วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 371 นิ่งเงียบเสียจนทำให้คนเจ็บหัวใจ 2

ตอนที่ 371 นิ่งเงียบเสียจนทำให้คนเจ็บหัวใจ 2

และแฝงไปด้วยความรู้สึกหงุดหงิดคับอก เขาจุดบุหรี่มวนขึ้นในมือ และดับมันในที่เขี่ยบุหรี่ จากนั้นก็สตาร์ทรถและบึ่งหน้ากลับไปยังบ้านตระกูลศรีทอง

ตอนนี้วัจสาก็อยู่ในที่ที่เรียกได้ว่าปลอดภัยแล้วสำหรับเขา ตอนนี้ก็มีเพียงพี่ชายของเขาแล้ว

หากจะให้วัจสาไปที่หมู่บ้านดาว มีทางเดียวคือต้องบังคับเธอไป

แต่วิธีการเดียวนี้ไม่เหมาะกับวรพลเลย ถ้าจะโน้มน้าวให้วรพลออกห่างจากตัวธัชชัยไปนี้ ก็คงต้องเรียกใช่หน่วยรบพิเศษของไผ่เท่านั้น

ธัชชัยกลับมาถึงบ้านตระกูลศรีทอง วรพลก็กำลังนั่งเงียบๆ อยู่ที่ห้องนั่งเล่น ในมือกำลังถือเจ้าเบย์แม๊กของเล่นที่วัจสาซื้อให้เขา เขานั่งมองมันเงียบๆ ทิ่มมันบ้างเป็นบางครั้งบางครา

ที่ห้องนั่งเล่นที่กว้างใหญ่นั้นก็ยังคงมีพ่อบ้านภูษิตที่นั่งอยู่ด้วย จะพูดว่างเงียบเหงาว่างเปล่าเลยก็เห็นว่าจะไม่เข้าที

“ดูเจ้าตัวนี้อีกแล้ว พี่ดูไร้เดียงสาไปเลยนะเนี่ย” ธัชชัยฉวยเอาเย์แม๊กออกมาจากมือของวรพลแล้วโยนมันไปมา “พูดมาตามตรงดีกว่าว่ากำลังรอผม หรือรอนางฟ้าของพี่กันแน่”

นางฟ้าที่พูดถึงนั่นหมายถึงกนิษฐา ธัชชัยเพียงพูดหยอกล้อขึ้นเท่านั้น เพราะไม่อยากให้บรรยากาศมันเป็นแบบนี้ เป็นเหมือนว่ามีชีวิตอยู่เหมือนตายก็ไม่ปาน

“พี่ก็ต้องรอแกอยู่แล้วสิ”วรพลพูดเรียบๆ “แกไม่ได้พูดหรือยังไงว่าผู้หญิงก็เหมือนเสื้อผ้า? ”

“อื้อ พูดได้ดี”ธัชชัยโค้งตัวลงอุ้มวรพลไปวางไว้ที่โซฟา ด้วยเพราะโซฟานั้นมีขนาดที่ใหญ่สามารถให้พี่น้องทั้งสองนั่งด้วยกันได้

“วรพล มาลองทดสอบมั้ย ว่าถ้าพี่ไปอยู่หน่วยรบพิเศษของไผ่สักสองสามวัน พี่จะคิดถึงผม หรือว่าผมจะคิดถึงพี่ก่อนกัน? ”การพูดที่จั่วหัวไปในทางเล่นเป็นเด็กๆ แต่พวกเขารู้ความหมายที่ลึกซึ้งเป็นอย่างดี“ชัย ไม่ต้องเสียเวลาพูดหรอก พี่จะไม่มีทางทิ้งบ้านของเราไป และจะไม่มีวันทิ้งแก! ” จิตใจของวรพลตอนนี้แปรซับซ้อนไปหมด เขามีจิตใจที่ดี และรู้ว่าตอนนี้น้องชายกำลังวางแผน และกำลังเตรียมตัวจะทำอะไร“พี่นี่เข้ากับคนไม่เก่งเลยนะ อย่ามาติดผมสิ”ธัชชัยหัวเราะ พลางเอาหน้าผากชนกับพี่ชายของเขาเบาๆ มันเป็นวิธีการทักทายฉบับของสองพี่น้อง“ชัย ถ้าแกคิดอยากจะแก้แค้น พี่ไม่สามารถที่จะไปห้ามแกได้ แต่ตอนนี้ปลามีพิษนั่นมันมาเยือนเมืองSแล้ว เขาไม่มีทางกลับไปมือเปล่าแน่นอน” วรพลหยุดลงก่อนจะพูดต่อ “แกไม่มีทางทำให้พี่ทิ้งแกไปได้หรอก”“ถ้าพี่ไม่ไป ผมก็จะเหนื่อยลากพี่ไปอยู่ดี พี่ก็รู้ดีไม่ใช่เหรอ วรพล? ”ธัชชัยไม่อยากจะพูดกับเขาตรงๆ แต่มันไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว หลายๆ สิ่งมันกระจ่างชัดขึ้นมาแล้ว และเขาไม่สามารถที่จะพูดอ้อมได้อีก“”ตอนนี้หล่ะเหนื่อยที่จะลากพี่ ตอนนั้นทำไมไม่ปล่อยพี่ไป? ถ้าให้แกอยู่สู้กับอำเภอพัดรักนั่นคนเดียว พี่ไม่สบายใจจริงๆ ”“ทิ้งฉันไว้ที่นี่ถึงจะช่วยอะไรแกไม่ได้ แต่อย่างน้อยฉันก็อยากจะให้แก…กลับบ้านมาแล้วยังเจอฉันพี่ชายคนนี้”“ชัย ถ้าแกคิดว่าพี่เป็นภาระหล่ะก็ พี่ยอมให้แกพาพี่ไปหน่อยรบพิเศษนั่นเลยก็ได้”ขอบตาของธัชชัยร้อนระเรื่อ เขาไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่กอดวรพลเอาไว้เงียบๆ จากนั้นก็จูบที่หน้าผากของพี่ชายเนิ่นนานโดยไม่ผละออกจนถึงกระทั่งเวลาที่วรพลจำต้องกลับไปที่ห้องบำบัด ธัชชัยจึงพาเขาขึ้นไป“ชัย วันนี้พี่ไปหาสาเขามา” พอขึ้นเตียงได้วรพลก็เอ่ยปากขึ้น“อื้อ” ธัชชัยไม่ได้สนใจที่เขาพูดนักวรพลมองเขาก่อนจะพูด “แกไม่อยากรู้เหรอว่าเราคุยอะไรกัน? ”“ก็คงจะบอกความจริงกับเธอ บอกว่าเธอเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงของพี่วรพลถูกธัชชัยพูดแบบนั้นใส่เขาก็ได้แต่เงียบไป อะไรคือสิ่งหล่อเลี้ยง.พูดอย่างกับเธอเกิดมาเพื่อเขาอย่างนั้นแหละ“นี่ไอ้เด็กเวร ถ้าพูดดีๆ บ้างนี่แกจะตายมั้ยฮะ? ”ธัชชัยมองไปยังใบหน้าของพี่ชายเขา “ระดับไอคิวอย่างพี่ยังคิดว่าผมหลอกอีกเหรอ? ”จริงๆ สิ่งที่สำคัญตอนนี้ถึงวัจสาจะรู้ไปมันก็ไม่เป็นอะไรแล้ว“แกไม่อยากรู้หรือไงว่าเธอเป็นยังไงหลังจากรู้หน่ะ? ”วรพลยังคงถามต่อไปปัญญามากเกินจนทำให้เขาเครียดเลยทีเดียวธัชชัยพูดหน้าตาย “ก็คงจะหัวเราะ”“ไม่ใช่” วรพลตอบ“เศร้า โกรธ เสียใจ น้ำตาไหลร้องไห้คร่ำครวญ ด่าทอผมที่ไปหลอกเธอ”ธัชชัยทำทีเล่นละคร“ไม่ ไม่ใช่เลย ไม่ใช่เลยสักอย่าง” วรพลตอบ“เป็นไปไม่ได้ สองอย่างนี่อย่างใดอย่างหนึ่งไม่มีเลยเหรอ? วรพล พี่คงกำลังหลอกผมเล่นแหละ”ธัชชัยพูดอย่างไม่เห็นด้วย“เธอเงียบมาก เงียบจนทำให้พี่เจ็บปวดใจ”พอวรพลพูดจบ ก็ถอนหายใจออกมายาวๆ ถอนให้กับวัจสาและน้องชายของเขาคนนี้ธัชชัยชะงักงันไป ก่อนจะพูด “ คงจะดีใจจนโง่ จนเอ๋อไปหล่ะมั้งใช่มั้ย? ”