วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 420 ภารกิจสำเร็จ
ตอนที่ 420 ภารกิจสำเร็จ
ปู่วัตสินได้ยินแบบนั้นถึงได้ค่อยๆหันมองไปที่กนิษฐาที่ยืนอยู่ข้างหลังโสธร
จังหวะที่ดวงตาประสานกันนั้น กนิษฐาก็รู้ทันทีว่าปู่วัตสินคนนี้เป็นคนยังไง คนแบบนี้ถึงจะแก่แล้วแต่ก็เป็นสุนัขจิ้งจอกแก่ เวลาอยู่ต่อหน้าเขาเธอแทบไม่ต้องเสแสร้งแถมยังกลัวว่าจะถูกมองออกด้วย
ดังนั้นกนิษฐาจึงใช้ความเป็นตัวเองตัวเองเข้าสู้ ไม่มีปิดบัง สู้กับสายตาคู่นั้นอย่างกล้าๆกลัวๆ
ไม่เพียงแค่ผู้ชายที่จะรู้สึกเกรงกลัว แต่ผู้หญิงก็รู้สึกเกรงกลัวเหมือนกัน
ปู่วัตสินมองเห็นกนิษฐาในครั้งแรกก็รู้สึกว่าเธอเองก็มีอะไรที่น่าสนใจ
กนิษฐาก็เป็นผู้หญิงที่พิเศษแบบนี้ เธอมีใบหน้าที่งดงามและทำให้คนถูกใจได้
“แม่หนู เธอชอบเจ้าเด็กตระกูลเราคนนี้ไหม?” ปู่วัตสินถามอย่างตรงไปตรงมา
โสธรที่ยืนข้างๆตกตะลึงเบาๆ ปกติเขาก็พาผู้หญิงมาให้ปู่เจออยู่ไม่น้อยเลย เพื่อเล่นละครตบตาเขาเรื่องเร่งให้แต่งงาน
แต่ก่อนคุณปู่มักพูดว่า : “ก็ยังหยิบจับมาจากRichbabyเพื่อเอามาเล่นละครตบตาฉันหรอ?”
สายตาของปู่วัตสินแหลมคมมาก กับมารยาหญิงจริงหรือปลอมเขาก็มองขาดหมด
แต่กับกนิษฐาแล้วคุณปู่กลับเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนไม่มีผิดเลย จ้องตอบโต้เธอตลอด
เดิมทีคิดว่ากนิษฐาจะยอมให้ความร่วมมือเล่นละครตบตาต่อไปอีกสักหน่อยด้วยการบอกว่าชอบเขาใครจะไปรู้ว่าเธอจะเล่นส่ายหน้าไปมา “ไม่ชอบค่ะ ตอนนี้ฉันยังไม่ชอบต่อไปก็ไม่มีทางชอบค่ะ เพราะว่าฉันมีคนที่อยู่ในใจอยู่แล้ว!”โสธรตกตะลึงจนอ้าปากค้าง ผู้หญิงคนนี้นี่ฉันพาเธอมาทำลายทุกอย่างหรือไง?ก็แสดงละครสักหน่อยไม่ได้หรอ? ช่วยปลอบปู่เฒ่านี่ให้ดีใจสักหน่อย! จำเป็นต้องไม่ไว้หน้าเขาแม้กระทั่งต่อหน้าปู่เลยหรือไง! ตอนนี้โสธรไม่ใช่แค่รู้สึกทนไม่ไหว แต่ยังอยากจะจัดการเธอให้หนักๆ!“ฮ่า ฮ่า ฮ่า แม่หนูคนนี้ตรงไปตรงมา ฉันชอบ! อะไรที่ไม่ได้เกิดขึ้นเองมักไม่เป็นผลอย่างที่คิด แต่ถึงยังไงก็ยินดีต้อนรับแม่หนูมาเป็นแขกหมู่บ้านดาวเสมอ!”ปู่วัตสินกลับไม่รู้สึกเสียอกเสียใจที่กนิษฐาปฏิเสธโสธร แต่กลับมีรอยยิ้มสดใสเต็มใบหน้า ดูเหมือนเข้าใจเรื่องนี้เป็นอย่างดีประโยคที่กนิษฐาบอกปฏิเสธโสธรนั้น ก็ทำให้ใจของวรพลตกไปอยู่ที่เดิมเขารู้ดีว่าคนที่อยู่ในใจของกนิษฐานั้นไม่ใช่เขา จะบอกว่าเป็นใครก็ไม่จำเป็นต้องคิดเยอะให้ยากแล้วกนิษฐาทำสัญญาณมือให้เขา : เธอไปเข้าห้องน้ำแล้วให้เขารออยู่ด้านนอกแต่ก่อนก็เป็นแบบนี้ ตอนอยู่Richbabyในที่เอะอะเสียงดัง เธอก็จะส่งสัญญาณนี้ให้วรพล เขาก็จะเดินไปรอเธอแถวห้องน้ำโดยอัตโนมัติเดิมทีคุณภูษิตกำลังต้มยาอยู่ในห้องครัว แต่ทันใดนั้นก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงหน้าตาคุ้นๆยืนอยู่ด้านหลังของท่านวัตสินเข้าและดูคล้ายคลึงกนิษฐาคุณภูษิตจึงเข้าไปดู ที่แท้ก็เป็นกนิษฐาจริงๆ!ทำไมเธอถึงมาโผล่ที่หมู่บ้านดาวได้? ไม่ใช่ว่าที่นี่มีการตรวจเข้าออกเข้มงวดมากหรอแม้แต่แมลงยังบินเข้ามาไม่ได้เลยไม่ใช่หรอ?ปกติแล้วท่านวัตสินจะเป็นคนที่เข้มงวดมาก แต่เป็นเพราะเจ้าคนโง่อย่างโสธรนี่แหละ อย่างว่าแม้แต่แมลงเลย กระทั่งคนตัวโตขนาดนี้ยังพาเข้ามาได้เลย!คุณภูษิตวางยาที่พึ่งจะต้มเสร็จลง จากนั้นก็แอบตามเงาของวรพลไปเงียบๆวรพลถูกคนของหมู่บ้านดาวพาไปตรงทางเดินใกล้ห้องน้ำคุณภูษิตเดินเข้าไป “คุณชายครับ ผมเหมือนจะเห็นกนิษฐาที่นี่ พวกเรากลับไปเข้าห้องน้ำที่ห้องของคุณเถอะครับ?”สิ่งแรกที่คุณภูษิตนึกถึงคือจะต้องแยกวรพลให้ห่างจากกนิษฐา เพราะมิฉะนั้นอาจส่งผลไม่ดีต่อคุณชายวรพลได้ จึงบอกกับเขาไปเลยตรงๆการที่กนิษฐาเข้ามาจะต้องมีจุดประสงค์ไม่ดีแน่!แต่ทว่าสิ่งที่เขาเป็นกังวลนั้นมันเกิดขึ้นแล้ว“คุณภูษิต ฉันมีเรื่องที่จะคุยกับวรพล คุณช่วยหลบไปก่อนได้ไหม?” แม้ว่าจะเป็นประโยคถามกลับ แต่เธอกลับใช้น้ำเสียงย้ำชัดเจน นี่เป็นเสียงของกนิษฐาที่ดังขึ้นมาจากด้านหลัง“กนิษฐา ฉันไม่รู้หรอกว่าเธอเข้ามามีจุดประสงค์อะไร แต่เมื่อฉันอยู่ที่นี่ เธออย่าหวังว่าจะทำร้ายคุณชายใหญ่ของเราได้! อีกอย่างที่นี่คือหมู่บ้านดาว ไม่ใช่ที่ที่เธอควรจะมาก่อนความวุ่นวาย!”คุณภูษิตพูดออกมาอย่างอดไม่ได้“คุณภูษิตคุณกังวลมากไปแล้ว ฉันไม่ได้มีเจตนาอะไรจะทำร้ายวรพลเลย”กนิษฐาเดินเข้ามา กุมมือของวรพลเข้าก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน : “วรพล ช่วงนี้คุณเป็นยังไงบ้าง?”มือของวรพลที่ถูกกนิษฐากุมอยู่นั้นสั่นเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด ทั้งร่างกายนิ่งแข็งไปหมดแล้วกนิษฐายังช่วยเขาจัดพรมขนสัตว์กันลมที่วางอยู่บนขาเขา“วรพลช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นแล้ว คุณต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ อย่าป่วยล่ะ ฉันรู้ว่าภูมิคุ้มกันของเธอไม่ค่อยดี”ไม่ว่ากนิษฐาจะเป็นผู้หญิงแบบไหนเธอก็สามารถเป็นได้ ตอนนี้กนิษฐากำลังเป็นผู้หญิงที่แสนดีและอ่อนโยนวรพลตื่นเต้นจนกระทั่งเอามืออีกครั้งกุมมือของกนิษฐาเอาไว้วินาทีนี้ เขารู้สึกเหมือนคนที่อยู่ในใจที่เธอบอกกับปู่วัตสินนั้นที่แท้คือวรพล“กนิษฐา เธอก็เหมือนกันนะ เธอก็ต้องดูแลตัวเองดีๆนะ!”ความเป็นห่วงของวรพลนั้นออกมาจากใจจริงเสมอ จริงใจมาก ไม่ใช่คำพูดที่สวยงามอะไร ความเป็นห่วงของเขาคุณจะรับรู้จากคำพูดที่เขาพูดออกมาทั้งจริงใจและมั่นคงกนิษฐาพยักหน้ารับ จากนั้นอธิบายต่อด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ที่จริงฉันกับโสธรไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกัน เพียงแค่อยากจะผ่านเขาเข้ามาหาเธอ”วรพลได้ยินคำพูดเป็นห่วงจากกนิษฐาก็ตื้นตันจนขอบตาแดงผ่าว ที่จริงไม่ว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นจะเป็นจริงหรือเรื่องโกหกก็ตามวรพลก็ยังเลือกที่จะเชื่อ