วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 444 หน้าเหมือนพ่อหรือว่าเหมือนแม่

ตอนที่ 444 หน้าเหมือนพ่อหรือว่าเหมือนแม่

ธัชชัยที่เดิมทีจะลงไปด้านล่างก็หยุดลง

ที่ที่เงียบยิ่งกว่าห้องรักษาของพี่ชายเขาคือที่ไหน? คิดไปคิดมาก็มีอยู่! ห้องพระอาทิตย์ที่ชั้นสามนั่นเอง!

เป็นไปอย่างที่คิด หลังจากที่ขึ้นไปชั้นสาม ธัชชัยก็เจอกรดลที่นั่งนิ่งเหมือนกับรูปปั้นในห้องอันมืดสงบ

มองไปข้างหน้าที่มืดมิดนั้น ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ผู้ชายคนนี้มักมีความลับที่ไม่อาจบอกใครได้

แต่ธัชชัยก็ไม่ไปถามเรื่องที่ผ่านมา หรือสิ่งที่อยู่ในใจของเขา

เป็นผู้ชายไม่จำเป็นต้องหวั่นไหวถึงขั้นนี้ และเขามั่นใจได้ ว่าตอนนี้กรดลจะภักดีต่อเขา!

เดิมทีต้องการจะถามเขาถึงประโยคนั้น ‘นายอยากให้ฉันตายอีกครั้งเหรอ?’ ว่ามันเกี่ยวกับวิศาลหรือไม่ แต่เขาก็ไม่ถามออกไป เพราะไม่ว่าคำตอบจะเป็นอย่างไร ก็คงไม่ใช่แบบที่เขาต้องการ!

“ครั้งก่อนที่เจออำเภอพัดรัก เขาได้บอกสาเหตุที่เอาชีวิตพวกนายสองพี่น้องไหม?”

กรดลไม่ได้หันไป และรับรู้ได้ถึงความเคลื่อนไหวในระยะสิบเมตร แม้กระทั่งเสียงของหัวใจและลมหายใจของอีกคน เขาระวังในรายละเอียดเหล่านี้ได้

“เขาบอกว่าหน้าฉันไม่ต้องตาเขา!”

เหตุผลของอำเภอพัดรักก็เป็นเช่นนี้ กลัวเพียงแต่ธัชชัยจะไม่เชื่อเท่านั้น“นี่ก็เป็นแค่ข้ออ้างที่เขาจะฆ่าคนเท่านั้น เหตุผลอะไรกัน!” ธัชชัยสบถกรดลหันตัวมา แล้วมองไปยังธัชชัย เห็นไม่ชัดมาก แต่ก็เห็นได้ชัด“ไม่ใช่ข้ออ้าง นั่นเป็นเหตุผลที่อำเภอพัดรักฆ่าคนจริงๆ เขาทำอะไรไม่จำเป็นต้องหาข้ออ้างให้ตัวเอง มันไม่จำเป็น!”จากคำพูดของกรดล ก็พอจะรู้ได้ว่าเขารู้จักอำเภอพัดรักเป็นอย่างดี!“อ๋อ? ความหมายของนายคือ ถ้าฉันเสียโฉม หรือศัลยกรรมเปลี่ยนใบหน้าแล้ว ก็จะผ่านตรงนี้ไปได้ใช่ไหม?” ในคำพูดของธัชชัยมีความหยอกล้อ และที่มากไปกว่านั้นคือความโกรธกรดลเดินจนมาถึงระยะห่างกับธัชชัยเพียงหนึ่งเมตร แล้วมองเขาอย่างละเอียด เหมือนกับกำลังสำรวจใบหน้าของเขาวิเคราะห์ใบหน้า องค์ประกอบงดงามลับเข้ากันได้ดี ในแววตามีทั้งประกายและความโกรธ ยกมุมปากขึ้นยิ้มอย่างชั่วร้าย“นายเคยสู้กับเขาไหม?” กรดลถามธัชชัยนึกถึงเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว “ไม่รู้ หรือเป็นเพราะฉันช่วยนาย?”กรดลปฏิเสธได้อย่างมั่นใจ “ไม่มีทาง!”“งั้นก็เป็นการฆ่าฉันอย่างบริสุทธิ์ ไม่มีเหตุผล แค่เกิดมามีหน้าไม่ถูกใจ ก็กำจัดฉันทิ้ง ถึงกระทั่งจะฆ่าฉันทั้งบ้าน!” ธัชชัยพูดอย่างพอใจกรดลส่ายหน้า “เถ้าแก่ใหญ่ท่าเรือเจ้าของธุรกิจในเมืองเล็กๆอย่างเมืองเอส ในสายตาเขาก็งั้นๆแหละ ไม่ควรค่าแก่การให้เขาส่งคนมารับมือ”สายตาของกรดลมองมายังใบหน้าของธัชชัย ดังนั้นต้องเป็นไปอย่างที่อำเภออพัดรักบอกแน่นอน ว่าหน้านี้มีปัญหา!เขาจึงถามขึ้นเรียบๆ “นายหน้าเหมือนพ่อหรือแม่?”เหมือนคำถามนี้ไปจี้ปมของชายหนุ่ม สีหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้นมา“ฉันจำไม่ได้แล้ว!” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความโกรธ และความเย็นชาเสียยิ่งกว่าอะไร แสดงถึงไม่ต้องการจะคุยเรื่องนี้ต่อไปเมื่อเห็นหน้าของธัชชัยเย็นชาเหมือนกับน้ำแข็งนั้น กรดลก็ไม่ได้ถามต่อ ต่อให้ตอนนี้รู้สาเหตุแล้ว ก็แก้ไขอะไรไม่ได้อยู่ดี“เขานัดฉันที่อ่าวน้ำตื้น ที่นั่น วิศาลได้ส่งคนไปตรวจแล้ว เป็นที่ที่ใกล้กับที่พักของเขา”นี่เขาหมายถึงอำเภอพัดรักอย่างชัดเจนหลังจากนั้นไม่นาน ธัชชัยก็ปรับอารมณ์มาคุยเรื่องแผนการพรุ่งนี้ต่อได้กรดลตอบนิ่งๆ “งั้นที่ที่ให้นายตัดสินใจคงไม่ใช่ตรงนั้น เขาไม่ชอบการถูกรบกวน ดังนั้นเขาจะให้เวลาและช่องว่างนายในการทรมานเจียนตาย”ธัชชัยพูดเสียงเย็น “ฉันกลับไม่คิดว่าตัวเองจะต้องเจ็บปวดเจียนตายนะ!”“นายจะเป็น” กรดลตอกกลับความมั่นใจของธัชชัยอย่างตรงๆธัชชัยขมวดคิ้วแน่น เขาไม่ชอบความปล่อยวางอย่างสบายใจของกรดลเช่นนี้เลย เหมือนกับทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามที่เขาพูด!ช่างน่ารังเกียจจริงๆ!“นายให้พ่อบ้านของนายเตรียมคนไปรับมือใกล้ๆอ่าวน้ำตื้นก่อน ปกติคนที่นายเลือก จะไม่มีทางตาย เขาปล่อยคนแน่นอน!” กรดลพูดเสริมอย่างนิ่งๆธัชชัยเยาะเย้ย “อ๋อ งั้นเขาก็เป็นคนดีมีคุณธรรมมากสินะ!”“จุดประสงค์ที่เขาให้นายเลือก คือให้นายคนที่เป็นผู้เลือกรู้สึกตายทั้งเป็น”“งั้นเกรงว่าครั้งนี้ จะทำให้เขาผิดหวังนะ!” ธัชชัยมั่นใจมากกรดลมองธัชชัยที่อยู่ท่ามกลางความมืด แล้วพูดด้วยความเคร่งขรึม “ธัชชัย ไม่ถึงวินาทีสุดท้าย นายห้ามตัดใจเด็ดขาด!”