วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 478 รถเข็นพี่ก็เยอะ ขอผมยืมใช้สักอัน

ตอนที่ 478 รถเข็นพี่ก็เยอะ ขอผมยืมใช้สักอัน

แต่ธัชชัยกลับยิ้ม มองวรพลด้วยประกายตาขบขัน “นี่พี่ใหญ่ รถเข็นพี่ก็เยอะ ขอผมยืมใช้สักอันได้มั้ย? ”

ไม่ว่าเมื่อไหร่ธัชชัยก็จะสามารถแสดงอารมณ์ขันต่อหน้าพี่ชายของเขาได้เสมอ เขาไม่อยากให้วรพลต้องเป็นกังวลใดๆ

“ไอ้เด็กเวรนี่….” วรพลร้องแหวออกมา

“เอาน่า หยุดร้องไห้ได้แล้ว หญิงสาวสวยๆ ร้องไห้ก็ยังพอจะดูดีอยู่หรอก แต่นี่ดูพี่ร้องไห้เข้าสิ อื้อฮือดูไม่ได้เลยนะ

เห็นวรพลยังคงสามารถนั่งอยู่ที่ห้องโถงได้อย่างปลอดภัยนั้น ก็พลันให้ธัชชัยรู้สึกว่าการที่เขารับกระสุนไปสามนัดนั้นไม่เสียเปล่าเลย

“ท่านชัย คุณผู้หญิงยังมีชีวิตอยู่นะครับ”

ข่าวที่ได้จากปากของพ่อบ้านภูษิตนั้นทำเอาธัชชัยแทบจะถลันลุกขึ้นมาจากโซฟา แต่วิศาลจับเอวของเขาเอาไว้ นั่นทำให้บาดแผลที่ส่วนอกของเขาระบมจนตัวสั่น

วิศาลกระซิบเตือนเบาๆ “ค่อยๆ สิ”

“สายังไม่ตายหรอ? ยังอยู่ในกำมืออำเภอพัดรักใช่มั้ย?เขายื่นข้อเสนออะไรมาอีก?”ธัชชัยไม่สนใจคำแนะนำของวิศาลเลย เขารีบกวดถามต่อทันที ชีวิตเขาเป็นหนี้บุญคุณผู้หญิงคนนั้นจริงๆ！

“ ไม่ครับ เธอไม่ได้อยู่ในมืออำเภอพัดรัก ผมได้คุยโทรศัพท์กับคุณผู้หญิงเมื่อคืนนี้ ดูเหมือนว่าเรือตกปลาจะช่วยชีวิตคุณผู้หญิงเอาไว้ และทั้งแม่และลูกก็ปลอดภัยด้วย เดิมทีผมจะเอาเงินไปแลกกับเธอเมื่อคืน แต่ว่า……”พ่อบ้านภูษิตจู่ๆ ก็หยุดพูดไปเสียเฉยๆ

“ว่าต่อสิ！”

“แต่แล้วคุณผู้หญิงถูก ‘ยัยแม่มด’ ชุบมือเปิบเอาตัวไปก่อนครับ”“ยัยแม่มดเหรอ? ”“ใช่ครับ มันเป็นสรรพนามที่ลูกเรืออีกสองคนที่รอดตายเรียกเธอ”“กนิษฐาอย่างนั้นเหรอ? ”ธัชชัยกับพ่อบ้านภูษิตเป็นเหมือนกันที่ว่าเมื่อได้ยินคำว่า ยัยแม่มด ก็คิดถึงกนิษฐาก่อนเป็นอันดับแรก”“ตอนนี้ยังไม่แน่ใจว่าคุณกนิษฐารึเปล่า ตำรวจกำลังสืบสวนแล้วก็เฝ้าระวังตามถนนครับ”“ไปโทรหาโสธรดูก่อน แล้วถามว่ากนิษฐายังอยู่ที่Richbabyมั้ย? ”“ไม่ได้อยู่ตั้งนานแล้ว เมื่อคืนก่อน เธอทำลายประตูเพื่อที่จะเข้ามาที่นี่ บอกว่าจะมาหาพี่ชายแก”ตอนที่บุรีเข้าบ้านตระกูลศรีทองมานั้นเองก็เป็นจังเวลาที่พอดิบพอดีเขาจึงได้ยินอย่างชัดแจ้งที่พวกเขากำลังคุยกัน เรื่องนี้ไม่มีใครจะรู้ดีไปกว่าเข่าอีกแล้วว่ายัยแม่มดนั้นมาเอาตัววัจสาไปนั้น จริงๆ แล้วคือกนิษฐานั่นเองด้วยเพราะเมื่อคืนนี้เขาไม่เพียงแต่ได้เจอกนิษฐาบริเวณเขื่อนแล้ว ยังถูกเธอจูบแถมมาอีกด้วย”ตอนนี้เมื่อคิดเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ว่านั่นดีๆ มันเป็นจูบที่ผสมไปด้วยยาพิษชัดๆ พอนึกถึงเสียงที่อยู่ท้ายรถของกนิษฐาแล้ว เขาก็เพิ่งจะเข้าใจมันเป็นเสียงขอความช่วยเหลือจากพี่สะใภ้ที่อยู่ด้านหลังของรถนั่นเอง！ ตอนนั้นเขาก็ดันโง่ไปคิดว่ากนิษฐาคงเริ่มจะเห็นใจคนอื่นและคงจะเปลี่ยนมาตกหลุมรักกับตัวเขาเอง เธอนี่มันเล่นละครเก่งจริงๆนั่นเองจึงทำให้เขาพลาดโอกาสที่ดีที่สุดที่จะช่วยพี่สะใภ้ของเขาจากกนิษฐา“บุรี แกพบกระเป๋าผ้าใบของกรดลรึเปล่า? ” พอธัชชัยกำลังถามเขาเหลือบไปเห็นถุงผ้าในมือของบุรี อีกฝ่ายนั่งลงทันที“เอามาให้ฉัน”ในถุงผ้าใบของกรดล ธัชชัยพบทริกเกอร์ของเครื่องติดตาม แล้วก็ยังมีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์สำหรับการตรวจสอบและการวางตำแหน่งด้วยเขาจึงเปิดใช้งานเครื่องทริกเกอร์ทันที แล้วใช้ติดตามตำแหน่งของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์“ มันอยู่ใกล้กับท่าเรือบริเวณอ่าว” เสียงของธัชชัยสั่นเล็กน้อย “ศาล เร็วเข้าพาฉันมาไปนั่นที！”วิศาลคัดค้านเขาไว้ “เดี๋ยวฉันไปกับบุรีเอง แกหน่ะรักษาตัวอยู่ที่บ้านเถอะ ถ้าแกไม่ฟังฉันเลยึยังไงฮะ”วิศาลคาดค้านเขาไว้ “เดี๋ยวฉันไปกับบุรีเอง แกหน่ะรักษาตัวอยู่ที่บ้านเถอะ ถ้าแกไม่ฟังฉันเลยึยังไงฮะ”“เออๆ ก็ได้ๆ แกนี่มันจริงๆ เลย”สุดท้ายวิศาลก็ไม่อาจเอาชนะความดื้อรั้นของธัชชัยได้ จึงจับเขาอุ้มในท่าเจ้าสาวไว้ในอ้อมแขน พ่อบ้านภูษิตจะได้ไม่ต้องเข็นรถไปให้ธัชชัยนั่งอยู่ในรถของวิศาล โดยที่บุรีนั้นขับไปเองอีกคันหนึ่ง“ภูษิต ฉันเองก็อยากไปเหมือนกัน พาฉันไปด้วยสิ！จริงๆ แล้ววรพลเองก็ยังร้อนใจจึงมีความคิดอยากที่จะตามไปด้วยเขากังวลเกี่ยวกับการที่วัจสาท้องนั่นแหละ เขาไม่ต้องการที่จะเห็นผู้หญิงคนนั้นยิ่งถลำลึกในการกระทำที่ไม่ดีถ้าเธอไม่ได้ทำร้ายสองคนแม่ลูกหล่ะก็ เธอก็ยังไม่ถึงขั้นที่จะก้าวไปสู่คำว่าอาชญากรรมเขาไม่เคยคิดที่จะโทษเธอเลยที่เธอมาทำร้ายเขา ด้วยเพราะเธอตั้งใจจะปกป้องชัยจากการถูกทำร้ายโดยพ่อเลี้ยงของเธอ นั่นจึงเป็นสถานการณ์บังคับที่ทำให้เขาเองต้องเป็นฝ่ายโดนทำร้าย“คุณชายใหญ่ ปล่อยให้คุณชายรองจัดการเรื่องนี้เองเถอะครับ มันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา” พ่อบ้านภูษิตไม่ได้พาเขาออกไป เพียงแค่พูดโน้มน้าวเขาไว้เท่านั้นแต่นั่นก็เป็นความจริงที่ว่า คนหนึ่งก็เป็นภรรยาของธัชชัย ส่วนอีกคนก็ริษยาความรักของธัชชัยด้วยเช่นกัน มันเป็นเรื่องของเขาทั้งนั้น ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับวรพลเลย”วรพลจู่ๆ ก็รู้สึกว่าพ่อบ้านภูษิตนั้นๆ ไม่อยากให้ตัวเขาเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย และด้วยเพราะว่าภูษิตเป็นคนมีเหตุผล และเอาความสำคัญเป็นที่ตั้ง“ผมหวังว่าครั้งนี้คุณชายรองจะพาคุณผู้หญิงกลับมานะครับ ขอให้ทุกผู้ทุกคนปลอดภัย คุณผู้หญิงเองก็ตั้งครรภ์แล้วตั้งสี่เดือน เธอไม่ควรที่จะต้องมาเจออะไรที่กระทบกระเทือนอีกแล้ว ควรได้ดูแลลูกในท้องอย่างสงบด้วยซ้ำ！”พ่อบ้านภูษิตยังคงรู้สึกเสียใจกับสถานการณ์ที่สองแม่ลูกต้องเผชิญ