้าสงสาร“ช่างน่าสงสารเสียจริง….พ่อหนุ่มคนนี้ แต่ผู้หญิงคนนั้นก็โหดร้ายจริงๆ ….”“ใช่หน่ะสิ ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมถึงเอาลูกออกง่ายๆ เหมือนการกินข้าวอย่างงั้น….”“เฮ้อ วัยรุ่นสมัยนี้นะไม่รู้จักคุณค่าของชีวิตและยิ่งไม่รู้จักการรักและเคารพตนเองเรื่องนี้มันง่ายพอๆ กับการกินข้าวซดข้าวต้ม. วันนี้ดีๆ อยู่พรุ่งนี้มาแยกกันอีกแล้ว! ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องแต่งงานเลยนะก็เริ่มตั้งท้องละ! นี่ไม่ใช่การรักตนเองเลยจริงๆ! ”ธัชชัยที่เดินออกมาก็มีรอยเลือดตามหลัง ตั้งแต่ห้องผ่าตัดคดเคี้ยวมาจนถึงใต้เท้าของเขา