วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 289 งูสาวสวย 2

ตอนที่ 289 งูสาวสวย 2

“สา…สา….”

เธอรีบลุกขึ้นจากเตียงของเธอ ก่อนจะตรงไปที่ห้องน้ำพร้อมกับตะโกนไล่หาวัจสา แต่พอไปถึงห้องน้ำก็ไม่มีแม้แต่เงาของเธอ

เธอจึงทำได้แค่บอกเขาไปก่อน “คุณชายรอง ขอโทษทีนะคะ ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ในหอพักแล้ว ฉันไม่รู้ว่าเธอไปที่ไหนเหมือนกัน”

เธอไม่ได้ปิดบังอะไร จึงบอกไปตามความจริง

“หรือคุณจะวางสายก่อน เดี๋ยวฉันจะได้โทรหาเธอ….”

“ผมโทรไปแล้ว เธอปิดเครื่องตลอดเลย” ธัชชัยพูดด้วยความหัวร้อนเล็กน้อย

“หืม? ” ทันใดนั้นเองแวววัยก็เหลือบไปเห็นโน้ตที่แปะไว้บนโต๊ะ “คุณชายรองคะ สาทิ้งโน้ตไว้”

“ฉันไปหาพวกเด็กๆ ที่สถานสงเคราะห์นะ วันนี้ไม่กลับ อย่าคิดเยอะ ！”

。

“วัจสาไปสถานสงเคราะห์เหรอ? ”ธัชชัยถามขึ้น

“ใช่ค่ะ ทุกครั้งที่เธอมีเรื่องไม่สบายใจเธอมักจะไปที่นั่น เดาว่าช่วงนี้เธอคงอารมณ์ไม่คงวา คุณชายรองจะไปหาสาที่สถานสงเคราะห์มั้ยคะ?“ไม่ไป！” ธัชชัยตอบปฏิเสธคำเดียวก่อนจะวางสายไปเมื่อเทียบกับความรักของเด็กน้อยแบบนี้ เขายังมีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำ！ ในเวลานี้ เขาควรไปรับพี่ชายที่โรงพยาบาลด้วยเพราะสองวันมานี้วรพลอารมณ์ไม่ดีเลย เขาเอาแต่ถามเรื่องวัจสา แต่เขารู้ว่าพี่ชายของเขาไม่เคยหยุดคิดถึงกนิษฐาหรอกบางครั้งเขาก็จ้องไปที่ประตูบ้านตระกูลศรีทองเหมือนคนที่ไม่มีวิญญาณ มีร่างกายว่างเปล่า นั่งนิ่งอยู่เฉยๆเมื่อเขากลับมาบ้านตระกูลศรีทอง วรพลก็กลับมาถึงก่อนแล้ว เขานั่งอยู่บนรถเข็นของเขา มองตรงมาที่ประตูบ้าน“ชัย…..แกกลับมาแล้วเหรอ”เมื่อเห็นธัชชัย เขาถอนสายตาของเขาจากประตูบ้านทันที ด้วยความฉลาดของน้องชาย แน่นอนว่าต้องรู้แม้ว่าเขาไม่พูดว่าเขารออะไรอยู่แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร “พี่ใหญ่ คิดถึงผมอะไรขนาดนั้น? รอผมอยู่เหรอ? ” เขาก้มลงไปจูบที่ด้านข้างของเขา “ไม่ต้องคิดถึงผมขนาดนั้นหรอกนะ”“สาหล่ะ? แกคิดจะบอกความจริงกับเธอแล้วหรือยัง? เดือดร้อนกันไปถึงโรงพัก แล้วนี่แกจะทำยังไงกับชื่อเสียงของเธอหล่ะฮะ? ” เมื่อนึกถึงเรื่องวรพลก็ยิ่งรู้สึกเสียใจกับวัจสาธัชชัยเพียงแค่หลับตาลง เขาไม่อยากจะพูดเรื่องนี้เท่าไหร่ “วรพล พี่เป็นห่วงเป็นใยเธอขนาดนี้ ไม่คิดว่าผมจะหึงบ้างหรือไง? ”“ธัชชัยแกหึงด้วยหรือไงฮะ? เป็นเรื่องสดใหม่เลยทีเดียวนะเนี่ย เด็กไม่ดีอย่างแกนี่ทำดีๆ กับวัจสาไม่ได้เลยรึไงนะ? มีลูกให้ฉันหน่อยสิ ฉันอยากเป็นลุงจะแย่แล้ว”วรพลพยายามให้ธัชชัยมีลูกมาโดยตลอดเพื่อเขาจะได้ไม่ต้องติดอยู่ในวังวนของความแค้น“วรพลเวลานี้พี่เป็นลุงไม่ได้หรอก ถ้าเป็นพ่อหน่ะว่าไปอย่าง”คำว่า พ่อ ของธัชชัยทำเอาหัวใจของวรพลเต้นอย่างรุนแรงตั้งแต่โดนไฟคลอกมานั้น เขาไม่กล้าที่จะหวังอะไรให้กับชีวิตตัวเองอีก แล้วจะสามารถคาดหวังที่จะมีลูกเป็นของตัวเองได้ยังไง?ตัวเขาเองจะไม่ตกหลุมรักผู้หญิงคนไหน อีกทั้งผู้หญิงอื่นๆ มีโอกาสน้อยที่จะเห็นเขา ชีวิตของเขาถูกกำหนดไว้แล้วหากถ้าเขาถูกบังคับให้ลากสังขารที่ไม่สมประกอบออกไปแบบนี้ เขายอมตายและวรพลก็จะไม่บอกธัชชัยว่า ตอนนี้ที่เขายังคงมีชีวิตอยู่ นั่นแค่เพื่อกนิษฐาเท่านั้นเพราะเขารู้ว่านิสัยของน้องชายของเขาดี หากเพียงแค่เขายังมีชีวิตอยู่เท่านั้น กนิษฐาก็จะปลอดภัย หากถ้าเขาตายไป ธัชชัยไม่มีวันจะไม่ปล่อยเธอไปแน่ เขายอมให้เธอตายพร้อมกับตัวเองเท่านั้นดังนั้นวรพลจึงไม่ยอมให้ตัวเองตาย！ และไม่กล้าจะตายด้วย！แค่เพียงลากซากที่ไร้ประโยชน์นี้และอยู่เฉยๆ ราวกับพระสิ่งที่ธัชชัยไม่รู้นั่นก็คือ จริงๆ แล้วเขาวางแผนเอาไว้ก่อนหน้านี้เรียบร้อยแล้ว ว่าเขาต้องไปอเมริกาเพื่อผ่าตัดปลูกถ่ายผิวหนัง วิธีนั้นจะทำให้กนิษฐามีโอกาสที่จะหนีได้ และเขาจะทำให้เธอไม่มีวันได้กลับมาแต่เขาก็ไม่คิดเลยว่าจะเห็นกนิษฐาอีกครั้ง เมื่อเธอปรากฏที่หน้าประตูบ้านตระกูลศรีทอง วรพลยังคิดว่าเขาฝันไป หรืออาจจะเป็นด้วยภาพหลอนเขาคิดถึงมากเหลือเกิน และนั่นคือสิ่งที่เป็นจริงสายตาของเขาจับจ้องที่กนิษฐาอย่างไม่วางตา ด้วยกลัวว่าหากเขากะพริบตา แล้วเธอจะหายไป เขาเกลียดที่จะเห็นเธอหายตัวไปต่อหน้าต่อตาเขาไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ก็ตาม ไม่มีอะไรสามารถหยุดหัวใจที่สมัครใจรักของเขาได้ธัชชัยมองตามสายตาของวรพลไป ตาของเขาตรงแน่วอย่างไม่เป็นปกติ เมื่อเห็นกนิษฐาอยู่ที่หน้าประตู ธัชชัยจึงรู้ถึงเหตุผลที่วรพลเป็นแบบนั้นนอกจากยัยปีศาจนี่ ไม่มีใครที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้ได้เลยกนิษฐาใส่กระโปรงยาวสีแดงอมม่วง ราวกับนางฟ้าในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงที่หนาวเย็น แต่แค่มองก็อาจจะกลายเป็นน้ำแข็งได้เธอเอาแต่ใจและรั้นมาแต่ไหนแต่ไร หากถ้าเธออยากใส่อะไร เธอก็ไม่สนฤดูกาลใดๆ ทั้งนั้น แม้ในฤดูหนาว หากเธออยากจะใส่กระโปรงยาว อะไรก็หยุดเธอไม่ได้กระโปรงตัวนี้ มันเป็นกระโปรงที่เธอใส่ในครั้งแรกที่เจอธัชชัยในวันเหล่านั้นธัชชัยเองก็ประหลาดใจที่ความงามของผู้หญิงที่สวยเกินมนุษย์ ที่มันบริสุทธิ์และไร้ที่ติแต่ไม่ใช่ตอนนี้ ตอนนี้ไม่ได้มีความบริสุทธิ์ดั่งแต่ก่อน แม้ว่าเธอจะแต่งตัวแบบนี้อีกครั้ง ในสายตาของเขา เธอก็เป็นแค่ งูสาวสวยก็เท่านั้น！