วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 446 วิธีฆ่าตัวตายแบบนี้

ตอนที่ 446 วิธีฆ่าตัวตายแบบนี้

“กนิษฐา… เธอทำผิดสมควรตายจริงๆ หล่อนแย่กับพี่ขนาดนั้น ฉันไม่ขอให้พี่อภัยให้หล่อน แต่ฉันเพียงจะขอโทษพี่ ณ ที่นี้”

วรพลเงยหัวขึ้นเล็กน้อย “ถ้าหากธัชชัยไม่ได้โกรธเกลียดเธอแล้วก็คงจะดี พี่หวังว่าพวกเธอจะปล่อยให้เขามีชีวิตต่อ… ถ้าหากไม่ได้ล่ะก็ ให้เธอตายไปเสีย อย่าทรมานเธอเลย และอย่าไปโกรธเธอเรื่องที่ฉันตาย”

“ฉันไม่เคยคิดจะโทษเธอเลย… ตอนมีชีวิตก็ไม่ ต่อไปก็ยิ่งไม่! ทั้งหมดนี้ถ้าจะผิด ก็คงผิดที่ฉันไม่สามารถทำให้เธอรักฉันได้!”

วัจสาไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี ควรปลอบหรือตอบคำถามของชายหนุ่มผู้รำพึงรำพันในความรักดี เพียงแค่พยักหน้าอย่างขอไปที

วัจสายิ่งคิดไม่ถึงว่าสิบนาทีที่เธอถูกวรพลพาออกไปนั้น เขาเลือกที่เอาหัวโขกกำแพงเป็นการฆ่าตัวตาย…

เพียงแต่คุณแปดนั้นเร็วกว่าวรพลที่ร่างกายไม่สมบูรณ์ตั้งหลายเท่า!

เขารีบเข้าไปจับไหล่ทั้งสองของวรพลเอาไว้ แล้วยื่นมือไปจับหน้าผากของเขาออกมาจากผนังเรือ ตอนนั้นเรื่องราวรีบร้อน คุณแปดไม่รู้ว่าจะใช้อะไรมากั้นหัววรพลดี

วรพลที่ต้องการจะฆ่าตัวตาย ใช้แรงทั้งหมดที่มี ใช้หน้าผากกระแทกเข้าไป ทำให้มือของคุณแปดกระแทกอย่างแรง เจ็บและชาไปทั้งมือ เหมือนกระดูกจะหัก

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง คุณสองก็พาวรพลกลับมาส่ง พร้อมด้วยคำสั่งของอำเภอพัดรัก“พี่! พี่เป็นอะไร? พวกเขาซ้อมพี่เหรอ?” วัจสามองดูหัวของวรพลที่พันผ้าก๊อซเอาไว้ จึงลุกลี้ลุกลนขึ้นมา รีบเดินเข้าไป…กลับถูกคุณสองใช้ปืนสีดำขลับกันเข้าไว้“อย่า… ขอร้องล่ะ อย่าทำร้ายเธอ! ตีฉันให้ตาย! ยิงฉัน! ใช้ชีวิตฉันแลกชีวิตเธอ…”วรพลลนเสียจนสั่นไปทั้งตัว เขาพุ่งตัวไปด้านหน้า“วรพล ความหมายของคุณพ่อไม่ใช่ต้องการให้นายตาย แต่หมายถึงถ้านายยังทำการกระทำโง่ๆอย่างฆ่าตัวตายอีกล่ะก็ วัจสาและลูกในท้องวัยสี่เดือน ก็จะถูกฝังไปพร้อมกับนาย! หนึ่งศพสองชีวิต นายคิดเองแล้วกัน!”คุณสองรู้ดีว่าลูกในท้องของวัจสาเป็นหมากตัวสำคัญ ที่ทุกคนในบ้านศรีทองต่างให้ความสำคัญ!“แล้วคุณพ่อยังบอกอีกว่า ถ้าวรพลเป็นตัวเลือกที่มีชีวิตไม่ได้ ก็เป็นตัวเลือกตายซะ ถ้าพวกนายไม่ต้องการเห็นธัชชัยทีมาที่นี่ด้วยความยากลำบาก แล้วต้องมาเสียใจที่เห็นศพพวกนายทั้งสองล่ะก็นะ”“ฉันพูดถึงแค่นี้ ที่เหลือนายคิดเอาเองว่าจะจัดการอย่างไร แล้วก็วัจสา เธอเตือนพี่ชายเธอแล้วกัน ว่าถ้าเขาตายไป เธอก็คงไม่รอด ยิ่งลูกในท้องเธอก็อย่าหวังว่าจะรอด”สองพูดจบก็เดินออกไปกับแปดเขารู้ว่าวัจสามีวิธีพูดกล่อมวรพล“พี่คะ…พี่ พี่ทำไมโง่แบบนี้! ทำไมต้องฆ่าตัวตายเพื่อมาช่วยฉัน? แล้วพี่จะให้ฉันมีชีวิตที่เหลืออย่างไร? พี่คิดว่าพี่ทำแบบนี้แล้ว ฉันจะมีชีวิตต่ออย่างมีความสุขเหรอ?”วัจสาเดินเข้าไปท่ามกลางหยาดน้ำตา แล้วดึงวรพลที่นั่งอยู่บนเก้าอี้วีลแชร์เข้ามากอดไว้“ตอนนี้พี่ต้องรักษาชีวิตไว้ให้ดี พวกเราจะไปเจอธัชชัย ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการเจอกันครั้งสุดท้าย ก็ยังได้เจอไม่ใช่เหรอ? พวกเราสองคนมีหนึ่งคนที่มีชีวิตต่อไปได้ ก็ต้องใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ห้ามแบกรับความรู้สึกอะไรก็ตาม!”“พี่ใช้ชีวิตต่อ ก็เท่ากับฉันได้ใช้ชีวิตต่อ กลับกัน ถ้าหากฉันมีชีวิตต่อ ก็เท่ากับพี่มีชีวิตต่อเหมือนกัน! เพื่อให้อีกฝ่ายได้สบายใจ คนที่ได้ใช้ชีวิตต่อต้องมีความสุขให้มากๆ เหตุการณ์เราไม่อาจควบคุมได้ แต่เราควบคุมใจตัวเองได้”ขณะที่พูดกล่อมวรพล วัจสาทั้งมีสติและสุขุมเยือกเย็น แต่มีเพียงตัวเธอเท่านั้นที่รู้ ว่าตัวเองเจ็บปวดเพียงไหน เธอแทบจะทนไม่ไหวแล้วเธอไม่อยากตาย ไม่อยากให้ลูกในท้องตัวเองที่อายุเพียงสี่เดือนตายไม่รู้ว่าชาติที่แล้วเธอทำอะไรผิดลงไป ชาตินี้ถึงได้มาเจอเรื่องลำบากมากมาย แล้วยังทำให้ลูกน้อยของเธอพลอยลำบากตายไปด้วยลูกน้อยที่อายุเพิ่งจะสี่เดือน ถูกทรมานขนาดนี้แล้วยังแข็งแรง เขาคงกำลังแสดงความปรารถนาตัวเองว่าอยากจะมีชีวิตต่อไป ดงนั้นวัจสาจะไม่ปิดโอกาสที่เธอจะออกมาลืมตาดูโลกวัจสารู้สึกเจ็บปวดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้“ขอโทษ วัจสา… พี่ขอโทษนะ ที่ช่วยเธอสองแม่ลูกไม่ได้… แล้วยังลำบากพวกเธออีก! ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของฉันเอง”วรพลพูดพลางสะอื้นออกมา เขาออกแรงกอดร่างบางแน่นขึ้น แล้วปล่อยโฮออกมา“พวกเราตกลงกันแล้ว พี่คะ ว่าเราจะไม่โทษใคร ทั้งหมดนี้เป็นฝีมืออำมหิตของสารเลวอย่างอำเภอพัดรัก!” วัจสาใช้แขนเสื้อเช็ดคราบน้ำตาและน้ำมูกของวรพลที่ไหลออกมา“พี่คะ ถ้าชาติมีจริง ฉันจะเกิดมาเป็น…” วัจสาหยุดเอาไว้ เธอไม่ได้พูดคำว่าน้องสะใภ้ออกมาต่อให้มีชาติหน้าจริงๆ ธัชชัยก็คงไม่อยากจะเกิดมาเจอเธอแล้วและถ้ามีชาติหน้า ตัวเองก็คงจะตีตัวออกห่างจากผู้ชายคนนั้น ยิ่งไกลยิ่งดี!หาสักคนที่รักเธอ และคนที่เธอรักใช้ชีวิตร่วมกัน!ชาตินี้ก็คงได้เท่านี้ เสียใจไม่ได้ และไม่อยากจะเสียดาย ชีวิตนี้ในช่วงวัยแรกแย้มของเธอเคยรักคนคนหนึ่ง แค่นั้นก็พอแล้ว!