วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 426 ลูกของเธอ

ตอนที่ 426 ลูกของเธอ

“ทำไม? นี่นายยังไม่เชื่ออีกหรอ?” สองพูดออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ เป็นสามีแท้ๆแต่กลับไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าภรรยาตัวเองตั้งท้องแล้ว นี่ต้องโง่เง่าแค่ไหนที่ขนาดคนท้องสี่เดือนยังดูไม่ออกเลย?

“นายคงจะเอาหลักฐานที่พอจะทำให้ฉันเชื่อได้มาด้วยใช่ไหม?” ธัชชัยเชื่อว่าสองไม่มีทางมามือเปล่าแน่นอน เขาจะต้องมีหลักฐานอยู่แน่

สิ่งที่สองเอาให้ธัชชัยดูเป็นวิดีโอการตรวจครรภ์ของวัจสาและยังมีท่อนบันทึกเสียงที่เธอพูดคุยกับสองในตอนนั้นบันทึกเอาไว้ด้วย

แม้ว่าธัชชัยจะดูไม่ได้เข้าใจอะไร เขาไม่รู้ว่าภาพจำลองที่ปรากฏขึ้นบนจอเครื่องอัลตราซาวนด์นั่นคืออะไร เขาแค่รู้สึกว่านั่นคงเป็นชีวิตน้อยๆที่อยู่ในท้องของวัจสา

มาถึงตอนนี้จิตใจของธัชชัยก็ไม่สามารถสงบลงได้อีกแล้ว ยกน้ำชาที่อยู่ในแก้วขึ้นดื่มจนหมดเกลี้ยง มือของเขาเริ่มกำแน่นชกเข้ากับฝ่ามืออีกข้างส่งเสียงออกมาเบาๆ

“เป็นยังไง? เซอร์ไพรส์มากเลยใช่ไหม?” สองเริ่มหัวเราะออกมาภายใต้เสียงนั่นแฝงไปด้วยความชั่วร้าย

ทันใดนั้นธัชชัยก็เริ่มรู้สึกเจ็บซี่โครงที่เคยถูกตีจนหักนั่นขึ้นมา เขาหวังให้ความเจ็บปวดนี้อยู่ไปนานกว่านี้หน่อย เพื่อให้ดึงดูดความสนใจกับเรื่องวุ่นวายใจของเขาตอนนี้

“แต่ก็เป็นแค่สิ่งของพึ่งจะใหญ่เท่ากำปั้น นี่ยังนับได้ว่าเป็นครึ่งชีวิตแล้วหรอ?” ธัชชัยพูดอย่างนิ่งๆ พลางใช้นิ้วเรียวยาวนั่นของเขาเคาะโต๊ะเป็นจังหวะเพื่อทำให้จิตใจของเขาสงบได้เร็วขึ้น

“ของเท่ากำปั้นแต่มันก็โตขึ้นมาได้นะ เขานับว่าเป็นหนึ่งชีวิตและก็อาจจะมีอนาคตที่สดใส แถมยังมีอนาคตอีกยาวไกล นับว่าเป็นโลกของเขาที่ยังไม่ทันได้เปิดออก เขาเป็นลูกของนาย”สองเอาแต่พูดเพื่อเพิ่มน้ำหนักเรื่อยๆไม่ยอมหยุดพยายามเพื่อไม่ให้ธัชชัยรู้สึกเพิกเฉยต่อมัน เพื่อให้ความสำคัญของมันมีมากขึ้นในใจของธัชชัย! ความสำคัญพอที่จะเอามาเทียบกับพี่ใหญ่ของเขา!“เพียงแต่หากนายมีสติปัญญาสักหน่อยคงรู้ว่าควรจะเลือกแม่อย่างวัจสา!” ไม่รอให้ธัชชัยเอ่ยปากพูด สองก็ชิงพูดต่อ : “แน่นอน ว่าพ่อเลี้ยงของฉันก็กังวลมากว่าชีวิตน้อยๆในท้องวัจสาแข็งแรงดีมากแค่ไหน ดังนั้นก็เลยเคยตรวจมาแล้วรอบหนึ่ง เขาเป็นเด็กผู้ชายที่แข็งแรงคนหนึ่ง”หัวใจดวงนี้ของธัชชัยกำลังถูกคำพูดที่ออกจากปากของสองตัดทางออกไปเรื่อยๆผู้หญิงโง่คนนั้นทำไมถึงไม่ยอมบอกเขาให้เร็วกว่านี้ ว่าเธอท้องแล้ว? !ประจวบกับตอนนี้อำเภอพัดรักถึงได้เอาพวกเขาแม่ลูกมาเป็นเบี้ยต่อรองเพื่อรับมือกับเขาแล้ว!เขาอยากจะไปลากผู้หญิงโง่คนนั้นออกสั่งสอนให้หนักสักที! นั่นเป็นลูกของธัชชัยแท้ๆ! วัจสาผู้หญิงโง่นั่นกลับกล้าที่จะปิดบังเขาอย่างนั้นหรอ?“คุณสอง เรื่องข้อแลกเปลี่ยนของพวกเราพูดต่อเป็นยังไง?” ธัชชัยทำท่าทางผ่อนคลาย : “เกี่ยวกับเรื่องที่วัจสาท้องหรือไม่ท้องฉันไม่สนใจหรอกนะ เพียงแค่รู้สึกว่ากนิษฐาน่าจะมีค่ามากกว่าผู้หญิงอย่างวัจสา เอาเธอมาแลกกับวัจสาก็นับว่านายไม่ได้เสียเปรียบ!”สองหัวเราะออกมา จากนั้นก็ส่ายหน้าไปมา “ฉันขัดคำสั่งของพ่อไม่ได้หรอก”“ถึงอย่างนั้นนายจะทนดูสาวงามอย่างกนิษฐาสูญเสียทุกอย่างไปต่อหน้าต่อตาอย่างนั้นหรอ?” ธัชชัยใช้กนิษฐาเพื่อบีบบังคับสอง“ฉันทนหรือไม่ทนก็ไม่มีประโยชน์ เพราะอำนาจทั้งหมดอยู่ในมือของพ่อคนเดียว ในสายตาของเขาแล้วชีวิตของกนิษฐา ไม่สิ ควรจะพูดว่าชีวิตของบรรดาลูกเลี้ยงอย่างเราไม่ได้มีค่าอะไร ยิ่งเอามาเป็นข้อแลกเปลี่ยนก็วัจสาแล้วไม่ได้เลย” สองพูดอย่างเย็นชา“ในสายตาของพ่อเลี้ยงนายอาจจะไม่มีค่า แต่สำหรับนายมันไม่เหมือนกัน”ธัชชัยไม่ได้หลบหลีกที่จะให้โอกาสกับสอง ถึงแม้ว่าจะแลกเอาวัจสากลับมาไม่ได้ แต่ก็ขอให้รู้สถานที่กักขังก็ยังดี!“กนิษฐาคงมีค่ามากพอที่จะให้แกยอมเสี่ยง วีรบุรุษช่วยสาวงามล้วนเป็นความฝันที่สวยงามของผู้หญิง ท้ายที่สุดแกก็สามารถพาสาวงามกลับไปได้ นับว่าเป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับชีวิตของผู้ชายคนหนึ่งเลยว่าไหม?”คำพูดของธัชชัยรอบนี้ พูดได้ถูกจุด เขาพูดในสิ่งที่ใจลึกๆของสองคิดมาตลอด และมันก็ถูกเปิดเผยออกมาหมดแล้ว!คนที่ถนัดเรื่องการโจมตีอย่างธัชชัยกลับมาเป็นผู้โจมตีอีกครั้ง เขาเริ่มพูดจาหว่านล้อมสองอันที่จริง เรื่องที่จะช่วยสาวงามกลับไปนั้นเป็นความเพ้อฝันที่สองไม่กล้าแม้แต่จะคิดด้วยซ้ำวินาทีนั้น สองเริ่มใจสั่นแล้ว ความลับที่เขาพยายามเก็บงำมานานหลายปี กลับถูกธัชชัยมองออกภายในคราเดียวความรู้สึกที่ยุ่งยากแบบนี้มีแค่เขาเพียงคนเดียวที่จะเข้าใจมัน ทั้งสับสนทั้งตื่นเต้น แต่ไม่ว่าจะตื่นเต้นก็ห้ามตื่นเต้น จิตสำนึกของสองยังมี เขารู้ดีว่าธัชชัยกำลังพูดจาหว่านล้อมเขาสองพูดอย่างเย็นชา : “นี่นายกำลังพูดหว่านล้อมให้ฉันหักหลังพ่ออย่างนั้นหรอ?”“ประโยคนี้ก็พูดเกินไปนะ ตอนนี้นายแข็งแรงสมบูรณ์จะคอยเป็นกำลังให้อำเภอพัดรักก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่เรื่องที่นายต้องทำก็แค่วางแผนอนาคตนายเอาไว้ตอนแก่เท่านั้น ต่อไปถ้าหากข้างกายมีคนที่ตัวเองรักคอยอยู่เคียงข้างไม่ดีหรือไง? ทำไมถึงเรียกว่าหักหลังล่ะ?”ธัชชัยรินชาให้ตัวเองอีกครั้ง แม้ว่ามือของเขาจะไม่สั่นแล้วแต่ในใจของเขาก็ยากที่จะสงบลงได้สองมองใบหน้าของธัชชัยที่นิ่งสงบไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมาให้เห็น ผู้ชายคนนี้มีจุดเด่นและอาวุธลับที่เหมาะสมกับอายุของเขาตอนนี้เลย เพียงแต่เขาอายุยังน้อยเกินไปหน่อย ยังไงก็สู้กับพ่อบุญธรรมของเขาไม่ได้แน่“พ่อเลี้ยงของฉันไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวเป็นลูกเลี้ยงยังมีคนอื่นๆเจ้าสี่เจ้าห้าเจ้าแปด แล้วยังเจ้าสิบสองที่ฉันยังไม่เคยเจอหน้าเลยด้วยซ้ำก็มี!”จุดประสงค์ของเขาไม่ได้ต้องการอธิบายให้ธัชชัยเข้าใจ แต่เป็นการพูดให้ธัชชัยรู้ว่าถึงความร้ายกาจของพ่อเลี้ยงของเขา โหดเหี้ยมมากกว่าที่เขาคิดเอาไว้เยอะมาก