วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 397 เธอก็เป็นแค่เหยื่อที่เขาทิ้ง 2

ตอนที่ 397 เธอก็เป็นแค่เหยื่อที่เขาทิ้ง 2

วัจสาตกตะลึง เธอถอยหลังไปจนชิดกำแพง

“ไม่นะ…กนิษฐา เธออย่าทำแบบนี้ เขาบริสุทธิ์! ”

“บริสุทธิ์เหรอ? งั้นฉันหล่ะ? ฉันไม่บริสุทธิ์หรือยังไง? ” กนิษฐายกแขนของเธอขึ้น เธอคิดตามเอานะ ฉันหน่ะ เพื่อธัชชัยแล้วยอมคุกเข่าสามวันสามคืนเพื่อให้พ่อเลี้ยงปรานีเขา เพื่อให้พ่อเลี้ยงสัญญากับฉันว่าจะปล่อยธัชชัยไป! ”

“ลูกของเธอบริสุทธิ์ งั้นควรจะทำยังไงกับการเสียสละของฉันหล่ะ? มันควรจะเสียเปล่ามั้ย? ” กนิษฐาแทบจะตะโกนออกมา

“กนิษฐา แล้วมันเกี่ยวอะไรกับลูกของฉันด้วยหล่ะ? ธัชชัยเป็นคนทำให้เธอผิดหวัง ก็ไปแก้แค้นเขาสิ” วัจสาตะคอกใส่กลับ เดิมทีเธอไม่อยากทำให้กนิษฐาโกรธเท่าไหร่นัก แต่นี่มันก็เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังเสียการควบคุม

“นี่เธอยังจะมาบ่ายเบี่ยงอีกอย่างนั้นเหรอ? เธอนี่มันกล้ามากเลยจริงๆ นะวัจสา ลงนรกไปพร้อมกับลูกน้อยของเธอซะไป้! ” กนิษฐายกกริชในมือเธอขึ้นมา คิดจะฟันมันลงไปที่ตัววัจสา เธอต้องการฆ่าให้หล่อนตาย!

วัจสากรีดร้องออกมาเสียงดัง เธอหยิบเอาเก้าอี้พับขึ้นมาต่อกรกับกริชในมือของกนิษฐาโดยสัญชาตญาณ

วัจสาไม่อยากที่จะยอมแพ้ เธอไม่อยากที่จะยอมให้ใครมาต้องลูกของเธอ ดังนั้นเธอจึงอดทนจนหยดสุดท้าย เธอจะไม่มีวันละทิ้งลูกในท้องของเธอแน่ๆ

เขายังไม่ได้ลืมตาขึ้นมาดูโลกเลยด้วยซ้ำ ยังไม่ได้เห็นสีสันที่มีบนโลกใบนี้เลย

ดังนั้นหากเธอยังมีลมหายใจอยู่หล่ะก็ เธอจะไม่ยอมให้ใครพรากลูกเธอไปอย่างแน่นอน

พ่อจริงๆ ของเขาอาจจะทิ้งพวกเธอไว้เหมือนผักเหมือนหญ้า แต่เธอก็จะไม่ยอมแพ้!คมกริชนั้นมองเห็นเป็นเลือดแดงฉาน แขนของเธอเต็มไปด้วยเลือด แต่ตอนนี้วัจสาลืมความเจ็บไปเสียหมดสิ้นแล้ว ความคิดของเธอตอนนี้ก็แค่ต่อต้านกนิษฐาให้ได้เท่านั้นกนิษฐาเรียนรู้ศิลปะการป้องกันตัวมาตั้งแต่ยังเล็ก เผชิญหน้ากับคนไม่ประสาอย่างวัจสา เธอจึงเคลื่อนไหวได้อย่างแคล่วคล่องเก้าอี้พับในมือของวัจสาถูกกระชากออกโดยกนิษฐา เธอเงื้อมือที่จับกริชขึ้นสูงอีกครั้ง หมายที่จะแทงไปที่ท้องของวัจสา…มีเงาอะไรบางอย่างเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ตรงเข้ามาจับกริชของกนิษฐาเอาลงเงาดำนั้นคือเข้ม“เข้มคุณอยากตายหรือยังไงฮะ? มาเดี๋ยวฉันจะฆ่าคุณเอง” กนิษฐาคำรามออกมาอย่างน่ากฃัว“คนที่รนหาที่ตายหน่ะคือเธอ” เข้มตะโกนสวน“วัจสาเป็นคนที่พ่อเลี้ยงต้องการ ถ้าเธอข้าไปเสีย พ่อเลี้ยงไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่! ”“ไอ้ขี้ขลาดตาขาว ออกไปเลยนะ ถ้ามันจะเป็นโทษจริง ฉันจะรับผิดชอบเอง มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ! ออกไป! ”ตอนนี้กนิษฐาเสียการควบคุมไปแล้ว เธอไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ไม่สนเหตุผลใดๆ ก็ตามแต่ เธอเพียงอยากจะเอาชีวิตของวัจสาเท่านั้น!“เกรงว่าถึงเวลานั้นเธอจะเกิดกลัวตายขึ้นมาหน่ะสิ!”เข้ม กระแทกกริชออกจากมือ แล้วพาตัวกนิษฐาออกไปด้านนอกทันทีที่พวกเขาออกไปข้างนอก ร่างทั้งร่างของวัจสาก็ไหลตกไปอยู่กับพื้น เหงื่อโทรมตัว เหมือนตายไปแล้วครั้งหนึ่งเธอยกมือขึ้นลูบเบาๆ ที่ท้องของตัวเอง “ขอโทษนะจ๊ะลูกรัก หนูคงกลัวแย่แล้วใช่มั้ย? ไม่เป็นไรนะ เป็นหม่ามี๊ไม่ดีเอง”น้ำตากลิ้งตกลงบนใบหน้าของหญิงสาวอย่างควบคุมไม่ได้มันไม่ใช่การกระทำที่โหดร้ายของกนิษฐา แต่มันเป็นเพราะการไม่แยแสของผู้ชายคนนั้นผู้ชายที่เป็นสามีของเธอ เป็นพ่อของลูกในท้อง ทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้นะ? ถ้าดูจากความโหดร้ายของเขาแล้ว ความบ้าของกนิษฐาดูจะเบาบางไปเลย ความเจ็บปวดที่กำลังเป็นอยู่นี้มันไม่สามารถเทียบกับการปวดใจของเธอได้เลยข้างนอกห้องกนิษฐาสะบัดมือที่เข้มลากออก“เข้มคุณจะมายุ่งทำไม? นี่มันเรื่องของผู้หญิงมั้ย? ”“ฐา เธอฟังฉันให้ดี วัจสายังเป็นคนที่พ่อเลี้ยงต้องใช้ ดังนั้นเธอต้องปล่อยไว้ก่อน รอหมดประโยชน์แล้ว เธอจะฆ่าทิ้งก็ไม่เป็นไร! ”เข้มเพิ่งจะช่วยชีวิตของกนิษฐาเอาไว้ ถ้าเมื่อกี้นี้เธอฆ่าวัจสาหล่ะก็ คนที่จะต้องตายอนาถยิ่งกว่าวัจสานั่นก็คือเธอ“แล้วพ่อเลี้ยงจะจัดการยังไงกับเธอ? ”“พ่อเลี้ยงจะให้ธัชชัยเลือกระหว่างวรพลกับวัจสา”พอพูดแบบนี้ ก็ถือว่ากรดลเดาได้ไม่มีผิดเพี้ยน เจ้าปลามีพิษชอบนักที่จะให้คนอื่นเลือก“งั้นก็ไม่ต้องพูดละ ยังไงซะเขาก็เลือกวรพล”“แล้วถ้าเป็นวัจสาที่มีลูกอยู่ด้วยหล่ะ? ”กนิษฐาเงียบงันไป แล้วก็เพิ่งคิดขึ้นมาได้ว่า ธัชชัยยังไม่รู้ว่ายัยผู้หญิงต่ำต้อยนั่นท้องสินะ!พอถึงเวลานั้นเองโทรศัพท์มือถือของกนิษฐาก็ดังขึ้นทำลายความเงียบมันเป็นธัชชัยที่โทรเข้ามา เมื่อเห็นชื่อเขากระโดดเด้งขึ้นบนหน้าจอ หัวใจของเธอก็ต้นระส่ำไม่รู้ว่าเขาโทรมาหาเธอเพราะอะไร แต่แค่ได้ยินเสียงเขา อารมณ์ของเธอก็ร่าเริงขึ้นอีกครั้งจริงๆ เธอไม่ได้ต้องการอะไรมากเลย แค่ได้อยู่กับคนที่เธอรัก จะต้องลำบากยากเย็นแค่ไหนเธอก็ยอม