วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 472 ผู้ชายดีๆ นั้นหายาก

ตอนที่ 472 ผู้ชายดีๆ นั้นหายาก

“แต่ก็ดีแล้วที่ได้แต่งงานกับผู้หญิงอ่อนโยนอย่างเธอ”

คำพูดของลูกเรือฟังเผินๆ เหมือนจะไม่มีอะไรเลย หากเขาไม่เพิ่มท้ายประโยคเข้าไปอีก

“มันก็เหมือนกับธงธรรมดาก็ปลิวไสวอยู่ที่บ้าน ถ้าสีสันมากหน่อยก็ไปสะพัดอยู่ด้านนอกนั่น”

วัจสาเงียบไปอึดใจ ได้แต่จิ๊ปากโดยที่ไม่พูดอะไร ผู้ชายดีๆ นี่มันมีน้อยจริงๆ

อ่าว ในเวลาสามทุ่ม

สถานที่ท่องเที่ยวที่ดูมีชีวิตชีวาในเวลากลางวันนั้น กลับเย็นยะเยือกและเงียบเหงามากในเวลากลางคืนเช่นนี้ ผู้คนน้อยจนแทบไม่มีเลยทีเดียว

พ่อบ้านภูษิตมาถึงก่อนเวลานัดหมายมากพอสมควร

แต่หากว่าได้แลกเงินจำนวนหกล้านนี้เพื่อพาวัจสากลับไปได้นั้น ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดี และพระเจ้าก็ได้เมตตาพวกเขามากแล้ว

เขาอยู่รอตรงนั้นจนกระทั่งผ่านไปหนึ่งชั่วโมงได้ มีเพียงชายสวมหมวกเป็ดที่เดินเข้ามาเลียบเคียงใกล้ๆ

สองคนนั้นดูมีท่าทางระมัดระวังพอควร แต่ก็ไม่ได้เข้ามาทักพ่อบ้านภูษิตโดยตรง เขามองไปรอบๆ เพื่อมองหากล้องวงจรปิดว่ามีหรือไม่

พ่อบ้านภูษิตได้กลิ่นสาบคาวปลามาจากพวกเขา จึงสามารถเดาได้ว่าน่าจะเป็นลูกเรือ

เขาจึงดึงกระเป๋าแล้วเดินไปหาสองคนนั้นช้าๆ ลูกเรือนั้นตกใจนิดๆ แต่ก็ไม่กล้าจะเดินไปด้านหน้า หรือพูดอะไร“เฮ้น้องชาย คุณวางใจได้เลย ผมไม่ได้แจ้งตำรวจ ขอเพียงแลกเงินหกล้านนี่กับคุณผู้หญิงของเราก็พอ ไม่ได้ต้องการอะไรเลย”สองคนนั้นมองหน้ากันก่อนที่คนหนึ่งจะเอ่ยปากขึ้นมา “แล้วได้พกเงินมาด้วยมั้ย? ”“พกมาสิ ！ ไม่ต่ำกว่าหกล้านเลย”พอบ้านภูษิตเปิดกระเป๋าออกมา รวมๆ ทั้งหมดนั่นมากยิ่งกว่าหกร้อยล้านจริงๆหนึ่งคนจากสองคนนั้นเดินมาตรวจสอบ แล้วก็พบว่าเงินนั่นเป็นเงินจริงๆ หัวใจของเขาก็สั่นรัวจนแทบจะหายใจไม่ออกพ่อบ้านภูษิตหยิบเงินขึ้นมาสองปึก แล้วปิดกระเป๋าทันที ก่อนจะส่งให้ทั้งสอง“นี่เป็นเงินส่วนหนึ่ง ให้น้องชายทั้งสองก่อน รอเมื่อได้คุณผู้หญิงของเราคืนแล้ว จะเอาทั้งหมดนี้ให้พวกคุณ”สองคนนั้นเก็บเงินเข้าไปในกระเป๋าด้วยท่าทางยินดี ก่อนจะโทรศัพท์หากัปตัน“หัวหน้าครับ เราถึงที่หมายแล้ว ตรวจสอบเงินแล้วด้วยเป็นเงินจริงครับ ไม่ใช้เช็คธนาคารไม่มีทางตามตัวเจอ！แล้วก็มีเพียงแค่ชายแก่คนหนึ่งมาเท่านั้น”จู่ๆ พ่อบ้านภูษิตก็เสนอขึ้น” พี่ชาย ผมขอคุยกับคุณผู้หญิงหน่อยได้มั้ย? ”พอเท่านั้นลูกเรือจึงพูดถามกับกัปตัน “หัวหน้าครับ เขาอยากจะคุยกับผู้หญิงคนนั้นหน่อย”“เรื่องมากจริง！”กัปตันบ่นพึมพำ แต่ด้วยเพราะตระกูลศรีทองนี่รวดเร็วทันใจดี เขาจึงส่งโทรศัพท์ให้วัจสาที่หลังรถตู้“พ่อบ้านภูษิต นี่สาเองค่ะ”“คุณผู้หญิง เป็นยังไงบ้างครับ? ”“ฉันไม่เป็นอะไรเลย อีกแปปพี่ชายเขาก็จะส่งฉันให้คุณแล้ว รบกวนรอสักครู่นะ”“ไม่เป็นไรเลยครับ ผมรอคุณได้”พ่อบ้านภูษิตพูดอย่างยืนหยัด ด้วยเพราะไม่อยากให้วัจสากังวลใจ เขาจะต้องพาเธอกลับบ้านได้แน่ๆแต่ดูเหมือนว่าพระเจ้าจะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เกิดขึ้นขณะที่รถตู้ของกัปตันสตาร์ทขึ้นนั้นเองก็มีไฟสีแดงจากรถมาเวราตีมาหยุดพวกเขาเอาไว้กนิษฐาได้รับโทรศัพท์ลับว่ากัปตันเตรียมจะส่งวัจสาให้กับบ้านตระกูลศรีทองเพื่อแลกกับเงินหกล้านลูกเรือเหล่านั้นก็เหมือนจะเห็นด้วย แต่ด้วยเพราะว่ามีหนอนบ่อนไส้ ที่แล่นไปบอกข่าวให้กับกนิษฐาได้รู้“ตายละ นั่นกนิษฐา！”ถ้าถูกผู้หญิงคนนี้จับได้ว่าเธอคิดจะหนีหล่ะก็ ต้องโดนเธอฆ่าแน่ๆ“อย่าหยุดนะ ขับผ่าไปเลย ฉันจะให้ที่บ้านให้เงินแก่พวกคุณเพิ่มอีกเท่าตัว！”“ถนนถูกปิดหมดเลย เราก็ต้องการเงิน แต่ถ้าตายแล้ว จะเอาชีวิตที่ไหนไปใช้เงินได้หล่ะ！”กัปตันนั้นไม่ได้กังวลเรื่องกนิษฐาที่วิ่งเป็นเพียงผู้หญิงอ่อนแออะไรมากนัก ด้วยเขาได้เตรียมการแผนน้อยๆ ของเขาเอาไว้ หากเขาได้รับจากกนิษฐามาสองล้าน แล้วก็เพิ่มจากตาแก่นั่นอีกหกล้าน ก็รวมเป็นแปดล้านแล้ว ชาตินี้ใช้ยังไงก็คงไม่หมดแล้ว！กนิษฐาเพียงยิ้มเย็นๆ ลงจากรถด้วยท่าทีทรงเสน่ห์กัปตันเองก็ลงจากรถตรงไปหาเธอทันที“พวกนายกำลังทำอะไรกัน? จะพาเธอไปที่ไหน? ”กนิษฐาดูทรงเสน่ห์มาก งูสาวเพียงดูโชว์ให้เห็นเพียงความบอบบางและมีเสน่ห์ของตัวเองเท่านั้น โดยที่ไม่แพร่งพรายความชั่วร้ายให้ใครเห็น